Buradasınız

İŞLETMELERDE AHLAKİ OLMAYAN DAVRANIŞLARIN DUYURULMASI (WHISTLEBLOWING)

WHISTLEBLOWING IN ORGANIZATIONS

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In organizations, employees meet ethical behavior and also unethical behavior which damage organizations and employees. Whistleblowing occurs as using organizations’ resources badly, stealing, bribing, discrimination, do not obeying the rules in organizations. That is so important to blowing these kinds of behaviors. Whistleblowing is about reflecting unethical behavior inside and outside the organizations. The purpose of the study is giving an operational definition of whistleblowing, investigating whistleblowing in organizations in terms of legal regulations and evaluating of protecting whistleblowers.
Abstract (Original Language): 
Günümüzde çalışma hayatında ahlaki olarak nitelendirilebilecek davranışlar kadar, ahlaki olmayan ve hem kuruma, hem de çalışanlara zarar veren davranışlara da sıklıkla rastlanmaktadır. İşletmenin kaynaklarını kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, rüşvet vermek veya almak, ayrımcılık yapmak, yasaları ihlal etmek gibi birçok davranış bu kategoride değerlendirilirken, bu davranışların ortaya çıkışı ile birlikte hem örgüt içinde hem de örgüt dışında duyurulması da önemli hale gelmiştir. Whistleblowing (duyurma) kavramı, işte kurumlarda ahlaki olmayan bu davranışların kurum içinde ve kurum dışında duyurulmasını ifade etmektedir. Bu çalışmanın amacı, whistleblowing kavramına ilişkin olarak yapılacak operasyonel bir tanım çerçevesinde, kavramın çalışma hayatında hukuki açıdan değerlendirmesini yapmak ve bu eylemi yapan çalışanların korunmasına yönelik olarak başvurulabilecek olanaklara ilişkin değerlendirmelerde bulunmaktır.
33-52

REFERENCES

References: 

Aydın, U. (2002-2003). İş hukuku açısından işçinin bilgi uçurması
(Whistleblowing). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (2): 79-100.
Bouville, M. (2008). Whistle-blowing and morality. Journal of Business
Ethics, 81 (3): 579-585.
Chiu, R. K. (2003). Ethical judgement and whistleblowing intention:
examining the moderating role of locus of control. Journal of Business Ethics, 43
(1-2): 65-74.
Corpus Mevzuat ve İçtihat Programı, www.corpus.com.tr, (14.10.2011;
25.10.2011).
Çelik, N. (2011). İş hukuku dersleri, 24. Baskı. İstanbul: Beta Yayınevi.
Dasgupta, S. ve Kesherwani, A. (2010). Whistleblowing: a survey of
literature. The IUP Journal of Corporate Governance, 9 (4): 57-70.
Demir, F. ve Demir, G. (2009). İşçinin sadakat borcu ve uygulaması.
Kamu-İş Dergisi, 11 (1): 1-37.
Erdem, M. R. (2009). Suçu bildirmeme suçu (TCK m. 278). Türkiye
Barolar Birliği Dergisi, 2009 (80): 105-120.
Ertürk Ş. (2003). İş ilişkisinde temel haklar, 1. Baskı. Ankara: Seçkin
Yayınevi.
Gerçek, H. (2005). Mühendislikte etik sorunların ele verilmesi. Madencilik,
44 (4): 29-38.
Gültepe, H. (2005). Yeni Türk Ceza Kanunu’nda ihbar yükümlülüğünün
sağlık hukuku yönünden değerlendirilmesi. Kazancı Hukuk Dergisi, 2005 (10):
101-105.
Kaptein, M. (2011). From inaction to external whistleblowing: the
influence of the ethical culture of organizations on employee responses to observed
wrongdoing. Journal of Business Ethics, 98 (3): 513-530.
Keenan, J. P. (2002). Whistleblowing: a study of managerial differences.
Employee Responsibilities and Rights Journal, 14 (1): 17-32.
King, G. (1999). The implications of an organization’s structure on
whistleblowing. Journal of Business Ethics, 20 (4): 315-326.
Larmer R. A. (1992). Whistleblowing and employee loyalty. Journal of
Business Ethics, 11 (2): 939-948.
Lewis, D., Ellis, C., Kyprianou, A. ve Homewood, S. (2001).
Whistleblowing at work: the results of a survey of procedures in further and higher
education. Education and The Law, 13 (3): 215-225.
Esen, E., Kaplan, H. A.
Mesmer-Magnus, J. R. ve Viswesvaran, C. (2005). Whistleblowing in
organizations: an examination of correlates of whistleblowing intentions, actions,
and retaliation. Journal of Business Ethics, 62 (3): 277-297.
Mollamahmutoğlu, H. (2008). İş hukuku, 3. Baskı. Ankara: Turhan
Kitabevi.
Park, H., Rehg, M. T. ve Lee, D. (2005). The influence on Confucian ethics
and collectivism on whistleblowing intentions: a study of South Korean public
employees. Journal of Business Ethics, 58 (4): 387-403.
Park, H., Blenkinsopp, J., Oktem, M. K. ve Omurgonulsen, U. (2008).
Cultural orientation and attitudes toward different forms of whistleblowing: a
comparison of South Korea, Turkey, and the U.K. Journal of Business Ethics, 82
(4): 929-939.
Qusqas, F. ve Kleiner, B. H. (2001). The difficulties of whistleblowers
finding employment. Management Research News, 24 (3/4): 97-100.
Ray, S. (2006). Whistleblowing and organizational ethics. Nursing Ethics,
13 (4): 438-445.
Sökmen, A. ve Tarakçıoğlu, S. (2011). Mesleki etik. Ankara: Detay
Yayıncılık.
Tavakoli A. A. (2003). Culture and whistleblowing an empirical study of
Croation and US managers utilizing Hofstede’s cultural dimensions. Journal of
Business Ethics, 43 (1): 49-64.
Tsahuridi, E. ve Vandekerckhove, W. (2008). Organizational
whistleblowing policies: making employees responsible or liable?. Journal of
Business Ethics, 82 (1): 107-118.
Tikici, M. (2005). Örgütsel davranış boyutlarından seçmeler, 1. Baskı.
Ankara: Nobel Yayınları.
Uşan, M. F. (2003). İş hukukunda iş sırrının korunması, 1. Baskı. Ankara:
Seçkin Yayınevi.
Velasquez, M.(2002). Business ethics concepts and cases. New Jersey:
Prentice Hall.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com