You are here

Home » Content

HALKIN KUR’AN KURSLARINA YÖNELĠK TUTUMLARI ÜZERĠNE BETĠMSEL BĠR ARAġTIRMA: OF BÖLGESĠ ÖRNEĞĠ

A Descriptive Research on the Attitudes of People towards Ko-ran Courses: Example of Of Region

Journal Name:

  • Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2015

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This work is a field survey on the attitudes of the people in the Of county in Trabzon towards Koran courses and their expectations from these courses. In this research, descriptive survey method is used. From the result of the research it is concluded that: the courses in the region depend significantly on other cities in terms of student sources, the people of the region do not sup-port the courses as much as they used to, almost all of the participants have theoretically positive attitudes towards the teaching and study of Koran but thistheoretical interest cannot be reflected with considerable amount. In the research it is observed that more than half of the participants do not consider the teaching and education in the Koran courses sufficient and it is an important deficiency that the students are offered only Koran education by contrast with the curriculum. Despite everything, it is among the remarkable results that the people of the region agree substantially on the students’ growing up there being more well-mannered, more hardworking and more successful.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalıĢma, Trabzon Of ilçesinde yaĢayan insanların Kur’an Kurslarına yönelik tutumları ve bu kurslardan beklentileri üzerine yapılmıĢ bir alan araĢtırmasıdır. AraĢtırmada, betimsel tarama modeli kullanılmıĢtır. Of ilçe merkezinde ve mahallelerinde yaĢayan 42.405 kiĢi araĢtırmanın evrenini, bu evren içerisinden basit tesadüfi örneklem alma yöntemiyle farklı yaĢ gruplarından seçilen toplam 284 kiĢi araĢtırmanın örneklemini oluĢturmaktadır. Veri toplama aracı olarak kiĢisel bilgi anketi ve Likert tipi dereceleme ölçeği kullanılmıĢtır. AraĢtırma sonucundan; bölgedeki kursların, öğrenci kaynağı bakımından önemli oranda dıĢa (il dıĢına) bağımlı olduğu, bölge insanının, kursları öğrenci açısından eskisi gibi beslemediği, katılımcıların tamamına yakınının teorik olarak Kur’an-ı Kerim’in öğrenilmesine ve Kur’an öğretimine yönelik olumlu bir tutuma sahip olduğu, ancak bu teorik ilginin önemli oranda uygulamaya yansımadığı anlaĢılmaktadır. ÇalıĢmada katılımcıların yarıdan fazlasının Kur’an kurslarındaki eğitim ve öğretimi yeterli görmedikleri, müfredatın aksine sadece Kur’an eğitimi verilmesinin önemli bir problem olduğu sonucuna varılmıĢtır. Her Ģeye rağmen Kur’an kurslarında yetiĢen insanların daha edepli, daha çalıĢkan ve daha baĢarılı oldukları konusunda yöre halkının yüksek düzeyde hemfikir olması dikkat çekici sonuçlar arasında yer almaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-halkin-kuran-kurslarina-yonelgk-tutumlari-uzergne-betgmsel-bgr-aragtirma-bolgesg-ornegg.pdf
  • 7
103
140
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKKOYUNLU, B. ve Gücüm, E. B. (1998). Eğitimde Verimlilik
Kuramı Üzerine, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
sy. 3, ss.125-128.
AKġENER, T. (2012). Diyanet İşleri Başkanlığına Bağlı Kur’an
Kurslarında Yeni Düzenlemeler ve Din Eğitimi (Adana Örneği),
(BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi), Çukurova Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü.
AY, M. E. (1992). Öğrenci Gözüyle Yaygın Din Eğitimi ve Öğretimi
Kurumları, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c.
4, sy. 4, ss. 259-268.
AY, M. E. (1995). Diyanet İşleri Başkanlığına Bağlı Kur’an Kurslarının
Problemleri ve Beklentileri, Bursa: Uludağ Yayınları.
AYDIN, M. ġ. (2008). Bir Din Eğitimi Kurumu Olarak Kur’an Kursu,
Ankara: DĠB Yayınları.
