AGRICULTURAL SUPPORT POLICIES AND ITS IMPACT ON
MIGRATION FROM RURAL TO URBAN: THE CASE OF
TURKEY OVER THE PERIOD 1985-2015
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
With the advent of industrial and service industries in the past
centuries, the agricultural sector has been pushed into the background.
Developed countries have quickly realized the importance of the
agricultural sector and have returned to providing the necessary support
to the agricultural sector. However, because of a preference in the
industrial sector over the agriculture sector developing and
underdeveloped countries have not been successful in either industry.
This is because agricultural products, whether direct or indirect, are the
sources that most of the industrial sector uses as raw material for
producing finished goods. Pressured by developed countries and
international institutions on these developing and underdeveloped
countries has influenced policies of less support for agriculture, which
resulted in more imports creating a dependency on foreign countries. For
many years Turkey’s governments have worked to shrink the agriculture
sector while expanding the industrial and service sectors. When we add
to the mix irresponsible outsourcing policies and the need to be part of a
global market, much of the service sector are now owned by foreign
companies and the foreign trade deficits have reached critical
proportions. Bad policies has lead Turkey to be dependent on imports in
the agricultural and livestock sector. Reducing support for agriculture,
reduced farming, agricultural employment decreased and increased
migration from rural to urban areas rapidly. In the study, the relationship
between agricultural support policies and migration from rural to urban
is analyzed. According to this, there is a positive relationship between
agricultural support policies and migration from rural to urban areas.
Increasing agricultural subsidies to stopping or reversing migration from
rural to urban should be restructured depending on national interests,
employment growth and the productivity of rural areas, not based on
agricultural land or relative to the amount of production.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Geçtiğimiz yüzyıllarda sanayi ve hizmet sektörlerinin ortaya çıkışı ile tarım sektörü arka plana itilmiştir. Gelişmiş ülkeler tarım sektörünün önemini hızlı bir şekilde yeniden kavramış ve akabinde en gözde sektör olarak tarım sektörüne yeniden gerekli desteği sağlamışlardır. Ancak gelişmekte olan ve az gelişmiş ülkeler sanayiyi tarıma tercih etmeleri nedeniyle ne sanayi ve hizmet sektörlerinde başarılı olmuşlar ne de tarımda yeterli düzeyde üretime sahip olmuşlardır. Çünkü sanayi ve hizmet sektörlerinin direkt veya dolaylı girdilerinin başında tarım sektörünün çıktıları olan tarım ürünleri gelmektedir. Gelişmiş ülkeler veya onların kontrolünde olan uluslararası kuruluşlar tarafından dayatılan politikaları uygulayan az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler tarım sektöründeki desteklerini azaltmışlar ve bu ülkeler tarımda ithalata bağımlı hale gelmişlerdir. Türkiye’de de uzun yıllar iktidarlar tarafından birinci hedef olarak tarımı küçültüp sanayi ve hizmet sektörlerini büyütmek tercih edilmiştir. Buna kontrolsüz dışa açılma politikaları da eklenince hizmet sektörünün büyük bölümü yabancılaşmış, sanayi üretimi yetersizliği dolayısıyla dış ticaret açıkları önemli boyutlara ulaşmıştır. Yanlış destekleme politikaları ve buna bağlı olarak desteklerin azaltılması ile Türkiye tarım ve hayvancılık sektöründe ithalata bağımlı hale gelmiş, tarım alanları daralmış, tarımda istihdam gereksinimi azalmış ve hızlı bir şekilde kırdan kente göç gerçekleşmiştir. Çalışmada tarımsal destekleme politikaları ile kırdan kente göç arasındaki ilişki analiz edilmektedir. Buna göre tarımsal destekleme politikaları ile kırdan kente göç arasında pozitif yönlü bir ilişki görülmektedir. Kırdan kente göçün durdurulması veya tersine döndürülmesi için tarımsal desteklerin artırılması ve bu desteklerin tarım alanına veya görece üretim miktarına bağlı değil, milli menfaatlere, istihdam artışına ve kırsal alanların verimliliğine bağlı olarak yeniden yapılandırılması gerekmektedir.
FULL TEXT (PDF):
- 31