Buradasınız

TARİHÎ TÜRK LEHÇELERİNDE RENK ADLANDIRMALARI

COLOR NAMINGS REFERRED TO THE HISTORICAL TURKISH DIALECTS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.1071
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The concept of colour, that takes place in the scope of literature, sociology and art, differs from a society to another on the subjects of climate, life-style, economy, politics, thought and belief. The rich, vivid, creative and variable concept of colour in Turkish language has been subjected to many changings in the course of time by the context of culture and civilization. This study referred to the Turkish dialects aimed at examining the names and the origins of the colors in a descriptive way. Meanwhile, some major written works belonging to the Old Turkish, Middle Turkish, Old Anatolian Turkish and Ottoman Turkish have been examined in detailed and the existing color names have been identified and emphasized. The namings in the shape of gerundial, reinforcement and similarities have not been included in this review as they are associated with the existing colors.
Abstract (Original Language): 
Edebiyat, sosyoloji ve sanatın inceleme alanına giren renk kavramı ülke, coğrafya, iklim, yaşam tarzı, ekonomi, siyaset, düşünce ve inanç boyutunda toplumdan topluma farklılık gösterir. Son derece zengin, canlı, yaratıcı ve çeşitlilik gösteren bir renk kültürüne sahip olan Türkçede kültür ve medeniyet bağlamında renk kavramı da zamana bağlı olarak değişime uğramıştır. Tarihî Türk lehçelerindeki renk adlarını tasvirî bir yöntemle köken yönünden incelemeyi amaçlayan bu çalışmada Eski Türkçe, Orta Türkçe, Eski Anadolu Türkçesi ve Osmanlı Türkçesine ait belli başlı yazılı eserler incelenerek bunlarda yer alan renk adları tespit edilmiş ve renklerin özellikleri üzerinde durulmuştur. Pekiştirme, benzerlik ve isim-fiilden oluşturulmuş renk adlandırmaları ise var olan renklerle ilişkili oldukları için inceleme kapsamına dahil edilmemiştir.
556-577

REFERENCES

References: 

AHMETYANOV Rifkat (1998). Türkçe-Tatarca Sözlük, Kazan. AKAR Ali (2006). “Renge Bağlı Yer Adlandırmalarında Muğla Örneği”, Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 20:51-63. AKDOĞAN Gülser ve Özgür Aydın (1995). “Renklerin Adlandırılması ve Dil-Gerçek Sorunu”, Dil Dergisi, 28:49-66. AKSU Nurettin ve Ayfer IĢık (1997). Türkiye Türkçesi-Kırgız Türkçesi Sözlüğü, MEB Yayınları, Ankara. ALPAY Gönül (1972). “Yusuf Emiri‟nin Beng ü Çagır Adlı Münazarası”. TDAY Belleten, TDK Yayınları, Ankara, s.103-125. ARAT ReĢit Rahmeti (1947). Kutadgu Bilig. C. I, TKAE Yayınları, Ankara. ARAT ReĢit Rahmeti (1959). Kutadgu Bilig. C. II, TKAE Yayınları, Ankara. ARAT ReĢit Rahmeti (1979). Kutadgu Bilig. C. III, Ġndeks, Hazırlayanlar: Kemal Eraslan, Osman F. Sertkaya, Nuri Yüce, TKAE Yayınları, Ankara. ARAT ReĢit Rahmeti (2006). Atabetü‟l-Hakayık, TDK Yayınları, Ankara. ATA Aysu (1997). Kısasü‟l-Enbiyâ, Dizin, C. II, TDK Yayınları, Ankara. ATA Aysu (1998). Nehcü‟l-Ferâdîs, Dizin-Sözlük, C. II, TDK Yayınları, Ankara. ATALAY Besim (1970). AbuĢka Lûgati veya Çağatay Sözlüğü, Ankara. ATALAY Besim (1998a). Divanü Lûgati‟t-Türk Tercümesi, C. I, TDK Yayınları, Ankara. ATALAY Besim (1998b). Divanü Lûgati‟t-Türk Tercümesi, C. II, TDK Yayınları, Ankara.
Tarihî Türk Lehçelerinde Renk Adlandırmaları 571
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/1 Winter 2010
ATALAY Besim (1998c). Divanü Lûgati‟t-Türk Tercümesi, C. III, TDK Yayınları, Ankara.
