You are here

Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programını Tercih Edecek Olan Öğrencilerin Empatik Eğilim ve Empatik Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Analysis of Empathic Tendecies and Empathic Skills of Prospective Students of Program of Guidance And Psychological Councelling According to Certain Variables

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
In this study, it is intented to examine the empathic tendecies and empathic skills of high school students who have set their higher education preferences as Guidance and Psychological Councelling program in terms of variables such as gender, perceived income level, thype of school and reasons for chosing the relevant programme. Research population consist of students of secondery schools providing education in Tire province of İzmir. The sampling of the study of universe includes 105 people who have set their higher education preferences as Guidance and Councelling programme. In the research, “Personal Information Form”, “Empathic Tendencies Scale” and “Empathic Skills Scale” are used as the means of collecting data. In the statistical analysis, t test, Kruskal-Wallis H test, variance analysis and Mann-Whitney U test was performed. At the end of study, it was found that levels of students’ empathic tendencies and empathic skills according to gender, perceived income level and thype of school have not a remarkable. According to the cause of preferences it was determined that empathic skills is not differentiated but empathic tendencies is differentiated in favor of "A Vocation Proper to My Personal Qualifications and My İnterest". It can be inferred that the average score of Empathic Tendency Scale ( X = 71.54) is at a “good” level, and the average score Emphatic Skills Scale ( X = 146.24) is at a "medium" level.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada yükseköğrenim tercihlerini rehberlik ve psikolojik danışmanlık (RPD) programı olarak belirlemiş lise öğrencilerinin empatik eğilim ve empatik beceri düzeylerinin cinsiyet, algılanan gelir durumu, okul türü ve ilgili programı seçme nedeni gibi değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma evrenini İzmir ili Tire ilçesindeki ortaöğretim kurumlarındaki öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise bu evrenden, yükseköğrenim tercihlerini rehberlik ve psikolojik danışmanlık programı olarak belirlemiş olan 105 kişiden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu” ve “Empatik Eğilim Ölçeği” ile “Empatik Beceri Ölçeği” kullanılmıştır. İstatistiksel veri analizinde, t testi, Kruskal Wallis h testi, Tek Yönlü Varyans analizi ve Mann Whitney U testi yapılmıştır. Araştırmanın sonunda cinsiyet, algılanan gelir durumları ve okul türüne değişkenine göre öğrencilerin empatik eğilim ve empatik beceri düzeyleri arasında anlamlı bir farklılaşma olmadığı bulgusuna ulaşılmıştır. Tercih nedenlerine göre ise empatik becerinin farklılaşmadığı ancak empatik eğilimin “Kişilik Özelliklerime ve İlgilerime Uygun Bir Meslek Olması” nedeni lehine anlamlı düzeyde farklılaştığı tespit edilmiştir. Örneklemin genel olarak Empatik Eğilim Ölçeği Puan ortalamasının ( X = 71,54) iyi düzeyde olduğu, Empatik Beceri Ölçeği Puan ortalamasının ise ( X = 146.24) “Orta” düzeyde olduğu söylenebilir.
1
15

REFERENCES

References: 

