You are here

6. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN YAZIM YANLIŞLARI SIKLIĞI VE YAZIM YANLIŞLARININ NEDENLERİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

6TH GRADE STUDENTS’ FREQUENCY OF ORTHOGRAPHIC MISTAKES AND TEACHERS’ VIEW ABOUT THE REASONS FOR ORTHOGRAPHIC MISTAKES

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.4989

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Orthographic mistake is one of the important elements leading to communication problems in written expression, and is generally one of the written expression acquisitions attempted to be taught students in educational institutions. This paper aims to reveal 6th grade students‟ frequency of orthographic mistakes in their exam papers and to find out Turkish language teachers‟ views about the reasons for orthographic mistakes. To do so, 336 exam papers of 6th grade students, collected both from two schools in Adıyaman city center and a village school, have been examined. 4142 orthographic mistakes have been identified. It is seen that students do not use symbols, acronyms/abbreviations, circumflex and proper nouns, do not miswrite complementary verb conjugations, and write accurately the words formed by such sound events as vowel shortening and epenthesis. It is identified that 6th grade students have made mistakes mostly in capitalization. Moreover, writing of consonants and vowels, syncopation, the conjunction of „de/da‟ meaning „also‟ in English are among other most repeated mistakes. In addition, the open-ended question “What are the 6th grade students’ reasons for orthographic mistakes?” has been asked to 16 Turkish language teachers so as to find out students‟ reasons for orthographic mistakes. Content analysis method has been employed to analyze the acquired data. Those Turkish language teachers have responded that the 6th grade students‟ reasons for orthographic mistakes are caused by lack of interest and attention, deficiency in basic language acquisition, lack of speaking in Turkish properly and efficiently outside school, exam types or teacher‟s exam evaluations, and deficiency of either teachers or students in efficient utilization of sources about orthographic rules. Besides, this paper also suggests to identify the orthographic mistakes of students other than 6th grade, present the orthographic mistakes differently and efficiently, and to explain teachers the importance of orthographic mistakes.
Abstract (Original Language): 
Yazım yanlışları, yazılı anlatımda iletişim sorunlarının ortaya çıkmasına neden olan önemli ögelerden biridir ve genellikle eğitim-öğretim ortamlarında öğrencilere öğretilmeye çalışılan yazılı anlatım kazanımlarındandır. Bu araştırmanın amacı, 6. sınıf öğrencilerinin sınav kâğıtlarında yaptıkları yazım yanlışlarının sıklığını ve Türkçe öğretmenlerinin yazım yanlışlarının nedenlerine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda Adıyaman il merkezinden 2 ve köylerinden bir ortaokuldan tesadüfi olarak belirlenen 6. sınıfların 336 sınav kâğıdı incelenmiş ve bu araştırmanın verilerinin bir kısmı elde edilmiştir. Öğrencilerin 4142 yazım yanlışı yaptığı tespit edilmiştir. Öğrencilerin sınavlarda simgeleri, kısaltmaları, düzeltme işaretini, yabancı özel adları kullanmadığı; ek fiilin yazılışı ve fiil çekimiyle ilgili yanlış yapmadıkları; ünlü daralması ve ünlü türemesi ses olaylarının olduğu kelimeleri doğru yazdıkları görülmüştür. 6. sınıf öğrencilerinin en fazla büyük harflerin yazılışında yanlış yaptıkları tespit edilmiştir. Bununla birlikte sessiz harflerin yazılışı, sesli harflerin yazılışı, ses yutumu, bağlaç olan da, de'nin yazılışı ise en fazla tekrarlanan diğer yazım yanlışlarıdır. Öğrencilerin yaptığı yazım yanlışların nedenlerini belirlemek için de 6. sınıf Türkçe dersine giren 16 Türkçe öğretmenine “6. sınıf öğrencilerinin yazım yanlışlarının nedenleri nelerdir?” açık uçlu sorusu yöneltilmiş ve bu araştırmanın verilerinin diğer kısmı elde edilmiştir. Verilerin analiz edilmesinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Türkçe öğretmenleri, 6. sınıf öğrencilerinin yazım yanlışlarının nedenlerinin ilgi ve dikkat eksikliğinden, temel dil becerilerini edinemediklerinden, okul dışında Türkçenin doğru, güzel ve etkili kullanılmamasından, sınav türlerinden ya da öğretmenlerin sınav değerlendirmelerinden ve öğretmenlerin ya da öğrencilerin yazım kurallarının kaynaklarından etkili bir şekilde yararlanmadıklarından kaynaklandığını ifade etmiştir. Bununla birlikte, 6. sınıf dışındaki sınıfların da yazım yanlışlarının belirlenmesi, yazım yanlışlarının farklı ve etkili etkinliklerle sunulması, öğretmenlere yazım yanlışlarının öneminin anlatılması ise bu araştırmanın önerileri arasında yer almaktadır.
33-52

REFERENCES

References: 

AKYOL Hayati (2008). Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
BAĞCI Hasan
(2011)
. İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Noktalama İşaretleri ile Yazım Kurallarını Uygulayabilme Düzeyi, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6/1, 693-706 http://www.turkishstudies.net/Makaleler/343287816_ba%C4%9Fc%C4%B1hasan.pdf (Erişim Tarihi: 10 Mayıs 2013).
BANGUOĞLU Tahsin (1987). Dil Bahisleri. İstanbul: Kubbealtı Neşriyat.
BAYRAV Süheylâ (1998). Filolojinin Oluşumu. İstanbul: Multilingual Yayınları.
BÜYÜKÖZTÜRK Şener (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayınları.
ÇANKAYA Feridun Y. (1964). İmlâ Öğretimi. Konya: Yüksel Yayınları.
ÇİFÇİ Musa (2006). "Türkçe Öğretiminin Sorunları" Türkçenin Çağdaş Sorunları. (Editörler: Prof. Dr. Gürer Gülsevin, Doç. Dr. Erdoğan Boz). Ankara: Gazi Kitabevi.
ERDEM Hilal (2007). Dokuzuncu Sınıf Öğrencilerinin Yazım ve Noktalama Kurallarına Ulaşma Düzeyi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
GÜNDÜZ Osman (2007). "Konuşma Eğitimi" İlköğretimde Türkçe Öğretimi. (Editörler: Ahmet Kırkkılıç ve Hayati Akyol), Ankara: Pegem A Yayınları.
İNCE Vedat Martin (2006). İlköğretim 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Muğla.
KARASAR Niyazi (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
KAVCAR Cahit, OĞUZKAN Ferhan ve SEVER Sedat (1998). Türkçe Öğretimi Türkçe ve Sınıf
Öğretmenleri İçin. Ankara: Engin Yayınevi.
KAYMAK ÖZMEN Suna (2010). Okulda Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu DEHB,
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6/2, 1-10.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları.
MEB (2009). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
ÖZBAY Murat (1995). Ankara Merkez Ortaokullarındaki Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türkçenin Eğitimi ve Öğretimi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
SHARE David L. (2004). Orthographic Learning at a Glance: On the Time Course and Developmental Onset of Self-Teaching, Journal of Experimental Child Psychology 87, 267-298.
STEVENSON Harold W. (1984). Orthography and Reading Disabilities, Journal of learning Disabilities, 17 (5), 296-301.
TDK (2011) Yazım Kılavuzu, http://www.tdk.gov.tr/index.php? option=com_content& view=category&id=50 (Erişim Tarihi: 14 Mayıs 2013).
Turkish Studies
International
Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 8/4 Spring 2013
tro**§S

c
Ahmet AKKAYA
52
VARDAR Berke (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com