Buradasınız

Anasayfa » Content

SPORUN KİŞİLİK ÜZERİNDEKİ ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI

THE INVESTIGATION OF THE EFFECT OF SPORTS ON PERSONALITY

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2014
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2352

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
There are several personality definitions and theories in the literature. Personality in the most general sense, includes everything includes everything from a to z about human beings. Purpose of this study is to determine the impact of sport on personality. The sample of the study is made up of 83 university students who do not exercise regularly and participate in the study voluntarily. In addition, experimental group involving 33 person was made up. The students participating in the study are given fitness training 4 days a week for 3 months. To determine the personality of the students participating in the study to assess personality characteristics Adjective Based Personality Test (SDKT) developed by Bacanlı et al (2009) was used. SPSS 20 software package was used to analyze the data obtained. Supplementary statistics and co-sample t-test were used to analyze the data. Following 3 month sports training, a reduction in the trait of neuroticism, and an increase in extraversion, complaisance, and responsibility dimensions have been determined. At the end of the study, it was determined that the sport has a positive influence on the personality. In this study and many other studies carried out before, it has emerged that the sport has an important role in personality development and socializing.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Literatürde birden fazla kişilik tanımı ve teorisi bulunmaktadır. En genel anlamıyla kişilik, bir insanı ilgilendiren a’dan z’ye her şeyi içermektedir. Bu çalışmanın amacı, sporun kişilik üzerindeki etkisini belirlemektir. Çalışmanın örneklemini daha önce düzenli olarak spor yapmayan ve çalışmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 50 Üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Ayrıca 33 kişilik denek gurubu oluşturuldu. Çalışmaya katılan öğrencilere 3 ay boyunca haftada 4 gün spor eğitimi verilmiştir. Çalışmaya katılan öğrencilerin kişilik özelliklerini belirlemek için Bacanlı ve arkadaşları tarafından (2009) geliştirilen Sıfatlara Dayalı Kişilik Testi (SDKT) kullanılmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde SPSS 20 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistik ve eş örneklem t testi uygulanmıştır. 3 Aylı spor eğitiminin ardından, nevrotizm kişilik özelliğinde bir azalma, dışa dönüklük, yumuşak başlılık ve sorumluluk boyutlarında bir artış olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın sonunda, sporun kişilik üzerinde olumlu bir etkisi olduğu belirlenmiştir. Bu çalışma ve bundan önce yapılan bir çok çalışmada, sporun kişilik gelişiminde ve sosyalleşmede önemli bir rolü olduğu ortaya çıkmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-sporun-kisilik-uzerindeki-etkisinin-arastirilmasi.pdf
  • 1
537
544
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKÇALAR, S, Ö. (2007). Ortopedik Engellilerin Sosyalleşmesine Sporun Etkisi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi Spor Anabilim Dalı, Ankara.
ASLAN, S. (2012). Türk Geç Ergenlerde Beş Faktör Kişilik Boyutlarının Ergenlerin Benlik Saygılarıyla Yordanması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 14-1, 25-40
ALPMAN, C. (1972). Eğitim Bütünlüğü İçinde Beden Eğitimi ve Çağlar Boyunca Gelişimi. Millî Eğitim Basımevi: İstanbul.
BACANLI, H., İlhan, T., Aslan, S. (2009). Beş Faktör Kuramına Dayalı Bir Kişilik Ölçeğinin Geliştirilmesi: Sıfatlara Dayalı Kişilik Testi (SDKT). Türk Eğitim Bilimleri Dergisi,7(2), 261-279.
