You are here

Home » Content

AVRUPA BİRLİĞİ EĞİTİM POLİTİKALARI VE TÜRK EĞİTİM SİSTEMİ’NE ETKİLERİ

THE EUROPEAN UNION EDUCATION POLICIES AND THEIR EFFECTS UPON TURKISH EDUCATION SYSTEM

Journal Name:

  • Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The European Union (EU) is a developing regional integration comprised of twenty-seven European countries that solve their common problems and utilize their resources as well as their information and technology all together. In order for Turkey to be a part of this process it maintains relations with the EU by following the regulations and requirements of the EU. Some improvements are being made to harmonize the development of Turkish Education System with that of the EU. Turkey's quality of education is being improved in order to become a member and Turkey is following the European Union's system of educational policies. In this study, the formation process of EU and Turkey’s membership process to EU are explained and EU’s educational policies and their effects upon Turkish Educational System are discussed.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Avrupa Birliği (AB), yirmi yedi Avrupa ülkesinden oluşan, üye ülkelerin sorunlarını ortak olarak çözdükleri ve kaynakları ile bilgi ve teknolojilerini birlikte değerlendirebildikleri, gelişen, bölgesel bir bütünleşmedir. Böyle bir birliğin içerisinde yer almaya çalışan Türkiye bu süreçte AB’nin gerektirdiği düzenlemeleri yerine getirerek AB ile ilişkilerini sürdürmektedir. AB’ye uyum sürecinde Türk Eğitim Sistemi’nde de birtakım iyileştirme ve geliştirme çalışmaları yapılmaktadır. Eğitim kalitesinin istenilen düzeye ulaştırabilmesi için Türk Eğitim Sistemi’nde AB’nin eğitim politikaları takip edilmektedir. Bu çalışmada AB’nin oluşum süreci, Türkiye’nin AB’ye üyelik süreci açıklanarak, AB’nin uyguladığı eğitim politikalarının incelenmesi ve belirtilen politikaların Türk Eğitim Sistemi’ne etkilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-avrupa-birligi-egitim-politikalari-turk-egitim-sistemine-etkileri.pdf
  • 1
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akbaş, O. ve Özdemir, S. M. (2002). Avrupa Birliği’nde yaşamboyu öğrenme. Milli
Eğitim Dergisi, 155-156.
Atabay, S. (2006). II. Panel: Avrupa Birliği Eğitim Programları. İ. Erdoğan (Editör):
Avrupa Birliği Vizyonu, Türkiye’de Eğitim ve Özel Okullar Sempozyumu (s.131-
132). İstanbul: Neta Matbaacılık, Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği.
Atik Kara, D. ve Kürüm, D. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının “yaşamboyu
öğrenme” kavramına yükledikleri anlam (Anadolu üniversitesi eğitim fakültesi
örneği). 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulan bildiri (5-7 Eylül
2007). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
Başbay, A. ve Bektaş, Y. (2009). Çokkültürlülük bağlamında öğretim ortamı ve
öğretmen yeterlikleri. Eğitim ve Bilim, 34 (152), 30-43.
Bayrakcı, M. (2005). Avrupa Birliği ve Türkiye eğitim politikalarında bilgi ve iletişim
teknolojileri ve mevcut uygulamalar. Milli Eğitim Dergisi, 167.
Cangil, E. B. (2004). Küreselleşme ve Avrupa Birliği yabancı dil eğitim politikaları
ışığında 2000’li yıllarda Türkiye’de yabancı dil ve yabancı dil öğretmeni
yetiştirme politikalarına bir bakış. İstanbul Üniversitesi Hasan Ali Yücel Eğitim
