You are here

Home » Content

MUHASEBE VE FİNANSMAN ÖĞRETİM ÜYELERİNİN TÜKENMİŞLİK SEVİYELERİNİN KOPENHAG TÜKENMİŞLİK ENVANTERİ İLE BELİRLENMESİNE YÖNELİK BİR ALAN ARAŞTIRMASI

AFIELD STUDY DIRECTED TO DETERMINE THE BURNOUT LEVELS OF ACCOUNTING AND FINANCE FACULTY MEMBERS BY COPENHAGEN BURNOUT INVENTORY

Journal Name:

  • Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this research is to examine the burnout levels of accounting/ finance faculty members and the relationship between some demographic values and burnout levels in the state universities of Turkey. Data analysis was done inansby reliability analysis, frequency analysis, descriptive statistics, correlation analysis, independent t-test and Anova test and then hypothesis tests were set for the relationship between socio-demographic factors and burnout levels and finally tried to determine the relationship for the age, marital status, number of child, tenure, and economical satisfaction level, weekly teaching hours, overtime teaching, lack of number of academicians in faculty member’s university and social life in the 95% confidence interval.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Çalışmanın amacı Türkiye'deki devlet üniversitelerinin ilgili fakültelerinde, muhasebe/finansman bilim dallarında görev yapan akademisyenlerin tükenmişlik düzeyini ölçmek ve bazı sosyo-demografik faktörlerle tükenmişlik düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemektir. Verilerin analizinde güvenilirlik analizi, frekans analizi, tanımlayıcı istatistik, korelasyon analizi, bağımsız örneklemler T testi ve anova testi kullanılarak elde edilen sonuçlara göre, Kopenhag Tükenmişlik Envanterinin ve tüm alt boyutlarının güvenilirlik seviyeleri değerlendirilerek, sosyo-demografik faktörlerle tükenmişlik düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi için hipotez testleri yapılmış ve yaş, medeni durum, çocuk sayısı, unvan, temel bilim dalı deneyim süreleri ve idari görev ile ekonomik tatmin düzeyi, haftalık ders saati, ikinci öğretimde görev alma, kurumdaki akademisyen sayılarının yetersizliği ve sosyal hayat değişkenleri için %95 güven aralığında anlamlı bir ilişki tespit edilemeye çalışılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-muhasebe-finansman-ogretim-uyelerinin-tukenmislik-seviyelerinin-kopenhag-tukenmislik-envanteri-ile-belirlenmesine-yonelik-bir-alan-arastirmasi.pdf
  • 4
229
250
  • Turkish

