Buradasınız

Anasayfa » Content

POZİTİF ÖRGÜTSEL DAVRANIŞ DEĞİŞKENLERİ İLE YENİ ARAŞTIRMA MODELLERİ GELİŞTİRME ARAYIŞLARI: POZİTİF ÖRGÜTSEL DAVRANIŞ DEĞİŞKENLERİNİN İŞE ADANMIŞLIK, TÜKENMİŞLİK VE SİNİZM ÜZERİNE ETKİLERİ VE BU ETKİLEŞİMDE ÖRGÜTSEL ADALET ALGISININ ARACILIK ROLÜ ÜZERİNE B

TOWARDS DEVELOPING NEW RESEARCH MODELS WITH POSITIVE ORGANIZATIONAL BEHAVIOUR VARIABLES: IMPACT OF POSITIVE ORGANIZATIONAL BEHAVIOUR VARIABLES ON CYNISM, BURNOUT AND WORK ENGAGEMENT AND MEDIATING ROLE OF PERCEPTION OF ORGANIZATIONAL JUSTICE IN THIS INTERACTION

Journal Name:

  • Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2014

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this study is to prove the importance of Positive Organizational Behaviour variables (hope, optimism, resiliency and self-efficacy) on employee attitudes and behaviours and business companies. Within the scope of the research model, “cynism” and “burnout” which can be considered as negative and counterproductive employee attitudes and “work engagement” which is also considered as one of the dimensions of positive organizational behaviour approach are taken as dependent variables. Results prove the positive and significant impact of positive organizational behaviour variables on engagement and negative significant impact on cynism and burnout. Besides these direct interactions, mediating role of organizational justice dimensions are also tested and mediation affect was proven for cynism and burnout. In the results and discussion part, managerial implications are discussed and future research models are suggested.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, yazında 2000’li yıllardan sonra önemi giderek artan pozitif örgütsel davranış değişkenlerinin (ümit, iyimserlik, dayanıklılık ve öz-yeterlilik) işletmeler açısından önemini vurgulayarak, çalışan davranışları üzerindeki etkilerini ortaya koymaktır. Araştırma modeli çerçevesinde, pozitif örgütsel davranış değişkenleri ile ilişkili olabilecek iki olumsuz çalışan davranışı (“sinizm” ve “tükenmişlik”) ve bunlara zıtlık teşkil eden ve kendisi de pozitif örgütsel davranış akımının bir parçası olarak kabul edilen“işe adanmışlık” kavramları bağımlı değişkenler olarak seçilmiştir. Araştırma bulguları, pozitif örgütsel davranış değişkenlerinin, işe adanmışlık üzerinde pozitif yönlü, anlamlı bir açıklayıcı güce sahip olduğunu ve tükenmişlik ve sinizm üzerinde ise negatif yönlü anlamlı bir açıklayıcı güce sahip olduğunu doğrulamaktadır. Araştırma modelinde bu doğrudan etkileşimlerin yanı sıra, örgütsel adalet değişkeninin aracılık etkisi de test edilmiş ve tükenmişlik ve sinizm değişkenleri için ara değişken etkisi kanıtlanmıştır. Sonuç ve tartışma kısmında bulguların yönetim uygulamalarına etkisi tartışılmakta ve geleceğe yönelik araştırma modeli önerileri getirilmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-pozitif-orgutsel-davranis-degiskenleri-ile-yeni-arastirma-modelleri-gelistirme-arayislari-pozitif-orgutsel-davranis-degiskenlerinin-ise-adanmislik-tukenmislik-sinizm.pdf
  • 3
363
382
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Andersson, L. (1996). Employee cynism: An examination using a contract
violation framework. Human Relations, 49 (11): 1395-1418.
Andersson, L. M. ve Bateman, T. S. (1997). Cynism in the workplace:
Some causes and effects. Journal of Organizational Behaviour, 18 (5): 449-469.
Avey, J. B., Wernsing, T. S. ve Luthans, F. (2008). Can positive employees
help positive organizational change? Impact of psychological capital and emotions
