Buradasınız

İlköğretim 6., 7. ve 8. Sınıf Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Öykülerin Çocuk Yazınının Temel İlkeleri Bağlamında İncelenmesi

Examination of the Stories in Turkish6 th -, 7 th -, and8 th Grade Primary School Turkish Textbooks in Terms of the Basic Principles of Children’s Literature

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Problem Statement: Were the stories in the Turkish textbooks of the sixth, seventh and eight graders constructed in the context of the basic principles of children’s literature? Purpose of the Study: In the study, the basic principles of children’s literature that will be used in the examination of the text are explained. In light of these principles, six story texts prepared by the Ministry of Education in6 th , 7th and8 th grade Turkish textbooks are examined, commented and evaluated. In the research, the examination of story texts in the context of basic principles of children’s literature is made under the headlines below: Theme Subject In the research, the subject was examined under two sub-headlines: items that configure the subject and items that weaken the subject. Language andExpression, Heroes, Message, Environment, EducationalPrinciples Method(s): The research is conducted in the literature review model. While interpreting the data, figurative analyses were made and results were obtained by means of the compiled data. As status determination will be made in the research universe and subject selection was not made. The data is obtained as a result of source searching and presenting the fiction in the stories through text analysis. In the stage of data collection, the children’s literature principles in story texts are processed as headlines. The data obtained after the examination of all texts in the context of children’s literature principles are classified as in the problem of theresearch. Findings and Discussions: Children’s literature is very important today among all fields of literature. Today, the expert writers are only writing novels for children. The press houses are aware that the habit of reading is gained step by step, and they are supporting the writers who write books that fulfill the needs of children at all ages. Child literature requires great care and caution. An artist who creates art for children should take child reality and child education into consideration and should prepare their work by taking these issues into consideration. Child literature products should be read with pleasure by both children and adults. The general structure of the stories is fictionalized with an approach that takes child literature principles into consideration. However, the presence of famous child writers’ texts in the Turkish textbooks will be an important step in informing children and adults about this field. Conclusions and Recommendations: The 6 story texts examined can fulfill the interest and requirements of children but are still few in number. The quantity of the texts can be increased and visual elements can be taken advantage of in a more conscious way.
Abstract (Original Language): 
Anadiliöğretimi sürecinde ders kitapları, Türkçe dersinin amaçları ileöğrenme alanları vesınıflara göre kazanımların gerçekleştirilmesinde büyük bir görev üstlenmektedir. Bu kitaplar yazınsal metinlerle kuruludur. Bu anlamda çocuğun zihin, dil ve sosyal gelişimine uygun metinler ve metin türleri önemlidir. Problem tümcesi; “ilköğretim 6., 7. ve 8.sınıf Türkçe ders kitaplarında yer alan öykü türündeki metinler, çocuk yazınının temel ilkeleri bağlamında kurgulanabilmiş midir?” olan araştırmada, söz konusu öyküler şu başlıklarda incelenmiştir; İzlek (tema), konu, dil ve anlatım, kahramanlar, ileti, çevre,eğitsel ilkeler. Araştırmanın amacı; ilköğretim 6., 7. ve 8.sınıf Türkçe ders kitaplarında yer alan öykü türündeki metinlerin kurgularının çocuk yazınının temel ilkelerine uygunluğunu incelemektir. Araştırma, literatür taraması modelindedir. Veriler yorumlanırken betimsel analiz yapılarak derlenen bilgiler ışıında sonuçlara ulaşılmıştır. Araştırmada durum belirlemesi yapılacaından evren ve örneklem seçimine gidilmemiştir. Araştırmanın sonucunda, öykülerin genel yapısının, çocuk yazınının temel ilkelerini göz önünde bulunduran bir yaklaşımla kurgulandıı belirlenmiştir. İncelenen 6 öykü metni çocuğun ilgi ve gereksinimlerini büyük ölçüde karşılayabilir özellikte olsa da, sayıca azdır. Öykü metinlerinin sayıları arttırılabilir ve görselöğelerden yararlanma, daha bilinçli düzeyde gerçekle ştirilebilir. Çocuk yazını alanında, Türkçeyi başarılı biçimde kullanan, her çocuğun anlam evrenine uygun, çok sayıda eser varken, Türkçe ders kitaplarında kullanılan metinlerin sayıları arttırılmalı ve çocuğun anlam evrenine, gerçekliğine uygun metinlere daha çok yer verilmelidir. Yalnızcaöğüt veren, çocuğun duyma, düşünme, düş kurma becerilerini geliştirmeyen metinlerden özellikle uzak durulmalıdır. Türkçe dersleri tek kaynağa bağlı olarak yürütülmemelidir. Asıl önemli olan, çocuğun iyi yapıtlara ulaşmasını sağlamaktır. Türkçe ders kitaplarındaki metinler bu amacı gerçekleştirebilmelidir.
73-93

