You are here

Home » Content

Cinsel istismar mağduru olan çocukların başvuru şekilleri, klinik ve sosyodemografik özellikleri

Journal Name:

  • Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Objective: The aim of this study is to present childhood sexual abuse (CSA) cases seen at our department and to assess the referral types and their clinic and sociodemographic features of these cases. Method: The clinical charts of all the patients seen at the Department of Child and Adolescent Psychiatry, Karadeniz Technical University paculty of Medicine between 2005 and 2007 were screened retrospectively. Sociodemographic and clinical data of sexually abused children were analyzed. Results: Over a two-year period, patients who were referred to the Department of Child and Adolescent Psychiatry, Karadeniz Technical University paculty of Medicine, 1.3%of those was CSA related. The mean age of the 62 cases was 10.8 (3.1 SD) years. Most of the victims were girls (69.4%, n=43). Sixty six and one percent (n=41) CSA cases were referred by the legal authorities, 29.1% (n=18) of patients were referred for psychiatric assessment and help because sexually abused, and 4.8% (n=3) of patients were referred for other psychiatric problems. Sixty six and seven percent (n=12) of CSA cases who referred for psychiatric assessment and want to help because sexually abused, were referred with her or him mother to our department. The offenders were generally an extra-familial acquaintance (82.3%, n=51). Incest cases were 9.7% (n=6) of all the CSA cases observed. Eighty five and five percent (n=53) of CSA cases had a psychiatric disorder. The most determined of psychiatric disorder was the post traumatic stress disorder (37.1%, n=23). Conclusion: Results is attributed raising of knowledge about childhood sexual abuse. Roughly two-thirds of cases in our study, is referred by legal ways. Whereas, approximately one-third cases, is referred to help because sexually abused, and the majority of them was attended by their mother. Individual, familial and cultural issues are effected real numbers of sexually abused children. This results show that some of the mothers with sexually abused children were seeking for cure by coming to child psychiatrist before legal process. Also, in this study, 16% of sexually abused children had mental retardation. It is important that is define risky groups and take preventive measures for CSA by the professional.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Amaç: Bu çalışmada cinsel istismar mağduru olan çocuk ve ergenlerin çocuk psikiyatrisi polikliniğine başvuru şekilleri, klinik ve sosyodemografik özelliklerinin incelenmesi amaçlandı. Yöntem: Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp pakültesi Çocuk-Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalına 2005-2007 yılları arasındaki süre içinde başvuran çocuk ve ergenlerin kişisel kartları geriye dönük olarak incelendi. Cinsel istismar olgusu olarak değerlendirilen çocukların sosyodemografik ve klinik bilgileri toplanarak analiz edildi. Sonuçlar: İki yıllık süreçte polikliniğimize yapılan 4664 başvurunun 62'sinde (%1.3) cinsel istismar olduğu saptadı. Toplam 62 olgunun yaş ortalaması 10.8 (3.1 SD) yaş idi. Mağdurların %69.4'ü (n=43) kızdı. Bu olguların %66.1'inin (n=41) adli olgu olarak, %29.1'inin (n=18) cinsel istismar nedeniyle yardım almak için ve %4.8'inin (n=3) başka psikiyatrik yakınmalar nedeniyle polikliniğimize başvurdukları saptandı. İstismar yakınması olarak başvuran olguların %66.7'si (n=12) polikliniğimize anneleri tarafından getirilmişti. Cinsel istismarcıların çoğunluğunun aile dışındaki kişilerden oluştuğu belirlendi (%82.3, n=51). Tüm olguların %9.7'si (n=6) ensest mağduru idi. Olguların %85.5'ine (n=53) psikiyatrik tanı konduğu, en sık saptanan psikiyatrik tanının travma sonrası stres bozukluğu olduğu saptandı (%37.1, n=23). Tartışma: Çalışmamızda saptanan bulgular, çocuk cinsel istismarının özellikleri ile ilgili bilgilerimizi arttırıcı niteliktedir. Çalışmamızdaki olguların kabaca üçte ikisi adli süreç nedeniyle tarafımıza başvuranlardır. Olguların neredeyse üçte birinin doğrudan cinsel istismar nedeniyle yardım almak için başvurdukları, başvuruların büyük kısmında çocuk ya da ergene annelerinin eşlik ettiği gözlenmiştir. Bireysel, ailesel ve kültürel etkenlerden dolayı cinsel istismar olgularının gerçek rakamları aslında bilinmemektedir. Çalışmamızın sonuçları, mağdurların durumlarının anneleri tarafından değerlendirilip olayın adli boyutundan önce çocuk psikiyatristlerinden yardım arayışına girildiğini göstermektedir. Ayrıca çalışmamızda istismar edilen olguların %16'sının zihinsel gelişim geriliği olan bireyler olduğu saptanmıştır. Konuyla ilgili profesyonellerin riskli grupların tanımlanması ve koruyucu önlemlerin alınabilmesi için yol gösterici olacak çalışmalara yer vermeleri önemli olacaktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-cinsel-istismar-magduru-olan-cocuklarin-basvuru-sekilleri-klinik-sosyodemografik-ozellikleri.pdf
