Buradasınız

Anasayfa » Content

KÜRESEL EKONOMİK KRİZİN SEYAHAT ACENTELERİNE ETKİLERİ VE TÜRKİYE’DE KRİZ YÖNETİMİ UYGULAMALARI

EFFECT OF GLOBAL ECONOMIC CRISIS ON TRAVEL AGENCIES AND CRISIS MANAGEMENT PRACTICES IN TURKEY

Journal Name:

  • Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi

Publication Year:

  • 2013

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Crisis management has become a requirement for businesses particularly in tourism industry. In spite of the limited studies carried out in this field in Turkey, the survey of the subject has significance in practices undergone by travel agencies, which are the backbones of the tourism industry. In this context we aim to analyze the measures and practices adopted by travel agencies during periods of crisis; determine the frequency of utilization of these measures and practices during periods of crisis; and, analyze the positive and negative effects of crisis on travel agencies. Quantitative approach has been adopted in the study and 357 valid questionnaires were analyzed through inferential statistics. Findings suggest that developing practices for new marketing policies appear as the first factor and is practiced more frequently than other applications. Cohesiveness to crisis process and organizational preparatory work are seen to stand out. Particularly, adaptation of work processes in harmony with the new circumstances, and the need for adopting new approaches through reviewing the management process, implementation of a flexible management concept that adapts quickly to the new conditions are encountered as the most significant practices. Evidence obtained provides managers of travel agencies with necessary measures related to difficulties faced, as well as suggestions for the preparatory phase of potential crisis. Additionally, this research undergone for travel agencies, will contribute to the crisis planning and management literature in Turkey.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Kriz yönetimi özellikle turizm sektöründeki işletmeler için bir gereklilik haline gelmiştir. Türkiye'de bu alanda yapılan sınırlı çalışmalara rağmen, turizm sektörünün bel kemiğini de oluşturan seyahat acentelerinde, konunun araştırılması önemli bulunmuştur. Bu bağlamda, kriz dönemlerinde seyahat acenteleri tarafından alınan önlemler ve uygulamaları belirlemek, kriz dönemlerinde bu önlemlerin ve uygulamaların kullanım sıklığını ölçmek, ekonomik krizin seyahat acentelerine olumlu ve olumsuz etkilerini analiz etmek amaçlanmıştır. Çalışmada nicel yaklaşım benimsenmiş ve 357 geçerli veri analiz edilmiştir. Bulgular yeni pazarlama politikaları geliştirme uygulamalarının ilk faktör olarak ortaya çıktığını ve diğer uygulamalara göre daha sıklıkla uygulandığını göstermektedir. Çalışmada, kriz sürecine uyum ve örgütsel hazırlık çalışmalarının on plana çıktığı görülmektedir. Özellikle iş süreçlerinin yeni koşullara uyumlaştırılması ve yönetimin gözden geçirilerek yeni yaklaşımların benimsenmesi gerektiği, esnek ve yeni koşullara çabuk uyum sağlayan bir yönetim anlayışının benimsenmesi en önemli uygulamalar olarak karşımıza çıkmaktadır. Elde edilen bulgular, seyahat acenteleri yöneticilerinin tehlikelere karşı önlem alma ihtiyacı ve potansiyel krizlere karşı hazırlıklı olma önerilerini içermektedir. Kriz öncesinde, seyahat acentelerinin kriz yönetimi planlamaları yapmaları, tepkisel uygulamalar yerine politikalar belirlemeleri önerilebilir. Ayrıca, seyahat acenteleri üzerinde yapılan bu araştırma, Türkiye'de kriz planlama ve yönetimi literatürüne katkıda bulunacaktır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-kuresel-ekonomik-krizin-seyahat-acentelerine-etkileri-turkiyede-kriz-yonetimi-uygulamalari.pdf
  • 4
571
587