Fakültesi Dergisi, 2, 273-282.
Cansever, B.A. (2009). Avrupa Birliği eğitim politikaları ve Türkiye’nin bu politikalara
uyum sürecinin değerlendirilmesi. International Online Journal of Educational
Sciences, 1(1), 222-232.
Commission Staff, (2009). Turkey 2009 progress report. Brussels: Communication
from the commission to the European Parliament and the council. Web:
http://www.avrupa.info.tr/Files/File/Docs/2009-progressreport-en.pdf. 08 Ocak
2011 tarihinde alınmıştır.
Çelik, S. (2006). II. Panel: Avrupa Birliği Eğitim Programları. İ. Erdoğan (Editör):
Avrupa Birliği Vizyonu, Türkiye’de Eğitim ve Özel Okullar Sempozyumu (s. 123-
130). İstanbul: Neta Matbaacılık, Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği.
Çınar, İ. (2009). Küreselleşme, eğitim ve gelecek. Kuramsal Eğitimbilim, 2(1), 14-30.
EARGED. (2009). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı PISA 2009 uygulama
sonuçları. Web: http://earged.meb.gov.tr/pdf/pisa2009ozetbilgiler.pdf. 2 Ocak
2011 tarihinde alınmıştır.
Erdoğan, İ. (2006). AB vizyonu ve Türkiye’de eğitim. Avrupa Birliği Vizyonu,
Türkiye’de Eğitim ve Özel Okullar Sempozyumu (s. 45-57). İstanbul: Neta
Matbaacılık, Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği.
Europa,(2010). The history of the European Union. Web: http://europa.eu/about-eu/euhistory/
index_en.htm. 25 Aralık 2010 tarihinde alınmıştır.
Europa, (2011a). Turkey 2009 progress report. Web: http://ec.europa.eu/enlargement/
press_corner/key-documents/reports_oct_2009_en.htm. 23 Ekim 2011 tarihinde
alınmıştır.
Europa, (2011b). Turkey 2010 progress report. Web: http://ec.europa.eu/enlargement
/pdf/key_documents/2010/package/tr_rapport_2010_en.pdf. 23 Ekim 2011
tarihinde alınmıştır.
Eurydice, (2010a). Focus on higher education in Europe 2010: The impact of the
Bologna process. Web: http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/documents
/thematic_reports/122EN.pdf. 23 Aralık 2010 tarihinde alınmıştır.
Eurydice, (2010b). Türk eğitim sisteminin örgütlenmesi 2008/09. Web: http://eacea.ec.
europa.eu/education/eurydice/documents/eurybase/eurybase_full_reports/TR_T
R.pdf. 6 Aralık 2010 tarihinde alınmıştır.
Eurydice, (2010c). Avrupa ulusal eğitim sistemlerinin özeti ve devam eden reform
çalışmaları Temmuz 2010. Web: http://eacea.ec.europa.eu/eurydice/ressources/
eurydice/pdf/.../047_TR_TR.pdf. 6 Aralık 2010 tarihinde alınmıştır.
Fontaine, P. (2007). AB nedir? Türkiye: Avrupa Birliği Bilgi ve İletişim Destek
Programı.
Gedikoğlu, T. (2005). Avrupa Birliği sürecinde Türk eğitim sistemi: Sorunlar ve çözüm
önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1), 66-80.
Gülcan, M. G. (2010). Avrupa Birliği ve Eğitim (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Gültekin, M. ve Anagün, Ş.S. (2006). Avrupa Birliği’nin eğitimde kaliteyi belirleyici
alan ve göstergeleri açısından Türk eğitim sisteminin durumu. Sosyal Bilimler
Dergisi, 2, 145-170.
Günlü, R. (2009). Yetişkinlerde Meslek Eğitimi. A. Yıldız ve M. Uysal. (Derleyenler):
Yetişkin Eğitimi (s. 339-352). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Hakan, A. (2008). Yaşamboyu Eğitim, Öğretmen ve Uzaktan Eğitim. A. Hakan.
(Editör): Öğretmenlik Meslek Bilgisi Alanındaki Gelişmeler (s. 81-97). Anadolu
Üniversitesi Yayını No: 1793.
