Buradasınız

Anasayfa » Content

“MEB BU BENİM ESERİM” PROJELERİNDEKİ FİZİK BİLGİLERİNİN İÇERİK ANALİZİ"

A CONTENT ANALYSIS OF STUDENT PROJECTS OF MEB ABOUT EXTRA-CURRICULAR PHYSICS KNOWLEDGE

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2013
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_373

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Project based learning (PBL) having a wide content and being convenient with the scientific research process is important for the development of individuals. In the meanwhile, PBL with its extra-curricular feature provides the students to bring science and real life togather. As a useful technique in learning scientific concepts, Elementary Science and Technology Curriculum of Turkey includes the physics’ concepts as well. This knowledge provides opportunity for children to make a connection with science and everyday life. The extra-curricular content of such knowledge can be an obstacle for understanding the concepts. This result can be seen in a Project competition carried out by Ministry of National Educaion clearly. Therefore, the content analysis of student projets regarding extra-curricular knowledge related to the physics concepts was carried out in this study. With the evaluation of the data related to the extra-curricular physics knowledge, some kinds of extracurricular knowledge regarding electricity, magnetism, and other physics concepts were identified. Some of them are known as daily life content to some extend. Some knowledge such as Faraday Laws, reductor and conductor can be accapted as extra-curricular contents. Extra-curricular knovledge in PBL is critical for effective learning. If it is suitable for the development of individulas, it is valuable to integrate the real life and scientific concepts. If not, it is not valid for the equality of opportunities in education and in respect to children.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Projelerle öğrenme, geniş içeriği ve bilimsel araştırma basamaklarına uygun yapısı ile öğrencilerin gelişimine önemli katkılar sunar. Öğretim programının dışına taşan uygulamaları ile Proje Tabanlı Öğrenme (PTÖ) etkinlikleri, öğrencilerin çevresini öğrenme sürecine dahil etmelerine olanak sağlar. Kavramların öğrenilmesinde önemli bir teknik olarak kullanılabilen PTÖ uygulamalarına, fen ve teknoloji programında yer alan fizik ile ilgili bilgiler de konu olabilmektedir. Bu bilgiler, öğrenme sürecinde kavramlar ile gerçek yaşam arasında bağlantıların kurulmasına katkı sağlar. Ancak bunlardan program üzeri konumda olanları, öğrencilerin kavramları anlayabilmesine bazı zorluklara yol açabilir. Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) tarafından gerçekleştirilen bir proje yarışmasında bu durum açıkça görülmektedir. Bu nedenle bu çalışmada MEB tarafından değerlendirilen öğrenci projelerinin, “fizik ile ilgili program dışı bilgiler” bakımından içerik analizi gerçekleştirilmiştir. Tespit edilen “program dışı fizik bilgileri”nin gruplanması sonucunda, elektrik, elektromanyetizma ve diğer fizik kavramları ile ilgili olarak çok sayıda program dışı bilgi saptanmıştır. Bunlardan “sensör, manyetik alan, elektrik motoru, trafo, wireless” gibi terimler bir dereceye kadar güncel yaşam bilgisi haline gelmiştir. Ancak “Faraday Yasası, redüktörlü motor, kondaktör” gibi terimler, ilköğretim dönemi çocukları açısından program üstü konumdadır. Öğrencilerin yarışma sürecinde program üstü bilgiler ile kıyaslanması eğitimde fırsat eşitliği ve kişiye görelik ilkesi ile bağdaşmamaktadır. Yine de bu bilgilerden program dışı olup programa yardımcı olabilecek durumda olanları, fen eğitimi ile güncel yaşamın birlikte ele alınmasına önemli katkılar sağlayabilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_79201_6_pp_691-705.pdf
  • 1
691-705
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AIKENHEAD, G. S. (2006). Science education for everyday life. New York and London:
Columbia University Teachers College Press.
BALCI. A. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler (7. Baskı). Ankara:
Pegem Akademi.