GÖKDAĞ Bilgehan Atsız ve Seyfullah Türkmen (hzl.) (2004). Ed-Dürretü‟l-Mudiyye Fi‟l-Lugati‟t-Türkiyye, Ġshak Bin Murad, Akçağ Yayınları, Ankara.
AYVAZOĞLU BeĢir (2001). “Çiçek ve Renk Adlarına Dair”, Türk Yurdu, Ankara,162-163 (21):62-65.
BANGUOĞLU Tahsin (1957). “Türkçede Benzerlik Sıfatları”. TDAY Belleten, TDK Yayınları, Ankara, s.13-27.
BAġKAN Özcan (1970). “Türkiye Köy Adları Üzerine Bir Deneme”, TDAY Belleten, TDK Yayınları, Ankara, s. 237-251.
BATTAL Aptullah (1997). Ġbni Mühennâ Lûgati, TDK Yayınları, Ankara.
BAYRAKTAR Nesrin (2003). “Renk Adlarının Türkçenin Söz Varlığına Katkıları”, VIII. Uluslar Arası KIBATEK Edebiyat ġöleni, 16-20 Ekim 2003, Çanakkale.
BAYRAKTAR Nesrin (2004). “Kara ve Siyah Renk Adlarının Türkçedeki Kavram ve Anlam Boyutu Üzerine”, Tömer Dil Dergisi, 126: 56-77.
BAYRAKTAR Nesrin (2005). “Kavram ve Anlam Boyutunda Al, Kırmızı ve Kızıl”, International Journal of Central Asian Studies, Mustafa Canpolat Armağanı, Seoul, Volume 10. 145-165
BAYRAKTAR Nesrin (2006a). “Kavram ve Anlam Boyutunda Sarı ve Tonları”, Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Prof. Dr. Tuncer Gülensoy Armağanı, 1 (20): 209-218.
BAYRAKTAR Nesrin (2006b). “Kavram ve Anlam Boyutunda Türkçede Ak ve Beyaz”, Dilbilim, Dil Öğretimi ve Çeviribilim Yazıları I-II, Hazırlayan: Cemal Yıldız, Latif Beyreli, Pegem-A Yayıncılık, Ankara, s.35-50.
BAYRAKTAR Nesrin (2009). “Boz ve Kır Renk Adlarının Kavram, Anlam ve Biçim Boyutu Üzerine”, International Journal of Central Asian Studies, Festschrift To Commemorate the 80th Anniversary of Prof. Dr. Talat Tekin‟s Birth, Volume 13. 101-121.
BĠNGÖL Necdet (1973). “HaĢim‟in ġiirlerinde Renkler”, Türkoloji Dergisi, V (1): 67-71.
CAFEROĞLU Ahmet (1931). Kitâb al-idrâk li-Lisân al-Atrâk, Evkaf Matbaası, Ġstanbul.
CAFEROĞLU Ahmet (1993). Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü, Enderun Kitabevi, Ġstanbul.
CANKARA Murat (2002). “Dede Korkut‟ta Renkler Üzerine”, Millî Folklor, 7 (55): 110-114.
