You are here

Ergenlerde çocukluk örselenme yaşantıları ve öfke ifade tarzları ile benlik saygısı ve yaşam doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi

An investigation of the relationship between childhood trauma experince of adolescents and the anger expression styles, self - esteem, life satisfaction

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of study is to investigate the relationship between childhood traumatic experience of adolescents and the anger expression styles, self-esteem and life satisfaction. The study conducted on 9th, 10th, 11th and 12th grade students, the age range 14- 18. The sample consisted of 210 female (46%), 240 male (53%) total 450 adolescents. To collect data “Childhood Trauma Questionnaire”, “State-Trait Anger Expression Inventory”, “Rosenberg Self Esteem Scale” “Satisfaction of Life Scale” have been applied to the students. The analysis data One WayANOVA and Pearson Product Momentum Coefficient have been calculated. The results of the study revealed that according to gender there is significant differentiation on emotional and sexual abuse but not physical abuse. In addition the results of the study have been shown that the students who have experienced physical, emotional and sexual abuse significantly differentiated on trait anger and anger expression scales (anger in, anger out, anger control), self esteem and satisfaction of life scales scores. All variables correlations coefficiants were significantly correlated at p<.001 significant level as expected direction.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı ergenlerde çocukluk örselenme yaşantıları ve öfke ifade biçimleri ile benlik saygısı ve yaşam doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Araştırma 9, 10,11 ve 12. sınıfa devam eden 14-18 yaş aralığındaki 210 kız (%46), 240 erkek (%53) toplam 450 ergen üzerinde yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında “Çocukluk Örselenme Yaşantıları Ölçeği Ergen Formu”, “Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzları Ölçeği”, “Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği” ile “Yaşam Doyumu” ölçme araçları kullanılmıştır. Verilerin analizinde “Tek Yönlü Varyans Analizi” ve “Pearson Korelasyon Katsayısı”istatistik teknikleri kullanılmıştır. Araştırma sonuçları fiziksel istismarın cinsiyete gore anlamlı bir farklılık göstermediğini ancak duygusal istismar ve cinsel istismarın ise cinsiyete gore anlamlı bir biçimde farklılaştığını göstermektedir. Fiziksel, duygusal ve cinsel istismar yaşantısı geçiren ergenlerin geçirmeyenlere gore sürekli öfke, öfke içe ve öfke dışa alt boyutlarında yüksek puanlara sahip oldukları, yine bu üç istismar yaşantısı geçiren ergenlerin benlik saygısı ve yaşam doyumu puanlarının da anlamlı bir biçimde düşük olduğunu göstermektedir. Ergenlerde fiziksel, duygusal ve cinsel istismar yaşantıları ile sürekli öfke ve öfke ifade tarzları, benlik saygısı ve yaşam doyumu düzeyleri arasında beklenildiği yönde p<.001 düzeyinde anlamlı ilişkiler mevcuttur.
1421-1439

REFERENCES

References: 

