THE COMPARISON OF ACHIEVEMENT MOTIVATION IN SPORTS OF COACHING
Journal Name:
- Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
In this study, to compare the achievement motivation in sport of trainers who work in sports federations,
Izmir and Manisa Youth Services and Provincial Directorate of Sports was aimed. The population of the research consisted
of trainers who work in the sports federations in Ankara and the field service of Ministry of Sports in 2011. The
sample group composed of 202 volunteer coaches working in sports federations in Ankara and the Youth Services and Provincial Directorate of Sports in Izmir and Manisa. Sport-Specific Achievement Motive Scale that was developed by
Willis (1982) was used to determine coaches’ achievement motivations special to sports. The scale is a five point likert
scale consisting of choices “never, very little, sometimes, quite a lot and always”, 40 questions and three subtitles in
total. T test and ANOVA were used in statistical analysis of the independent variables. The averages of coaches’ power
motive were generally found high. According to the institutions, power motive of coaches working in İzmir was found
high (p<0.05). Power and success motive of covenanted coaches were found high in comparison of the working positions
(p<0.05). Significant differences were found in subscale scores of success motive according to the comparisons of age,
gender and working years of coaches (p<0.05). No significant differences were found between the branch of sports,
marital status, education levels, years of working as a coach, the number of jobs and wage taken from institution, and
success motive of coaches (p>0.05). In conclusion, the average of success motive of coaches is high. Power motive
of the coaches working in the Younth Services and Provincial Directorate of Sports in Izmir is higher and both power
and success motive of covenanted coaches are higher than permanent coaches. Coaches can succeed by training and
motivating the athletes, so they should motivate them and maintain this motivation.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Bu çalışmada, spor federasyonları, İzmir Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü ve Manisa Gençlik Hizmetleri
ve Spor İl Müdürlüğü’nde görev yapan antrenörlerin, spora özgü başarı motivasyonun karşılaştırılması amaçlandı.
Araştırmanın evrenini 2011 yılında Ankara’daki spor federasyonlarında ve Spor Bakanlığı taşra teşkilatında görev
yapan antrenörler oluşturdu. Örneklem grubu ise Ankara’daki spor federasyonlarında, İzmir ve Manisa ’daki Gençlik
Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüklerinde görev yapan toplam 202 gönüllü antrenörden meydana geldi. Antrenörlerin spora
özgü başarı motivasyonlarının belirlenmesinde Willis (1982) tarafından geliştirilen “Spora Özgü Başarı Motivasyonu
Ölçeği” (SÖBMÖ) kullanıldı. Toplamda 40 sorudan ve 3 alt başlıktan oluşan ölçek “hiçbir zaman, çok az, bazen, oldukça
fazla ve her zaman” şeklinde ifade edilen beşli likert tipindedir. Bağımsız değişkenlerin istatistikî analizinde t- testi
ve ANOVA kullanıldı. Antrenörlerin genel olarak güç gösterme güdüsü ortalamaları yüksek bulunmuştur ( x =4.01).
Çalıştıkları kurumlar açısından bakıldığında, İzmir ilinde görev yapan antrenörlerin güç gösterme güdüleri yüksek bulunmuştur
(p<0.05). Çalıştıkları pozisyonlar açısından bakıldığında, sözleşmeli antrenörlerin güç gösterme güdüsü ve
başarıya yaklaşma güdüsü yüksektir (p<0.05). Antrenörlerin yaş, cinsiyet ve kurumda çalışma yılları açısından başarı
motivasyonu alt boyutları puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir (p<0.05). Sportif branş,
medeni durum, eğitim durumu, antrenör olarak çalışma yılı, çalıştığı iş sayısı ve kurumdan alınan maaş değişkenleri
ile antrenörlerin başarı motivasyonu arasında istatistiksel olarak farklılıklar tespit edilememiştir (p>0.05). Sonuç olarak,
antrenörlerin güç gösterme güdüsü ortalaması yüksektir. İzmir Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü’nde çalışan
antrenörlerin güç gösterme güdüleri; sözleşmeli olarak görev yapan antrenörlerin ise, hem güç gösterme güdüsü ve hem
de başarıya yaklaşma güdüsü, kadrolu antrenörlerden yüksektir. Antrenörler, sporcularına verdikleri eğitim ve yüksek
motivasyonla, başarıyı elde edebilirler. Bu nedenle antrenörlerin, sporcularını motive edici yaklaşımlarda bulunmaları
ve bu durumu korumaları gerektiğini düşünmekteyiz.
FULL TEXT (PDF):
- 6
51-62