BROOK, U., Heim, M. (1991). A pilot study to investigate whether sport influences psychological parameters in the personality of asthmatic children. Fam Pract, 8:213–5.
BROWN, D. R, Blanton, C. J. ( 2002). Physical activity, sports participation, and suicidal behavior among college students. Med Sci Sports Exerc, 34:1087–96.
CANAN, F., Ataoğlu, A. (2010) Anksiyete, depresyon ve problem çözme becerisi algısı üzerine düzenli sporun etkisi. Anatolian Journal of Psychiatry, 11:38-43.
CÜCELOĞLU, D. (2002). İnsan ve Davranışı, 10. Baskı, Remzi Kitapevi: İstanbul.
DOĞAN, O. (2005). Spor Psikolojisi. 2. Baskı, Nobel Kitapevi: Adana.
FEIST, J. (1990). Theories of Personality, Mc Neese State University.
FERRON, C., Narring, F., Cauderay, M., Michaud, P. A. (1999). Sport activity in adolescence. Health Educ Res, 14:225–33.
FİLİZ, Z. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşmesinde Spora Katılımın Değerlendirilmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi Cilt 4, Sayı 3, 192-203.
FİŞEK, K. (1980). Türkiye'de ve dünyada spor yönetimi. S.B.F. Basın Yayın Yüksek Okulu: Ankara.
GENÇTAN, E. (2004). Psikanaliz ve Sonrası. Metis Yayınları: İstanbul.
GÖKDOĞAN, Ç. F. (1988). Ortaöğretime Devam Eden Ergenlerde Beden imajından Hoşnut Olma Düzeyi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
GÜN, E. (2006). Spor Yapanlarda ve Spor Yapmayan Ergenlerde Benlik Saygısı. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Adana.
544
Ünsal TAZEGÜL
GÜNEY, S. (2000). Davranış Bilimler ve Yönetim Psikolojisi Terimler Sözlüğü. Nobel Yayın Dağıtım: Ankara.
HANÇERLİOĞLU, O. (1993). Ruhbilim Sözlüğü.2, baskı. Remzi Kitap Evi: İstanbul.
KİRKCALDY, B. D., Shephard, R., Siefen. G. (2002). The relationship between physical activity and self–imageand problem behaviour among adolescents. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol, 37: 544–50.
KORKMAZ, N. H., Özduran K., ilhan, A. (2003). Bursa ve Çevresinde 18-24 Yaşları Arasında Spor Yapan Gençlerin sosyal uyum Düzeylerinin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. Cilt 5, Sayı:3, 17-25.
KURU, E. (2003). Farklı Statüdeki Beden Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Kişilik Özellikleri. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 23(1):175- 191.
KÜÇÜK, V., Koç H. (2004). Psiko-Sosyal Gelişim Süreci İçerisinde İnsan ve Spor İlişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 10.131-141.
LAKER, A. (2000). Beyond the boundaires of physical education. 1.st publised. Routledge Falmer: New york.
LASCH, C. (2006). Narsisizm Kültürü. Bilim ve Sanat: Ankra.
ÖZTÜRK, Ü. (1983). Orta dereceli okullarda beden eğitimi. 2. Baskı, Kayı yayıncılık: İstanbul.
PEHLİVAN, Z., Ada. N. E. (2011). Kişilik Gelişimi İçin Beden Eğitimi Ders Uygulamaları. Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğrt. Kongresi 25- 27 Mayıs 2011, VAN/YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayısı,83- 95.
ŞAHAN, H. (2008) Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşme Sürecinde Spor Aktivitelerinin Rolü. KMU İİBF Dergisi, 10 Sayı, 261-278.
TAZEGÜL, Ü. (2012). Güreşçilerin Kişilik Özellikleri ile Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi Spor Anabilim Dalı, Ankara.
TİRYAKİ, Ş., Erdil, G., Acar, M., Emlel, Y. (1991). Sporcu ve Sporcu Olmayan Gençlerin Kişilik Özellikler. Spor Hekimliği Dergisi, 26(1), s.19-23.
TİRYAKİ, Ş. (2000). Spor Psikolojisi Kavramlar, Kuramlar ve Uygulama. 1.Baskı, Eylül Yayınevi: İstanbul.
WEİNBERG, R.S. and Gould, D. (1995). Personality and sport (chapter 3). Foundations of Sport and Exercise Psychology. Human Kinetics.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com