Akduman, G.G., Ruban, C., Akduman, B. ve Korkmaz, İ. (2005). Çocuk ve cinsel istismar. Adli
Psikiyatri Dergisi, 3(1), 914.
Aslan, S.H. & Alparslan, N.(1999). The validity, reliability and factor structure of the childhood
trauma questionnaire among a group of university students. Turkish Journal of Psychiatry, 10(4),
275–285.
Çeçen Eroğul., A. R., Türk, Ş. B. (2013). Ergenlerde çocukluk örselenme yaşantıları ve öfke ifade tarzları ile benlik
saygısı ve yaşam doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1421-
1439.
1434
Bagley, C., Bertrand, L. Bolitho , F. & Mallick, K. (2001). Discrepant parent- adolescent views on
family functioning: predictors of pooreer self-esteem and problems of emotion and behaviour in
british and canadian adolescents. Journal of Comparative Family Studies, 32, 393-403.
Bal, S., (2010). Çocukluk örselenme yaşantıları, ana- baba–ergen ilişki biçimleri ve sosyal destek
algısının, kuraldışı davranışlarla ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi,
Adana.
Baltaş, Z. & Baltaş, A. (1999). Kolej ve anadolu liselerine giriş sınavına hazırlanan öğrencilerin
duygusal istismarı. Derleyenler; Konanç B, Gürkaymak İ ve Egemen A, Çocuk istismarı ve ihmali,
Bekçi, B. (2006). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinde aile içi çocuk istismarı ve öfke
tetikleyicileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Bernstein DP, Fink L, Handelsman L. Foote J., Lovejov M., Wenzel K., et. al. (1994) Initial
reliability and validity of a new retrospective measure of child abuse and neglect. Am J Psychiatry,
151(8): 1132-1136
Bostancı, N., Akbayrak B., Bakoğlu, B. & Çoban Ş., (2006). Üniversite öğrencilerinde çocukluk çağı
travmalarının depresif belirtileri üzerine etkisi. Yeni Sempozyum Dergisi, 44(2), 100–106.
Briere, J. & Runtz, M. (1987). Post sexual abuse travma. Journal of Interpersonal Violence, 2, 367–
379.
Bulut-Ateş, Cecen Erogul,A.R. (2011). Ergenlerde Görülen Kuraldışı Davranışlarının Yordayıcısı
Olarak Anne-Baba Evlilik Çatışması ve Çocukluk Örselenme Yaşantısı. XI. Ulusal PDR Kongresi.
3-5 Ekim 2011, Selçuk-İzmir.
Burack, J. A., Flanagan, T., Peled, T., Sutton, H. Z., Zygmuntowicz, C., & Manly, J.T. (2006). Social
perspective-taking skills in maltreated children and adolescents. Developmental Psychology, 42,
207–217.
Chaffin, M., Wherry, J. N., & Dykman, R. (1997). School age children’s coping with sexual abuse:
abuse stresses and symptoms associates with four coping strategies. Child Abuse and Neglect, 21,
227-240.
Chapple, C. L., Tyler, K., & Bersani, B. E. (2005). Child neglect and adolescents violence:
Examining the effects of self-control and peer rejection. Violence and Victims, 1, 39–54.
Choquet, M., Darves-Bornoz, M.J., Ledoux, S., Manfredi, R.& Hassler, C. (1997). Self reported
health and behavioral problems among adolescent victims of rape in France. Child Abuse and
Neglect, 21(9), 823-832.
Çakıcı E. (2002). Çocuk istismarının öfke ifade tarzına etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Mersin
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul
Çuhadaroğlu Ç. F. (1985). Gençlerde benlik saygısı ile ilgili bir araştırma. XXI. Ulusal Psikiyatri ve
Nörolojik Bilimler Kongresi, Çukurova Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Ekim 107-108.
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J. & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale.
Journal of Personality Assessment, 49, 71–75.
Durmuşoğlu, N. ve Doğru, S.S.Y. (2006). Çocukluk örseleyici yaşantılarının ergenlikteki yakın
ilişkilerde bireye etkisinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 15, 237-
246.
Finkelhor D, & Korbin J. (1988). Child Abuse as an international issue. Child Abuse & Neglect,
2(1), 3-23.
Çeçen Eroğul., A. R., Türk, Ş. B. (2013). Ergenlerde çocukluk örselenme yaşantıları ve öfke ifade tarzları ile benlik
saygısı ve yaşam doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1421-
1439.
1435
Finkelhor, D., (1993). Epidemiological factors in the clinical identification of child sexual abuse.
ChildAbuse and Neglect 17, 67-70
Gök,M. (2009). Aile içi şiddet ve öfke ifade tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Çukurova
Üniversitesi sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış yüksek Lisans Tezi.
Grilo, C. M., Sanislow, C. A., Fehon, D. C., Lipschitz, D. S., Martino, S., & McGlashan, T. H.
(1999). Correlates of suicide risk in adolescent inpatients who report histories of childhood abuse.
Comprehensive Psychiatry, 40(6), 422-428.
Güler , N. Uzun, S. Boztaş, Z. & Aydoğan, S.(2002). Anneleri tarafından çocuklara uygulanan
duygusal ve fiziksel istismar/ihmal davranışı ve bunu etkileyen faktörler. Çukurova Üniversitesi Tıp
Fakültesi Dergisi, 24(3), 128-134
Güneş, A. (2008). Ana babaların korkulu rüyası çocuklara yönelik taciz. İstanbul: Sistem Yayıncılık
Hemenway D, Solnick S, & Carter J. (1994). Child rearing violence. Child Abuse & Neglect, 18,
(10), 11-20
Horton, C. B., & Cruise, T. K. (2001). Child abuse and neglect, the school’s responce. New York:
The Guilford Press.
Howe, D. (2005). Child abuse neglect attachment, development and intervention. Palgrave
Macmillan Ltd, United States.
Justice, B., & Justice, R. (1990). The abusing family. New York: Plenum Press.
Kaplan, S., Pelcovitz, D. & Labruna, V. (1999). Child and adolescent abuse and neglect
research: a review of the past 10 years. Part I: Physical and emotional abuse and neglect. J Am Acad
