You are here

İlkokul Müdürlerinin Örgütsel Sessizlik İle İlgili Görüşleri

The Views of School Principals on Organizational Silence

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to suggest recommendations to internal and external stakeholders of the schools, policy makers, and researchers by revealing out the views of primary school principles on the reasons and results of organizational silence. The study is conducted via qualitative research technique. 15 primary school principals are included in the study. In this qualitative research, semi-structured interview form is used to collect data. Primary school principals identified organizational silence as selfishness and silence, they mentioned that organizational silence have both individual and organizational results and reasons and organizational silence can be removed by trustworthy school climate
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, ilkokullarda yaşanan örgütsel sessizliğin nedenleri, sonuçları hakkında ilkokulların iç ve dış paydaşlarını oluşturan müdürlere, öğretmenlere, velilere, politika yapıcılara ve ayrıca araştırmacılara öneriler sunmak için ilkokul müdürlerinin görüşlerini ortaya koymaktır. Nitel veri toplama tekniği kullanılarak yürütülen bu araştırmanın çalışma grubunu 15 ilkokul müdürü oluşturmaktadır. Yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılan bu çalışmanın sonucunda ilkokul müdürlerinin örgütsel sessizliğin sükût ve bencillik anlamlarına geldiği konusunda görüş bildirdikleri, sessizlik sebeplerinin hem kişisel hem de örgütsel ve yönetsel sebepleri olduğuna, örgütsel sessizliğin suçlu damgası almadan ya da ceza korkusu olmadan güvenli bir okul iklimi ile aşılabileceğine ilişkin görüşler belirttikleri ortaya konmuştur.
69
84

REFERENCES

References: 

Alparslan, A., M. (2010). Örgütsel sessizlik iklimi ve işgören sessizlik davranışları arasındaki etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Öğretim Elemanları Üzerinde Bir Araştırma, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Bayram, T., Y. (2010). Üniversitelerde örgütsel sessizlik. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Bildik, B. (2009). Liderlik tarzları, örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılık ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
Bowen, F. & Blackmon, K. (2003). Spirals of silence: the dynamic effects of diversity on organizational voice. Journal of Management Studies, 40 (6), 1393-1417.
Brinsfield, C.T., Edwards, M. S., & Greenberg, J. (2009), Historical review and current conceptualizations (Ed.Greenberg J.ve Edwards M. S.). Voice and Silence in Organizations, England: Emerald Group Publishing, 3 -37.
İlkokul Müdürlerinin Örgütsel Sessizlik İle İlgili Görüşleri
83
Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde sessiz kalınan konular, sessizliğin nedenleri algılanan sonuçlar üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (1), 117-134.
Dayton, E., & Henriksen, K. (2006). Communication failure: basic components, contributing factors, and the need for structure, Agency for Healthcare Research and Quality Patient Safety and Health IT Conference, June 4-7.Washington, D.C
Detert, J.R. & Edmondson, A.C. (2005). No exit, no voice: the bind of risky voice opportunities in organizations. Academy of Management Proceedings,(1),1-6.
Dutton, J.E., Ashford, S.J., O’Neil, R.M., Hayes, E. & Wierba, E.E. (1997). Reading the wind: How middle managers assess the context for selling issues to top managers. Strategic Management Journal, 18 (5), 407-425.
Dyne, L.V., Ang, S. & Botero, I.C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies. 40(6), 1359-1392.
Kahveci, G., (2010). İlköğretim okullarında örgütsel sessizlik ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiler. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Kahveci, G. ve Demirtaş, Z (2013). Okul yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları. Eğitim ve Bilim,38(167), 50-64.
Karacaoğlu, K. ve Cingöz, A. (2009). İşgören sessizliğinin kaynağı olarak liderlik davranışı ve örgütsel adalet algısı. 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi 21-23 Mayıs 2009, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.
Mayhew, M. J., Grunwald H. E. & Dey, E. L. (2006), Breaking the silence: achieving a positive campus climate for diversity from the staff perspective. Research in Higher Education, 47 (1), 63-88.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. California, USA: Sage Publications.
Milliken F.J., Morrison E.W.& Hewlin P.F. (2003). An exploratory study of employee silence: issues that employees don’t communicate upward and why. Journal of Management Studies, 40 (6), 1453-1476.
Morrison E.W.ve Milliken F.J. (2000). Organizational silence: a barrier to change and development in a pluralistic world, The Academy of Management Review, 25 (4), 706-725.
Özdemir, L ve Sarıoğlu U., S. (2013). Çalışanların “örgütsel ses ve sessizlik” algılamalarının demografik nitelikler açısından değerlendirilmesi: kamu ve özel sektörde bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(1), 257-281.
Özgan, H. ve Külekçi, E. (2012). Öğretim elemanlarının sessizlik nedenleri ve üniversitelerine etkileri. E-İnternational Journal Of Educational Research 3(4), 33-49.
Pinder C.C.& Harlos K.P. (2001). Employee silence: quiescence and acquiescence as responses to perceived ınjustice. Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
Premeaux, S.F. (2001). Breaking the silence: toward an understanding of speaking up in the workplace, Unpublished doctoral dissertation. Louisiana State University.
Slade, M.R (2008). The Adaptive nature of organizational silence: a cybernetic exploration of the hidden factory. Unpublished doctoral dissertation, The faculty of the graduate school of education .and human development of the George Washington University.
Tangirala, S., & Ramanujam, R. (2008). Employee Silence on critical work issues: the cross level effects of procedural justice climate. Personnel Psychology, 61,37 68.
TDK (2013).Türk Dil Kurumu. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.51...
Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 24, 543-559.
Didem Arlı
84
Ünver, G., Bümen, N. T. ve Başbay, M. (2010). Ortaöğretim alan öğretmenliği tezsiz yüksek lisans derslerine öğretim elemanı bakışı: Ege Üniversitesi örneği. Eğitim ve Bilim Dergisi,155(35), 63-77
Vakola, M.,& D. Bouradas,(2005). Antecedents and consequences of organizational silence: an empirical investigation. Employee Relations, 27(5),441-458.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin.
Yurdakul, B. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının sosyal bilişsel bağlamda bilgiyi oluşturmaya katkısı. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 39-67.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com