BAŞARAN, İ. E. (2005). Eğitim psikolojisi gelişim, öğrenme ve ortam. Ankara: Nobel
Yayın.
BRUNER, J. (2009). Eğitim süreci. (Çev: T. Öztürk). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
CHARLES, C. M. (2003). Öğretmenler için Piaget ilkeleri. (4. Baskı). G. Ülgen (Çev).
Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
ERASLAN, A. (2009). Finlandiya’nın PISA’daki Başarısının Nedenleri: Türkiye İçin
Alınacak Dersler. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi
Dergisi (EFMED), 3(2), 238-248.
ERDOGAN, M.ve UŞAK, M. (2009) Curricular and Extra-Curricular Activities for
Developing Environmental Awareness of Young Students: A case from
Turkey. Educational Sciences, 11(1), 73-85.
EŞ, H. ve SARIKAYA, M. (2010). İlköğretim 6. sınıf fen ve teknoloji dersi
“yaşamımızdaki elektrik” ünitesinde öğrenci başarılarının incelenmesi.
Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 107-127.
EŞ, H. ve SARIKAYA, M. (2011). İlköğretim 6. Sınıf fen ve teknoloji dersi
“yaşamımızdaki elektrik” ünitesi kazanımları ile ilgili öğretmen görüşlerinin
incelenmesi. E-Journal of New World Sciences Academy, 6 (1).
GÖKÇE, O. (2006). İçerik analizi kuramsal ve pratik bilgiler. Ankara: Siyasal Kitabevi.
HALLOUN, I, A. (2004). Modeling theory in science education. Dordrecht/
Boston/London: Kluwer Academic Puplishers.
KORKMAZ, H. ve ÇAKMAKCI, G. (2006). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımı. M. Bahar
(Ed), Fen ve Teknoloji Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
KÖSE, R. K. (2004). Makine arızalarının belirlenmesinde titreşim analizi. Mühendis ve
Makine Dergisi. 45(538).
http://www.mmo.org.tr/resimler/ekler/a2fd310dcaa8781_ek.pdf?dergi=68
KUŞ, E. (2006). Sosyal bilimlerde bilgisayar destekli veri analizi. Ankara: Anı Yayıncılık.
KÜÇÜKAHMET, L. (2003). Öğretimde planlama ve değerlendirme. Ankara: Nobel
Yayın Dağıtım.
MANGO, M. C. (2007). Science education in developing countries in Asia: Issues and
Concerns for Planners and Implementers. M. Nagao, J. M. Rogan and M. C.
Mango (Ed). Diliman, Quezon City: The University of Philippines Press.
705
Ramazan ÇEKEN - Hüseyin EŞ
MEB. (2005). İlköğretim dördüncü ve beşinci sınıflar Fen ve Teknoloji dersi öğretim programı
ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
MEB. (2006). İlköğretim altıncı sınıf Fen ve Teknoloji dersi öğretim programı ve kılavuzu.
Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
MEB. (2008a). İlköğretim yedinci sınıf .Fen ve Teknoloji dersi öğretim programı ve kılavuzu.
(2. Baskı). Ankara: İmpress.
MEB. (2008b). İlköğretim Sekizinci sınıf .Fen ve Teknoloji dersi öğretim programı ve
kılavuzu. (2. Baskı). Ankara: Tuna Matbaacılık A. Ş.
MEB. (2010). V. İlköğretim öğrencilerine yönelik matematik ve fen bilimleri proje çalışması
başvuru kılavuzu. Ankara: Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi
Başkanlığı.
MEB. (2011). İlköğretim öğrencilerine yönelik matematik ve fen bilimleri proje çalışması
başvuru kılavuzu. Ankara: Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
MEB. (2012). Milli Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim. Ankara: T. C. Milli Eğitim
Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı.
SABAN, A. (2005). Çoklu zeka teorisi ve eğitim. (5. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
ŞAHİN, M. ve ÖZTÜRK, Ş. (2009). Role and importance of project based lesson in
science and technology. International Journal of Educational Researchers.
1(1). http://ijer.eab.org.tr/index/1/1/
TURNEY, J. (2008). Popular Science Books. M. Bucchi and B. Trench (Ed:). Handbook of
Public Communication of Science and Technology. London and Newyork:
Routledge.
TÜRKDOĞAN, O. (2000). Bilimsel Araştırma Metodolojisi. İstanbul: Timaş Yayınları.
Türkiye I. Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Politika Önerileri Ön Raporu. (2004).
(Komisyon Başkanı: Prof. Dr. Füsun AKARSU, Üyeler: Doç. Dr. Ayşenur
TOĞROS, Dr. Buket Yakmacı GÜZEL, Mustafa Ruhi ŞİRİN).Çocuk Vakfı
Yayınları: 68, İstanbul.
SENEMOĞLU, N. (2009). Gelişim öğrenme ve öğretim. (15. Baskı). Ankara: Pegem
Akademi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com