on relevant attitudes and behaviors”. Journal of Applied Behavioral Science, 44
(1): 48-70.
Bal, E. A. (2008). Self-efficacy, contextual factors and well-being: The
impact of work engagement. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.Bal, E. A. (2009). Bir Pozitif Psikoloji Kavramı Olarak İşe Gönülden
Adanma (Work Engagement) ve İnsan Kaynakları Açısından Önemi, 17. Ulusal
Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı: İçinde 546-553. 21-23 Mayıs
2009, Eskişehir, Türkiye.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York:
Freeman.
Baron, R. M. ve Kenny, D. A. (1986). The moderator-mediator variable
distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical
considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51 (6):1173-1182.
Block, J. ve Kremen, A. M. (1996). IQ and ego-resiliency: Conceptual and
empirical connections and separateness. Journal of Personality and Social
Psychology, 70 (2): 349–361.
Coleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York: Bantam Books.
Dean, J. W., Brandes, P. ve Dharwadkar, R. (1998). Organizational
cynicism. Academy of Management Review, 23 (2): 341-352.
Demerouti, E., Bakker, A. B., De Jonge, J., Janssen, P. P., ve Schaufeli, W.
B. (2001). Burnout and engagement at work as function of demands and control.
Scandinavian Journal of Work Environment and Health, 27 (4): 279-286.
Erdoğan, B. K., Liden, M., ve Robert, C. (2001). Procedural justice as a
two dimensional construct: An examination in the performance appraisal context.
Journal of Applied Behavioral Science, 37 (2): 205-222.
Fawzy, F. I., Fawzy, N. W. ve Pasnau, R. O. (1991). Burnout in the health
professionals. F. K. Judd, G. D. Burrows ve D. R. Lipsitt (Ed.) Handbook of
studies on general hospital psychiatry: İçinde 119-130 Amsterdam: Elsevier
Science Publishers, BV.
Fitzgerald, M. R. (2002). Organizational cynicism: Its relationship to
perceived organizational injustice and explanatory style. Unpublished Doctoral
Dissertation. University of Cincinnati.
Folger, R. ve Cropanzano, R. (1998). Organizational justice and human
resources management. Beverly Hills, CA: Sage.
Freudenberger, H. J. (1974). Staff burnout. Journal of Social Issues, 30 (1):
159-165.
Güler, B. K., (2009). Pozitif psikolojik sermaye: Tanımı, bileşenleri ve
yönetimi. A. Keser, G. Yılmaz, S. Yürür (Ed.) Çalışma yaşamında davranış güncel
yaklaşımlar: İçinde 119-146. 1. Baskı. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.Kutanis, R. Ö. ve Çetinel, E. (2009). Adaletsizlik Algısı Sinizmi Tetikler
mi?: Bir Örnek Olay, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler
Kitabı: İçinde 691-697. 21-23 Mayıs 2009, Eskişehir, Türkiye.
Luthans, F. (2002). Positive organizational behavior: Developing and
managing pscyhological strenghts. Academy of Management Executive, 16 (1): 57-
72.
Luthans, F. (2008). Organizational behavior. 11. Baskı. Boston: McGraw
Hill.
Luthans, F., Youssef, C. M. ve Avolio, B. J. (2007). Pschological capital
and beyond. New York: Oxford Business Press.
Maslach, C. (1976). Burned-out. Human Behavior, 9 (5): 16-22.
Maslach, C. ve Jackson, S. E. (1986). Maslach burnout inventory manual.
2. Baskı. Palo Alto, CA: Consulting Psychologist Press.
Maslach, C. ve Leiter, M. P. (1997). The truth about burnout. San
Francisco, CA: Jossey Bass.
Maslach, C., Schaufeli W. B. ve Leiter, M. P. (2001). Job burnout. Annual
Review of Psychology, 52: 397-422.
Master, A. S. ve Reed, M. J. (2002). Resilience in development. C. R.