572 Salim KÜÇÜK
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/1 Winter 2010
CANPOLAT Mustafa (hzl.) (1995). Lisânü‟t-Tayr, Ali ġîr Nevayî, TDK Yayınları, Ankara. CIRTAUTAS Ilse Laude (1961). Der Gebrauch der Farbbezeichnungen in den Türkdialekten, Otto Harrassowitz, Wiesbaden. CLAUSON Sir Gerard (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish, Clarendon Press, Oxford. COURTEĠLLE Par M. Pavet De (1870). Dictionnaire Turk-Oriental, Destine Principalement Á Faciliter La Lecture, Des Ouvrages De Báber, D‟aboul- Gázi, Et De Mir-Ali-Chir-Nevâï, Imprimè Par Ordre De L‟empereur, A L‟imprimerie Impèriale, Paris. ÇAĞATAY Saadet (1961). “Renk Ġfadeleri”, TDAY Belleten, TDK Yayınları, Ankara, s.43-46. ÇAĞATAY Saadet (1978). “Türk Lehçelerinde Renk Adlarının KullanılıĢı”, Türk Lehçeleri Üzerine Denemeler, Ankara, s.339-341. ÇAĞATAY Saadet ġ. (1963). Türk Lehçeleri Örnekleri, VIII. Yüzyıldan XVIII. Yüzyıla Kadar Yazı Dili, Ankara Üniversitesi DTCF Yayınları, Ankara. ÇELĠK Ülkü (hzl.) (1996). Leyli vü Mecnûn, Alî-ġîr Nevâyî, TDK Yayınları, Ankara. DAVAZ AyĢe (1991). Renk Kavram Sözlüğü, Ġstanbul. DENY Jean (1995). Türk Dili Gramerinin Temel Kuralları, Çeviren: Oytun ġahin, TDK Yayınları, Ankara. DEVELLĠOĞLU Ferit (1984). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, Aydın Kitabevi, Ankara. DĠLÂÇAR Agop (1988). Kutadgu Bilig Ġncelemesi, TDK Yayınları, Ankara. DĠLÇĠN Cem (1991). Süheyl ü Nevbahar (Ġnceleme-metin-Sözlük), TDK Yayınları, Ankara. DOĞAN Ahmet (2001). “Oğuz Kağan Destanı ve Orhun Abidelerinde Dinî Unsurlar”, Trabzon Türk Ocağı Bülteni, Trabzon, 35:23-26. DURMUġ Mitat (2001). “Bedri Rahmi Eyüboğlu‟nun ġiirlerinde IĢık ve Renk Unsuru”, Türkoloji, XIV (1): 239-254. ECKMANN Janos (1960). Küçük Çağatay Grameri, TDED, (X): 41-64. ECKMANN, Janos (1988). Çağatayca El Kitabı, Çeviren: Günay Karaağaç, Ġstanbul. ERASLAN Kemal (1993b). “Çağatay Edebiyatı”, Ġslam Ansiklopedisi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, Ġstanbul, s.168-176.
Tarihî Türk Lehçelerinde Renk Adlandırmaları 573
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/1 Winter 2010
ERASLAN Kemal (2000). Dîvân-ı Hikmet‟ten Seçmeler, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
ERASLAN Kemal (hzl.) (1993a). Mîzânu‟l-Evzân (Vezinlerin Terazisi), Alî-ġîr Nevâyî, TDK Yayınları, Ankara.
ERASLAN Kemal (hzl.) (2001a). Mecâlisü‟n-Nefâyis I (GiriĢ ve Metin), Âlî ġîr Nevayî, TDK Yayınları, Ankara.
ERASLAN Kemal (hzl.) (2001b). Mecâlisü‟n-Nefâyis II (Çeviri ve Notlar), Âlî ġîr Nevayî,TDK Yayınları, Ankara.
ERCĠLASUN Ahmet Bican (2004). BaĢlangıçtan Yirminci Yüzyıla Türk Dili Tarihi, Akçağ Yayınları, Ankara.
EREN Abdullah (2008). “Bâkî Divanı‟nda Kırmızı Renk”, Atatürk Üniversitesi Türkiyat AraĢtırmaları Enstitüsü Dergisi, Erzurum, 37: 31-68.
ERGĠN Muharrem (2004). Orhun Abideleri, Boğaziçi Yayınları, Ġstanbul.
GABAIN Annemarie Von (1968). “Renklerin Sembolik Anlamları”, Çeviren: Semih Tezcan, Ankara Üniversitesi, DTCF Türkoloji Dergisi, 3(1):107-113.
GABAĠN Annemarie Von (1988). Eski Türkçenin Grameri, Çeviren: Mehmet Akalın, TDK Yayınları, Ankara.
GANĠYEV Fuat, Rifkat Ahmetyanov, Halil Açıkgöz (1997). Tatarca-Türkçe Sözlük. Ġnsan, Kazan.
GENÇ ReĢat (1996). “Türk DüĢüncesi, DavranıĢı ve Hayatında Renkler ve Sarı, Kırmızı, YeĢil”, Nevruz ve Renkler, Hazırlayanlar: Sadık Tural, Elmas Kılıç, AKM Yayınları, Ankara.
GENÇ ReĢat (1999). Türk ĠnanıĢları ile Milli Geleneklerinde Renkler ve Sarı-Kırmızı-YeĢil, TDK Yayınları, Ankara, s.41-49.
