You are here

Home » Content

İlköğretim Öğretmenlerinin Görüşlerine Göre Örgütsel Sessizliğin Nedenleri

The Reasons of Organizational Silence According to Primary School Teachers’ Views

Journal Name:

  • Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
In this research the aim is to draw out in which situations the primary school teachers keep silent, the reasons and the results of being silent. This research was structured with qualitative research approach. Study group of this study consists of twenty primary school teachers as determined by as snowball. Data collection tool of this research is the semi-structured interview. While putting the form together related literature was scanned and supported by professionals. Outcome of the research was analyzed using content analysis technique. According to data of the research; teachers state that, organizational silence is repose, selfishness and desperation, most of the situations they keep silent is about administration, the reasons of being silent are individual, managerial or organizational, they show their silence by ignoring or remaining passive, when the results of being silence is considered organizational silence can be get over by creating a confident atmosphere supporting the communication.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, ilköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin hangi durumlarda sessiz kaldıklarını, sessiz kalmalarının altında yatan nedenleri ve bunun sonucunda neler olduğunu derinlemesine analiz etmek amaçlanmıştır. Nitel araştırma desenlerinden durum çalışması kullanılarak gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile belirlenen 20 ilköğretim okulu öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın veri toplama aracı, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formudur. Görüşme formu oluşturulurken ilgili alanyazın taranmış; uzman görüşüne başvurulmuştur. Elde edilen veriler, içerik analizi tekniği kullanılarak analiz edilmiş; gruplar temalaştırılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre; öğretmenlerin örgütsel sessizliğin sükût, bencillik ve çaresizlik olduğu konusunda görüş bildirdikleri, sessiz kaldıkları konuların yönetimle ilgili olduğunu ifade ettikleri, sessiz olma nedenlerinin hem bireysel hem de yönetsel ve örgütsel sebepleri olduğunu açıkladıkları, sessiz kalma biçimlerini genellikle görmezden gelerek ya da pasif kalarak gösterdiklerini belirtmeleri, sessiz kalmalarının sonucunu bireysel ve örgütsel açıdan değerlendirdikleri ve örgütsel sessizliğin konuşmayı destekleyecek güven iklimi yaratarak aşılabileceğine ilişkin görüş bildirdikleri ortaya konmuştur.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ilkogretim-ogretmenlerinin-goruslerine-gore-orgutsel-sessizligin-nedenleri.pdf
  • 2
233
246
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Alioğulları, Z. (2012). Örgütsel sessizlik ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki-bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi,
Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Altınay, A., Mercan, N., Aksanyar, Y. & Sert, S. (2012). Işletme körlüğü, silo sendromu ve çözüm önerisi olarak örgütsel zekâ.
Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, 13-19.
Arlı, D. (2013). İlkokul müdürlerinin örgütsel sessizlik ile ilgili görüşleri. Trakya Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt 3,
Sayı 2, 69-84
Ajzen, I., Albarracín, D., & Hornik, R. (Eds.), (2012). Prediction and change of health behavior: Applying the reasoned action
approach. Psychology Press.
Bagheri, G., Zarei, R., & Aeen, M. N. (2012). Organizational silence (basic concepts and its development factors). Ideal Type of
Management, 1(1), 47-58.
Beheshtifar, M., Borhani, H., & Moghadam, M. N. (2012). Destructive role of employee silence in organizational success.
International Journal of Academic Research in Business & Social Sciences, 2(11).
Bildik, B. (2009). Liderlik tarzları, örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılık ilişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gebze
Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
Brinsfield, C. T., Edwards, M. S., & Greenberg, J. (2009). Voice and silence in organizations: Historical review and current
conceptualizations. Voice and silence in organizations, 1., Emarald Group Publishing Limited.
Bowen, F., & Blackmon, K. (2003). Spirals of silence: the dynamic effects of diversity on organizational voice. Journal of
Management Studies, 40(6), 1393-1417.
Cemaloğlu, N., Daşçı, E. & Şahin, F. (2013). İlköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel sessizlik yaşama
nedenleri: Nitel bir çalışma. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi/The Journal of Academic Social Science, Yıl:1,
Sayı:1, s.112-124.
Celep, C. ve Tülübaş, T. (2014). Öğretim elemanlarının sessiz kalma nedenleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
