ANA VE BABANIN ÇOCUK MALLARINI KULLANMA HAKKI

Türk Medenî Kanununda, ana ve babaya, velayet hakkı kapsamında çocuğun mallarını yönetme hakkı ve ödevi tanındığı gibi, onlara çocuğun mallarını kullanma ve belirli koşullara bağlı olarak sarfetme imkânı da verilmiştir. 4721 sayılı Türk Medeni Kanununda, ana ve babanın çocuk mallarını yönetmesi velayet hakkının devamına bağlı kılınmışken, malların kullanılması için kusurlu bir şekilde velayet hakkının kaldırılmaması yeterli görülmüştür. Buna göre, velayet hakkı devam etmese bile, ana ve baba velayet hakkının kaldırılmasında kusurlu olmamak koşuluyla kullanım hakkına sahiptir. 4721 sayılı Türk Medenî Kanununda (m.436-437) velayet hakkının kime ait olduğu çeşitli olasılıklar göz önünde tutularak düzenlenmiştir. Söz konusu hükümlerde, ana ve babanın evli olmaları halinde evlilik devam ettiği sürece velayet hakkını birlikte kullanacakları, ayrılık kararı verilmesi, ortak hayatın son bulması veya evlilik birliğinin boşanma ile sona ermesi halinde velayet hakkının hakim tarafından eşlerden birine bırakılabileceği, ana ve babadan birinin ölümü halinde ise, velayet hakkının sağ kalan eşe ait olacağı, ana ve baba evli değilse velayet hakkının anaya ait olacağı belirtilmiştir. Türk Medenî Kanununun “Aile Hukuku” başlıklı ikinci kitabının, ikinci kısmının, birinci bölüm yedinci ayrımında “Çocuk Malları” başlığı altında çocuğun mallarının yönetim ve kullanılması ile koruma önlemlerine yer verilmiş, söz konusu ayrımda yer alan 354.maddede çocuğun mallarının kullanılması, 355. ve 356. maddelerde ise, gelirlerin ve malların sarfedilmesi amaç ve esasları açıkça belirtilmiştir. Türk Medeni Kanununda, 743 sayılı Türk Medeni Kanunundan farklı olarak, çocuk mallarından istifade (yararlanma) ve intifasından değil, malların kullanılmasından bahsedilmiştir. Bu çalışmamızda, 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun getirdiği düzenlemeler çerçevesinde, ana ve babanın çocuğun malları üzerindeki kullanım hakkı ve kapsamı ile kullanım hakkının sona ermesini inceleyeceğiz.