You are here

Home » Content

Mesleki Özyeterlilik ve Örgütsel Sessizlik İlişkisini Belirlemeye Yönelik Ampirik Bir Çalışma

An Empirical Study to Determine The Relationship between Occupational Self-Efficacy and Organizational Silence

Journal Name:

  • Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The concept of occupational self-efficacy means the efficacy perceptions of employees in their occupational fields, and the concept of organizational silence means the employees avoid to voice their ideas and suggestions about organizational issues. The main aim of this study is to examine the relationship between the concepts of occupational self-efficacy and organizational silence by revealing employees’ perceptions of occupational self-efficacy and organizational silence level. With this aim, the survey study was conducted on total 114 academicians who work in University of Bayburt. As a result of research, while the significant relationship was found between employees’ perceptions of occupational self-efficacy and organizational silence level, there was reached a result that this relationship incurred the negatively relationship between perceptions of occupational self-efficacy and negative silence.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Mesleki özyeterlilik kavramı ile işgörenlerin meslek alanlarındaki yeterlilik algıları, örgütsel sessizlik kavramı ile de işgörenlerin örgütsel konular hakkındaki düşünce ve önerilerini dile getirmekten kaçınmaları ifade edilmektedir. Bu çalışmadaki temel amaç, işgörenlerin hem mesleki özyeterlilik algıları, hem de örgütsel sessizlik düzeylerini ortaya koymak suretiyle, her iki kavram arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaçla Bayburt Üniversitesi’nde çalışan toplam 114 akademisyen üzerinde bir anket çalışması yürütülmüştür. Araştırma sonucunda, işgörenlerin mesleki özyeterlilik algıları ile örgütsel sessizlik düzeyleri arasında anlamlı ilişkiler bulunurken, bu ilişkinin mesleki özyeterlilik algısı ile olumsuz sessizlik arasındaki negatif yönlü ilişkiden kaynaklandığı sonucuna ulaşılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-mesleki-ozyeterlilik-orgutsel-sessizlik-iliskisini-belirlemeye-yonelik-ampirik-bir-calisma.pdf
  • 1
293
314
  • Turkish