(H. U. Journal of Education), 29(1), 280-297.
Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde işgören sessizliği. Ankara: Detay Yayıncılık.
Çakıcı, A. ve Ayşen, B. (2014). Örgütlerde yönetici sessizliği mümkün müdür? Keşifsel bir araştırma. Niğde Üniversitesi İİBF
Cevat CELEP, Ayça KAYA
243
Dergisi, Cilt:7, Sayı:1, s.107-125.
Detert, J. R. & Burris, E. R. (2007). Leadership behavior and employee voice: is the door really open? Academy of Management
Journal, 50(4), 869-884.
Dimitris, B. & Vakola M. (2005). Antecedents and consequences of organizational silence: An empirical investigation. Employee
Relations, 27(5), 441-458.
Durak, İ. (2012). Korku kültürü ve örgütsel sessizlik. Bursa: Ekin Yayınevi,
Dutton, J. E., Ashford, S. J., Lawrence, K. A., & Miner-Rubino, K. (2002). Red light, green light: Making sense of the
organizational context for issue selling. Organization Science, 13(4), 355-369.
Dyne, L. V., Ang, S., & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional
constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
Gök, A., Arslan, M. C. & Özgan, H. (2013). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik nedenleri ve etkileri. Marmara Üniversitesi - 8.Ulusal
Eğitim Yönetimi Kongresi Bildiri Özetleri, İstanbul.
Greenberg, J. & Marissa S. (2009). Voice and silence in organizations. Emerald Group Publishing, UK.
Henriksen, K., & Dayton, E. (2006). Organizational silence and hidden threats to patient safety. Health Services Research, 41(4p2),
1539-1554.
Hirschman, A. O. (1970). Exit, voice, and loyalty: Responses to decline in firms, organizations, and states (Vol. 25). Harvard
university press.
Kahveci, G. (2010). Ilköğretim okullarında örgütsel sessizlik ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi, Fırat
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). Okul yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel sessizlik algıları. Eğitim ve Bilim, 38 (167), 50-64.
Karacaoğlu, K. ve Cingöz, A. (2009). Işgören sessizliğinin kaynağı olarak liderlik davranışı ve örgütsel adalet algısı. 17.
Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 21-23 Mayıs, Eskişehir, 2009, ss. 698-705.
Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel.
Kolay, A. (2012). Endüstri meslek liselerinde görev yapan öğretmenlerin örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılıkları arasındaki
Ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Morrison E.W. & Milliken F.J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. The
Academy Of Management Review, 25(4), 706-725
Milliken, F. J., Morrison, E. W. & Hewlin, P. F. (2003). An exploratory study of employee silence: issues that employees don’t
communicate upward and why. Journal of Management Studies, 40(6), 1453-1476.
Özgan, H. ve Külekçi, E. (2012). Öğretim elemanlarının sessizlik nedenleri ve üniversitelerine etkileri. E-International Journal of
Educational Research, 3(4), 33-49.
Perlow, L. A. & Repenning, N. P. (2009). The dynamics of silencing conflict. Research in Organizational Behavior, 29, 195-223.
Pinder, C. C. & Harlos, K. P. (2001). Employee silence: quiescence and acquiescenceas responses to perceived injustice. Research
in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
Premeaux, S. F., & Bedeian, A. G. (2003). Breaking the Silence: The moderating effects of self‐monitoring in predicting speaking
up in the workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537-1562.
Rosemary, M. (2003). Organizational discourses: sounds of silence. 3rd International Critical Management Studies Conference
Lancaster University, p: 1-7.
Scheufele, D . & M oy, P . ( 2000). Twenty-five years of the spiral of silence: a conceptual review and empirical outlook.
International Journal of Public Opinion Research, 12(1), 3–28.
Somuncu, F. (2008). Örgütsel bağlılık ve örgütsel bağlılığı geliştirme araçları: Özel bir hizmet işletmesinde araştırma.
Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Şehitoğlu Y. (2010). Örgütsel sessizlik, örgütsel vatandaşlık davranışı ve algılanan çalışan performansı ilişkisi. Doktora Tezi, Gebze
İleri Teknoloji Enstitüsü, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
Şimşek, H., Yıldırım, A. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Tangirali, S & Ramanujam, R (2008). Employee silence on critical work issues: The cross level effects of procedural justice climate
Personnel Psychology, 61.
Tülübaş, T. (2011). Öğretim elemanlarının sessiz kaldıkları durumlar ve sessiz kalma nedenleri. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: görüşme. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(4), 543-559.
Vakola, M., & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organizational silence: an empirical investigation. Employee
Relations, 27(5), 441-458.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com