Buradasınız

Doğal Kaynakların Sürdürülebilirliği İçin Geliştirilen Ekolojik Planlama Yöntemleri

Ecological Planning Methods for Sustainable Management of Natural Resources

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Natural environments and sites are vanishing or getting frustrating since no conservative approaches have been applied in planning process. Preservation, development, and sustainability of the resources are possible, particularly in the use of natural sites, which can be achieved by ecological planning, the only instrument in planning without destructing ecosystems. In this study, natural systems, their interactions with each other, and environmental effects due to human activities have been examined. Existing of ecological planning approach and techniques developed according to nations and people have been suggested. These techniques have been taken into account regarding similarities and differences, emphasizing ecological planning in terms of natural conservation. As a result, methods to be followed have been given with all these studies above.
Abstract (Original Language): 
Planlamada doğal çevre ve doğal mekanlar korumacı bir yaklaşımla ele alınmadığından bozulmakta ve yok olmaktadır. Özellikle doğal mekanların kullanımında planlama sürecinde kaynakların korunması, geliştirilmesi ve sürdürülebilirliğin sağlanması mümkündür. Bunun aracı ekolojik planlamadır. Ekosistemleri koruyarak kullanımında tek araç ekolojik planlama yöntemidir. Bu yüksek lisans tezi kapsamında doğal sistemler, birbirleriyle olan ilişkileri ve insan kullanımına bağlı olarak ortaya çıkabilecek çevresel etkiler irdelenmiştir. Ekolojik planlama yönteminin doğuşu, ülke ve kişilere göre gelişimi ortaya konulmuştur. Bu yöntem için geliştirilen teknikler, farklılık ve benzerlikleri bakımlarından değerlendirilmiş, ekolojik planlamanın doğa koruma açısından önemi vurgulanmıştır. Bu irdelemeler ışığında doğa koruma yaklaşımlı planlama sürecinde izlenecek yollar önerilmiştir.
17-36

REFERENCES

References: 

Ayaşlıgil, T., 2005. Ekolojik Yaklaşımlı Sarıyer Peyzaj Çerçeve Planı (Master Plan).
YTÜ Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü Bitirme Raporu, İstanbul. Ayaşlıgil, T., 2005. Avrupa Birliği Sürecinde Peyzaj Planlamanın Önemi, 1. Çevre ve
Ormancılık Şurası, T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Ankara. Ayaşlıgil, T. and F. Batuk, 2005. Doğal Yapı, Ekonomik-Toplumsal-Mekansal
Örgütleme İçin Erzurum-Erzincan-Bayburt Bölgesel Gelişme Planı Kitap 3.
Sentez ve Öneriler, Tayf Matbaacılık, İstanbul. Ayaşlıgil, Y., 1997. Ekolojik Planlama Dersi Basılmamış Ders Notları. İÜ Orman
Fakültesi. Peyzaj Mimarlığı Bölümü Yüksek Lisans Programı. İstanbul,
1997
. Bisset, R., 1986. Introduction to Impact Assessment Methods, International Seminar on
Environmental Impact Assessment, Center for Environmental Management and
Planning, 6-19 July 1986. Finke, L., 1994. Die landschaftsökologischen Partialkomplexe, Landschaftsökologie,
Braunschweig.
Forman,
R.
, 1995. Land Mosaics: The Ecology of Landscapes and Regions, Cambridge
University Press, Cambridge. Geissler, E., 1991.
Ekoloji
k açıdan peyzaj planlama, Çevreye Uyumlu Planlama
Araçları ve Politikaları Sempozyumu, Ed. Prof. Dr. S. Atabay, YTÜ Yayınlan,
İstanbul.
Isard,
W.
, 1972. Ekologie-Ekonomic Analysis for Regional Development, New York. Kantarcı, M.D., 1983. Türkiye'de Arazi Yetenek Sınıfları ile Arazi Kullammımn
Bölgesel Durumu. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları, İstanbul. Kantarcı, M.D., 2005. Orman Ekosistemleri Bilgisi. İstanbul Üniversitesi Orman
Fakültesi Yayınları, İstanbul Üniversitesi Basımevi, İstanbul.Kaule, G.,
1995
. Ecological Orientated Planning, Institut fur Landschaftsplanung und
Ökologie
Universitaet
, Stutgart. Keating, M., 1992. The Earth Summit's Agenda for Change: A Plain Language Version
of Agenda 21 and The Other Rio Agreements, Center for Our Common Future. Kozlowski, J. and J.T. Hughes, 1972. Threshold Analysis, Halsted Press, New York. Marsh, W.M., 1991. Landscape Planning: Enviromental Applications, John
Wiley&Sons, Inc.
Mcharg, I., 1969. Design With Nature, Doubleday/Natural History Press,
Doubleday&Company Inc., New York. Ndubisi, F., 2002. Ecological Planning- A Historical and Comparative Synthesis, The
Johns Hopkins University Press, Baltimore and London. Ponting, C, 2000. Dünyanın Yeşil Tarihi, Sabancı Üniversitesi Yayınları, İstanbul. Steıner, F., 1991. The Living Landscape: An Ecological Approach to Landscape
Planning, Arizona State University. Thies, M., 1994. What is Ecology ?- A Brief History.
Tisdell, C, 1988. Sustainable Development: Differing Perspectives of Ecologist and
Economist and Relevance. World Development.
Tozar
, T., 2006. Doğal Kaynakların Sürdürülebilirliği İçin Geliştirilen Ekolojik
Planlama Yöntemleri, Yıldız Teknik Üniversitesi FBE Peyzaj Planlama
Programı Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. Tübitak-Debag, 1991. Ekolojik Dengenin Korunması ve Sürdürülmesi Açısından
Kentsel Sistemlerin Planlanması. Tübitak-Debag / 152-G, İTÜ Kesin Raporu,
İstanbul.
UNEP,
1992
. Earth Summit, Rio Declaration.
WCED, 1987. Our Common Future, The World Commission on Environment and
Development, Oxford Uiniversity Press, New York. Wende, W., 2003. Avrupa Peyzaj Sözleşmesi'nin ve Peyzaj/Çevre Planlanmasında
Kurumsal Yapılara Getirilen Stratejik Çevre Kontrol Mevzuatının Talepleri,
Avrupa Peyzaj Sözleşmesi ve Türkiye Sempozyum Kitabı, YTÜ Basın Yayın
Merkezi, İstanbul.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com