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Alparslan, A.M. (2010). Örgütsel Sessizlik İklimi ve İşgören Sessizlik Davranışları Arasındaki Etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Öğretim Elemanları Üzerinde Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Amah, O.E. ve Okafor, C.A. (2008). Relationships Among Silence Climate, Employee Silence Behaviour and Work Attitudes: The Role of Self-Esteem and Locus of Control. Asian Journal of Scientific Research, 1(1), 1-11.
Bakoğlu, R., Aşkun, B. ve Berber, A. (2009). Does Locus of Control Lead to “Silence” of Academicians?. Second International Conference on Social Sciences, Social Sciences Research Society, 10-13 Eylül 2009, İzmir, 1-14.
Bandura, A. (1977). Self-Efficacy: Toward a Unifying Theory of Behavioral Change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
Bandura, A. (1997). Exercise of Personal Control and Collective Efficacy in Changing Societies. A. Bandura (Ed.). Self-efficacy in Changing Societies Cambridge içinde (1-45). Cambridge: Cambridge University Press.
Basım, H.N., Korkmazyürek, H. ve Tokat, A. O. (2008). Çalışanların Öz Yeterlilik Algılamasının Yenilikçilik ve Risk Alma Üzerine Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 121-130.
Çankırı Karatekin Üniversitesi Çankırı Karatekin University
İktisadi ve İdari Bilimler Journal of The Faculty of Economics
Fakültesi Dergisi and Administrative Sciences
310
Beghetto, R.A. (2006). Creative Self-Efficacy: Correlates in Middle and Secondary Students. Creativity Research Journal, 18(4), 447-457.
Bolat, O.İ. (2011). Öz Yeterlilik ve Tükenmişlik İlişkisi: Lider-Üye Etkileşiminin Aracılık Etkisi. Ege Akademik Bakış, 11(2), 255-266.
Brinsfield, C.T. (2009). Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, and Examination of Related Factors. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ohio: The Ohio State University.
Brinsfield, C.T. (2013). Employee Silence Motives: Investigation of Dimensionality and Development of Measures. Journal of Organizational Behavior, 34(5), 671-697.
Canrinus, E.T., Helms-Lorenz, M., Beijaard, D., Buitink, J. ve Hofman, A. (2012). Self-Efficacy, Job Satisfaction, Motivation and Commitment: Exploring The Relationships between Indicators of Teachers’ Professional Identity. European Journal of Psychology of Education, 27(1), 115-132.
Caprara, G.V., Vecchione, M., Alessandri, G., Gerbino, M. ve Barbaranelli, C. (2011). The Contribution of Personality Traits and Self‐Efficacy Beliefs to Academic Achievement: A Longitudinal Study. British Journal of Educational Psychology, 81(1), 78-96.
Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 145-162.
Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 117-134.
Çetin, F. (2011). Örgüt İçi Girişimcilikte Öz Yeterlilik Algısı ve Kontrol Odağının Rolü. Business and Economics Research Journal, 2(3), 69-85.
Çubukçu, Z. ve Girmen, P. (2007). Öğretmen Adaylarının Sosyal Öz-Yeterlik Algılarının Belirlenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 57-74.
Detert, J.R. ve Burris, E.R. (2007). Leadership Behavior and Employee Voice: Is The Door Really Open. Academy of Management Journal, 50(4), 869-884.
Donaghey, J., Cullinane, N., Dundon, T. ve Wilkinson, A. (2011). Reconceptualising Employee Silence Problems and Prognosis. Work, Employment ve Society, 25(1), 51-67.
C.Kahya Bahar/Spring 2015
Cilt 5, Sayı 1, ss.293-314 Volume 5, Issue 1, pp.293-314
311
Durak, İ. (2014). Örgütsel Sessizliğin Demografik ve Kurumsal Faktörlerle İlişkisi: Öğretim Elemanları Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28(2), 89-108.
Ebstrup, J.F., Eplov, L.F., Pisinger, C. ve Jørgensen, T. (2011). Association Between The Five Factor Personality Traits and Perceived Stress: Is The Effect Mediated by General Self-Efficacy?. Anxiety, Stress ve Coping, 24(4), 407-419.
Ekici, E., Ekici, F.T. ve Kara, İ. (2012). Öğretmenlere Yönelik Bilişim Teknolojileri Öz-yeterlik Algısı Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1), 53-65.
Eroğlu, A.H., Adıgüzel, O. ve Öztürk, U.C. (2011). Sessizlik Girdabı ve Bağlılık İkilemi: İşgören Sessizliği ile Örgütsel Bağlılık İlişkisi ve Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16, 97-124
Fast, N.J., Burris, E.R. ve Bartel, C.A. (2014). Managing to Stay in The Dark: Managerial Self-Efficacy, Ego Defensiveness, and The Aversion to Employee Voice. Academy of Journal, 57(4), 1013-1034.
Federici, R.A. ve Skaalvik, E.M. (2012). Principal Self-Efficacy: Relations with Burnout, Job Satisfaction and Motivation to Quit. Social Psychology of Education, 15(3), 295-320.
Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2011). Kültürel Zekânın Öz-Yeterlilik, Görev Performansı ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ile İlişkisi. 19. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, 26-28 Mayıs 2011, Çanakkale, 584-589.
Iacobucci, D. (2010). Stractural Equations Modeling: Fit Indices, Sample Size, and Advanced Topics. Joıurnal of Consumer Psychology, 20, 90-98.
Kahya, C. (2013). Dönüştürücü Liderlik ve Etkileşimci Liderlik Anlayışları ile Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkide Örgütsel Güvenin Rolü. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Karaca, H. (2013). An Exploratory Study on The Impact of Organizational Silence in Hierarchical Organizations: Turkish National Police Case. European Scientific Journal, 9(23), 38-50.
Çankırı Karatekin Üniversitesi Çankırı Karatekin University