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Alonso-Almeida, M. M. ve Bremser, K. (2013). Strategic responses of the
Spanish hospitality sector to the financial crisis. International Journal of
Hospitality Management, 32 (March): 141-148.
Anderson, B. A. (2006). Crisis management in the Australian tourism
industry: preparedness, personnel and postscript. Tourism Management, 27 (6):
1290-1297.
Blome, C. ve Schoenherr, T. (2011). Supply chain risk management
infinancial crises - a multiple case-study approach. International Journal of
Production Economics, 134 (1): 43-57.
Cornand, C. ve Gimet, C. (2012). The 2007-2008 financial crisis: is there
evidence of disaster myopia?. Emerging Markets Review, 13 (3): 301-315.
Durgun, A. ve Gövdere, B. (2011). 2008 Küresel krizinin Antalya
konaklama işletmelerine etkileri üzerine bir analiz. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve
İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30 (1): 139-159.
Faulkner, B. (2001). Towards a framework for tourism disaster
management. Tourism Management, 22 (2): 135-147.
Ghaderi, Z., Som, A. P. M. ve Henderson, J. C. (2012). Tourism crises and
island destinations: experiences in Penang, Malaysia. Tourism Management
Perspectives, 2–3 (April-July): 79-84.
Global Financial Crisis Bulletin (2009). “Impact of the economic crisis on
the hospitality, travel and leisure industry”. http://www.protiviti.com/ (04.02.
2013).
Gregory, A. (2005). Communication dimensions of The UK foot and
mouth disease crisis 2001. Journal of Public Affairs, 5 (3): 312-328.
Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L., ve Black, W. (2006).
Multivariate data analysis. 6. Baskı. New Jersey: Prentice Hall.
Hallgren, M. ve Wilson, T. L. (2008). The nature and management of
crises in construction projects: projects-as-practice observations. International
Journal of Project Management, 26 (8): 830-838.
Hickman, J. R. ve Crandall, W. (1997). Before disaster hits: a multifaceted
approach to crisis management. Business Horizons, 40 (2): 75-79.
Israeli, A. A. (2007). Crisis-management practices in the restaurant
industry. Hospitality Management, 26 (4): 807-823.
Israeli, A. A., Mohsin, A. ve Kumar, B. (2011). Hospitality crisis
management practices: the case of Indian luxury hotels. International Journal of
Hospitality Management 30 (2): 367-374.
Küresel Ekonomik Krizin… DEU Journal of GSSS, Vol: 15, Issue: 4
585
Israeli, A. A. ve Reichel, A. (2003). Hospitality crisis management
practices: the Israeli case. Hospitality Management, 22 (4): 353-372.
Jaques, T. (2007). Issue management and crisis management: an integrated,
non-linear, relational construct. Public Relations Review, 33 (2): 147-157.
Jiaa, Z., Shi,Y., Jia,Y. ve Li, D. A (2012). Framework of knowledge
management systems for tourism crisis management. Procedia Engineering, 29:
138-143.
Kalaycı, Ş. (Ed.) (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik
teknikleri. 3. Baskı. Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti.
Kapiki, S. (2011). The impact of economic crisis on tourism and
hospitality: results from a study in Greece. Central European Review of Economics
and Finance, 1 (2): 1-14.
Keown-McMullan, C. (1997). Crisis: when does a molehill become a
mountain?. Disaster Prevention and Management, 6 (1): 4-10.
Kimes, S. E. (2009). Hotel revenue management in an economic downturn:
results from an international study. Cornell Hospitality Reports, 9 (12).
http://www.hotelschool.cornell.edu/research/chr/pubs/ reports /abstract-15090.html
(17.07.2013).
King, G. (2002). Crisis management and team effectiveness: a closer
examination. Journal of Business Ethics, 41 (3): 235-249.
Kosova, R., ve Enz, C. A. (2011). The terrorist attacks of 9/11 and the
financial crisis of 2008: the impact of external shocks on U.S. hotel performance.
