You are here

İlköğretim Müfredat Laboratuvar Okullarında Yönetim Süreci

Administrative Processes in the Primary Curriculum Laboratory Schools

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
in the curriculum laboratory schools (CLS) in terms of school improvement. The qualitative type of research was conducted in 8 schools. Eight school managers, 8 executive school managers, 46 teachers, 13 students, 11 parents, 6 primary school inspectors and 4 teacher trainers participated in the research. The research results show that both the school managers and the teachers are highly unwilling to form school improvement management teams, school improvement management teams, that the members of school improvement management teams have not been appointed through elections among the voluntary people, that the teams do not meet regularly with the participation of all the members, that the democratic and participatory decision-making processes do not work, that the decisions have not been implemented, and that the implementations have not been checked. It has been discerned that the members of the school improvement management teams do not have full access to the information about the schools and have difficulties obtaining the information they need. It has also been found out that only one or two people, in general, have developed the school improvement goals and prepared the school improvement plans, that the rewards given by the managers usually cause arguments, gossips and heartbreakings, and that the teachers think the school managers usually reward the teachers who are generally their close friends.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın temel amacı, Müfredat Laboratuvar Okulu (MLO) uygulamasının, okul geliştirme süreci açısından değerlendirilerek, ilköğretim düzeyinde yönetim sürecinin nasıl işlediğini ortaya koymaktır. Nitel araştırma yöntemlerinin kullanıldığı çalışma, 8 okulda gerçekleştirilmiştir. Çalışmada 8 okul müdürü, 8 okul müdür yardımcısı, 46 öğretmen, 13 öğrenci, 11 veli, 6 ilköğretim müfettişi ve 4 formatör öğretmen yer almıştır. Araştırma sonuçları, Okul Gelişimi Yönetim Ekibinin oluşturulmasında hem okul yöneticilerinde hem de öğretmenlerde çok büyük bir isteksizlik olduğunu, okul gelişim yönetim ekiplerinin seçimle istekli kişilerden oluşturulamadığını, düzenli bir biçimde ve tüm üyelerin katılımıyla toplanamadığını; demokratik ve katılımcı karar alma mekanizmasının işlemediğini; alınan kararların uygulanmadığını ve uygulamanın denetlenmediğini ortaya koymuştur. Bununla birlikte, gelişim planı yapmak için okul gelişim yönetim ekibi üyelerinin okula ilişkin bilgilere tam olarak ulaşamadıkları ya da ulaşmada sıkıntı çektikleri anlaşılmaktadır. Okulun geliştirilmesi için hedef belirleme ve okul gelişim planının yapılmasının çoğunlukla bir-iki kişi tarafından gerçekleştirildiği; müdürlerin verdikleri ödüllerin okulda tartışmalara, dedikoduya ve kırgınlıklara neden olduğu ve öğretmenlere göre okul müdürlerinin öğretmenleri ödüllendirirken daha çok kendilerine yakın olan kişileri ödüllendirdikleri saptanmıştır.
1-25

REFERENCES

References: 

i. Peki hocam çok teşekkür ederim.Aşağıdaki olanları giremedim ben eklerseniz sevinirim.
-İnternational Burch University
-Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmenliği Bölümü
-Eğitim Yönetimi Denetimi Planlaması ve Ekonomisi Anabilim Dalı
-Eğitim Bilimleri Bölümü
-Sosyal Alanlar Eğitimi Coğrafya Öğretmenliği Anabilim Dalı
-Uzman Sosyal Bilgiler Öğretmeni(ünvan kısmında olmadığı için boş geçtim)
-Sınıf Öğretmenliği
-Eğitim Programları ve Öğretim Anabilim Dalı
-Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi

2007 yılının 8. sayının 2. cildini açamadım sorun var.Onu atladım hocam diğerlerini girdim onu da siz baktıktan sonra girsem herhangi bi sorun olur mu sıralamada.
http://egitim.ege.edu.tr/efdergi/arsiv.php?sayi=2007_8_