Snyder ve S. Lopez (Ed.) Handbook of positive pschology: İçinde 133-149.
Oxford, UK: Oxford University Press.
Moorman, R. H. (1991). The relationship between organizational justice
and organizational citizenship behaviors: Do fairness perceptions influence
employee citizenship?. Journal of Applied Psychology, 76 (6): 845-855.
Özkalp, E. (2009). Örgütsel Davranışta Yeni Bir Boyut: Pozitif (Olumlu)
Örgütsel Davranış Yaklaşımı ve Konuları, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon
Kongresi Bildiriler Kitabı: İçinde 491-498. 21-23 Mayıs 2009, Eskişehir, Türkiye.
Peterson, S. J. ve Luthans, F. (2003). The positive impact and development
of hopeful leaders. Leadership and Organizational Development Journal, 24 (1):
26-31.
Reichers, A. E., Wanous, J. P. ve Austin, J. T. (1997). Understanding and
managing cynism about organizational change. Academy of Management
Executive, 11 (1): 48-59.
Schaufeli, W. B. ve Bakker A. B. (2004). Job demands, job resources and
their relationship with burnout and engagement: A multi-sample study. Journal of
Organizational Behavior, 25 (3): 293-315.Schaufeli, W. B. ve Bakker A. B. (2003). Utrecht Work Engagement Scale
(UWES). (Preliminary Manual Version 1). Hollanda: Occupational Health
Psychology Unit, Utrecht University.
Schwarzer, R. ve Jerusalem, M. (1995). Generalized self-efficacy scale. J.
Weinman, S. Wright, M. Johnston (Ed.) Measures in health psychology: A user’s
portfolio. Causal and control beliefs: İçinde 35-37. Windsor, United Kingdom:
NFER-NELSON.
Seligman, M. E. P. (1998). Learned optimism. New York: Pocket Books.
Seligman, M. E. P. ve Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology:
An introduction. American Psychologist, 55 (1): 5-14.
Scheier, M. F. ve Carver, C. S. (1985). Optimism, coping, and health:
Assessment and implications of generalized outcome expectancies. Health
Psychology, 4 (3): 219-247.
Snyder, C. R., Urwing, L. ve Anderson, R. J. (1991). Hope and health:
Measuring the will and the ways. C. R. Snyder ve D. R. Forsyth (Ed.) Handbook of
social and clinical psychology: İçinde 285-305. New York: Pergamon.
Synder, C. R. (1995). Conceptualizing, measuring and nurturing hope.
Journal of Counseling and Development, 73 (3): 355-360.
Sonnentag, S. (2003). Recovery, work engagement and proactive behavior:
A new look at the interface between nonwork and work. Journal of Applied
Psychology, 88 (3): 518-528.
Stajkovic, A. D. ve Luthans, F. (1998). Social cognitive theory and selfefficacy:
Going beyond traditional motivational and behavioral approaches.
Organizational Dynamics, 26 (4): 62-74.
Turgut, T. (2011). Çalışmaya tutkunluk: İş yükü, esnek çalışma saatleri,
yönetici desteği ve iş-aile çatışması ile ilişkileri. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve
İdari Bilimler Dergisi, 25 (3-4): 155-179.
Tükeltürk, Ş. A., Perçin, N. Ş. ve Güzel, B. (2009). Örgütlerde Psikolojik
Kontrat İhlalleri ve Sinizm İlişkisi: 4-5 Yıldızlı Otel İşletmeleri Üzerine Bir
Araştırma, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı: İçinde
686-691. 21-23 Mayıs 2009, Eskişehir, Türkiye.
Wanous, J. P., Reichers, A. E. ve Austin, J. T. (1994). Organizational
cynicism: an initial study. Academy of Management Best Papers Proceedings,
(Ağustos): 269-273.
Wanous, J. P., Reichers, A. E. ve Austin, J. T. (2000). Cynism about
organizational change, measurement, antecedents and correlates. Group and
Organization Management, 25 (2): 132-153.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com