You are here

Home » Content

ÖRGÜTLER VE KRİZ YÖNETİMİ

Journal Name:

  • Akademik Bakış

Publication Year:

  • 2007

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, a general panorama of crisis management is presented and its importance for organizations is discussed. Current studies on the subject show that every organization will one day face with a kind of crisis inevitably. In one way or another, a crisis has the potential to affect people and organizations negatively. It might arise from both the organization itself and environmental factors. The main point in crisis management is to plan for the worst. Therefore, in order to tackle with all kinds of crisis effectively, possible crisis should be foreseen and precautions should be taken accordingly, which is vital for the prestige of the organization. However, it is not a true approach to always describe the crisis periods negative; besides being a matter of threat, they should also be accepted as opportunities for inno vation and improvement.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, kriz yönetiminin genel bir panoraması sunularak örgütler açısından önemi tartışılmıştır. Anılan konuda yapılan güncel araştırmalar, bütün örgütlerin bir gün mutlaka herhangi bir krizle karşı karşıya kalabileceğini göstermektedir. Her ne şekilde olursa olsun, kriz, insanları ve örgütleri olumsuz yönde etkileme potansiyeline sahiptir. Krizler, hem örgütün içyapısından hem de çevresel faktörlerden dolayı ortaya çıkabilir. Kriz yönetiminde esas olan, en kötü senaryoya göre planların yapılmasıdır. Bu nedenle, ortaya çıkan krizlere etkili bir şekilde müdahale edebilmek için, olası risklerin öngörülerek buna yönelik tedbirlerin alınması kurumsal itibar açısından önemlidir. Bununla birlikte, kriz dönemlerini her zaman olumsuz olarak nitelemek doğru bir yaklaşım değildir. Kriz dönemleri, örgütler açısından bir tehdit unsuru olmasının yanında, bir değişim ve gelişim fırsatı olarak da algılanm alıdır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-orgutler-kriz-yonetimi.pdf
  • 13
1-15
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AIChE and CCPS. (2005). Corporate crisis management. New York: Center for
Chemical Process Safety of the American Institute of Chemical Engineers, 3 Park
Avenue .
Ak, M. (2004). Kriz yönetimi ve kriz iletişimi. Retrieved August 10, 2004 from
http://w ww.mehmetak.net/W-18-100.htm.
Akat, İ., Budak, G. & Budak, G. (1999). İşletme yönetimi. İzmir: Barış Yayınları.
Akat, Ö. (2000). Uygulamaya yönelik işletme politikası ve stratejik pazarlama.
Bursa: Ekin Kitabevi.
Aktan, C.C. (1999). 2000’li yıllarda yeni yönetim teknikleri: Değişim
mühend isliği. İstanbul: TÜGİAD Yayını.
Baltaş, A. (2001). Krizde liderlik. Retrieved June 26, 2003 from http://www.baltasbaltas.
c om
Bozgeyik, A. (2003). Kriz üzerine sesli düşünceler. Retrieved December 20, 2003
from ht tp://www.bilgiyönetimi.org
Brewton, C. (1987). Managing a crisis: a model for the lodging industry. The
Cornell HRA Quarterly, 28 (3), 10-15.
Can, H. (1994). Organizasyon ve yönetim. Ankara: Siyasal Kitap Evi.
D inçer, Ö. (1994). Stratejik yönetim ve işletme politikası. İstanbul: İz Yayıncılık.
Gümüş, M. (1999). Yönetimde başarı için altın kurallar. İstanbul: Alfa
Basım Yayım Dağıtım.
Green, P. S. (1996). Reputation risk management. Şirket ününü korumanın
yolları. (Çeviren: Doç. Dr. Abdullah Ersoy). İstanbul: AD Yayıncılık.
Haşit, G. (2000). İşletmelerde Kriz Yönetimi ve Türkiye’nin Büyük Sanayi
İşletmeleri Üzerinde Yapılan Araştırma Çalışması. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık
Öğretim Fakültesi Yayınları: 616.
Kent, S. (1979). Kriz Zamanı Yönetimi. Alexander Hamilton İnstitute İnc., Ece
Yayınla rı, 1.Baskı.
Kernisky, D. A. (1997). Proactive crisis management and ethical discourse: Dow
chemical’s issues management bulletins 1979-1990. Journal of Business Ethics, 16 (8),
843-853 .
Keown-McMullan, C. (1997). Crisis: When does a molehill become a
mounta in? Disaster Prevention and Management, 6 (1), 4–10.
Kriz Yönetimi. (2003). Retrieved August 04, 2003 from
http://www.danismend.com.
Özalp, İ. (2000). İşletme yönetimi. Eskişehir: Birlik Yayıncılık.
Özkan, A. (2001). İşletme olman ın diğer yönü. TOSYÖV Girişim.
Pearson, C. M & Mitroff, I. I. (1993) From crisis prone to crisis prepared a
framew ork for crisis management. Academy of Management Executive, 7 (1), 48–59.
Pearson, C. M., Misra, S. K., Clair, J. A. & Mitroff, I. I. (1997). Managing the
unthink able. Organizational Dynamics, 26 (2), 51-64.
Peltekoğlu, F. B. (1993). Kriz yönetiminde halkla ilişkilerin işlevi. Verimlilik
Dergisi , 1993/2, MPM.
Pheng, L. S., Ho, David K.H. & Ann Y. S. (1999). Crisis management: A survey
of prop erty development firms. Property Management, 17 (3), 234.
Sabuncuoğlu, Z. (1994). Kriz yönetimi ve halkla ilişkiler. Bakış Dergisi, Haziran,
1994, s ayı: 47.
Saffir, L. & Tarrant, J. (1993). Power public relations. Chicago:
NTC/C ontemporary Publishing Company.
Şimşek, Ş. (1999). Yönetim ve organizasyon. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Tutar,
H. (2000). Kriz ve stres ortamında yönetim. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
Türkel, S. (2003). Olağanüstü durumlarda işletmelerde yönetim sorunları.
Retrieve d May 17, 2004 from http://www.tisk.org.tr
Thompson, D. F. & Louie, R. P. (2006). Cooperative Crisis Management
and Avian Influenza. A Risk Assessment Guide for International Contagious Disease
Prevention and Risk Mitigation. National Defense University Center for Technology and
Nationa l Security Policy, Fort Lesley J. McNair, Washington, DC.
White, R. (2003). Reputation management. Retrieved November 01, 2003 from
http://w ww.lexisone.com/balancing/articles/110003a.html
Zerenler, M. (2004). Kriz dönemlerinde üretim süreci esnekliğinin işletme
performansına etkileri. Retrieved February 10, 2004 from http://www.isguc.org

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com