You are here

İSTANBUL TIP FAKÜLTESİNDE ÇALIŞAN HEKİMLERDE İŞ DOYUMU

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Job satisfaction atnong the physicians of istanbul Medical Faculiy. The objeetive of this study was to determine the association between the social/demographic characteristİcs and the level of job satisfaction among the physicians of istanbul Medical Faculty. The data was colleeted via a questionnaire for the social/demographic characteristİcs and a scale was utilised for de-termining the level of job satisfaction among the 224 physicians who participated in the study. The average level of physicians' job satisfaction was determined as 10.82. Age, gender, nıari-tal statüs, the physicians' status and the duratİon of profession were not associatcd wİth the level of job satisfaction. Job satisfaction was highest for the physicians working in intemal medical departments and lowest for the ones working in basic departments. The level of job satisfaction was lıigher for the ones who deteiTnİned their specialisation Fıeid before their graduati-on from the medical faculty compared to the ones who determined afterwards. The physicians who stated that they wcrc happy and dİd not have distress about their careers had high levels of job satisfaction. Physicians should defermİne their specialisation field during their training in the medical faculty by consideration their knowledge and skills.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada İstanbul Tıp Fakültesi' nde çalışan hekimlerin iş doyumu düzeylerinin bazı sos-yo-dempgrafık değişkenlerle ilişkisinin saptanması amaçlanmıştır. Çalışmaya katılan 224 hekimden veriler sosyo-demografik veri toplama formu ve iş doyumu ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Hekimlerin ortalama iş doyumu puanlan 10.82 dir. Yaş, cins, medeni durum, hekimlerin statüleri ve hizmet sürelerinin iş doyumu düzeylerini etkilemediği saptanmıştır. Dahili bilimlerde iş doyumu düzeyi en yüksek temel bilimlerde en düşüktür. Üniversiteye girişte tıp fakültesinin 1. tercih olması iş doyumu düzeyi ile ilişkili bulunmuştur. Uzmanlık alanını fakülte yıllarında belirleyenlerin İş doyumu puanları mezun olduktan sonra belirleyenlere göre daha yüksek bulunmuştur. Mesleklerinde mutlu olduğunu ve kariyer endişesi duymadığını ifade edenlerin de İş doyumu düzeyleri yüksek bulunmuştur. Hekimlerin uzmanlık alanlarını, tıp fakültesi eğitimi sırasında bilgi ve beceri düzeyleri değerlendirilerek seçmeleri sağlanmalıdır.
34-41

REFERENCES

References: 

1. Aksayan S: Koruyucu ve tedavi edici sağlık hizmetlerinde çalışan hemşirelerin iş doyumunun irdelenmesijstau-bul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi} İstanbul (1990).
2. Aksayan S, Vclİoğlu P: Sağlık ocağı ve hastanelerde çalışan hemşirelerin örgütsel iş doyum etkenleri, Cumhuriyet Üniversitesi, 24-26 Haziran, IlI.Uİusal Hemşirelik Kongresi Kitabı, Sivas (1992).ss: 635-646.
3. Aslan H, Ünal M, Aslan O: Pratisyen hekimlerde tükenme düzeyleri. Düşünen adanı, 9:48 (S996a).
4. Baysal CA: Sosyal ve Örgütsel Psikolojik Tutumlar, Yalçın Ofset matbaası, İstanbul (! 981}.
5. Berns SS, ,Job satisfaction and Conflİct management, Third Ediiion, Toronto: The Mosby Company, (1984), 132.
6. Bodur S, Güler S: Sağlık yöneticilerinde iş doyumu, Ulusal Halk Sağlığı Kongre Bildirisi, İstanbul (1996).
7. Erdoğan İ: İşletme yönetiminde örgütsel davranış, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi, İstanbul. (1999).
8. Erefe İ, Bahar Z, Kocaman G, Okumuş H: Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin iş doyumu üzerine bir
araştırma, Türk Hemşireler Dergisi,(Özel Sayı), (1982), ss:26-32.
9. Ergin C: Doktor ve Hemşirelerde Tükenmişlik ve Mas-lach Tükenmişlik Ölçeğinin Uyarlanması, Ankara: 7. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Yayınları, (1992), ss:143-155.
10. Erşan E: Hemşirelerin iş doyum düzeyleri ve iş doyum düzeylerini etkileyen faktörler. Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yüksek lisans tezi} (1996).
11. Hayran O, Aksayan S: Pratisyen Hekimlerde iş Doyumu. Toplum ve Hekim, (1991), ss:16-17.
12. İbrikçi S, Pektekin Ç: Çeşitli Hizmet Alanlarında çalışan Hemşirelerde RuhHastalıklarma Eğilimin Araştırılması, 11. Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildirileri, (1992), ss: 362-370.
13. Karhdağ R, Ünal S, Yoloğiu S: Hekimlerde iş doyumu vc tükenmişlik düzeyi. Türk Psikiyatri Dergisi 11:
(2000) , ss:49-57.
14. Kasapoğlu, A: Sağlık Sosyolojisi, Türkiyeden Araştırmalar, Sosyoloji Demeği Yayınlan VI, Ankara (1999).
15. MusaiB, Elçi, ÇÖ, Ergin S, Uzman Hekimlerde Mesleki Doyum, Toplum ve Hekim, Cilt: 10, Sayı:68 (1995), ss:2-7.
16. Musa! B, Ergin S: Pratisyen Hekimlerde Mesleki Doyum ve Etkileyen Faktörlerin Belirlenmesi, Toplum ve Hekim, Nisan, (1993), ss:22-25.
17. Özcan H: Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar kurumu Ankara bölge Müdürlüğü yurtlar yönetim iş görenlerinin iş doyumu, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Bilim Uzmanlığı Tezi (1991).
18. SünterAT, Canbaz S, Dabak Ş, Öz H, Pekşcn Y: Pratisyen hekimlerde işe bağlı gerginlik ve iş doyumu düzeyleri. Ulusal İş sağlığı ve İş yeri Hekimliği Günleıi-Bursa
(2001) .
19. Tosun M: Örgütsel Etkililik, TODAİE Yayınlan, No: 196; Ankara (1981).
20. Tosunoğlu H: Fırat Üniversitesi Öğretim Elemanlarında İş Doyumu, Psikoloji Anabilim Dalı (Yüksek Lisans Tezi) (1998),
21. Vara Ş: Yoğun bakım hemşirelerinde İş doyumu ve genel yaşam doyumu arasındaki ilişkinin incelenmesi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstilüsü, Psikiyatri Hemşireliği Programı, (Yüksek Lisans Tezi) (1999).
22. Yavaş Ö: Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin iş doyumu ve örgütsel gereksinimlerine ilişkin bir inceleme. Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstilüsü, (Yüksek Lisans Tezi) İzmir (1993).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com