Buradasınız

Malatya’da Sporun Yaygınlaştırılması Açısından Spor Tesislerinin Yeterlilik Düzeyinin İncelenmesi

The Sports Facilities Adequacy Level of Sport Promotion in Malatya and People’s Sports Trend

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
One of the components that make up sport is sports facilities. Delivery of sports services in the best way to society, the nature of sports facilities is an important criterion. Expanding of sport, the number and variety of sport facilities, expectations and needs of the community in sport need to be addressed within the framework of a particular policy. The purpose of this research, the promotion of the sport in Malatya, sports facilities and public sports trend to examine the level of adequacy. In this study, total of 2020 individual who are in different professions, age and gender groups, participated on a voluntary basis in the center of Malatya. Questionnaires were applied to subjects participated in this study. Chi-square test was tested by applying by calculating the frequency and percentage distributions whether or not the relationship between variables in order to evaluate obtained data. As a result, the majority of people living in Malatya interest in sports, not position of participation and football in the first place of interest between the sports industry, at the beginning of the factors that create barriers to do sport is lack of adequate sports facilities. Also that have been identified; public institutions and organizations do not have enough sports facilities. As a result it can be concluded that it is important, to promote the mass sport in Malatya, the number of sports facilities and sports clubs should increase, sports organizations should be arranged to attract the attention of people and increase the number of district sites in neighborhoods.
Abstract (Original Language): 
Sporu oluşturan bileşenlerden biri de spor tesisleridir. Topluma en iyi şekilde spor hizmeti verilmesinde spor tesislerinin niteliği önemli bir kriterdir. Sporun yaygınlaştırılmasında spor tesislerinin sayı ve çeşitliliğinin, toplumun spora ilişkin beklenti ve ihtiyaçlarının belli bir politika çerçevesinde ele alınması gerekmektedir. Bu araştırmanın amacı; Malatya’da sporun yayınlaştırılmasında spor tesislerinin yeterlilik düzeyi ve halkın spor eğiliminin incelenmesidir. Bu çalışmaya Malatya il merkezinde bulunan değişik meslek, yaş ve cinsiyet gruplarından oluşan toplam 2020 kişi gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmaya katılan deneklere anket uygulanmıştır. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde frekans ve yüzde dağılımları hesaplanarak değişkenler arasında ilişki olup olmadığı Ki-Kare testi uygulanarak test edilmiştir. Araştırma sonucunda, Malatya’da yaşayan halkın çoğunluğunun spora ilgi duyduğu, ilgi duyulan spor branşları arasında futbolun ilk sırada yer aldığı, spor yapılmasına engel teşkil eden etmenlerin başında yeterli spor tesisinin olmamasının yer aldığı, kamu kurum ve kuruluşların yeterince spor tesislerine sahip olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca Malatya‘da kitle sporunun yaygınlaştırılması için spor tesislerinin ve spor kulüplerinin sayısının arttırılması gerektiği, halkın ilgisini çekecek spor organizasyonlarının düzenlenmesi ve mahallelerde semt sahalarının sayısının artırılmasının önemli olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
154–163

REFERENCES

References: 