Acar, N. V. (2003). Terapötik İletişim. 4. Baskı US-A Yayıncılık, Ankara.
Alver, B. (2004). Psikolojik Danışma ve Rehberlik Eğitimi Alan Öğrencilerin Empatik Beceri ve Karar Verme Stratejilerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı:10, Erzurum.
Atilla, G. (2007). Erillik/Dişillik Boyutunun Empatik Beceri İle İlişkisi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Ana Bilim Dalı, Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Isparta.
Barkham, M., Shapiro, D.A. (1986). Counselor Verbal Response Modes And Experienced Empathy. Journal of Counseling Psychology, 33(1), 3-10.
Berger D. (1984). On The Way to Empathic Understanding. American Journol of Psychotherapy. 28 (1), 111-119.
Bulut, H. , Düşmez, İ. (2014). Öğretmenlerin empatik eğilim becerilerinin demografik ve mesleki değişkenler bakımından karşılaştırılması. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 105-115.
Corcoron, K. J. (1983). Emotional Separation And Empathy. Journal of Clinical Psychology, 39(5), 667-671.
Çelik, E. (2010). Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Empatik Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Konya.
Çiçek, A. (2006). Sağlık Çalışanlarının Empatik Eğilim ve Becerilerinin Değerlendirilmesi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Çimer, Ö. (1998). Çeşitli Meslek Gruplarında Çalışan Kişilerin Empatik Eğilimleri, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitimde Psikolojik Hizmetler Bilim Dalı (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Konya.
Dereli, E. ve Aypay, A. (2012). Ortaöğretim Öğrencilerinin Empatik Eğilimleri ve İşbirliği Yapma Karakterlerinin İnsani Değerlerini Yordaması ve Bu Özelliklerinin İncelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri– 12(2) Ek Özel Sayı, Bahar 1249-1270,
Derman, T. M. (2013). “Çocukların Empati Beceri Düzeylerinin Ailesel Etmenlere Göre Belirlenmesi”, The Journal of Academic Social Science Studies, 6(1), 1365-1382
Journal of
Educational
Sciences
Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 2016, 7(1), 1-15
http://dergi.adu.edu.tr/egitimbilimleri/
13
Dinçyürek, S. (2004). Üniversite Öğrencilerinin Empatik,Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Marmara Coğrafya Dergisi, Sayı: 10, İstanbul
Dökmen, Ü. (1988). Empatinin Yeni Bir Modele Dayanılarak Ölçülmesi ve Psikodrama ile Geliştirilmesi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 21(1).
Dökmen, Ü. (1994), Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
Durakoğlu, G. ve Gökçearslan, Ş. (2009). Lise Öğrencilerinin Empatik Eğilim Düzeyinin Çeşitli Değişkenlerle İlişkisi, e-Journal Of New World Sciences Academy, 5(3), Article Number: 4c0046. Ankara.
Egan, G. (1975). Psikolojik Danışmaya Giriş. Kişilerarası İlişkiler Kurmada ve Kişisel Yardım Hizmetleri Vermede Sistematik Bir Model. Brooks/Cole Publishing Company, Moterey, California. A Division of Wadsworth Publishing Company. Inc.
Ergincan, T. (2010). Yükseköğretim Mezunlarının Uzmanlık Alanında İstihdam Sorunu ve İş Doyumu, Sosyal Bilimler Enstitüsü Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, (İnsan Kaynakları Programı Yüksek Lisans Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Erçoşkun,(2005) M., E. (2005). Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Empatik Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelemesi. (Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Eroğlu, N. (1995). Empatik Eğilimi Düzeyleri Farklı Annelerin Çocuklarının Uyum ve Başarı Büzeyleri, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Filiz, A. (2009). Farklı Lise Türlerindeki Öğrencilerin Empatik Eğilimleri ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi (İstanbul İli Kartal İlçesi Örneği), Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Yönetimi Ve Denetimi Ana Bilim Dalı, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) İstanbul.
Gladding, T.S. (2013). Psikolojik Danışma Kapsamlı Bir Meslek. 6. Baskıdan Çeviri, Ankara: Nobel Yayın.
Kalliopuska, M. (1992) Holistic empathy education among preschool and school children. Paper Present at the International Scientific Conference Comenius Heritage and Education of Man. March 23-27, (pp. 1-20), Praque.
Karahan T. F ve Sardoğan, M.E. (1994). Psikolojik Danışma ve Psikoterapide Kuramlar, Deniz-Kültür Yayınları, Samsun.
