AN ESSAY ON SOME COMMON ASPECTS OF BELIEFS AND THE PROCESS OF RELIGIOUS BELIEF IN HISTORY
Journal Name:
- The Journal of Academic Social Science Studies
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
On the matter of identifying human beliefs and the common aspects of these beliefs, it is possible to separate the people into two groups as atheists who claim that the universe has existed itself, therefore there is no god that is ruling over it and Deists who claim that there is a supreme being that has created the universe and is ruling over it. It is seen that religion has been
existing since the beginning of human existence and that the traces of a
religious belief related to each civilization are seen. And this indicates that
atheism has never been a general belief throughout human history and that it
cannot be approved as a start.
When looking at the historical texts (some of which are given in this
essay) by focusing on the answers given by Deists during the historical process,
it can be seen that they have shone a light on the process of religious belief
throughout history.
Accordingly: Religious belief process in history does not show a
progress from polytheism to monotheism. It cannot be also claimed that
animism is the starting religion. These claims are against history. The common
characteristics of the ancient religions, particularly: God, creation, water, mud,
Adam and Eve, Evil, A Tree in Paradise, considered sacred from the Sky,
searching for heaven in sky, underestimating surface, seeing hell unimportant,
like same ideas which are in religious and mythology show their shared
common roots. This root is Divine Religion and all of other religions stem from
because of changing of this religion. In terms of historical process, ontological
terms, epistemological terms, the belief process of human beings begins
monotheist.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
İnsanlığın inançlarını ve bu inançların ortak yönlerini tespit etme noktasında, onları âlem kendi kendine varolmuştur ve onu yöneten bir ilâh yoktur diyen Ateistler ve âlemi yaratan, yöneten üstün bir varlık vardır diyen İlâhçılar (Tanrıcılar) olarak iki gruba ayırmak mümkündür. İnsanın varoluşundan itibaren dinin de var olduğu, her uygarlıkla ilgili bir dini inancın izlerine rastlanıldığı görülmektedir. Bu da insanlık tarihinde ateizmin hiçbir zaman genel bir inanç olmadığı ve başlangıç kabul edilemeyeceğini gösterir.
İlâhçıların tarihi süreçte verdikleri cevaplara odaklanılarak tarihi metinlere bakıldığında (ki onlardan bazıları bu makalede verilmektedir) tarihte dinî inanma sürecine dair bir ışık tuttukları görülür.
Buna göre: Tarihte dinî inanma süreci çok tanrılı inançtan (politeizmden) tek Tanrılı inanca doğru bir gelişme göstermez. Başlangıç dininin bir animizm olduğu da iddia edilemez. Bu iddialar tarihe ters düşer. Eski dinlerdeki ortak yönler özellikle: Tanrı, yaratılış, su, çamur, Âdem ve Havva, Şeytan, Tuğba Ağacı, Gökten gelenin kutsal sayılması, cennetin gökte aranması, yeraltının aşağılanması, cehennemin aşağıda görülmesi gibi fikirlerin öyle ya da böyle bir şekilde eski dinlerde ve mitolojilerde yer alması onların kök birliğine sahip olduğunu gösterir. Bu kök İlahi Din’dir ve diğer dinlerin hepsi onun değiştirilmesinden kaynaklanan dinlerdir. Hem tarihsel süreç açısından, hem ontolojik açıdan, hem de epistemolojik açıdan insani varlığın inanma süreci Tek Tanrı inancıyla başlar.
FULL TEXT (PDF):
- 1