GOGIAġVILI Mzia (2003). “Türk Dilinde Renk ve Duygu ĠliĢkisi Üzerine”, Türk Dili, 622: 486-491.
GÖMEÇ Saadettin (2007). “Kök Türkçe Yazıtlarda Geçen Göller ve Nehirler”, Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,Volume 2/4 Fall. s.1283-1296.
GÖZAYDIN Nevzat (2003). “Türkçenin Renk Zenginliği”, Türk Dili, 618:539-545.
GÜFTA Hüseyin (2009). “Bâkî Divanı‟nda Siyah Renkli Unsurlar”, Türkoloji AraĢtırmaları Dergisi, Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Prof. Dr. Ahmet Buran Armağanı, Editors: Yrd. Doç. Dr. Ercan Alkaya, Doç. Dr. Mehmet Dursun Erdem, Volume 4/8 Fall 2009, 21:1314-1375.
574 Salim KÜÇÜK
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/1 Winter 2010
GÜLENSOY Tuncer (2004). Türkiye Türkçesi-Kırgız Türkçesi Sözlük, Erciyes Üniversitesi Yayınları, Kayseri. GÜLENSOY Tuncer (2007). Türkçe Sözcüklerin Köken Bilgisi Sözlüğü. C. I, II, TDK Yayınları, Ankara. GÜLSEVĠN Gürer (1987). “Türk Dilinde Kelime BaĢı Ünsüzü Üzerine”, TDAY Belleten, TDK Yayınları, Ankara, s.173-200. GÜLSEVĠN Gürer (1998). “Köktürk Bengü TaĢlarındaki Oğuzca Özellikler”, KardeĢ Ağızlar (Türk Lehçe ve ġiveleri Dergisi), Ankara, 7:12-18. HACIEMĠNOĞLU Necmettin (1997). Harezm Türkçesi ve Grameri, Ġstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, Ġstanbul. HACIEMĠNOĞLU Necmettin (2000). Kutb‟un Hüsrev ü ġirin‟i ve Dil Hususiyetleri, TDK Yayınları, Ankara. HAMĠLTON James Russel (1998). Ġyi ve Kötü Prens Öyküsü, Çeviren: Vedat Köken, TDK Yayınları, Ankara. HEYET Cevad (1996). “Türklerin Tarihinde Renklerin Yeri”, Nevruz ve Renkler, Türk Dünyasında Nevruz Ġkinci Bilgi ġöleni Bildirileri (19-21 Mart 1996), Hazırlayan: Sadık Tural, Elmas Kılıç, TDK Yayınları, Ankara, s.55-61. JOHANSON Lars (2004). “Güney Sibirya Türkçesinde Adlar ve Sıfatlar”, Bilig. Çeviren: ArĢ. Gör. Sema Aslan, 29:1-27. KAFALI Mustafa (1996). “Türk Kültüründe Renkler”, Nevruz ve Renkler, Hazırlayanlar: Sadık Tural, Elmas Kılıç, AKM Yayınları, Ankara, s.49-53. KARABAġ Seyfi (1996). Dede Korkud‟da Renkler, Yapı Kredi Yayınları, Ġstanbul. KARADEMĠR Fevzi (2007). “Halk Bilmecelerinde Renklerin Kullanım Sıklığı ve ĠĢlevselliği”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (21): 192-211. KARADOĞAN Ahmet (2004). “Türk Ad Biliminde Renk Kültü”, Millî Folklor, 8 (62): 89-99. KARAÖRS Metin (2004). “Nevâdirü‟Ģ-ġebâb Ali ġir Nevayî‟nin Ġkinci Divanı”, Ali ġir Nevâyî‟nin 560. Doğum, 500. Ölüm Yıl Dönümlerini Anma Toplantısı Bildirileri, 24-25 Eylül 2001, TDK Yayınları, Ankara, s.33-48. KARAÖRS Metin (hzl.) (2006). „Alî ġîr Nevâyî, Nevâdirü‟Ģ-ġebâb, TDK Yayınları, Ankara. KAYA Ceval (1994). Uygurca Altun Yaruk, GiriĢ, Metin ve Dizin, TDK Yayınları, Ankara. KAYA Önal (hzl.) (1996). Fevâyidü‟l-Kiber, Âlî ġîr Nevâyî, TDK Yayınları, Ankara.