2. Açıkgöz, K. (1984). Öğretmenlerin okuldaki kararlara katılımı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış doktora tezi).
3. Açıkgöz, K. (1993). Okulun yeniden yapılanması. Eğitim Bilimleri Dergisi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Buca Eğitim Fakültesi Yayını, 2 (4), 71-81.
4. Açıkgöz, K. (1999). Eğitimde reform girişimlerinde temel eğilimler. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi. Özel sayı: 10, 1-8.
5. Arabacı, İ. B. (2002). Müfredat laboratuar okullarında stratejik planlama uygulamalarının değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış doktora tezi).
6. Aydın, M. (1993). Çağdaş Eğitim Denetimi. Üçüncü basım. Ankara: PEGEM.
7. Balcı, A. (1995). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem,teknik ve ilkeler. Ankara: Kendi yayını.
8. Bilgin, N. (2000). İçerik analizi. İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları: 109.
9. Duman, A. (1998). Yerinden yönetim mi, yoksa yerelleşme mi? Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 4 (16), 467- 483.
10. Everard, B. ve Morris, G. (1990). Effective school management. Second edition. London: Paul Chapman Publishing Ltd.
11. Fullan, M.G. (1992). Successful school improvement the implementation perspective and beyond. Buckingham: Open University Press.
12. Fullan, M. (1999, December 1). The stories of educational reform: inside; inside/out; outside/in. Erişim tarihi: 5.12.2007. Web sitesi: http://www.cdl.org/resource-library/articles/education_reform.php?type=s...
13. Fullan, M. (2002). The change leader. Educational Leadership. 59 (8), 5-16.
14. Gemici, Y. (2002). Eğitim sendikalarının okul geliştirme sürecine etkileri. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).
15. Genck, F. H. ve Klingenberg, A. J. (1991). Effective schools through effective management. Revised edition.Illinois: Illinois Association of School Boards.
16. Geraci, B. (1996). Local decision making: A report from the trenches. Educational Leadership. 53 (4), 3-53.
17. Goldenberg, C. (2003). Settings for school improvement. Internetional Journal of Disability, Development and Education. 50 (1).
18. Hale, S. H. (2000). Comprehensive school reform research-based strategies to achieve high standards. WestEd.
19. Leithwod, K. ve Steinbach, R. (1993). The consequences for school improvement of differences in principal’ problem-solving procesess. School-Based Management and School Effectiveness. (Ed. Clive Dimmock). London: Routledge.
20. MEB. (1995). MLO Müfredat laboratuvar okulları modeli. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
21. MEB. (1997). Okul gelişim modeli planlı okul gelişimi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
22. MEB. (1999). Müfredat laboratuvar okulları MLO modeli. İkinci basım. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
23. MEB. (2002). Müfredat laboratuvar okulları MLO modeli. Üçüncü basım. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
24. MEB (2003). Milli Eğitim Bakanlığı ilköğretim kurumları yönetmeliği. Tebliğler Dergisi, 2552
25. Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. Second edition. London: SAGE
26. OFSTED (Office For Standard in Education) (1995). Improving schools. Second edition. HMSO.
27. Öztürk, H. (1999). Müfredat laboratuvar okulları projesi’nin işleyişinin değerlendirilmesi. Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).
28. Sergiovanni, T. J. (1995). The principalship a reflective practice perspective. Third edition. Boston: Allyn and Bacon.
29. Sorrell, J. M. ve Redmond, G. M. (1995). Interviews in qualitative nursing research: differing approaches for ethnographic and phenomenological studies. Blackwell Science Ltd, Journal of Advanced Nursing, 21, 1117-1122.
30. Şahin, İ. (1999). İlköğretim okullarında görevli öğretmenlerin iş doyum düzeyleri. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).
31. Şişman, M. (2002). Eğitimde mükemmellik arayışı: etkili okullar. Ankara: Pegem A.
32. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Gözden geçirilmiş ikinci basım. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com