You are here

Yoğun Bakım Ünitelerinde Çalışan Hemşirelerin Tükenmişlik ve İş Doyumunun Değerlendirilmesi

Evalulation Of Fatigue and Work Satisfaction of İntensive Care Nursery Summary

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Fatigue is an insidious process that causes biyopsicosocial effects by time; job satisfaction is an emotional reaction that improves againts to work experiences. Especially work conditions and intense pace of intensive care nurseries’ affects job satisfaction and burnout level. Aim of this study was to detect job satisfaction and fatigue level of intensive care unit nurses in Sakarya. Data was collected after taking institution’s permision between 01.04.2013-20.05.2013. sampe group consist of 54 nurses working at intensive care unit at two hospital. Non-parametic and parametic tests were performed to evaluate data. Nurses younger than 25 years old, with higher graduate levels and occupation period less than 5 years had higher fatigue levels. On the other hand nurses at the end of their carrier, close to pension had higher job satisfaction levels. Nurses became intensitive against patients and using antidepressant drugs had higher fatigue and lower job satisfactio levels. Younger nurses have higher fatigue levels and its correlated with education levels. No relationship between gender, marital status and fatigue and job satisfaction was detected. More studies in this field and planning of restorations are necessary.Keywords: Midwifery, the students motivation, expectation of clinical applications.
Abstract (Original Language): 
Tükenmişlik, biyopsikososyal belirtilere yol açan ve zaman içerisinde, sinsice gelişen bir süreç olup, iş doyumu ise iş deneyimlerine karşı geliştirilen duygusal tepki olarak tanımlanmaktadır. Özellikle yoğun bakım hemşirelerinin çalışma şartları ve yoğun tempoları iş doyumlarını ve tükenmişlik düzeylerini etkilemektedir. Bu çalışma, Sakarya’da yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerin tükenmişlik ve iş doyumu düzeylerini belirlemek amacıyla yapıldı. Araştırma verileri kurum izni alındıktan sonra 01.04.2013- 20.05.2013 tarihleri arasında toplandı. Örneklemini Sakarya Eğitim Araştırma Hastanesi ile Yenikent Devlet Hastanesi yoğun bakım ünitelerinde çalışan 54 hemşire oluşturdu. Veriler parametrik ve nonparametrik testlerle analiz edildi. Yoğun bakım hemşirelerinin yaşı 25’ten küçük olanların, lisans/lisansüstü eğitim düzeyindekilerin ve meslekteki çalışma süresi 5 yıldan az olanların tükenmişlik düzeylerinin daha yüksek, emeklilik hakkını doldurduğunda emekli olmak istemeyenlerin iş doyumu puanlarının daha yüksek olduğu belirlendi. Hastalara karşı duyarsızlaşma hisseden ve antidepresan kullananların tükenmişlik düzeylerinin yüksek, iş doyumu düzeylerinin düşük olduğu belirlendi. Sonuç olarak, genç hemşirelerin daha fazla tükenmişlik duygusu yaşadığı, eğitim düzeyi arttıkça tükenmiş düzeylerinin arttığı, cinsiyete ve medeni duruma göre tükenmişlik ve iş doyumu açısından bir fark olmadığı belirlendi. Bu konuya ilişkin daha kapsamlı çalışmaların yapılmasının, bu doğrultuda alana özgü iyileştirmeler planlanmasının yararlı olacağı kanısındayız.
18
37

REFERENCES

References: 