Child Adolesc Psychiatry. 38, 1214–22
Kara, B., Biçer, Ü., ve Gökalp, A.S. (2004). Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi,
47, 140-151.
Karaca, N. (2001). Duygusal istismara uğramış ergenlerin bazı kişilik özelliklerinin incelenmesi.
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Kaya İ., Cecen-Erogul AR (2011). Ergenlerde Çocukluk Dönemi İstismar Yaşantılarının
Yordanmasında Aileİşlevlerinin Rolü. XI. Ulusal PDR Kongresi. 3-5 Ekim 2011, Selçuk-İzmir.
Kolko, D. J. (1996). Clinical monitoring of treatment course in child physical abuse: psychometric
characteristics and ttreatment comparisons. Child Abuse Neglect, 20, 23–43.
Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeylerinin karşılaştırılması.
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Mırsal, H., Pektaş, Ö., Kalyoncu, A., Tan, D., Bilge, Ö. & Beyazyürek, M., (2004). İntihar
girişiminde bulunan alkol bağımlılarında çocukluk çağı olumsuz yaşantıları. 40. Ulusal Psikiyatri
Kongresi;Kongre Bildiri Özet Kitabı, İzmir.
Milner, J. S. (1998). Individual and family characteristics associated with familial child physical and
sexual abuse. Penelople K. Trickett, Cynthia J. Schellenbach, (Eds.). Violence against children in the
family and the community. Washington: APA.
Moeller, T. (2001). Youth agression and violence. New Jersey: Lawrance Erlbaum Associates, Inc.
USA
Mullen P.E, Martin J.L, Anderson J.C, Romans, S.F., & Herbison, G.P (1996). The Long-term
Impact of the Physical, Emotional, and Sexual Abuse of Children: A Community Study. Child
Abuse Review, 20(1), 7-21.
Çeçen Eroğul., A. R., Türk, Ş. B. (2013). Ergenlerde çocukluk örselenme yaşantıları ve öfke ifade tarzları ile benlik
saygısı ve yaşam doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1421-
1439.
1436
Nicholas, K., B., & Bieber, S., L. (1996). Parental abusive versus supportive behaviors and their
relation to hostility and aggression in young adults. Child Abuse and Neglect, 20, 1195-1211.
Nurcombe, B.( 2000). Child sexual abuse I: Psychopathology. Aust NZ J Psychiatry, 34(1), 85–91.
Ovayolu, N. Uçan, Ö. ve Serindağ, S.(2007). Çocuklarda cinsel istismar ve etkileri. Fırat Sağlık
Hizmetleri Dergisi,2, 4,14-22
Özer, A. K. (1994). Sürekli öfke (SL-ÖFKE) ve öfke ifade tarzı (ÖFKE-TARZ) ölçekleri ön
çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 9(31), 26–35.
Perry, B. D., Runyan, D. & Sturges, C. (1998). Bonding and attachment maltreated children: How
abuse and neglect in childhood impact social and emotional development. Child Trauma Academy
Materials, 1(5),42-53
Polat, O. (2001). Çocuk ve şiddet. İstanbul: Der Yayınları.
Runyan D, Corrine W, Ikeda R, Hassan, F., & Ramiro L., (2002). Child abuse and neglect by
parents and other caregivers. Krug E.G, Dahlberg L.L, Mercy J.A.(Eds), World report on violence
and health, WHO, Geneva
Salzinger, S., Feldman, R., S., & Hammer, M. (1993). The effects of physical abuse on children’s
social relationships. Child Development, 64, 169–187.
Siegel, J.M., Golding, J.M., Stein, J.A., Burnam, M.A., & Sorenson, S.B. (1990). Reactions to sexual
assault: A community study. Journal of Interpersonal Violence, 5, 229-246
Silver, M. E., Field, T.M., & Diego, M. (2000). Angry adolescents who worry about becamming
violent, Adolescence, 35(140), 663-671.
Siyez, D.M. (2003). Duygusal istismara maruz kalan ve kalmayan ergenlerin benlik algıları ile
depresyon ve kaygı düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yayınlanmamış
dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Spielberger, C.D. (1988). State-trait anger eexpression ınventory. Odessa, FL: Psychological
Assessment Resources.
Şimşek, F., Ulukol, B.& Bingöler, B. (2004). Çocuk istismarına disiplin penceresinden bakış. Adli
Bilimler Dergisi, 3(1), 47
Tahiroğlu A., Avcı, A. & Çekin, N., (2008). Çocuk istismarı, ruh sağlığı ve adli bildirim zorunluluğu.
Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9, 1-7
Taner Y, & Gökler B (2004). Çocuk istismarı ve ihmali: Psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi,
35, 82–86.
Timnik, L. (1985). The sexually abuse children. Child Abuse & Neglect, 2(5), 345-356
Tower, C.C. (2005). Understanding child abuse and neglect. USA: Pearson Education, Inc.
Yenibaş, R. (2002). Aile içi istismarın ergenin umutsuzluk düzeyi ile ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek
lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Yıldız-Arabacı, S. (2007). İlköğretim II. kademe çocuklara yönelik istismarın ve ihmalin çeşitli
değişkenler yönünden incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Yılmaz-Irmak, T., (2008). Çocuk istismarı ve ihmalinin yaygınlığı ve dayanıklılıkla ilişkili faktörler.
Yayınlanmamış doktora tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
Çeçen Eroğul., A. R., Türk, Ş. B. (2013). Ergenlerde çocukluk örselenme yaşantıları ve öfke ifade tarzları ile benlik
saygısı ve yaşam doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1421-
1439.
1437
Ystgaard,M., Hestetun, I., Loeb,M., & Mehlum, L. (2004). Is there a spesific relationship between
childhood sexual and physical abuse and repeated suicidal behaviour? Child Abuse and Neglect, 28,
863-875.
Weiss, B., Dodge, K.A., Bates, S. E., & Pettit, G. S. (1992). Some consequences of early harsh
discipline: Child aggression and a maladaptive social information processing style. Child
Development, 63, 1328-1333.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com