Buradasınız

Öğretmen Adaylarında Yaratıcı Düşünmenin Yordayıcısı Olarak Değişime Açıklık ve Hayal Gücü

The Opennes to Change and Imagination at Teacher Candidates as The Explanation of Creative Thinking

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This research, in the frame of the views of teacher candidates, has been carried out in order to determine the level of being open to change and that the imagination explains creative thinking The study group of the research consists of 413 teacher candidates who study at Konya Mevlana University (Turkey), faculty of education in the autumn semester of the 2011 -2012 academic year. The data of the study have been acquired by the scales of creative thinking, being openness to change and imagination that were developed by Goldberg. The confirmatory factor analysis of
Abstract (Original Language): 
Bu araştırma, öğretmen adaylarının görüşleri çerçevesinde, değişime açık olmanın ve hayal gücünün yaratıcı düşünmeyi yordama düzeyini saptamak amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2011-2012 akademik yılı güz döneminde Mevlana Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde öğrenim gören 413 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri Goldberg (2010) tarafından geliştirilen yaratıcı düşünme, değişime açıklık ve hayal gücü ölçekleriyle elde edilmiştir. Ölçeklerin doğrulayıcı faktör analizleri ve önerilen model AMOS (Analysis of Moment Structures) 16.0 programıyla yapılmıştır. Yapılan aracılık testi sonucuna göre değişime açık olmanın hayal gücü ve yaratıcı düşünme arasında kısmı aracılık etkisi yaptığı saptanmıştır. Öte yandan hayal gücünün, değişime açıklık aracılığı ile yaratıcı düşünme üzerinde daha yüksek düzeyde ve pozitif yönde bir etkisi olduğu sonucu ortaya çıkmıştır.
46-62

REFERENCES

References: 

Arık, D. A. (1987). Yaratıcılık (Üç Derleme). Ankara: Kültür ve Turizm
Bakanlığı Yayınları.
Aytaç, K. (2006). Çağdaş Eğitim Akımları. Ankara: Mevsimsiz Yayınları.
Bayram, N. (2010). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş Amos Uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Bentler, P. M., Bonet, D. G. (1980). Significance Test and Goodness of Fit in the Analysis of Covariance Structures. Psyhological Bulletin, 88 (3), 591-606.
Bolen, L. M., Torrance, E. P. (1978). The Influence on Creative Thinking of Locus of Control, Cooperation and Sex. Jurnal of Clinical Psychology, 34(4), 903-907.
Broinowski, I. (2002). Toward Creativity in Early Childhood Education a Case Study of The Creative Processes Used by Early Childhood
Sosyal Bilimler Dergisi 60
Educators in Curriculum Planning For You. Unpublished Doctoral Thesis, University of South Australia, Australia. http://arrow.unisa.edu.au:8080/vital/access/manager/Repository/unisa:24941 (Erişim Tarihi: 07.12.2011).
Bulut, İ. (2006). Yeni İlköğretim Birinci Kademe Programlarının Uygulamadaki Etkinliğinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çetingöz, D. (2002). Okul Öncesi Eğitimi Öğretmenliği Öğrencilerinin Yaratıcı Düşünme Becerilerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Dellas, M., Gaier, E. L. (1970). Identification of Creativity.: The Individual. Psychology Bulletin, 73 (1), 555-73.
Demirel, Ö. (2007). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Doğan, N. (2007). Eğitimde Yeni Yönelimler (Ed. Özcan Demirel), Yaratıcı Düşünme ve Yaratıcılık. (s. 167-191). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Eriç, M. (1998). Kültür ve Yaratıcılık. İstanbul: Kazancı Yayınları.
Fisher, R. (1995). Teaching Children to Think UK, Stanley Thornes (Publishers) Ltd.
Goldberg, L. (2010). Variety-Seeking, http://ipip.ori.org/newTCIKey.htm#Variety-Seeking, (Erişim Tarihi: 10.11.2011).
_________. (2010). Creativity, http://ipip.ori.org/newAB5CKey.htm#Creativity, (Erişim Tarihi: 10.11.2011).
_________. (2010). Imagination, http://ipip.ori.org/newNEOKey.htm#Imagination, (Erişim Tarihi: 10.11.2011).
Goodman, M. (1995). Creative Managment. Cronwall: Prentice Hall International, T.J. Press.
Hu, L., Bentler, P. M. (1998). Fit Indices in Covariance Structure Modelling: Sensitivity to Under Parameterized Model Misspecification. Psychological Methods, 4(3), 424-453.
Joreskog, K. G. & D. Sorbom (1993). LISREL 8: Structural Equation Modeling with the SIMPLIS Command Language, Chicago, IL: Scientific International Software.
Karaçelik, S. (2009). Okul Öncesi Öğretmenleri ve Öğretmen Adaylarının Yaratıcı Düşünme Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Entitüsü, Muğla.
İ. ÇANKAYA, E. YEŞİLYURT, S. YÖRÜK, Ö. ŞANLI 61
Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kaya, H. (1997). Üniversite Öğrencilerinde Eleştirel Akıl Yürütme Gücü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Kıncal, R. Y., Ergül, R. ve Timur, S. (2007). Fen Bilgisi Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Öğrenci Başarısına Etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32 (2007), 156-163.
Kline, B. R. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling, New York: The Guılford Press, 2nd ed.
Kuyubaşoğlu, B. (2009). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersinde Yaratıcı Düşünme Becerilerinin Kazandırılması ile İlgili Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özdemir, S. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Özözer, Y. (2008). Ne Parlak Fikir. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Öztürk, D. (2010). Yaratıcı Düşünme Becerisinin İlköğretim 6. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Öğrenci Başarısı Üzerindeki Etkililiği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Presseisen, B. Z. (1985). Thinking skills: Meanings, models, materials. A. Costa (Ed.), Developing Minds (s.43-48). Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Rıza, E. T. (2000). Çocuklarda ve Yetişkinlerde Yaratıcılık Nasıl Uyarılır. Yasadıkça Eğitim, 68, 5-12.
Rıza, E. T. (2008). Yaratıcı Dil Eğitiminde Aile, Okul ve Öğrenci Sorumluluğu. Yasadıkça Eğitim, 100, 56-61.
Runco, M. (1996). Personal Creativity: Definition and Developmental Issues. New Directions for Child Development.
Schermelleh-Engel, K. & Moosbrugger, H. (2003). Evaluating the fit of Structural Equation Models: tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures, Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
Senemoğlu, N. (2005). Gelişim, Öğrenme ve Öğretim; Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Spot Matbaacılık.
Sönmez, V. (2007). Program Geliştirmede Öğretmen Elkitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
Spring, J. (2010). Özgür Eğitim. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sosyal Bilimler Dergisi 62
Sünbül, A. M. (2010). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Konya: Eğitim Kitabevi.
Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş Temel İlkeler ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Ekinoks Yayıncılık.
Taşpınar, M. (2010). Kuramdan Uygulamaya Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Data Yayınları.
Tok, E. (2008). Düşünme Becerileri Eğitimi Programının Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Eleştirel, Yaratıcı Düşünme ve Problem Çözme Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Yavuzer, H. S. (1996). Yaratıcılık. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
Yenilmez, K., Yolcu, B. (2007). Öğretmen Davranışlarının Yaratıcı Düşünme Becerilerinin Gelişimine Katkısı. Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, (18) 96-105.
Yeşilyurt, E. (2007). Yeni İlköğretim Programı Temel Niteliklerinin Öğretim Yöntem ve Tekniklerine Göre Değerlendirilmesi, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, 5(3), 164-167.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com