  • 4
15-21
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1.
Aktep
e E. Çocukluk çağı cinsel istismarı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar. 2009;1:95-119.
2. Child sexual abuse. Facts for families. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry, No:9, May 2008. http://www.aacap.org/cs/root/facts_for_families/child_ sexualabuse.
3. Oral R, Can D, Kaplan S, Polat S, Ates N, Cetin G, Miral S, Hanci H, Ersahin Y, Tepeli N, Bulguc G, Tiras B. Child abuse in Turkey: an experience in overcoming denial and a description of50 cases. Child Abuse Negl. 2001;25(2):279-290.
4. Koten Y,
Tuğl
u C, Abay E. Üniversite öğrencileri arasında ensest bildirimi. XXXII. Ulusal Psikiyatri Kongresi, 25-28 Eylül 1996 Ankara, Türkiye. Kongre Özet Kitabı sayfa:154.
5.
Zoroğl
u SS, Tüzün U, ?ar V, Öztürk O, Kara ME, Alyanak B. Çocukluk döneminde ihmal ve istismarın olası sonuçlarının incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2001;2:69-78.
6.
Tahiroğl
u AY, Avcı A, Çekin N. Çocuk istismarı, ruh sağlığı ve adli bildirim zorunluluğu. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2008;9:1-7.
7. Finkelhor D, Wolak J, Berliner L. Police reporting and professional help seeking for child crime victims: A review. ChildMaltreat. 2001;6(1):17-30.
8. Freidrich WN, Fisher J, Dittner C, Acton R, Berliner L, Butler J et al. Child sexual behavior inventory: normative, psychiatric and sexual abuse comparisons. Child Maltreatment 2001;6:347-349.
9. Glaser D. Child Sexual Abuse. In: Rutter M, Taylor T, eds. Child and Adolescent Psychiatry, 4nd ed., Massachusetts, Blackwell Publishing Company. 2002; 340- 358.
10. Alaggia R. Many ways oftelling: expanding conceptualizations ofchild sexual abuse disclosure. ChildAbuse Negl. 2004;28(11):1213-1227.
11. Lovett BB. Child Sexual Abuse Disclosure: Maternal Response and other Variables Impacting the Victim. Child and Adolescent Social Work Journal.
2004;21(4):355-371.
12. Cengel-Kültür E, Cuhadaroğlu-Cetin F, Gökler B. Demographic and clinical features ofchild abuse and neglect cases. Turkish J Pediatr. 2007;49(3):256-262.
13.
Amerika
n Psikiyatri Birliği: Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, Dördüncü Baskı, Yeniden Gözden Geçirilmiş Tam Metin (DSM-IV-TR), Amerikan Psikiyatri Birliği, Washington DC, 2000, Köroğlu E (çeviri ed.), Hekimler Yayın Birliği, Ankara,
2007.
14.
ÖzenNE
, Şener Ş. Çocuk ve ergende cinsel istismar. Ege Psikiyatri Sürekli Yayınları 1997; 2:473-491.
15.
Akba
ş S, Turla A, Karabekiroğlu K, Senses A, Karakurt MN, Taşdemir GN ve ark. Cinsel istismara uğramış çocuklar. Adli Bilimler Dergisi 2009; 8:24-32.
16. Bahali K, Akçan R, Tahiroglu AY, Avci A. Child sexual abuse: Seven years in practice. J Forensic Sci.
2010;55(3):633-636.
17. PeredaN, Guilera G, Forns M, Gomez-Benito J. The international epidemiology ofchild sexual abuse: a continuation ofFinkelhor. Child Abuse Negl 2009;
33:331-342.
18. DeVoe ER, Coulborn-Faller K. The characteristics of disclosure among children who may have been sexually abused. ChildMaltreat. 1999;4(3):217-227.
19. Gries LT, Goh DS, Cavanaugh J. Factors associated with disclosure during child sexual abuse assessment. JChildSexAbuse. 1996;5(3):1-20.
20. Lamb S, Edgar-Smith S. Aspects ofdisclosure: Mediators ofoutcome ofchildhood sexual abuse. J Interpers Violence. 1994;9(3):307-326.
S.D.Ü. Tıp pak.
Derg
. 2010:17(4)/15-21
Göker, Cinsel istismar mağduru olan çocukların başvuru şekilleri.
21
21. Walrath C, Ybarra M, Holden EW. Children with reported histories of sexual abuse: Utilizing multiple perspectives to understand clinical and psychosocial profiles. ChildAbuseNegl. 2003;27(5):509-524.
22. Pinera-Lucatero AG, Trujillo-Hernandez B, Millan-Guerrero RO, Vasquez C. Prevalence ofchildhood sexual abuse among Mexican adolescents. Child Care HealthDev 2008; 35:184-189.
23. Nickel MK, Tritt K, Mitterlehner FO, Leiberich P, Nickel C, Lahmann C et al. Sexual abuse in childhood and youth as psychopathology relevant life occurrence: cross-sectional survey. Croat Med J 2004; 45:483-489.
24. Syengo-Mutisya CM, Kathuku DM, Ndetei DM. Psychiatric morbidity among sexually abused children and adolescents. East Afr Med J 2008; 85:85-91.
25. Kaplan SJ, Pelcovitz D, Labruna V. Child and adolescent abuse and neglect research: a review ofthe past 10 years. Part I: Physical and emotional abuse and neglect. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry.1999;38(10):1214-1222.
26. Webster RE. Symptoms and long-term outcomes for children who have been sexually assaulted. Psychol Schs.2001;38(6): 533-547.
27. Abramowitz JS, Talin DF, Street GP. Paradoxical effects ofthought supression: ameta-analysis ofcontrolled studies. Clin Psychol Rev 2001;21:683-703.
28. Hibbard RA, Zollinger TW. Medical evaluation referral patterns for sexual abuse victims. Child Abuse Negl.1992;16(4):533-540.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com