Tarihî Türk Lehçelerinde Renk Adlandırmaları 575
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/1 Winter 2010
KAYMAZ Zeki (1996). “Eski Anadolu Türkçesinde Renk Bildiren Kelimeler ve TeĢkilleri”, Millî Kültür AraĢtırmaları, 50. Kültür ve Sanat Yılında Dr. Mehmet Önder‟e Armağan, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, s.303-315.
KAYMAZ Zeki (1997). Türkiye Türkçesi Ağızlarında Renk Bildiren Kelimelerin KullanılıĢı ve Sistematiği, TDAY Belleten, TDK Yayınları, Ankara, s.251-341.
KAYRA Osman Kemal (1996). “Orhun Anıtlarında Sıfatlar, Sıfat Tamlamaları ve Bunlara ĠliĢkin Bazı Açıklamalar”, TDAY Belleten, TDK Yayınları, Ankara, s.145-158.
KIRIMHAN Nazan (2001). “Türk Kültüründe Yedi Rengin Anlamı”, Türk Dünyasında Nevruz Uluslar Arası Dördüncü Bilgi ġöleni Bildirileri (21-23 Mart 2000, Sivas), AKM Yayınları, Ankara, s.107-111.
KORKMAZ Zeynep (2004). “Ali ġir Nevayî ve Çağatay Yazı Dili”, Ali ġir Nevâyî‟nin 560. Doğum, 500. Ölüm Yıl Dönümlerini Anma Toplantısı Bildirileri, 24-25 Eylül 2001, TDK Yayınları, Ankara, s.67-74.
KOWALSKĠ Tadeusz (1996). Karayim Lehçesi Sözlüğü, Çeviren: Prof. Dr. Kemal Aytaç, Engin Yayınevi, Ankara.
KUBATBEK Samatov (2003). Kırgız Tilindegi Öŋ-Tüs Sözdörünün Leksika-Semantikalık Cana Stilistikalık Münözdömölörü, BiĢkek.
KUT Günay (2004). “Divan ġairi Olarak Nevayî”, Ali ġir Nevâyî‟nin 560. Doğum, 500. Ölüm Yıl Dönümlerini Anma Toplantısı Bildirileri, 24-25 Eylül 2001, TDK Yayınları, Ankara, s.75-84.
KÜÇÜK Salim (2009). “Türk Kültüründe Donlarına Göre Atlara Verilen Adlar ve NiĢanları”, Türkoloji AraĢtırmaları Dergisi, Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Prof. Dr. Ahmet Buran Armağanı, Editors: Yrd. Doç. Dr. Ercan Alkaya, Doç. Dr. Mehmet Dursun Erdem, Volume 4/8 Fall 2009, 21:1830-1855.
KÜÇÜK Salim (2010). “Türkiye Türkçesinde Renk Adları ve Özellikleri”, Uluslararası Sosyal AraĢtırmalar Dergisi, The Journal Of International Social Research, Volume 3/10, s.420-427.
MESKHIDZE Maia (2006). Türkiye ve Kırgız Türkçelerinde Renk Ġsimleri Ġçeren Deyimler, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, DanıĢman: Doç. Dr. Çetin Pekacar, Ankara.
NECIP Emir Necipoviç (2005). Yeni Uygur Türkçesi Sözlüğü, Çev. Yrd. Doç. Dr. Ġklil Kurban, TDK Yayınları, Ankara.