İktisadi ve İdari Bilimler Journal of The Faculty of Economics
Fakültesi Dergisi and Administrative Sciences
312
Klassen, R.M. ve Chiu, M.M. (2010). Effects on Teachers' Self-Efficacy and Job Satisfaction: Teacher Gender, Years of Experience, and Job Stress. Journal of Educational Psychology, 102(3), 741-756.
Klassen, R.M. ve Chiu, M.M. (2011). The Occupational Commitment and Intention to Quit of Practicing and Pre-Service Teachers: Influence of Self-Efficacy, Job Stress, and Teaching Context. Contemporary Educational Psychology, 36(2), 114-129.
Kutlay, Y. (2012). Araştırma Görevlilerinin Örgütsel Adanmışlık ve Öz-Yeterliliklerinin Örgütsel Sessizlikleri Üzerine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
McGee, J.E., Peterson, M., Mueller, S.L. ve Sequeira, J.M. (2009). Entrepreneurial Self‐Efficacy: Refining The Measure. Entrepreneurship Theory and Practice, 33(4), 965-988.
Meydan, C. H. (2011). İş Tatmini ve Özyeterliliğin Örgüt İçi Girişimciliğe Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(1), 25-40.
Milliken, F.J. ve Morrison, E.W. (2003). Shades of Silence: Emerging Themes and Future Directions for Research on Silence in Organizations. Journal of Management Studies, 40(6), 1563-1568.
Milliken, F.J., Morrison, E.W. ve Hewlin, P.F. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence: Issues that Employees Don’t Communicate Upward and Why. Journal of Management Studies, 40(6), 1453-1476.
Moè, A., Pazzaglia, F. ve Ronconi, L. (2010). When Being Able is not Enough. The Combined Value of Positive Affect and Self-Efficacy for Job Satisfaction in Teaching. Teaching and Teacher Education, 26(5), 1145-1153.
Morrison, E.W. ve Milliken, F.J. (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in A Pluralistic World. Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
Morrison, E.W., See, K.E. ve Pan, C. (2014). An Approach - Inhibition Model of Employee Silence: The Joint Effects of Personal Sense of Power and Target Openness. Personnel Psychology, 00, 1-34.
C.Kahya Bahar/Spring 2015
Cilt 5, Sayı 1, ss.293-314 Volume 5, Issue 1, pp.293-314
313
Murphy, K.R. ve Cleveland, J. (1995). Understanding Performance Appraisal: Social, Organizational, and Goal-Based Perspectives. California: Sage Publications.
Pinder, C.C. ve Harlos, K.P. (2001). Employee Silence: Quiescence and Acquiescence as Responses to Perceived Injustice. Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
Rigotti, T., Schyns, B. ve Mohr, G. (2008). A Short Version of The Occupational Self-Efficacy Scale: Structural and Construct Validity across Five Countries. Journal of Career Assessment, 16(2), 238-255.
Scholz, U., Doña, B.G., Sud, S. ve Schwarzer, R. (2002). Is General Self-Efficacy a Universal Construct? Psychometric Findings from 25 Countries. European Journal of Psychological Assessment, 18(3), 242-251.
Schyns, B. ve Von Collani, G. (2002). A New Occupational Self-Efficacy Scale and Its Relation to Personality Constructs and Organizational Variables. European Journal of Work and Organizational Psychology, 11(2), 219-241.
Sığrı, Ü., Tabak, A. ve Güngör, H. (2010). Öz Yeterliğin Dönüştürücü Liderlik Üzerine Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Sosyal Bilimler Dergisi, 9(17), 51-66.
Slade, M.R. (2008). The Adaptive Nature of Oganizational Silence: A Cybernetic Exploration of The Hidden Factory. Yayınlanmamış Doktora Tezi, USA: The Faculty of The Graduate School of Education and Human Development of The George Washington University.
Smith, A., Choi, N., Fuqua, D. ve Newman, J. (2011). Role Ambiguity as a Moderator of Occupational Self-Efficacy and Job Satisfaction. Psychological Reports, 109(1), 243-251.
Şimşek, Ö.F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş: Temel İlkeler ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayıncılık.
Tangirala, S. ve Ramanujam, R. (2008). Employee Silence on Critical Work Issues: The Cross Level Effects of Procedural Justice Climate. Personnel Psychology, 61(1), 37-68.
Taşkıran, E. (2011). Liderlik ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki Etkileşim. İstanbul: Beta Yayıncılık.
Çankırı Karatekin Üniversitesi Çankırı Karatekin University
İktisadi ve İdari Bilimler Journal of The Faculty of Economics
Fakültesi Dergisi and Administrative Sciences
314
Tierney, P. ve Farmer, S.M. (2011). Creative Self-Efficacy Development and Creative Performance Over Time. Journal of Applied Psychology, 96(2), 277-293.
Ülker, F. ve Kanten, P. (2009). Örgütlerde Sessizlik İklimi, İşgören Sessizliği ve Örgütsel Bağlılık İlişkisine Yönelik Bir Araştırma. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 111-126.
Van Dyne, L., Ang, S. ve Botero, I. C. (2003). Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
Vakola, M. ve Bouradas, D. (2005). Antecedents and Consequences of Organisational Silence: An Empirical Investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458.
Wilson, F., Kickul, J. ve Marlino, D. (2007). Gender, Entrepreneurial Self‐Efficacy, and Entrepreneurial Career Intentions: Implications for Entrepreneurship Educational. Entrepreneurship Theory and Practice, 31(3), 387-406.
Zehir, C. (2013). Mahalle Baskısı ve Örgütsel Sessizlik Sarmalının Yıkılışı. http://www.millihaber.com (Erişim Tarihi: 02 Aralık 2014).
Zheng, X., Ke, J., Shi, J. ve Zheng, X. (2008). Survey on Employee Silence and The Impact of Trust on It in China. Acta Psychologica Sinica, 40(2), 219-227.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com