You are here

Home » Content

ATFETME TEORİSİ: ÖĞRENCİLERİN BAŞARI VE BAŞARISIZLIKLARINI DEĞERLENDİRMEDEKİ ATFETME FARKLILIKLARI

ATTRIBUTION THEORY: ATTRIBUTION DIFFERENCES OF STUDENTS BETWEEN SUCCESS AND FAILURE CIRCUMSTANCES

Journal Name:

  • Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The motivation of students about learning and studying lesson is effected by their evaluation of previous consequences and their decision that occur the end of this evaluation process. At this point “Attribution Theory” is an important concept that defined as making causal inferences about consequences of different behaviors. In this study, the field research on Muğla Vocational School students applied for understanding their evaluations about consequences in success and failure scenario. The purpose of the study is to ascertain level of attribute luck, effort, ability and difficulty factors for success and failure scenario and evaluate attribution differences in two case results. According to findings, in unsuccess result scenario, students attribute at most difficulty factor (3.28), at least ability factor (2.86). In success result scenario, students attribute at most effort factor (3.54), at least difficulty factor (2.94). The findings support other current studies’ findings about individuals have self-serving bias when attribute their success and failures. Also, level of attribute luck, effort, ability and difficulty differs according to gender, but don’t differ according to branches.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Öğrencilerin öğrenme ve ders çalışma konusundaki motivasyonları temel olarak geçmişte elde ettikleri sonuçları değerlendirmeleri ve bu değerlendirmeler sonucunda yeni davranışlarını nasıl şekillendirecekleri konusundaki kararlarıyla doğrudan ilişkilidir. Bu noktada, insanların kendilerinin ya da diğer bireylerin davranışlarının nedenlerini anlama süreci olarak tanımlanan Nedensellik Yükleme (Atfetme) kavramı oldukça önemlidir. Bu çalışmada öğrencilerin başarı ve başarısızlıkla ilgili değerlendirmelerini atfetme kavramı kapsamında anlamak amacıyla Muğla Meslek Yüksekokulu öğrencilerine yönelik bir alan çalışması yapılmıştır. Bu kapsamda öğrencilerin başarı ve başarısızlık durumlarını şans, çaba, zorluk ve yetenek faktörlerinden hangilerine bağladıkları tespit edilmiş ve bu sonuçlar üzerine çeşitli değerlendirmeler yapılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre öğrencilerin başarısızlık durumunda en fazla zorluk (3,28) faktörüne, en az yetenek (2,86) faktörüne atıfta bulunmakta, başarı durumunda ise en fazla çaba (3,54) faktörüne, en az zorluk (2,94) faktörüne atıfta bulundukları görülmüştür. Bu sonuçlar öğrencilerin başarı ve başarısızlık durumlarını değerlendirirken, kendine yontma yanılgısı içinde olduklarını göstermektedir. Ayrıca öğrencilerin şans, çaba, zorluk ve yetenek faktörlerine atfetme derecelerinin cinsiyete göre anlamlı farklılık gösterdiği, okudukları program türüne göre ise anlamlı bir fark göstermediği tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-atfetme-teorisi-ogrencilerin-basari-basarisizliklarini-degerlendirmedeki-atfetme-farkliliklari.pdf
  • 15
61-77
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Arık, İ. Alev (1996), Motivasyon ve Heyecana Giriş, Çantay Yayınevi, İstanbul.
Arkonaç, S. Ayşen (1998), Sosyal Psikoloji, Alfa Yayınları, İstanbul.
Bettman, James R. and Barton A. Weitz (1983), “Attributions İn The Board Room: Causal Reasoning İn Corporate Annual Reports”, Administrative Science Quarterly, Vol. 28, No. 2, pp. 165-183.
Blefare, Michael A. (1994), “An Examination of Weiner’s Attribution of Emotions and Avhievement Motivation in A Classroom Context”, Thesis (M.A. (Ed.)), Simon Fraser University.