AYHAN, H. (1999). Türkiye’de Din Eğitimi, Ġstanbul: Marmara
Üniversitesi Ġlahiyat Fakültesi Vakfı.
BALBAY, E. (2011). Kur’an Kursu Öğreticilerinin Mesleki Yeterlikleri:
Diyarbakır Örneği, BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Fırat
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
BALTACI, C. (2000). Türk Eğitim Sisteminde Kur’an Kurslarının
Yeri, Kur’an Kurslarında Eğitim, Öğretim ve Verimlilik, Ġstanbul:
Ensar NeĢriyat.
BAġKURT, Ġ. (2013). Din Eğitimi Açısından Kuran Öğretimi ve Yaz
Kuran Kursları (İstanbul Örneği), Ġstanbul: Değerler Eğitimi
Merkezi Yayınları.
BAYRAKTAR, M. F. (1992). Eğitim Kurumu Olarak Kur’an Kursları
Üzerine Bir Araştırma, Ġstanbul: Yıldızlar Matbaası.
BAYRAKTAR, M. F. (1994). Eğitimde Disiplin, Ceza ve Dayak
Üzerine, Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi, sy. 1, ss. 97-107.
136 Bayramali Nazıroğlu - Vahap Vahapoğlu
BAYRAKTAR, M. F. (2008). Hafızlık Eğitiminin Geleneksel Yöntemleri
ve Kur’an Kursları, Tokat’ta Kur’an Günleri X. Kur’an
Sempozyumu: Kur’an ve Eğitim, 12-13 Mayıs 2007/Tokat, ss.
117-138.
BAYRAKTAR, N. (2010). Kur’ân Kurslarında Ergenlik Dönemi Öğrencilerinin
Sorunları ve Beklentileri, (BasılmamıĢ Yüksek Lisans
Tezi), Rize Üniversitesi (Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi)
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
BĠNGÖL, S. (2012). Kur’an Kursu Öğreticilerinde Empati: Kastamonu
Örneği, BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
BUHARĠ, M. Ġ. ( 1992). el-Cami ‘u ‘s-Sahih, Ġstanbul: Çağrı Yayınları.
BUYRUKÇU, R. (2001). Kur’an Kurslarında Din Eğitimi ve Öğretiminin
Verimliliği Üzerine Bir Araştırma (Göller Bölgesi Örneği),
Isparta: Fakülte Kitabevi.
ÇAĞRICI, M. (2002). Kur’an Kursu, DİA, c. 26, s. 423.
ÇANAKCI, A. A. (2014). Öğrenme ve öğretme süreci açısından Yaz
Kur’an Kursları (Balıkesir örneği), (BasılmamıĢ Doktora Tezi),
Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÇEKĠN, A. (2011). Kur’an Kursu Öğreticilerinin İş Doyum Düzeyleri:
Ankara İli Örneğinde Bir Alan Araştırması, (BasılmamıĢ
Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ÇETĠN, M. Ö. ve Ada, S. (2006). Eğitim ve Öğretim Ortamında
Disiplin Nedir?, Ġstanbul: Nobel Yayınları
ÇINAR Hıdır, S. (2012). Kur’an Kurslarında Bayanlara Yönelik
Din Eğitimi (Samsun Örneği),(BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi),
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
D.Ġ.B. (2002). Kuran Kursları İle Öğrenci Yurt ve Pansiyonları Yönetmeliği
ve Kur’an Kursları Yönergesi, Ankara.
Halkın Kur’an Kurslarına Yönelik Tutumları Üzerine Betimsel Bir… 137
D.Ġ.B. (2010). Personel Yeterlilikleri, Ankara.
DEMĠR, E. (2011). Velilerin Yaz Kur’an Kursları’ndan Beklentileri
Üzerine Bir Araştırma (Antalya Örneği), (BasılmamıĢ Yüksek
Lisans Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
DEMĠR, R. (2010). Yaz Kuran Kurslarında Kuran Öğretimi, (Basılmamış
Yüksek Lisans Tezi), Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
DOĞAN, R. (2005). Avrupa’da Kur’an-ı Kerim ve Dinî Bilgiler
Kursları: Problemler ve Çözüm Önerileri (Almanya Örneği), III.
Din Şûrası: Tebliğ ve Müzakereleri, 20-24 Eylül 2004/ Ankara,
c. 3, ss. 391-408.
GENÇ, M. F. (2007). Kur’ân Kurslarında Toplam Kalite Yönetimi,
(BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi), Cumhuriyet Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
GÜNAYDIN, M. (2008). Of Medreselerinin Tarihi Fonksiyonelliğine
BakıĢ, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat
Fakültesi Dergisi, c. 6, sy. 12, ss. 101-136.
IġIKDOĞAN, D.ve Aktürk, M. (2012). Kuran Kurslarının Kadınların
Din Eğitimine Katkısı (Diyarbakır Örneği), Dicle Üniversitesi
İlahiyat Fakültesi Dergisi, c. XIV, sy. 1, ss. 75-106.
KARAKÖSE, R. (2010). Kur’an Kurslarında Psikolojik DanıĢmanlık
ve Rehberlik, Etkili Din Öğretimi, ss. 447-498.