1. Ardıç K, Polatcı S. Tükenmişlik sendromu ve madalyonun öbür yüzü: işle bütünleşme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Derg. 2009; 32: 21-46.
2. Poghosyan L, Aiken L. H, Sloane D. M. (2009). Factor Structure of the Maslach Burnout Inventory: An Analysis of Data from Large Scale Cross-sectional Surveys of Nurses from Eight Countries, International Journal of Nursing Studies, 2009; 46: 894-902.
3. Kebapçı A, Akyolcu N. Acil birimlerde çalışan hemşirelerde çalışma ortamının tükenmişlik düzeylerine etkisi. Turkiye Acil Tıp Derg. 2011; 11(2): 59-67.
4. Demir A. Hemşirelikte tükenmişliğe bir açış. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Derg. 2004; 1(7): 71-79.
5. Ergin D, Şen-Celasin N, Akış Ş, Altan Ö, Bakırlıoğlu Ö, Bozkurt S. Dahili kliniklerde görev yapan hemsirelerin tükenme ve empatik beceri düzeyleri ve bunları etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Fırat Saglık Hizmetleri Derg. 2009; 11(4): 50-64.
6. Durmuş S, Günay O. Hemşirelerde iş doyumu ve anksiyete düzeyini etkileyen faktörler. Erciyes Tıp Derg. 2007; 29(2): 139-146.
7. Avşaroğlu S, Deniz ME, Kahraman A. Teknik öğretmenlerde yaşam doyumu iş doyumu ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Derg. 2005; 14: 115-130.
8. Akgöz S, Özçakır A, Kan İ, Tombul K, Altınsoy Y, Sivrioğlu Y. Uludağ üniversitesi sağlık uygulama ve araştırma merkezinde çalışan hemşirelerin mesleki doyumları. Türkiye Klinikleri Journal of Medical Ethics 2005; 13: 86-96.
9. Kahraman G, Engin E, Dülgerler Ş, Öztürk E. Yoğun bakım hemşirelerinin iş doyumları ve etkileyen faktörler. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Derg. 2011; 4: 12-18.
10. Şenturan L, Karabacak-Gülseven B, Alpar-Ecevit Ş, Sabuncu N. Hemodiyaliz ünitelerinde çalışan hemşirelerin tükenmişlik düzeyi. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Derg. 2009; 2: 34-44.
11. Ergin C. (1992). Doktor ve hemşirelerde tükenmişlik ve maslach tükenmişlik ölçeğinin uyarlanması. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
12. Arslan-Yürümezoğlu H. (2012). Kanıta dayalı hemşirelik yönetimi uygulamalarının hemşire iş doyumu örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyeti üzerine etkisi. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
13. Kaçmaz N. Tükenmişlik ( burnout ) sendromu. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi Derg. 2005; 68(1): 29-32.
14. Çam O. Tükenmişlik envanterinin geçerlik ve güvenirliğinin araştırılması. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları. Türk Psikologlar Derneği Yayınları. 1992; 155-159.
Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi 2016, Cilt 1, Sayı 4, 18-37
Araştırma Makalesi Nursen UÇAR
31
15. Arifoğlu B. (2000). KKTC hastanelerindeki hemşirelerin iş doyumu ve tükenmişlik düzeyleri. I. Uluslararası ve VIII. Ulusal Hemşirelik Kongresi (Kongre Kitabı). Antalya 29 Ekim- 2 Kasım, 85-91.
16. Çam, O. 1989. Hemşirelerde tükenmişlik ve çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
17. Kaya N, Kaya H, Erdoğan-Ayık S, Uygun E. Bir devlet hastanesinde çalışan hemşirelerde tükenmişlik. Uluslararası İnsan Bilimleri Derg. 2010; 7: 402-419. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
18. Süloğlu A, 2009, Diyaliz merkezlerinde çalışan doktor ve hemşirelerde tükenmişlik sendromu, Aile Hekimliği Uzmanlık Tezi, T.C. Sağlık Bakanlığı Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği Koordinatörü ve Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Klinik Şefi Uzm.Dr. Sami Hatipoğlu, İstanbul.
19. Kocabıyık ZO, Çakıcı E. Sağlık çalışanlarında tükenmişlik ve iş doyumu. Anadolu Psikiyatri Derg. 2008; 9: 132-138.
20. Kılıç T, Aytemiz-Seymen O. Sağlık sektöründe, tükenmişlik sendromuna etki eden faktörlerin analizi ve bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Derg. 2015; 16(9): 47-67.
21. Akpolat M, Işık O. Sağlık çalışanlarının tükenmişlik düzeyleri: Bir kamu hastanesi örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Derg. 2008; 2: 230-251.
22. Basım N, Şeşen H. Mesleki Tükenmişlikte Bazı Demografik Değişkenlerin Etkisi: Kamuda Bir Araştırma. Ege Akademik Bakış Derg. 2006; 6(2): 15-23.
23. Çimen, M. (2000). Türk silahlı kuvvetleri sağlık personelinin tükenmişlik, iş doyumu, kuruma bağlılık ve işten ayrılma niyetlerine ilişkin bir alan araştırması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, T.C. Genel Kurmay Başkanlığı, Gülhane Askeri Tıp Akademisi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sağlık Hizmetleri Yönetimi Bilim Dalı, Ankara.
24. Cemaloğlu N, Erdemoğlu-Şahin D. Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerinin farklı değişkenlere göre incelenmesi. Kastamonu Eğitim Derg. 2007; 2(15): 465-484.
25. Ergin C. Bir iş doyumu ölçümü olarak iş betimlemesi ölçeği uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikoloji Derg. 1997; 12(39): 25–26.
26. Barutçu E, Serinkan C. Günümüzün önemli sorunlarından biri olarak tükenmişlik sendromu ve Denizli’ de yapılan bir araştırma. Ege Akademik Bakış Derg. 2008; 8(2): 541-561.
27. Tözün M, Çulhacı A, Ünsal A. Aile hekimliği sisteminde birinci basamak sağlık kurumlarında çalışan hekimlerin iş doyumu (Eskişehir). TAF Preventive Medicine Bulletin 2008; 7(5): 377-384.
28. Duygulu S, Korkmaz F. Hemşirelerin örgüte bağlılığı, iş doyumları ve işten ayrılma nedenleri. Çukurova Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Derg. 2008; 12 (2): 920-931.
Online Türk Sağlık Bilimleri Dergisi 2016, Cilt 1, Sayı 4, 18-37
Araştırma Makalesi Nursen UÇAR
32
29. Arslan-Yürümezoğlu H. (2007). Yataklı tedavi kurumlarında çalışan hemşirelerin iş doyumları ve hastaların hemşirelik hizmetinden memnuniyeti. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
30. Tilev S, Beğday KD. Hemşirelerin iş doyum düzeyi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetim Derg. 2014; 3(1): 140-147.
31. Beyazsaçlı M, Bulut-Serin N. (2010). Devlet hastanelerinde görev yapan hemşirelerin iş doyum düzeylerinin incelenmesi (KKTC örneği). International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 11-13 November, Antalya-Turkey.
32. Öztürk G, Çetin M, Yıldıran N, Türk YZ, Fedai T. Hekimlerde tükenmişlik ve iş doyumu
düzeyleri. Anatol J Clin Investig. 2012; 6(4): 239-245.
33. Tekir Ö, Çevik C, Arık S, Ceylan G. Sağlık çalışanlarının tükenmişlik, iş doyumu düzeyleri ve yaşam doyumunun incelenmesi. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Derg. 2016; 18(2): 51-63.
34. Uzun Ö. Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin iş doyum düzeyleri ve iş doyumları ile ilgili bazı değişkenlerin incelenmesi. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Derg. 2010; 1(18): 1-9.
35. Dinç K, (2008), “Yardım mesleklerinde tükenmişlik sendromu”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com