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Akbolat, M. ve Oðuz I. (2008). “Saðlýk Çalýþanlarýnýn Tükenmiþlik Düzeyleri”, Hacettepe Saðlýk Ýdaresi Dergisi, 11(2), 230-254.
Aktuð, Ý. Y., Susur, A., Keskin, S., Balcý, Y. ve Seber, G. (2006).“Osmangazi Üniversitesi Týp Fakültesinde Çalýþan Hekimlerde Tükenmiþlik Düzeyleri”, Osmangazi Týp Dergisi, C.28, S.2, ss.91-101.
Anbar, A. ve Eker, M. 2008. “An examination of relationship between burnout and job satisfaction among Turkish accounting and finance academicians”, European Journal of Economic and Political Studies, 1(1), 39-57.
Ardýç, K. ve Polatcý, S. (2008). “Tükenmiþlik sendromu akademisyenler üzerinde bir uygulama (GOÜ Örneði)”, Gazi Üniversitesi Ýktisadi ve Ýdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 10(2), 1-28.
Avþaroðlu, S., Deniz, M. E. ve Kahraman, A. (2005). “Teknik Öðretmenlerde Yaþam Doyumu Ýþ Doyumu ve Mesleki Tükenmiþlik Düzeylerinin Ýncelenmesi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 14, ss.115-129.
Aytaç, M., Aytaç, S., Firat, Z., Bayram, D. ve Keser, A. (2001), “Akademisyenlerin Çalýþma Yaþamý ve Kariyer Sorunlarý”, Uludað Üniversitesi Araþtýrma Fonu Ýþletme Müdürlüðü, Proje No.99/9.
Bakoðlu, R., Yiðit, Ý., Yýldýz, S. ve Taþtan Boz, Ý. (2008). “Tükenmiþliði Ölçmede Alternatif Bir Araç: Kopenhag Tükenmiþlik Envanterinin Türkçe’de Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalýþmasý”, 16. Ulusal Yönetim Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabý, Antalya, 460-468.
Bartlett, J, E., Kotrlik, J, W., Higgins, C. C. (2001). “Organizational Research: Determining Appropriate Sample Size in Survey Rearch.” Information Technology, Learning and Performance Journal 19(1), 43-50.
Basým, N. ve Þeþen, H. (2006). “Mesleki Tükenmiþlikte Bazý Demografik Deðiþkenlerin Etkisi: Kamu’da Bir Araþtýrma”, Ege Üniversitesi Ege Akademik Bakýþ Dergisi, 6(2), ss.15-23.
Borritz, M. ve Kristensen, T. S. 1999. “Copenhagen burnout inventory”. Copenhagen Denmark: National Institute of Occupational Health.
Börü, D. ve A. Çiper. (2007). “Tükenmiþlik Sendromunun Çalýþanýn Performansýna Etkisi”, 15. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 25-27 Mayýs 2007, ss.552-558.
Budak, G. ve Sürgevil, O. (2005). “Tükenmiþlik ve tükenmiþliði etkileyen örgütsel faktörlerin analizine iliþkin akademik personel üzerinde bir uygulama”, Dokuz Eylül Üniversitesi Ýktisadi ve Ýdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(2), 95-108.
Çavuþ, M. F., Gök, T. ve Kurtay, F. (2007). “Tükenmiþlik Meslek Yüksekokulu Akademik Personeli Üzerine Bir Araþtýrma”, Ç.Ü.Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C.16, S.2, ss. 97-108.
Çetin, C. (2015). “Zabýta Çalýþanlarýnda Ýþ Güvencesizliði ile Tükenmiþlik Ýliþkisine Yönelik Bir Araþtýrma”. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2). Deliorman B. R., Yýldýz, S., Boz, T, Ý., ve Yiðit Ý., (20089. "Akademik Personelin Tükenmiþlik Düzeyi: Marmara Üniversitesi Örneði." Marmara Üniversitesi ÝÝBF Dergisi 25(2), 465-497.
Deliorman, R. B., Boz, Ý., Yiðit, Ý. ve Yýldýz, S. (2009). “Tükenmiþliði ölçmede alternatif bir araç: Kopenhag tükenmiþlik envanterinin Marmara Üniversitesi akademik personeli üzerine uyarlamasý”. Yönetim Dergisi, 63, 77-98.
Ömer Halisdemir Üniversitesi Ýktisadi ve Ýdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Ekim 2016; 9(4)
249
Demerouti, E., Bakker, A. B., De Jonge, J., Janssen, P. P. ve Schaufeli, W. B. (2001). “Burnout and engagement at work as a function of demands and control”, Scandinavian journal of work, environment & health, 279-286.
Demerouti, E., Mostert, K. ve Bakker, A. B. (2010). “Burnout and work engagement: a thorough investigation of the independency of both constructs”, Journal of occupational health psychology, 15(3), 209.
Demerouti, E., Verbeke, W. J. ve Bakker, A. B. (2005). “Exploring the relationship between a multidimensional and multifaceted burnout concept and self-rated performance”, Journal of management, 31(2), 186-209.
Dibekoðlu, Z. (2006). “Okul Yöneticilerinin Denetim Odaklarýna Göre Tükenmiþlik Düzeyleri (Sakarya Ýli Örneði)”, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayýmlanmamýþ Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
