Buradasınız

Anasayfa » Content

İLKÖĞRETİM OKULU ÖĞRETMENLERİ İÇİN KİŞİSEL VE MESLEKİ DEĞİŞİME AÇIKLIK ÖLÇEKLERİNİN GELİŞTİRİLMESİ; BİR UYGULAMA

DEVELOPING PERSONAL AND PROFESSIONAL OPENNESS TO CHANGE SCALES FOR PRIMARY SCHOOL TEACHERS: AN APPLICATION

Journal Name:

  • Akademik Bakış

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The study has two main aims. The first aim is to develop two different measurement tools to measure primary school teachers’ levelsof openness to change: “Personal Openness to Change Scale” and “Professional Openness toChange Scale” and the second one is to compare teachers’ levels of openness to change by personal and professional qualities. The research group consisted of 267 primary school teachers from Ankara, Iğdır and Nevşehir city centers. As a result of exploratory factor analysis, Personal Openness to Change Scale” and “Professional Openness to ChangeScale”. Cronbach-Alpha internal consistency coefficients were calculated to define reliability of the scales. t test was used to compare the scale scores according to personal and professional qualities for independent samples. As a result of exploratory factor analysis, it was seen thatthe two scales measuredprimary school teachers’ levels of openness to change in a valid and reliable way. In the study, regularly read daily newspapers were more enthusiastic for change. Also it was observed that the classroom teachers’ personal and professional levels of openness to change were higher than the branch teachers.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın iki temel amacıbulunmaktadır. Birincisi ilköğretim okulu öğretmenlerinin değişime açıklık düzeylerini ölçmeye yönelik “Kişisel Değişime Açıklık Ölçeği” ve “Mesleki Değişime Açıklık Ölçeği” olmak üzere iki ayrıölçme aracıgeliştirmek, ikinci ise öğretmenlerin değişime açıklık düzeylerini kişisel ve mesleki bazıözelliklerine göre karşılaştırmaktır. Tarama modelinde yapılan araştırmanın çalışma grubunu Ankara, Iğdır ve Nevşehir il merkezinde görev yapmakta olan 267 ilköğretim okulu öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada ölçeklerin yapıgeçerliğinin belirlenmesi amacıyla açımlayıcıfaktör analizi uygulanmıştır. Ayrıca ölçeklerin güvenirliklerinin belirlenmesinde Cronbach-Alfa iç tutarlık katsayılarıhesaplanmıştır. Ölçeklerden alınan puanların kişisel ve mesleki bazıözelliklere göre karşılaştırılmasında, bağımsız örneklemler için t testi kullanılmıştır. Yapılan açımlayıcı faktör analizi sonucunda, her iki ölçeğin de ilköğretim okulu öğretmenlerinin değişime açıklık düzeylerini geçerli ve güvenilir olarak ölçtüğü belirlenmiştir. Araştırmada günlük gazete takip eden öğretmenlerin, değişime daha açık olduklarıbelirlenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ilkogretim-okulu-ogretmenleri-icin-kisisel-mesleki-degisime-aciklik-olceklerinin-gelistirilmesi-bir-uygulama.pdf
  • 35
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Agocs, C. (1997). Institutionalized resistance to organizational change: Denial,
ınaction and repression. Journal of Business Ethics, 16: 917-931
Akbaba-Altun, S. & Büyüköztürk, Ş. (2011) Değişim eğilimleri ölçeğinin
geliştirilmesi. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimle Dergisi 2011, 1 (1), 73 – 90
Aktan, E. (1999) Çalışanların değişime açıklıklarıve örgüte duyduklarıgüven
arasındaki ilişki. Yayımlanmamışyüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler
Enstitüsü, İstanbul.
AKADEMİK BAKIŞ DERGİSİ
Sayı: 35 Mart – Nisan 2013
UluslararasıHakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi
ISSN:1694-528X İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Türk Dünyası
Kırgız – Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü, Celalabat – KIRGIZİSTAN
http://www.akademikbakis.org
19
Arafat, N. (2003). Örgütsel yenileşmede öğretmen tutumlarının etkisi.
Yayımlanmamışyüksek lisans tezi. Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Kırıkkale.
Aslan, M., Beycioglu, K. & Konan, N. (2008). Principals’ openness to change in
Malatya, Turkey. International Electronic Journal for Leadership in Learning, 12 (30).
Balcı, A. (2001). Etkili okul ve okul geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Balıkçı, A. (2004). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin değişime ilişkin
algılarıve değişimin eğitim açısından değerlendirilmesi. YayımlanmamışYüksek Lisans Tezi.
Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Binder, R. (2002). Willingness of teacher to accept change in their work environment.
Unpublished doctorate thesis. The Graduate School of the Union Institute, Cincinnati, Ohio.