REFERENCES

References: 

Akyol, Ö. A. (2006). Türkçe İlk Okuma Yazma Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Aral, N. ve Gürsoy, F. (2000). Kitabın Çocuğun Gelişimindeki Yeri ve Önemi. 1. Ulusal
Çocuk Kitapları Sempozyumu-Sorunlar ve Çözüm Yolları. Ankara: Ankara Üniversitesi
Basımevi.
Ataseven F. ve İnandı Y. (2000). Çocuk kitaplarının çeşitli yönleriyle incelenmesi. 1. Ulusal
Çocuk Kitapları Sempozyumu. Ankara.
Baymur, F. ve Demiray K. (1961). Çocuk Edebiyatı Antolojisi. İstanbul: MilliEğitim
Basımevi.
Boynukara, H. (2000). Hikâye ve Hikâye Kavramları. Hece Dergisi, Türk Öykücülüğü Özel
Sayısı, 46/47, 40–47.
Bölükbaş, F. (2003). “Beyaz Lale” Öyküsünün Şiddet – Çocuk Psikolojisi Bağlamında
Değerlendirilmesi. Çocuk Edebiyatına ve Çocuk Hekimliğine Yansıyan Şiddet
Sempozyumu.Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi Basımevi.
Amasya Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 73-93, 2012
91
Coşkun, E. Ve Taş, S. (2008). Ders Kitaplarına Metin Seçimi Açısından TürkçeÖğretim
Programlarının Değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, V, 10, 59-79.
Dil Derneği. (1998). Yazın TerimleriSözlüğü. Ankara: Dil Derneği Yayınları.
Dilidüzgün, S. (2000). Çocuk Kitaplarında Yazınsal Nitelik. 1. Ulusal Çocuk Kitapları
Sempozyumu. Ankara.
Evren, Z. (2008). İlköğretim 6.Sınıf Türkçe Ders Kitaplarındaki Edebî Metinlerin Çocuk
Edebiyatı Ölçütlerine Göre Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi,
Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal BilimlerEnstitüsü, Afyon.
Gökşen, E. N. (1975). Örnekleriyle ÇocukEdebiyatımız. İstanbul: OtağMatbaası.
Güneş F. (2000). Çocuk kitaplarının okunabilirlik açısından incelenmesi. 1. Ulusal Çocuk
Kitapları Sempozyumu. Ankara.
Kantemir, E. (1991). Yazılı ve Sözlü Anlatım 1.Yazılı Anlatım. Ankara: Ankara Üniversitesi
Basımevi.
Küçük, E. E. (2005). İlköğretim 6. 7. ve 8.Sınıflarda Okutulan Türkçe Ders Kitaplarındaki
Düzyazı Metinlerinin Çocuğa Görelik İlkesine ve Metinlerin İçerdiğiEğitsel İletilere
Göre İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi,Fırat Üniversitesi, Sosyal
BilimlerEnstitüsü, Elazığ.
Lukens, R. (1999). A Critical Handbookof Children’s Literature. New York: Longman.
NAS, R. (2004). Örneklerle ÇocukEdebiyatı. Bursa: Ezgi Kitapevi Yayınları.
Neydim, N. (2003). ÇocukEdebiyatı. İstanbul: Bu Yayınevi.
Neydim, N. (2006). Çocuk Edebiyatının Durumu ve “100 Temel Eser” Üzerine. Varlık
Dergisi,112479, 3–7.
Oğuzkan, F. (2001). ÇocukEdebiyatı. Ankara: Anı Yayıncılık.
Özdemir, E. (1994). Yazınsal Türler. Ankara: Ümit Yayıncılık