Kıyak, S. (2006). Genel Lise Öğrencilerinin Meslek Seçimi Yaparken Temel Aldığı Kriterler, Yeditepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul.
Kniveton, B. H. (2004). The Influence and Motivations on Which Students Base, Their Choice of Career. Research in Education.
Kremer J. F. ve Dietzen L. L. (1991). Two Approaches to Teaching Accurate Empathy to Undergraduates: Teacher-İntensive And Self-Directed. Journal Of College Student Development, 32, 69–75.
Kuzgun, Y. (1992). Rehberlik ve Psikolojik Danışma. ÖSYM Eğitim Yayınları: Ankara
Kuzgun, Y. (2000). Meslek Danışmanlığı. Kuramlar. Uygulamalar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Mete, B. (2005). Lise Son Sınıf Öğrencilerinin Empatik Becerileri İle Aile İşlevleri Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programı, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir.
Journal of
Educational
Sciences
Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 2016, 7(1), 1-15
http://dergi.adu.edu.tr/egitimbilimleri/
14
Mete, S., Gerçek, E. (2005). PDÖ Yöntemiyle Eğitim Gören Hemşirelik Öğrencilerinin Empatik Eğilim Ve Becerilerinin İncelenmesi, Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(2), S. 16. İzmir.
Meier, S. T., Davis, R. S. (2007). Psikolojik Danışma, Temel Öğeler, İkinci Baskı, Ankara: Pegem Yayıncılık.
Muslu-Köseoğlu, S. (1994). Psikolojik Danışmanların Empatik Becerilerinin ve Kişilik Özelliklerinin İncelenmesi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul.
Onur, B. (1995). Gelişim Psikolojisi. 5. Baskı, Ankara: İmge Yayıncılık.
Öner, N. (2001). Farklı Cinsiyet Rol Yönelimli Kız ve Erkek Üniversite Öğrencilerinin Empatik Beceri Düzeylerinin Karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Özcan, H. (2012). Hemşirelerin Empatik Eğilim Ve Empatik Becerileri: Gümüşhane Örneği, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, Gümüşhane University Journal Of Health Sciences: 1(2), 60
Özer, R. (1998). Rehber Öğretmenlerde Tükenmişlik Düzeyi, Nedenleri ve Çeşitli Değişkenler Göre İncelenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
Öztürk, F., Koparan, Ş., Haşıl, N., Efe, M., ve Özkaya, M. G. (2004). Antrenör Ve Hakemlerin Empati Durumlarının Araştırılması, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2004, II (1), 19-25
Pilavcı, D. (2007). Bilgi Çağında Değişen Kariyer Anlayışı ve Üniversite Öğrencilerinin Kariyer Tercihlerini Etkileyen Faktörler Üzerine Bir Uygulama, Çukurova Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Adana.
Satılmış, H. B. (2012). Dokuzuncu Sınıf Öğrencilerinin Bazı Değişkenlere Göre Psikolojik Belirtileri ve Empatik Eğilim Düzeyleri, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
Seğmenli, S. (2001). Rehber Öğretmenlerin Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Solak, N., Çolakoğlu, F. F. (2014). Ortaöğretim Öğrencilerinin Cinsiyet Ve Okul Türüne Göre Saldırganlık Düzeyleri İle Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi (Çorum İli Örneği), International Journal Of Social Science, Doi Number: Http://Dx.Doi.Org/10.9761/Jasss2392 , Number: 26, 57-66, Ankara.
Şenol, V., Akça, R. P. , Çümen, H. (2012). Lise Öğrencilerinin Duygudaşlık ( Empati) Kurma Düzeylerinin, Belirlenmesi, Akademik Bakış Dergisi, Sayı: 31,Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Türk Dünyası, Kırgız – Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü, Celalabat – Kırgızistan,
Tan, H. (2000). Psikolojik Danışma ve Rehberlik, M.E.B. Yayınları, Bilim Kültür Eserleri Dizisi: 1222, Öğretmen Kitapları Dizisi, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. Tanrıdağ. Ş. R. (1992). Ankara'daki Ruh Sağlığı Hizmetlerinde Çalışan Personelin Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
Yılmaz, İ., Akyel, Y. (2008). Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (Kefad) 9(3), 27-33
Journal of
Educational
Sciences
Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran 2016, 7(1), 1-15
http://dergi.adu.edu.tr/egitimbilimleri/
15
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, İ. (1992). Psikolojik Danışma ve Rehberlik Programı Öğrencileri ile Psikoloji Programı Öğrencilerinin Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Düzeyleri, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi 7, 193-208

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com