Karaman, A. (2002). Maastricht sonrası AB eğitim ve gençlik programları. Çimento
İşveren Dergisi, 16-27.
Keating, S. (2010). The contribution of teachers to education for democratic citizenship
and human rights. Education Newsletter, s. 4-5. Web: http://www.coe.int/T/E/
Cultural Cooperation/education/Newslettereducation.ap. 21 Ocak 2010 tarihinde
alınmıştır.
Kırkgöz, Y. (2009). Globalization and English language policy at primary education in
Turkey. English as an International Language Journal, 5, 176- 181.
Nerad, M. (2010). Globalization and the internationalization of graduate education: A
macro and micro view. Canadian Journal of Higher Education, 40 (1), 1-12.
Sağlam, M. (2009). AB Sürecinde Türk Eğitim Sistemi ve İlköğretimdeki Değişmeler.
A. Hakan. (Editör): Öğretmenlik Mesleki Bilgisi Alanındaki Gelişmeler (s. 41-
60). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Sağlam, M., Çıray, F. ve Özüdoğru, F. (2011). Türkiye’deki üniversitelerin sundukları
Yaşamboyu öğrenme uygulamaları ve olanaklarının incelenmesi. 3. Uluslararası
Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulan bildiri (22-25 Haziran 2011). Doğu
Akdeniz Üniversitesi, Gazimağusa.
Serbest, F. (2005). Avrupa Birliği yükseköğretim programı ERASMUS ve Türkiye’nin
katılımı. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 4(2), 105-123.
Şahin, Ç. ve Sever, R. (2005). Hayat Bilgisi dersi genel amaçlarının Avrupa Birliği
eğitim politikalarına uyum düzeyi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi,
11, 65-85.
Terzi Ç. (2005). Uyum sürecinde Türkiye eğitim politikalarının Avrupa Birliği
Politikaları doğrultusunda değerlendirilmesi. Yayınlanmış doktora tezi.
Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir.
Turan, S. (2005). Öğrenen toplumlara doğru Avrupa Birliği eğitim politikalarında
yaşam boyu öğrenme . Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 5 (1), 87-98.
Tuzcu, G. (2002). Avrupa Birliğine geçiş sürecinde Türk eğitiminin planlanması. Milli
Eğitim Dergisi, 155-156.
Ulusal Sürekli Eğitim Merkezleri Toplantısı Kapanış Bildirgesi (2010). www.egesem.
org/dosyalar/semler/Kapanis_bildirgesi.doc 17 Mayıs 2011 tarihinde alınmıştır.
Van Damme, D. (2002). Higher Education in the Age of Globalization. S. Uvalic
Trumbic. (Editör): Globalization and the Market in Higher Education (s. 21-33).
Paris: UNESCO Publishing.
Vorkink, A. (2006). Türkiye’nin eğitim sisteminin AB üyeliği için hazırlanması. Avrupa
Birliği Vizyonu, Türkiye’de Eğitim ve Özel Okullar Sempozyumu(s. 21-41).
İstanbul: Neta Matbaacılık, Türkiye Özel Okullar Birliği Derneği.
Wikipedia. (2011a). Web: http://tr.wikipedia.org/wiki/Avrupa_Birli%C4%9Fi. 4
Ağustos 2011 tarihinde alınmıştır.
Wikipedia. (2011b). Web: http://tr.wikipedia.org/wiki/T%C3%BCrkiyeAvrupa_Birli%
C4%9Fi_ili%C5%9Fkileri. 4 Ağustos 2011 tarihinde alınmıştır.
Yılmaz, S. (2009). Avrupa Birliği’nin Türkiye ve diğer Avrupa ülkelerinin ders
kitaplarında uygulamaya çalıştığı “Kimlik, insan hakları ile tarihte ‘öteki’
kavramı ve Sırbistan örneği”. I. Uluslararası Avrupa Birliği, Demokrasi,
Vatandaşlık ve Vatandaşlık Eğitimi Sempozyumu (s. 363-372). Ankara: Pegem
Akademi.
YÖK (Yüksek Öğretim Kurulu) (2011). Web: http://bologna.yok.gov.tr/index.php. 8
Ağustos 2011 tarihinde alınmıştır.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com