KILAVUZ, M. A. (2010). Kur’an Kursları ve YetiĢkin Din Eğitimi,
Etkili Din Öğretimi, ss. 121-166.
KOCAOĞLU, H. (2014). Kur’an Kursları Öğretim Programının Eğitimde
Program Geliştirme İlkelerine Uygunluk Açısından Değerlendirilmesi,
(BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi), Erciyes Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü.
138 Bayramali Nazıroğlu - Vahap Vahapoğlu
KOÇ, A. (2005). Kur’an Kurslarında Eğitim ve Verimlilik, Ankara:
Ġlahiyat Yayınları.
KOÇ, A. (2009). Kur’an Kurslarının Mevcut Sorunları ve Bunlara
Yönelik Çözüm Önerileri, IV. Din Şurası Tebliğ ve Müzakereleri,
12-16 Mayıs / Ankara, c.2, ss. 717-730.
KOÇ, A. (2010). Kur’an Kurslarında Eğitim ve Verimlilik (TespitÖneriler),
Etkili Din Öğretimi, ss. 499-514
KOÇ, A. (2011). Yaz Kur’an Kursları Üzerine AraĢtırma, Diyanet
İlmi Dergi, c. 47, sy. 2, ss. 7-52.
KORKMAZ, M. (2009). Kur’an Kursu Öğreticilerinin EğitimÖğretim
Yeterlikleri Açısından Kendilerini Değerlendirmeleri
(BasılmamıĢ Doktora Tezi), Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
MÜFTÜOĞLU K. A. (2009). Kur’an Kursları ve Muhatap Kitlesi,
IV. Din Şurası Tebliğ ve Müzakereleri, 12-16 Ekim / Ankara, c.
2, ss. 695-716.
ÖZCAN, T. (2007). Osmanlılar, DİA, c. 33, ss. 538-541.
ÖZTÜRK, F. Z. (2007). Kur’an Kursu Öğrencilerinin Sosyo-
Ekonomik, Kültürel Temelleri Ve Sorunları (Konya Örneği), BasılmamıĢ
Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
ÖZTÜRK, H. (1996). Camilerin Çocuk Eğitimindeki Yeri ve Yaz
Kursları Üzerine Deneysel Bir Araştırma, (Konya Örneği,) (BasılmamıĢ
Yüksek Lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
ÖZTÜRK, Ö. (2007). Kuran Kursu Öğrencilerinde Depresyon Düzeyi
Üzerine Bir Araştırma ( Konya Örneği), (BasılmamıĢ Yüksek
Lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Halkın Kur’an Kurslarına Yönelik Tutumları Üzerine Betimsel Bir… 139
RESMĠ GAZETE. (2012, Nisan 11). Ġlköğretim Ve Eğitim Kanunu
Ġle Bazı Kanunlarda DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Kanun. sy.
28261.
RESMĠ GAZETE. (2012, Nisan 7). Diyanet ĠĢleri BaĢkanlığı
Kur’an Eğitim ve Öğretimine Yönelik Kurslar ile Öğrenci Yurt
Ve Pansiyonları Yönetmeliği. sy. 28257.
SEMĠZ, H. (2011). Kur’an Kurslarında Yetişkin Kadınların Din
eğitimi, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Rize Üniversitesi
(Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi) Sosyal Bilimler Enstitüsü.
SÜNGÜ, S. (2011). Kur’an Kurslarında Yetişkin Kadınların Din
Eğitimi, BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi
Felsefe Sosyal Bilimler Enstitüsü.
TANRIKULU, Ġ. (2011). Etkili Din Eğitimi: Kur’ân Öğretimine ve
Hıfzına Dair Bazı Mülahazalar, Yaygın Din Eğitimi ve Uygulamaları,
Yecder 1. Ulusal Din Görevlileri Sempozyumu Tebliğler,
22 Mayıs 2010, ss. 61-70.
UZUNER, A. Tuğba (2009). Kız Kur’an Kursları Olgusuna Sosyolojik
Bir Yaklaşım -Zeynel Abidin Kız Kur’an Kursu Örneği-, BasılmamıĢ
Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü.
ÜNSAL, B. (2006). Günümüz Kur’ân kurslarındaki hafızlık eğitimi
ve problemleri (İstanbul örneği), (BasılmamıĢ Yüksek Lisans
Tezi), Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
VAHAPOĞLU, V. (2014). Hafızlık Psikolojisi: 1993-1997 Yıllarında
Hafızlık Yapanların Hafızlığa Bakışları, BasılmamıĢ Lisans Bitirme
Ödevi, Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Ġlahiyat Fakültesi
Felsefe ve Din Bilimleri Bölümü Din Eğitimi Anabilim
Dalı.
YILDIZHAN, ġ. (2014). Yaz Kur’an kurslarına katılan öğrenci ailelerinin
sosyokültürel durumları üzerine bir inceleme –
140 Bayramali Nazıroğlu - Vahap Vahapoğlu
Zonguldak / Ereğli örneği-, (BasılmamıĢ Yüksek Lisans Tezi),
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
YILMAZ, N. (2010). Yaz Kur’an Kurslarında Nitelikli Eğitim, Etkili
Din Öğretimi, ss. 593-600.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com