ANNEMARİE, P., (1999).
Etiğe Giriş. Veysel Atayman – Gönül Sezer
(çev.). 1. Basım. İstanbul: Ayrıntı Yy., s.134-
135, 243.
BEGG, D., FİSCHER, S. ve DORNBUSCH,
R., (1994).
Economics, 4. Basım, İstanbul: Literatür Yy.,
s. 204-205.
ÇABUKEL, R., (2008).
Çalışan Memnuniyeti Analizleri., Yüksek
Lisans Tezi, İstanbul: İstanbul Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü. s.13, 29, 33.
ÇETİNKANAT, C., (2000).
Örgütlerde Güdülenme ve İş Doyumu. 1.
Basım. Ankara: Anı Yy., s.112
FARMER, R., ve SUNDBERG,N. D., (1986).
“Boredom Progness: The Development and
Correlates of a New Scale”, Journal of Personelity
Assessment, Vol. L,No:1, pp.4-17.
GİBSON, L, J., IVANCEVİCH, J. M. ve DONNELLY,
J. H., (2002).
Organizations Behaviour Structure Processes,
11th. ed., Boston, Mc Graw Hill, p.90.
GRİNT, K., (1998).
The Sociology of Work, 2. Basım, Cambridge:
Polity Press, s. 1-10.
İNCE, M., ve GÜL, H., (2005).
Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel
Bağlılık, 1. Basım, Konya: Çizgi Kitabevi
yy., s. 68.
KANT, İ., WERKE, İ, ve WEİSCHEDEL, W.,
(1960).
Darmstadt, Cilt. 6, s. 217, 261., Aktaran:
Pieper, s. 136.
KESER, A., (2006).
Çalışma Yaşamında Motivasyon. 1. Basım.
İstanbul: Alfa Akademi Yy., s.96-97,105-
106,108-111-113.
KİNG, M., ve ATKİNSON, T., (1982).
“Background, Personality, Job Characteristics,
and Satisfaction with Work in a National
Sample”, Human Relation, Vol.XXXV,No:2,
p.120.
LOCKE, E. A., (1976).
“The Nature and Cause of Job Satisfaction”,
M. D. Dunnette (Ed.), Handbook of Industrial
and Organizational Psychology, Chicago:
Rand McNally, s. 1300., Aktaran: Luthans,
s. 126.
LOSCOCCO, K. A., ve ROSCHELLE, A. R.,
(1991).
“Influences on the Quality of Work and
Nonwork Life: Two Decades in Review”,
Journal of Vocational Behavior, Vol: 39,
s.182.
MINER, J. B., (1992).
Industrial/Organizational Psychology, McGraw
Hill, s.116.
MİLL J. S., (1976).
Der Utilitarismus, Stuttgart, s. 66, 2., Aktaran:
Annemarie Pieper, Etiğe Giriş, Veysel
Atayman – Gönül Sezer (çev.), 1. Basım,
İstanbul: Ayrıntı Yy., 1999, s. 135.
PEKDEMİR, İ., ÖZCELIK, Ö., KARABULUT,
E. ve ARSLANTAŞ C.C,. (2006).
“Personel Güçlendirme, İş Tatmini ve Örgütsel
Bağlılık Arasındaki İlişkileri Belirlemeye
Yönelik Bir Çalışma”, Verimlilik Dergisi,
No:4, s.16.
REİTZ, H. J., (1987).
Behavior in Organizations, 3rd ed., U.S.A.,
Irwin Inc, s.216.
ULUSLARARASI HAKEMLİ AKADEMİK SPOR SAĞLIK VE TIP BİLİMLERİ DERGİSİ
Temmuz-Ağustos-Eylül 2012 Sayısı Cilt:2 Sayı: 4 Jel Kodu: M
www.sstbdergisi.com
51
ROGERS, J. D., CLOW, K.E., ve KASH, T.
B., (1994).
“Increasing Job Satisfaction of Service Personel”,
Journal of Services Marketing, Vol:8
No:1, s.15.
SARIOĞLU, B., (2007).
Çalışan Memnuniyeti ve Akaryakıt İstasyonları
Çalışanlarının Memnuniyet Boyutları ve
Öncelikleri Üzerine Bir Araştırma, Yüksek
Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü. s.1-3, 14, 47,
49.
SARUHAN, S. C., ve ÖZDEMİR, A. Ö.,
(2004).
Değer Hedefli İşletmecilik, 1. Basım, İstanbul:
Marmara Üniversitesi, Nihad Sayar Eğitim
Vakfı Yy., s. 18.
SCHWİGEN, D. M., ve DENİS, A. S., (1991).
”Communication with Employes Following a
Manager : A Longitudinal Field Experiment”,
Academy of Management Journal,V.XXXIV,
No:1,,pp. 110-135.
SEVİMLİ, F., ve İŞCAN, Ö. F., (2005).
“ Bireysel ve İş Ortamına Ait Etkenler Açısından
İş Doyumu”, Ege Akademik Bakış
Dergisi, C.V,No:1-2, Ocak-Temmuz 2005,
s.61.
SOLMUŞ, T., (2004).
İş Yaşamında Duygular ve Kişilerarası İlişkiler.
1. Basım. İstanbul: Beta Basım Yy., s.197.
SUNGUR, E., (2007).
“Kurum İçi İletişimde Yeni Bir Odak:
Çalışanlar ve Çocukları, 10 Aralık 2007,
(Çevrimiçi) http://www.prbu.com/pr-yorum,
10 Ocak 2011.
ŞİMŞEK, Ş., AKGEMCİ, T., ve ÇELİK, A.,
(1998).
Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde
Davranış, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara,
s.160.
TELMAN, N., ve ÜNSAL, P., (2004).
Çalışan Memnuniyeti. 1. Basım. İstanbul:
Epsilon Yy., s.27,39,62.
THOMPSON, B, L., (1998).
Yeni Yöneticinin El Kitapları 1, çev. Vedat
G. Diker, İstanbul, Hayat Yayınları, s.119.
UÇKAN, B., (2004).
Endüstri İlişkileri, Eskişehir, Anadolu Ünv.
Yayını, No:1573, s. 21-43.
YETİM, Ü., (2001).
Toplumdan Bireye Mutluluk Resimleri,
Bağlam Yayınları, İstanbul, s.163.
YILDIRIM, S., (1995).
“Yöneticilerin Algıladıkları İş Tatmini”, Ankara
Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi
Dergisi, Cilt: 50, No:1–2, Ocak-Haziran,
s.442.
YILDIZ, N., YOLSAL, N., AY, P., ve KIYAN,
A., (2003).
“İstanbul Tıp Fakültesi’nde Çalışan Hekimlerde
İş Doyumu”, İstanbul Tıp Fakültesi
Mecmuası, C.LXVI, No:1, (Çevrimiçi).http://
www.itfdergisi.org/citations.php3 ,09 Ocak
2011.
YOSHİO, K., (1998).
Human Motivation, 5th ed., Japanese Standarts
Assosiation, Tokyo, 1998, s.15’ten
aktaran Turgay Kaynak, Organizasyonel
Davranış, İstanbul, İ.Ü. İşletme Fakültesi
Yayını, No:223,1990, s.122.
YÜKSEL, Ö., (2000).
İnsan Kaynakları Yönetimi 3. Basım. Ankara:
Gazi Kitapevi, s. 219.
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com