You are here

Birinci Basamak Sağlık Hizmetlerinde Adli Olgu ve Raporlar

FORENSIC CASES AND REPORTS IN PRIMARY HEALTH CARE

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
In Turkey, forensic medicine applications have been performed by practitioners working in primary care centers or hospitals because of lacking of the forensic medicine special¬ists in numbers. The practitioner is obliged to examine and to prepare the report of the forensic case, to inform the govern¬mental offices and to give expertise when needed. Due to the insufficiency of forensic medicine education in medical schools, even graduated students can not perform forensic medical applications effectively. This generally results as avoiding arranging forensic reports. This review, aim to define the forensic case, to determine important points of the examination, arrangement of the report and to evaluate the duties and responsibilities of the primary care doctor in forensic medical applications.
Abstract (Original Language): 
Ülkemizde adli tıp uzmanlarının sayıca yetersizliği nedeniyle, adli hekimlik görevi büyük ölçüde, sağlık ocağı ve hastanede görev yapan pratisyen hekimler tarafından yerine getirilir. Pratisyen hekim, adli muayene yapmak, adli makamlara bildirimde bulunmak, adli rapor düzenlemek ve istenildiğinde bilirkişi¬lik yapmakla yükümlüdür. Ülkemizdeki mezuniyet öncesi ve sonrası adli tıp eğitiminin ye¬tersizliği ve konunun yeterince bilinmemesi nedeniyle hekim¬ler, çoğu kez adli rapor düzenlemekten kaçınmakta, bu konu¬da endişe duymaktadırlar. Bu derleme, adli olgunun tanımı, muayenesi ve bildirilmesinde dikkat edilecek noktalar ile adli tıp uygulamaları hakkında bil¬gi vermeyi, birinci basamak hekiminin görev ve sorumlulukları¬nı değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
30-33

REFERENCES

References: 

1.
Fidane
r C. Birinci basamak sağlık hizmetleri için bir öneri: modüler sağlık ocağı. Türk Aile Hek Derg 1997; 1(2): 99-104.
2.
Hanc
ı I. Hekimin Yasal Sorumlulukları. Genişletilmiş 2. baskı. îzmir. Toprak Ofset Matbaacılık. 1999; 1-90.
3.
Fincanc
ı ŞK. Türkiye'de ve dünyada Adli Tıp eğitimi. 1. Adli Bilimler Kongre Kitabı, Adana, 1994; 52-4.
4.
Varo
l N, Varol fi. Yargı mensuplarının Adli Tıp Kurumu dışında adli tıp uzmanlık alanından yararlanma gücünün tespiti. 7. Ulusal Adli Tıp Günleri, Antalya. 1-5 Kasım 1993, Poster Sunuları Kitabı, 235-40.
5.
Salaçi
n S, Çekin N, Özdemir MH, Kalkan fi. Mezuniyet öncesi adli tıp eğitimi almış öğrencilere yönelik bir anket çalışması. Adli Tıp Bülteni
1997; 2(1): 21-4.
6.
Tüzü
n B, Elmas I, Akkay E. Adli rapor düzenleme zorunluluğuna hekimlerin yaklaşımı: anket çalışması. Adli Tıp Bülteni 1998; 3 (1): 27-31.
7.
Çola
k B, Biçer Ü, Gündoğmuş ÜN, Etiler N. Kocaeli ilinde adli görev ve pratisyen hekimler. Adli Tıp Dergisi 2001; 15 (2): 36-45.
8.
Saye
k I, Kılıç B. Mezuniyet öncesi tıp eğitimi raporu 2000. www.ttb.org.tr/MOTER
9.
Ko
ç S. Adli Tıpta Rapor Hazırlama Tekniği ve Rapor Örnekleri. Adli Tıp, Ed: Soysal Z, Çakalır C. îstanbul. îstanbul Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi, 1999; Cilt 3, s: 1573-633.
10.
Ko
ç S, Çetin G, Kolusayın Ö. Acil olgularda hekimin sorumluluğu ve Adli Tıp sorunları. Sendrom 1994; 6(5): 54-9.
11.
Tunal
ı I. Hekimin mesleki sorumluluğu. Ankara Tıp Mecmuası 1992; 45:
25-34.
12.
Ko
ç S, Yorulmaz C. Hekimin yasal sorumlulukları. Adli Tıp, Ed: Soysal Z, Çakalır C. îstanbul Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi, îstanbul, 1999; Cilt 1, s: 45-60.
13.
Adl
i Tıp Uzmanları Derneği. Birinci Basamak îçin Adli Tıp El Kitabı.
Ankara. Polat Matbaası. 1999; 14-6, 83-90, 114-5.
14.

k AN, Öztürk S, Tunalı I. Yatarak tedavi gören 959 adli vakanın ret-rospektif değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi 1992; 8 (1-4): 93-8.
15.
Akka
y E, Özen C. Cerrahlar için Adli Tıp. Genel Cerrahi. Ed. Değerli Ü. 5. baskı, îstanbul, Nobel Tıp Kitabevleri. 1995; 429-55.
16. Çetin G. Yaralar. Adli Tıp, Ed: Soysal Z, Çakalır C. îstanbul. îstanbul Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi. 1999; Cilt 1; 475-81.
17.
Karagö
z YM, Akman R, Karagöz S, Atılgan M. Adli Tıp uzmanları dışında verilmiş adli raporların adli yargı üzerine etkileri. Adli Tıp Bülteni
2000; 5(3): 247-50.
18.
Çeki
n N, Savran B, Hilal A, Gülmen MK, Alper B, Bilgin N, Özdemir
MH. Adana'da kaza dışı yaralanma olgularında adli raporların değerlen¬dirilmesi. Adli Tıp Bülteni 2000; 5(2): 130-3.
19. Artuk ME, Gökçen A, Yenidünya AC. Gerekçeli Ceza Kanunları.
îstanbul. Alkim Yayınevi. 1998; 274-6, 403.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com