You are here

Home » Content

4-6 Yaş Kur’an Kursları Öğretim Programının Dini Gelişim Kuramları Çerçevesinde İncelenmesi

Evaluation of Quran Courses Curriculum (4-6 Age Group ) in the Context of Religious Development Theories

Journal Name:

  • Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi

Publication Year:

  • 2015
DOI: 
http://dx.doi.org/10.14527/pegegog.2015.038.

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
It is known that the children ask questions about religion, interest in religious behavior and activities /rituals since 3-4 years old. Therefore, these ages can be regarded as the critical period for religious development. In addition to the general characteristics of the children of this period, it is also important to know about the characteristics of the children’s religious development in respect of religious education. This paper aims to examine and evaluate the Quran courses curriculum (4- 6 age of group) which has been applied in some provinces in Turkey since 2013-2014 academic year, in context of religious development theories. Compatibility of aims, attainments, stories, activities of the curriculum to the religious development has been discussed. In conclusion, it is seen that, despite some of its lacks, the curriculum has been prepared by taking the studies in the field of religious development into consideration. However, the characteristics of religious development have been overlooked at some points of curriculum due to the influence of subject- centered approach and tradition.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
3-4 yaşlarından itibaren çocukların din ile ilgili konuları merak ettiği, dini kavramlar ile ilgili sorular sorduğu, çevresindeki dini tavır ve faaliyetlere karşı ilgi gösterdiği bilinmektedir. Diğer gelişim özelliklerinden bağımsız olmamakla birlikte, bu yaş döneminin dini gelişim açısından kritik bir dönem olarak isimlendirilmesi mümkündür. Bu dönem çocuklarının genel özellikleri yanında dini gelişim özelliklerinin de bilinmesi, planlanan din eğitimi uygulamaları açısından önem arz etmektedir. Bu makale, Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından hazırlanan ve 2013-2014 eğitim öğretim yılından itibaren Türkiye’de bazı illerde pilot uygulaması yapılan 4-6 yaş Kur’an Kursu Öğretim Programını, dini gelişim kuramları açısından incelemeyi amaçlamaktadır. Programın değerlendirilmesi için kullanılacak temel ölçütler, dini gelişim açısından bu yaş döneminin özellikleridir. Öğretim programının genel olarak, dini gelişim alanında yapılan çalışmaları dikkate alarak hazırlandığı, bununla birlikte bazı noktalarda konu merkezli yaklaşım ve geleneğin etkisi ile dini gelişim özelliklerinin göz ardı edildiği sonucuna ulaşılmıştır. Uygulama boyutunun da dâhil edileceği yeni çalışma verileri dikkate alınarak öğretim programının geliştirilmesi gerektiği ifade edilebilir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 301-13-496-1-10-20170603.pdf
  • 5
705
720
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Bacanlı, H. (2001). Gelişim ve öğrenme, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bloom, B. S. (1956). Taxonomy of educational objectives, the classification of educational goals, Handbook I: Cognitive domain. New York: David McKay Company.
Boyatzis, C. (2013). Çocukluk döneminde dini ve manevi gelişim. In R.F. Paloutzian & Park, C.L. (Eds), Din ve maneviyat psikolojisi: temel yaklaşımlar ve ilgi alanları (pp. 243-299), İ. Çapcıoğlu & A. Ayten (Türkçe Ed.), Ankara: Phoenix Yayınları.
Charles, C.M. (2003). Öğretmenler için piaget ilkeleri, Ankara: Nobel Yayınları.
Corbin J. & Strauss, A. (1990). Grounded theory research: procedures, canons, and evaluative criteria, Qualitative sociology, 13 (1), 3-21.