Doðan, Z., ve Nazlýoðlu, E.,H., (2010), “Muhasebe Meslek Mensuplarýn Tükenmiþlik Sendromu Üzerine Bir Araþtýrma” Ýþ Güç Endüstri Ýliþkileri ve Ýnsan Kaynaklarý Dergisi, 12 (3), 97-116. Eker, M. ve Anbar, A., (2008). “Work Related Factors That Affect Burnout Among Accounting And Finance Academicians.” The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 10(4), 110-137. Eker, M., Anbar, A., & Karabýyýk, L. (2007). “The Relationship Between Demographic Characteristics And Burnout Among Academicians in Turkey.” Akademik Araþtýrmalar Dergisi, 34, 14-35.
Eren, V. ve Durna, U. (2006). “Üç Boyutlu Bir Yaklaþým Olarak Örgütsel Tükenme”, Selçuk Üniversitesi Karaman Ýktisadi ve Ýdari Bilimler Dergisi, S.10, Y.9, ss.40-51.
Fadlelmula, F. K. (2014). “Akademisyenlerin Tükenmiþlik Düzeyleri”, Ondokuz Mayýs Üniversitesi Eðitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 424-438.
Freudenberg N.J. (1974). “Staff Burnout”, Journal of Social Issues, Vol.30, pp.59-165.
Güllüce, A. Ç. ve Kaygýn, E. (2013). “Çalýþanlarýn Demografik Deðiþkenleri Açýsýndan Tükenmiþlik Düzeylerini Belirlemeye Yönelik Bir Araþtýrma”, Atatürk Üniversitesi Ýktisadi ve Ýdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C.27, S.2, ss.235-252.
Gürel E. B. B. ve E. Gürel. (2015). “Muhasebe Meslek Mensuplarýnýn Mesleki Tükenmiþlik Düzeyinin Yaþam Doyumu Üzerine Etkisi”, Muhasebe ve Denetime Bakýþ, Ocak Sayýsý, ss.37-48.
Halbesleben, J. R. ve Demerouti, E. (2005). “The construct validity of an alternative measure of burnout: Investigating the English translation of the Oldenburg Burnout Inventory”, Work & Stress, 19(3), 208-220.
Izgar, H. (2001). Okul Yöneticilerinde Tükenmiþlik, Nobel Yayýncýlýk, Ankara.
Ýraz, R. ve Ganiyusufoðlu, A. (2011). “Örgütlerde Mesleki Tükenmiþlik ve Akademisyenler Üzerinde Bir Uygulama”, Sosyal ve Ekonomik Araþtýrmalar Dergisi, S.21, ss.451-472.
Karapýnar, M. ve Gürbüz, H. (2015). “Bankacýlýk Sektöründe Çalýþanlarýn Tükenmiþlik Düzeylerinin Maslach ve Kopenhag Kriterlerine Göre Ölçülmesi ve Karþýlaþtýrýlmasý”.
Kristensen, T. S., Borritz, M., Villadsen, E. ve Christensen, K. B. (2005). “The Copenhagen Burnout Inventory: A new tool for the assessment of burnout”, Work & Stress, 19(3), 192-207.
Ömer Halisdemir Üniversitesi Ýktisadi ve Ýdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Ekim 2016; 9(4)
250
Kutanis, R. Ö. ve Karakiraz, A. (2013). “Akademisyenlerde Tükenmiþliðin Kopenhag Tükenmiþlik Envanteri (CBI) ile Ölçülmesi: Bir Devlet Üniversitesi Örneði”, Ýþletme Bilimi Dergisi, 1(2), 13-30.
Malik, M. I., Zaheer, A., Khan, M. A. ve Ahmed, M. (2010). “Developing and testing a model of burnout at work and turnover intensions among doctors in Pakistan”, International Journal of Business and Management, 5(10), p234.
Maslach, C. ve S.E. Jacson, (1981). “The Measurement of Experienced Burnout”, Journal of Occupational Behaviour, Vol.2, pp.99-113.
Maslach, C., W.B. Schaufeli ve M.P.Liter. (2001). “Job Burnout”, Annual Rewiew of Psychology, Vol.52, pp.397-422.
Melendez, W. A. ve de Guzman, R. M. (1983). “Burnout: The New Academic Disease”, ASHE-ERIC Higher Education Research Report No. 9, 1983.
Naktiyok, A. ve Karabey, C. N. (2005). “Ýþkoliklik ve tükenmiþlik sendromu”. Atatürk Üniversitesi Ýktisadi ve Ýdari Bilimler Dergisi, 19(2).
Özer R. (1998). “Rehber Öðretmenlerde Tükenmiþlik Düzeyi, Nedenleri ve Çeþitli Deðiþkenlere Göre Ýncelenmesi”, Yayýmlanmamýþ Yüksek Lisans Tezi, Trabzon
Pedrabissi L. ve P. J. Rolland. (1997). “Stress and Burnout Among Teachers in Italy and France”, Journal of Pyscholohy, 127/5, pp.529-535.
Schaufeli, W. B. ve Greenglass, E. R. (2001). “Introduction to special issue on burnout and health”, Psychology & Health, 16(5), 501-510.
Shirom, A. (2005). “Reflections on the study of burnout”, Work & Stress, 19(3), 263-270.
Þahin F.S. (2005). “KKTC’de Görev Yapan Öðretim Elemanlarýnýn Tükenmiþlik Düzeyinin Bazý Deðiþkenler Açýsýndan Ýncelenmesi (Ydü Örneði)”, Abant Ýzzet Baysal Üniversitesi Eðitim Fakültesi Dergisi, C.5, S.1, ss.145-159.
Toker, B. (2011). “Demografik deðiþkenlerin iþ tatminine etkileri: Ýzmir'deki beþ ve dört yýldýzlý otellere yönelik bir uygulama”, Doðuþ Üniversitesi Dergisi, 8(1), 92-107.
Yýldýrým M. H. ve Ýçerli, L. (2010). “Tükenmiþlik Sendromu: Maslach ve Kopenhag Tükenmiþlik Ölçeklerinin Karþýlaþtýrmalý Analizi”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, C.2, S.1, ss.123-131.
Yýldýrým O., E. ve Balaban Ö. (2007). “Akademik Personelin Tükenmiþlik Düzeyini Belirlemeye Yönelik Bir Araþtýrma: SAÜ. ÝÝBF Örneði”, VI. Anadolu Ýþletmecilik Kongresi Bildiriler Kitabý, 31 Mayýs-2 Haziran 2007, Kýrýkkale, s. 455-463.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com