Bond, Michael H., Leung, Kwok ve Wan, Kwok C. (1982), “The Social İmpact Of Self-Effacing Attribution: The Chinese Case”, The Journal of Social Psychology, Vol: 118, pp.157–166.
Can, Halil, Öznur Aşan ve Eren Miski Aydın (2006), Örgütsel Davranış, Arıkan Basın Yayın, İstanbul.
Chen, Shun-Wen, Hsiou-Huai Wang, Chih-Fen Wei, Bih-Jen Fwu and Kwang-Kuo Hwang (2009), “Taiwanese Students’ Self-Attributions For Two Types Of Achievement Goals”, The Journal of Social Psychology, vol: 149, No: 2, pp.179-183.
Cort, Kathryn T., , David A. Griffith and D.Steven White (2007), “An Attribution Theory Approach For Understanding The İnternationalization Of Professional Service Firms”, International Marketing Review, Vol.24, No. 1, pp.9-25.
Duman, Bilal (2004), “Attribution Theory (Katkı=Anlam Yükleme Teorisinin) Öğrenme-Öğretme Sürecinde Öğrencilerin Öğrenilmiş Çaresizliği Üzerindeki Etkisi”, 13. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Malatya, ss.129-131.
Erdoğmuş, Nihat ve Medihan Beyaz (2002), “Başarı Değerlemede Atfetme Hatası ve Bir Araştırma”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 1, ss.65-83.
Folkes, Valerie S. (1984), “Consumer Reactions To Product Failure: An Attributional Approach”, Journal of Consumer Research, Vol.10, No.4, pp.398-409.
Gronhaug, Kjell and J.S. Falkenberg (1994), “Success Attributions Within And Across Organizations”, Journal of European Industrial Training, Vol.18, No.11, pp.22-29.
Güler, Burcu K. (2006), “İşsizlik ve Yarattığı Psiko-Sosyal Sorunların İncelenmesi”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt.55, No.1, ss.373-394.
Heider, Fritz (1958), The Psychology of Interpersonal Relations, John Wiley & Sons, New York.
Lumley, Thomas, Paula Diehr, Scott Emerson and Lu Chen (2002), “The Importance of The Normality Assumption in Large Public Health Data Sets”, Annual Review of Public Health, Vol.23, pp.151-169.
Mansourian, Yazdan and Nigel Ford (2007), “Web Searchers’ Attributions Of Success And Failure: An Empirical Study”, Journal of Documentation, Vol.63, No.5, pp.659-679.
Özdamar, Kazım (2002), Paket Programlar ile Istatistiksel Veri Analizi, Kaan Kitabevi, Eskişehir.
Öztürk, Hande (2007), “Self-Serving Biases Of Students And Teachers”, Sabancı Üniversitesi Uluslararası Yabancı Dil Eğitimi Konferansı, Sabancı Üniversitesi, İstanbul.
Seligman, Martin E.P. (1975), Helplessness: On Depression, Development and Death, W.H. Freeman and Company, San Francisco.
Slocum, John W. and Don Hellriegel (2007), Fundementals of Organisational Behaviour, Thomson South-Western, China.
Specht, Nina, Sina Fichtel and Anton Meyer (2007), “Perception And Attribution Of Employees’ Effort And Abilities The İmpact On Customer Encounter Satisfaction”, International Journal of Service Industry Management, Vol.18, No.5, pp.534-555.
Struthers, C. Ward, Deborah L. Miller, Connie J. Boudens and, Gemma L. Briggs (2001), “Effects of Causal Attributions on Coworker Interactions: A Social
Motivation Perspective”, Basıc And Applıed Socıal Psychology, Vol.23, No.3, pp.169–181.
Şencan, Hüner (2002), Bilimsel Yazım, İstanbul Üniversitesi İşletme Fak. Yayınları, İstanbul.
Vroom, Victor H. (1960), Some Personality Determinants of the Effects of Participation, Prentice-Hall, Englewood Cliffs, N.J.
Vroom, Victor H. (1964), Work and Motivation, Wiley, New York.
Weiner, Bernard (1984), Principles For A Theory Of Student Motivation And Their Application Within An Attributional Framework, Research On Motivation İn Education Vol.1, Orlando, Fl: Academic Pres, pp.15-38.
Weiner, Bernard (1985), “An Attributional Theory of Achievement Motivation and Emotion”, Psychological Review, Vol.92, No.4, pp.548-573.
Weiner, Bernard (2000), “Attributional Thoughts About Consumer Behavior”, Journal of Consumer Research, Vol.27, No. 3, pp.382-387.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com