Dam, H. (2011). Çocukluk dönemi din eğitimi, In M. Köylü, (Ed.) Gelişimsel basamaklara göre din eğitimi, (pp. 11-64), Ankara: Nobel Yayıncılık.
Diyanet İşleri Başkanlığı (2014). 2014 eğitim faaliyetleri raporu. Retrieved 9 April, 2015, from http://www2.diyanet.gov.tr/EgitimHizmetleriGenelMudurlugu/sayfalar/arama...
Elkind, D. (1981). Children and adolescents, New York: Oxford University Press.
Erhun, H. (2010). 7-12 yaş çocuklarda paylaşma ve yardımlaşma değerlerinin hadisler ışığında öğretimi, Unpublished master’s thesis, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Fowler, J. (2000). İman bilincinin evreleri, M. Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 19, 85-104.
Fowler, J. W. & Dell, M. L. (2006). Stages of faith from ınfancy through adolescence: reflections on three decades of faith development theory, In, E. C. Roehlkepartain, P. E. King, L. Wagener & P. L. Benson (Eds). The Handbook of spiritual development in childhood and adolescence, (pp.34-45), SAGE Publications.
Goldman, R. (1968). Religious thinking from childhood to adolescence, New York: The Seabury Press.
Gottlieb, E. (2006). Dini düşüncenin gelişimi, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 12 (1), 269-289.
Jenkins, A. & Unwin, D. (2001) How to write learning outcomes. Retrieved 9 April, 2015, from http://www.ncgia.ucsb.edu/education/curricula/giscc/units/format/outcome...
Karaca, F. (2007). Dini gelişim teorileri, İstanbul: DEM Yayınları.
Köylü, M. (Ed), (2011). Gelişimsel basamaklara göre din eğitimi, Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kur’an Kursları Öğretim Programı (4-6 Yaş Grubu), (2014). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı.
Cemal TOSUN, Fatma ÇAPCIOĞLU – Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(5), 2015, 705-720
720
Kur’an Kursları Öğretici Kitabı (4-6 Yaş Grubu), (2014). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
Kur’an Kursları Öğretici Kitabı-2 (4-6 Yaş Grubu), (2015) . Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
Newton, E.M. (1981). A developmental theory of religious education, a Project for the degree master of arts in teaching (religious studies), McMaster University Hamilton, Ontario.
Oruç, C. (2014). Okul öncesi dönemde çocuğun din eğitimi, İstanbul: DEM Yayınları.
Öcal, M. (2004). Okulöncesi ve ilköğretim çağı çocuklarının Allah tasavvurları üzerine bir araştırma, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13 (2), 59-80.
Özeri, Z. N. (2004). Okul öncesi din ve ahlak eğitimi, İstanbul: Dem Yayınları.
Piaget, J.J. (2011). Çocukta akıl yürütme ve karar verme, Ankara: Palme Yayıncılık.
Rousseau, J.J. (2000). Emile ya da çocuk eğitimi üzerine, Ankara: Babil Yayıncılık.
Selçuk, M. (1991). Çocuğun eğitiminde dini motifler, Ankara: TDV Yayınları.
Senemoğlu, N. (1998). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya, Ankara: Özsen Matbaası.
Tamminen, K. & Nurmi, K.E. (2012). Gelişimle ilgili teoriler ve dini tecrübe-I, ERUIFD, 14, 63-87.
Tamminen, K. , Vianello, R., Jaspard, J. & Ratcliff, D. (1988). The religious concept of preschoolers, In, D. Ratcliff, (Ed). Handbook of preschoool religious education, (pp. 59-82) Alabama: Religious Education Press.
Thomas, R. M. (1997). Moral development theories—secular and religious, London: Greenwood Publishing Group.
Topses, G. (2009). Gelişim ve öğrenme psikolojisi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Vergote, A. (1999). Din, inanç ve inançsızlık, İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı Yayınları.
Yavuz, K. (1983). Çocukta dini duygu ve düşüncenin gelişmesi, Ankara: DİB Yayınları.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, M. (2007). Çocuklarda tanrı tasavvurunun gelişimi, İzmir: İzmir İlahiyat Vakfı Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com