576 Salim KÜÇÜK
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/1 Winter 2010
NERIMANOĞLU Kâmil Veli (1996). “Türk Dünya BakıĢında Reng”, Nevruz ve Renkler, Hazırlayanlar: Sadık Tural, Elmas Kılıç, AKM Yayınları, Ankara, s.63-75. NURMEMMET Annagulu (1996). “Türkmenlerde Renk Dünyası ve Nevruz”, Nevruz ve Renkler, Hazırlayanlar: Sadık Tural, Elmas Kılıç, AKM Yayınları, Ankara, 75-85. ORKUN Hüseyin Namık (1936). Eski Türk Yazıtları, C.I, Ġstanbul. ORKUN Hüseyin Namık (1938). Eski Türk Yazıtları, C.II, Ġstanbul. ORUCOV E. E. (1966). Azerbaycan Dilinin Ġzahlı Lügeti, C.I, Elmler Akademiyası NeĢriyyatı, Bakı. ÖZÖNDER F. Sema Barutçu (hzl.) (1996). Muhâkemetü‟l-Lûgateyn, Ġki Dilin Mukayesesi, „Alî ġîr Nevâyi, TDK Yayınları, Ankara. RAYMAN Hayrettin (2002). “Nevruz ve Türk Kültüründe Renkler”, Millî Folklor, 7 (53): 10-15. SADIK Mehmet (2006). Üss-i Lisân-ı Türkî, TDK Yayınları, Ankara. SEYĠDOV Mireli (1988). “Gök, Ak ve Kara Renklerinin Eski Ġnançlarla Alakası”, Türk Dünyası AraĢtırmaları, Çeviren: Dr. Orhan Yavuz, TDAV Yayınları, Ġstanbul, 52: 33-52. ġeyh Süleyman Efendi (1298/1882). Lûgat-i Çağatay ve Türkî-i Osmanî, Ġstanbul. Tarama Sözlüğü (1963). C. I, TDK Yayınları, Ankara. Tarama Sözlüğü (1965). C. II, TDK Yayınları, Ankara. Tarama Sözlüğü (1967). C. III, TDK Yayınları, Ankara. Tarama Sözlüğü (1969). C. IV, TDK Yayınları, Ankara. Tarama Sözlüğü (1971). C. V, TDK Yayınları, Ankara. Tarama Sözlüğü (1972). C. VI, TDK Yayınları, Ankara. Tarama Sözlüğü (1974). C. VII. Ekler, TDK Yayınları, Ankara. Tarama Sözlüğü (1996). C. VIII. Dizin, TDK Yayınları, Ankara. TAVKUL Ufuk (2000). Karaçay-Malkar Türkçesi Sözlüğü, TDK Yayınları, Ankara. TEKĠN Gönül Alpay (1994). Ferhâd ü ġîrîn, Ġnceleme-Metin, Alî-ġîr Nevâyî, TDK Yayınları, Ankara. TEKĠN Talat (1986a). “Ġslam Öncesi Türk ġiiri”, Türk Dili, 409 (LI): 3-42. TEKĠN Talat (1986b). “Karahanlı Dönemi Türk ġiiri”, Türk Dili, 409 (LI): 82-156. TEKĠN Talat (1995). Türkmence-Türkçe Sözlük, Simurg, Ankara. TOPARLI Recep (1992). Harezm Türkçesi, Atatürk Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi Yayınları, Erzurum. TOPARLI Recep (2003). Ed-Dürretü‟l-Mudiyye Fi‟l-Lûgati‟t-Türkiyye, TDK Yayınları, Ankara.
Tarihî Türk Lehçelerinde Renk Adlandırmaları 577
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/1 Winter 2010
TOPARLI Recep, Hanifi Vural, Recep Karaatlı (2007). Kıpçak Türkçesi Sözlüğü, TDK Yayınları, Ankara.
TOPARLI Recep, Mustafa ArgunĢah (2008). Mu‟inü‟l-Mürid, TDK Yayınları, Ankara.
TOPÇU Nazmiye (2001). “Fransızca ve Türkçe Renk Ġsimleri Ġçeren Deyimlerin KarĢılaĢtırmalı Ġncelenmesi”, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 20:131-140.
TÖREN Hatice (2001). Sedd-i Ġskenderî, Alî ġîr Nevâyî, TDK Yayınları, Ankara.
USER Hatice ġirin (2009). Köktürk ve Ötüken Uygur Kağanlığı Yazıtları Söz Varlığı Ġncelemesi, Kömen Yayınları, Konya.
Yeni Tarama Sözlüğü (1983). TDK Yayınları, Ankara.
YILDIRIM Ali (2006). “Renk Simgeciliği ve ġeyh Galip‟in Üç Rengi”, Millî Folklor, 9 (72): 129-140.
YUDAHĠN K. K. (1988). Kırgız Sözlüğü, Çev. Abdullah Taymaz, C. II, TDK Yayınları, Ankara.
YÜCE Nuri (1993). Mukaddimetü‟l-Edeb, Harezm Türkçesi ile Tercümeli ġuĢter Nüshası, TDK Yayınları, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com