Özdemir, E. ve Binyazar, A. (1998). YazmaÖğretimi Yazma Sanatı. İstanbul: Papirüs
Yayınları.
Saır, M. (2002). Türkçe DilBilgisiÖğretimi. Ankara: Nobel Yayınları.
Sanlı, H. (2006). İlköğretim 6. ve 8.Sınıf Türkçe Ders Kitaplarındaki Metinlerin Bilişsel
Beceri ve Duyuşsal Özellikleri Kazandırma Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış
yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal BilimlerEnstitüsü, Elazığ.
Sever, S. (1995). Çocuk Kitaplarında Bulunması Gereken Yapısal veEğitsel Özellikler.
ABECE EğitimEkin ve Sanat Dergisi, 107, 14–15.
Sever, S. (2000). Çocuk Kitaplarında Dilsel ve Görsel Duyarlık. 1. Ulusal Çocuk Kitapları
Sempozyumu. Ankara.
Sever, S. (2002). Açıköğretim Fakültesi OkulöncesiÖğretimi Lisans Programı Çocuk
Edebiyatı. Eskişehir:T.C Anadolu Üniversitesi Yayını.
Sever, S. (2003a). Çocuk veEdebiyat. Ankara: Kök Yayıncılık.
Sever, S. (2003b). Çocuk Kitaplarına Yansıtılan Şiddet (MilliEğitim Temel Yasası ve Çocuk
Haklarına Dair Sözleşme Bağlamında Bir Değerlendirme). Ankara ÜniversitesiEğitim
BilimleriFakültesi Dergisi, 35, 1-2, 24-37.
Sever, S. (2004). TürkçeÖğretimi ve TamÖğrenme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Sever, S. (2005). 2004Öğretim Programında TürkçeÖğretimi Anlayışı. Yeni İlköğretim
Programlarını Değerlendirme Sempozyumu. Kayseri.
Sever, S. (2006a). TürkçeÖğretiminin Çözülemeyen Sorunları. Varlık Dergisi,112479, 8–16.
Sever, S. (2006b). Çocuk EdebiyatıÖğretimi Nasıl Olmalıdır? 2. Ulusal Çocuk ve Gençlik
Edebiyatı Sempozyumu. Ankara.
Sever, S. (2007). Çocuk Kitaplarında Bulunması Gereken Temel Özellikler. İlköğretimde
ÇocukEdebiyatı.Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Mert
92
Sinan, A. T. ve Demir, S. (2011). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Ders Kitaplarındaki
Anlatısal Metinlerin Yapı Özellikleri ve Programa Uygunluğu. Turkish Studies, 6/3,
1149-1167.
Sönmez, V. (2003). MetinlerinEğitselliğini Saptamada Matematiksel Bir Yaklaşım (Sönmez
Modeli). EğitimAraştırmaları, 10, 24–39.
Temizyürek, F. (2008). Farklı Türlerdeki Metinlerin İlköğretim 8.Sınıflarda Okuduğunu
AnlamayaEtkisi. Eurasian Journal OfEducationalResearch, 30, 141–152.
Uludoğan, O. (2008). 6. ve 7.sınıflarda okutulan Türkçe ders kitaplarındaki düzyazı
metinlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül
Üniversitesi, Sosyal BilimlerEnstitüsü, İzmir.
Yalçın A. ve Aytaş G. (2008). ÇocukEdebiyatı. Ankara: Akçağ Yayınları.
Yeşildağ, Y. (2000). Türkiye'de Çocuk Edebiyatı. 1. Ulusal Çocuk Kitapları Sempozyumu.
Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com