Cornell Hospitality Quarterly, 53 (4): 308-325.
Köroğlu, A. (2004). Turizm işletmelerinin muhtemel krizlere yönelik
hazırlık çalışmaları ve seyahat acentelerinde bir uygulama. Balıkesir Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (12): 69-87.
Kültür ve Turizm Bakanlığı (2013), http://www.ktbyatirimisletmeler.
gov.tr/TR,9869/turizm-gelir-gider-ve-ortalama-harcama.html (17.07.2013).
Kültür ve Turizm Bakanlığı (2013), http://basin.kultur.gov.tr/basinodasiedergi/
2002-2011/index.html (11.02.2013).
Kültür ve Turizm Bakanlığı (2013), http://www.ktbyatirimisletmeler.
gov.tr/TR,9851/turizm-istatistikleri.html (17.07.2013).
Kültür ve Turizm Bakanlığı (2013), http://www.ktbyatirimisletmeler.
gov.tr/TR,9851/turizm-istatistikleri.html. (17.07.2013).
Kültür ve Turizm Bakanlığı (2013), http://www.ktbyatirimisletmeler.
gov.tr/Eklenti/5651,yillara-gore-turizm-geliri-yabanci-ziyaretciler-ve-yurt-.xls?0
(11.02.2013).
Avcı, N., Küçükusta, D. DEÜ SBE Dergisi, Cilt: 15, Sayı: 4
586
Lim, C. ve McAleer, M. (2005). Analyzing the behavioral trends in tourist
arrivals from Japan to Australia. Journal of Travel Research, 43 (44): 414-421.
Nunnally, J. C. (1967). Psychometic theory. 1. Baskı, New York: McGraw
Hill.
OECD (2012). “OECD Employment outlook 2012”, http://www.oecdilibrary.
org/employment/oecd-employment-outlook-2012_empl_outlook-2012-en
(17.07.2013).
Okumus, F. ve Karamustafa, K. (2005). Impact of an economic crisis
evidence from Turkey. Annals of Tourism Research, 32 (4): 942-961.
Paraskevas, A.ve Altinay, L. (2013). Signal detection as the first line of
defence in tourism crisis management. Tourism Management, 34 (February): 158-
171.
Pearson, C. M. ve Clair, J. A. (1998). Reframing crisis management.
Academy of Management Review, 32 (1): 59-76.
Pearson, C. M. ve Mitroff, I. I. (1993). From crisis prone to crisis prepared:
a framework for crisis management. Academy of Management Executive, 7 (1): 48-
59.
Perl, Y. ve Israeli, A. A. (2011). Crisis management in the travel agency
sector: a case study. Journal of Vacation Marketing, 17 (2): 115-125.
Pizam, A. (2009). The global financial crisis and its impact on the
hospitality industry (Editorial). International Journal of Hospitality Management,
28 (3): 301.
Ritchie, B. W. (2004). Chaos, crises and disasters: a strategic approach to
crisis management in the tourism industry. Tourism Management, 25 (6): 669-683.
Seçilmiş, C. ve Sarı, Y. (2010). Kriz dönemlerinde konaklama
işletmelerinin kriz yönetimi uygulamaları üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel
Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15 (1): 501-520.
Song, H., Lin, S., Witt, S. F. ve Zhang, X. (2011). Impact of
financial/economic crisis on demand for hotel rooms in Hong Kong. Tourism
Management, 32 (1): 172-186.
Sönmez, S. F., Backman, S. J. ve Allen, L. R. (1994). Managing tourism
crises: a guidebook. Clemson, South Carolina: Clemson University.
Tanrıverdi, A. ve Hançer, M. (2003). Krizlere yönelik stratejiler ve bu
stratejilerin uygulanması: Türkiye seyahat acenteleri örneği. Anatolia: Turizm
Araştırmaları Dergisi, 14 (2): 119-131.
TURSAB (2013), http://www.tursab.org.tr/tr/seyahat-acentalari/seyahatacentasi-
arama (17.07.2013).
Küresel Ekonomik Krizin… DEU Journal of GSSS, Vol: 15, Issue: 4
587
Wang, Y-S. (2009). The impact of crisis events and macroeconomic
activity on Taiwan’s international inbound tourism demand. Tourism Management,
30 (1): 75-82.
Wen, Y., Huimin, G. ve Kavanaugh, R. R. (2005). The impact of SARS on
the consumer behaviour of Chinese domestic tourists. Current Issues in Tourism, 8
(1): 22-38.
Wilks, J. ve Davis, R. J. (2000). Risk management for scuba diving
operators on Australia’s Great Barrier Reef. Tourism Management, 21 (6): 591-
599.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com