1. Avşar B. (1994). Kitle sporunun teşviki açısından tesis
politikaları Sakarya ili uygulaması. Yüksek Lisans Tezi.
Marmara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
2. Ayan S. (2002). Kırıkkale ilinde sporun
yaygınlaştırılması için uygulanan spor tesis ve
politikalarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi.
Kırıkkale Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
3. Burton NW, Turrell G. (2000). Occupation, hours
worked and leisure-time physical activity. Preventive
Medicine, 31(6), 673–681.
4. Can Y, Soyer F, Güven H. (2000). 1.Gazi Beden
Eğitimi ve Spor Bilimleri Kongresi: Spor hizmetlerinde
verimliliği etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi.
Ankara. Gazi Üniversitesi.
5. Ceyhun S, Serarslan MZ. (2000). Kamuya ait
spor salonlarının işletmeciliğindeki verimlilik. Spor
Araştırmaları Dergisi, 4 (3), 16-23.
6. Çetin HN. (1986). Türkiye’de sporun yaygınlaştırılması.
Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
7. Devecioğlu S. (1996). Fırat havzasındaki spor
teşkilatlarının sporun yaygınlaştırılmasına katkıları.
Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi. Sağlık Bilimleri
Enstitüsü.
8. Devlet Planlama Teşkilatı. (1990). Geleneksel Spor
Dallarının Geliştirilmesi Özel İhtisas Raporu. Ankara.
D.P.T.Yayınları.
9. Erkal EM. (1981). Sosyolojik Açıdan Spor, Filiz Kitabevi,
İstanbul
10. Fişek K. (1985). Yüz Soruda Türkiye Spor Tarihi:
İstanbul: Gerçek Yayınevi.
11. Genç V. (1994). Kitle sporu teşviki ve tesis politikası
Kayseri ili uygulaması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans
Tezi. Marmara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
larda tesis sayısının yetersizliğine değinilmiştir
(Gökdoğan, 2007). Malatya’daki kamu kurum
ve kuruluşlar iş birliği yapıp çok amaçlı spor tesisleri
yapılmasına katkı sağlayıp, mevcut durumu
iyileştirerek ve halkın daha fazla spor yapmalarına
imkan sağlayacak spor tesisleri inşa etmelidirler.
Sonuç olarak; sporun yaygınlaştırılmasında en
önemli unsur olan spor tesislerinin nicelik bakımından
beklentilere karşılık verecek düzeyde olmadığı,
doğru stratejiler belirlenerek planlı bir şekilde
kamu kurum ve kuruluşlarınca çeşitlendirilip arttırılması
gerekmektedir.
Bireyleri sporda izleyici olmaktan çıkarıp, aktif
katılımcılar haline getirilmeye çalışılarak, her spor
branşına ve yaş grubuna göre spor aktiviteleri ve
organizasyonları ile spora yönlendirilmeye çalışılması,
beden eğitimi ve spor faaliyetlerinin topluma
yaygınlaştırılmasında önem arz etmektedir.
Toplumdaki cinsiyet gruplarının spor yönelimleri
doğrultusunda spor tesislerinin yapılması spora
katılımı artırmada ve yaygınlaştırmada kolaylık
sağlayabilecektir. Ayrıca aile ve iş yaşantısında yoğun
bir tempoda spor yapmak için zaman bulamayan
insanlar bulunmaktadır. Çalışan insanlarımızın
bu etkinliklerde bulunabilmeleri için çalıştıkları
kurum ve kuruluşlarda spor alanları açılmalı ve bu
alanlardan rahatça faydalanabilmeleri sağlanmalıdır.
Sporun sağladığı fiziksel zindelikle beraber işletmelerde
verimin artırılabileceği de yöneticiler
tarafından dikkate alınması gereken bir husustur.
Sporun genel anlamda yaygınlaştırılması amacıyla
her yaş grubu spora teşvik edilmeli, okullarda
öğrencilerin spor tesisi ihtiyaçları karşılanmalıdır.
Orta yaş ve üstü insanların katılımında azalma
dikkate alındığında, bu yaş grubu için yazılı ve görsel
basının özel programlarla sporun sağlık üzerindeki
faydaları özenle işlenmelidir. Çünkü medya
herhangi bir spor branşının tanıtımında belirleyici
bir faktördür. Bu nedenle halkımıza değişik spor
branşlarının özendirilmesinde etkili bir rol oynayabilir.
Bu sayede hem spor çeşitliliği oluşturulurken
hem de aktif katılımın artırılması sağlanabilecektir.
Sporun kitlesel olarak benimsenmesini sağlamada
hükümetlerin spor politikalarına önem vererek
bu politikaların uygulanma aşamasında ciddi
denetimlerin yapılması ve tesisleşme yönünde
her spor dalına gereken önemin verilmesi gerekmektedir.
Corresponding Address (Yazışma Adresi):
Ali Serdar YÜCEL
Fırat Üniversitesi,
Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu,
Elazığ
E-posta:asyucel@firat.edu.tr,
aliserdaryucel@hotmail.com
Malatya’da Sporun Yaygınlaştırılmasında Spor Tesislerinin Önemi 163
12. Gordon CG, Scott J. (1976). Leisure and Lives:
Personel Expressivity Across The Life Span , in
Handbook of Aging and The Social Sciences, (Eds: R.
Bimstock, E. Shanas),Van Nostrand Reinhold Co., New
York.
13. Gökdoğan D. (2007). Kahramanmaraş ilindeki öncelikli
spor branşlarının tespiti ile bu branşların seçimine
etki eden sebeplerin araştırılması ve kitle sporunun
yaygınlaşması açısından değerlendirilmesi. Yüksek
Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi. Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
14. Guthold R, Ono T, Strong KI, Chatteerji S, Morabia
AM. (2008).Worldwide variability in physical inactivity:
a 51- country survey. American Journal of Preventive
Medicine, 34 (6), 486–494.
15. Harmandar İH. (1994). Kitle sporu teşviki açısından
spor tesis politikası uşak ili örneği. Yayınlanmamış
Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. Sağlık
Bilimleri Enstitüsü.
16. İşler H. (2001). Beden Eğitimi ve Spor El Bilgileri Kitabı.
Niğde, Lazer Ofset Matbaa, 1. Baskı.
17. Konter E. (1996). Sporda Stres ve Performans. İzmir:
Saray Medikal Yayıncılık Başsaray Basımevi.
18. Koruç Z, Bayar P. (1992). Kitle Sporu ve Spor Psikolojisi.
C.İ.O.Araştırması. İstanbul. Marmara Üniversitesi
Basımevi.
19. Malatya Gençlik Hizmetleri İl Müdürlüğü. (2011).
Tesisler Servisi Bölümü. Malatya.
20. McPherson BD, Curtis JE, Loy JW. ( 1989). Social
Significance of Sport. UK: Human Kinetics Europe Ltd,
181.
21. Pherson B., Kozlik C. (1979). Canadian Leisure
Patterns By Age: Disengagement, Continuity or
Ageims? , in Aging in Canada: Social Perspectives, ( Ed:
V. Marshall ), Ontario
22. Ramazanoğlu F, Ramazanoğlu N. (2000). Spor
tesislerinin planlandırılması ve işletmesi. Spor
Araştırmaları Dergisi. 4 (3).
23. Robinson J. (1967). Time expenditure on sports across
ten countries , International Review of Sport Sociology,
2, 67-87.
24. Spor Şurası. (1990). Türk sporcusunu uygulama
politikası. GSGM. Ankara.
25. Şahin M. (2007). Karaman ilindeki öncelikli spor
branşlarının tespiti ile bu branşların seçimine etki
eden sebeplerin araştırılması ve kitle sporunun
yaygınlaşması açısından değerlendirilmesi. Dumlupınar
Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
26. Ünal B. (2001). Çanakkale ilindeki mevcut spor
tesislerinin tespiti ve halkın spora yönlendirilmesi
açısından değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi.
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
27. Wilmore J.H. (1977) Atletic Training and Physical
Fitness, Allen and Bacon.,Boston.
28. Yalçınkaya M, Saracaloğlu A, Varol R. (1993).
Üniversite öğrencilerinin spora ilişkin görüşleri ve
beklentileri. Spor Bilimleri Dergisi, 4, 2-13.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com