You are here

ÜNİVERSİTE EĞİTİM MERKEZLERİNDEKİ SOSYAL İLİŞKİLERE YÖNETİMSEL BİR YAKLAŞIM: MÜSEM VE UZEM’DE YAPILAN ÖRNEK BİR ÇALIŞMA

AN APPROACH TO THE SOCIAL RELATIONS EXECUTIVE EDUCATION UNIVERSITY CENTERS: A CASE STUDY OF MÜSEM AND UZEM'DE

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
This research is aimed increasing educational quality and student’s academical success in universities educational centers thanks to establish social competence of managers. Thus, educational organizations’ fertility could be increased with solving social problems in educational centers which support life-long learning. Population of this study is employees of universities educational center and sample is become employees of Marmara University Continuing Educational Center (MUCEC) and Distance Educational Center(DEC). These employees made a survey -which measures satisfaction about manager competence, organizational comminication, loyality, coherence and working condition- is five scale and Likert type. All surveys evaluate with SPSS software and this study includes these findings, frequency and percent table. As a result, productivity can be increased with managers arrangement on formal and informal rules ,which are detected lacking, make allowance for social relationships.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı üniversitelerde yer alan eğitim ve uygulama merkezlerindeki eğitim kalitesini ve bu merkezlerde eğitim gören öğrencilerin akademik başarısını arttırmak için merkez yöneticilerinin sosyal yeterliliklerini saptamaktır. Böylece yaşam boyu öğrenmeyi de destekleyen bu merkezlerde oluşabilecek sosyal sorunlara karşı çözüm önerileri getirilerek eğitim örgütlerinde verimliliğin arttırılması beklenmektir. Araştırmanın evrenini tüm üniversite eğitim ve uygulama merkezi personelleri oluştururken, örneklem grubu Marmara Üniversitesi bünyesinde yer alan eğitim ve uygulama merkezleridir. Bunlar Marmara Üniversitesi Sürekli Eğitim Merkezi (MÜSEM) ve Uzaktan Eğitim Merkezi(UZEM) personelleridir. Bu personellere yöneticiye, örgüt içi etkileşim, bağlılık, tutarlık ve çalışma koşullarına ilişkin memnuniyetlerini ölçen 5 ölçekli Likert tipi anket uygulanmıştır. Anketler SPSS programında değerlendirilmiş; elde edilen verilere, frekans ve yüzde tablolarına çalışmada yer verilmiştir. Araştırma sonucunda, yöneticilerin kurumun belirlenen eksiklerini, formal ve informal kuralları sosyal ilişkileri göz önünde bulundurarak düzenlemesi ile verimliliğin arttırılabileceği belirtilmiştir.
18-40

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Argon, T. ve Özçelik, N. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin değişimi yönetme
yeterlilikleri, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 70-89.
Aytaç, Ö. (2004). Örgütler: Sosyolojik bir perspektif, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler
Dergisi, 14(1), 189-217.
Bakay, E. ve Kalem G. (2009). Ulusal araştırma raporu( türkiye) türk eğitim sistemi ve
etkili okul göstergeleri, Educational and Culture DG Lifelong Learning Programme,
http://www.proschool.eu/documents/Proschool%20Combined%20research%20repo...
TR.pdf adresinden 12.10.2012 tarihinde alınmıştır.
Can, N. (2006). Öğretmen liderliğinin geliştirilmesinde müdürün rol ve stratejileri,
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 349-363 .
Ceylan, T. (2011). Toplumsal sistem analizinde toplumsal statü ve rol, Atatürk
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 89-104.
Cihangiroğlu, N. Ve Yılmaz, A. (2010). Çalışanların örgütsel adalet algılarının örgütler
için önemi, Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(19), 195-213.
Çalık C. (2006). Örgütsel sosyalleşme sürecinde eğitimin değişen rolü ve önemi,
Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 1-10.
Çelik, V. (1993). Eğitim yönetiminde örgütsel kültür ve önemi, Amme İdaresi Dergisi,
26(2), 135-145.
Çelik, Vehbi. (1999). Eğitimsel Liderlik, Ankara: Pegem Yayınları.
Çelik, V. (2004). Eğitim yöneticisi yetiştirme politikasına yön veren temel eğilimler, 21.
Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, Ankara Üniversitesi, 3-12.
Çetin, N.G. (2007). Organizasyonlarda Etkileşim ve İletişim: Yönetişim, Yerel Siyaset
Dergisi, 24, 29-32.
Demirtaş, Z. (2010). Yapılandırmacı yaklaşıma göre sınıf yönetimi, Eğitime Bakış:
Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 41-45.
Eğinli, A.T. (2009). Çalışanlarda iş doyumu: Kamu ve özel sektör çalışanlarının iş
doyumuna yönelik bir araştırma, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,
23(3), 35-52.
Ergün. M. (TY). Eğitim Sosyolojisi, http://www.egitim.aku.edu.tr/egsos.pdf adresinden
03.10.2012 tarihinde alınmıştır.
Erkılıç, T.A. (2008). Okul-Çevre İşbirliğini Geliştirme Etkinlikleri, E.A. Küçükyılmaz,
(Ed.), Okul, Aile ve Çevre İş Birliği (1. Baskı) içinde (120-135), Eskişehir: Açıköğretim
Fakültesi Yayını.
Göl, E. Ve Bülbül, T. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine
ilişkin öğretmen algıları, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 97-109.
Gürsel, M. (2003). Okul Yönetimi, Eğitim Kitabevi, Konya.
Helvacı, M.A. ve Aydoğan, İ. (2011). Etkili Okul ve Etkili Okul Müdürüne İlişkin
Öğretmen Görüşleri, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 41.
İpek, C. (2011). Velilerin okul tutumu ve eğitime katılım düzeyleri ile aileye bağlı bazı
faktörlerin ilköğretim öğrencilerinin seviye belirleme sınavları (sbs) üzerindeki etkisi , Pegem
Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(2), 69-79.
Keser, A. (2005). İşletmelerde Mesleki Oryantasyon Eğitimi ve Verimlilik İlişkisi
www.insankaynaklari.com adresinden 14.10.2012 tarihinde alınmıştır.
MEB, http://iys.inonu.edu.tr/webpanel/dosyalar/442/file/TES&OYbolum1.pdf adresinden
05.10.2012 tarihinde alınmıştır.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com