Brouwers, A. & Tomic, W. (2001). The Factorial validity of scores on the teacher
ınterpersonal self-efficacy scale. Educational and Psychological Measurement, 61(3), 433-445
Bruet, B. Sessions, D. & Byrnes, K. (2005). Assessment of teachers’ attitudes about
professional development. Educational and Psychological Measurement, 65 (5), 820-830.
Dalin, P.(1998). School development theroies and strategies. London: Welligton
House.
Davis, K. (1998). İşletmede insan davranışı. Çev. Kemal Tosun. 3. Baskı. New York:McGraw
Hill
Dunham, R. B., Grube. J. A., Gardner, D. G., Cummings, L. L. & Pierce, J. L. (1989).
The development of an attitude toward change instrument. Paper presented in Annual
Academy of Management Conference, Madison, WI.
Drucker, P. F. (1994). Yeni gerçekler (Çev. B. Karanakçı). İstanbul: Türkiye İş
BankasıKültür Yayınları.
Erdoğan, İ. (2002). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Everard, K. B. & Morris, G. (1996). Effective school management. London: Paul Chapman
Pub.
Fullan, M.(1991). The New meaning of educational change. New York: Teacher’s College
Press.
Gibson, S. & Dembo,M.H.(1984). Teacher efficacy:Aconstruct validation. Journal of
Educational Psychology, 76 (4), 569-582.
Gökçe, F. (2005). Bir değişim aracıolarak güç alanıanalizi tekniği ve eğitimsel
değişmenin yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 11 (43), 327-354.
Guskey, T. R. , & Passaro, P. D. (1994). Teacher efficacy:Astudy of construct
dimensions. American Educational Research Journal, 31, 627-643.
Holt, D.T. , Armenakis, A. A, Feild, H.S. & Haris, S.G. (2007). Readiness for
organizational change the systematic development of scale.The Journal of Applied Behavioral
Science,43(2):232-255.
AKADEMİK BAKIŞ DERGİSİ
Sayı: 35 Mart – Nisan 2013
UluslararasıHakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi
ISSN:1694-528X İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Türk Dünyası
Kırgız – Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü, Celalabat – KIRGIZİSTAN
http://www.akademikbakis.org
20
Kalaycı, Ş. (2005).SPSS uygulamalıçok değişkenli istatistik teknikleri.Ankara:Asil
Yayın Dağıtım.
Kelchtermans, G. & Ballet, K. (2002)The micropolitics of teacher induction. A
narrative-biographical study on teacher socialisation. Teaching and Teacher Education 18
(2002) 105–120
Klecker, B.M. & Loadman, W. E. (April, 8, 1996). A Study of principals’ openness to
change in 168 restructuring schools. Paper presented at the Annual Meeting Of The American
Educational Research Association, New York.
Klecker, B. M. & Loadman, W. E. (1999). Measuring principals’ openness to change
on three dimensions: Affective, cognitive and behavioral. Journal of Instructional Psychology,
26 (4), 213-226.
Nicholas, G. & Husser, M. S. (1999). The Future of organization: The Death of the
firm. http:/webc- lass.cgu.edu.au. (Erişim Tarihi: 25.10.2008).
Ocaklı, E. (2006). Okul müdürlerinin duygusal, bilişsel ve davranışsal boyutlarda
değişime açıklıklarının ölçülmesi. YayımlanmamışYüksek Lisans Tezi. Yeditepe
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Okçabol, R. & Gök, F. (1998). Öğretmen profili araştırması. Ankara: Eğitim-Sen
Yayını.
Özdemir, S. (1999). Eğitimde örgütsel yenileşme. Ankara: Pegem Akademi
Yayıncılık.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik.
Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Şimşek, H. (1997). 21.Yüzyılın eşiğinde paradigmalar savaşı: Kaostaki Türkiye.
İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Töremen, F. (2002). Eğitim örgütlerinde değişimin engel ve nedenleri. Fırat
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (1), 185-202.
Tschannen-Moran, M.,Woolfolk-Hoy, A., & Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its
meaning and measure. Review of Educational Research, 68 (2), 202-248.
Uluğ, F. (1998). Eğitim sisteminde değişime yapısal uyum sorunları. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 4 (14). 153-166.
Yeniçeri, Ö. (2002). Örgütsel değişmenin yönetimi. Ankara: Nobel Dağıtım
Wanberg, C.R., Banas, J.T. (2000). Predictors and outcomes of openness to changes in
a reorganizing workplace. Journal ofApplied Psychology, 85(1): 132- 142.
Weiner,B.J.,Amick,H.,Lee,S.D. (2008). Conceptualization and measurement of
organizational readiness for change. Medical Care Research and Review,65(4):379-436.
Zadeoğluları, S. (2010). Örgütsel değişime açıklık ve örgütsel bağlılık ilişkisi. Dokuz
eylül üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü çalışma ekonomisi ve endüstri ilişkileri anabilim
dalıinsan kaynaklarıprogramıyayımlanmamışyüksek lisans tezi

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com