You are here

1927 NÜFU S SAYIMINA GÖRE CEBELİBEREKET VİLAYETİNİN DEMOGRAFİK YAPISI

DEMOGRAPHICS OF THE PROVINCE OF CEBELİBEREKET ACCORDING TO 1927 POPULATION CENSUS

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The Republic of Turkey, has been established after a long time struggle for independence. In the meantime, thousands of citizens have lost their lives or became disabled. In addition new generations had grown up deprived of many things. Therefore Republican administration want to conduct census for develope sound policies for the future and learn about the quality and number of the population which is the main source of wealth of the country. In this direction, firstly The Statistics Department has been established in May 3, 1926. Work on the census was begun with the foundation of the Statistics Department. But first, experience counts were made in Sivas, Ankara, Mersin, Tekirdağ and Ödemiş. The first census of the history of Republic was carried out with accomplishing these counts in October 28, 1927. In this study, demographic structure of Cebelitarik, whose status was changed to district from province in 1933, was discussed. In this context, the population of the province was examined in terms of density, age, marital status, occupation, literacy, religion, disability, mother tongue, place of birth. As a result of this examination that was seen that the province's population carrying on many similarities with other districts because of wars which caused problems in the period that between Late Ottoman Period and establishment of the Republic of Turkey. So, they were born in last days of Independence War and after the war. According to the province's population census results, population were determined as 107.694. Approximately 26.7 % of the population is between the ages of 0-6. Accordingly, approximately 52.6 % of the population is single. In general, the majority of the population which was uneducated and unemployed was working in the agricultural sector and 94 % of them were illitarete. There was living a significant population consisting of widows and disabled due to war. The number of non-Muslim in the province is 47. However, if the native langueage statement taken as a basis, this number will increase further. In general, the native language of the population is Turkish. Turkish is followed by Kurdish and also Arabic because of the impact of province's geographical location. According to the birthplace, it seems that there is an important immigrant population come from Russia and the Balkan countries such as Bulgaria and Greece.
Abstract (Original Language): 
Türkiye Cumhuriyeti, uzun süren bir bağımsızlık mücadelesinden sonra kurulmuştur. Bu esnada binlerce vatandaşını kaybetmiş, bir o kadarı da sakat kalmıştır. Bunun yanı sıra yeni yetişen nesil de birçok şeyden mahrum olarak yetişmiştir. Bu nedenle Cumhuriyet idaresi, geleceğe dair sağlıklı politikalar oluşturabilmek için ülkenin temel zenginlik kaynağı olan nüfusun sayısı ve niteliğini öğrenmek için sayım yapılmasını öngörmüştür. Bu doğrultuda öncelikle 3 Mayıs 1926 tarihinde İstatistik Umum Müdürlüğü kurulmuştur. İstatistik Umum Müdürlüğü'nün kurulmasıyla birlikte de nüfus sayımına yönelik çalışmalara başlanmıştır. Ancak nüfus sayımı yapılmadan önce Sivas, Ankara, Mersin, Tekirdağ ve Ödemiş'te tecrübe sayımları yapılmıştır. Bu sayımların sorunsuz bir şekilde sonuçlandırılması üzerine de 28 Ekim 1927 tarihinde Cumhuriyet döneminin ilk nüfus sayımı gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmada, dönemin vilâyetlerinden birisi olan ve 1933 yılında kaza statüsüne düşürülen Cebelibereket vilâyetinin demografik yapısı ele alınmıştır. Bu bağlamda vilâyet nüfusu; yoğunluk, yaş, medenî hâl, meslek, okur-yazarlık, inanç, sakatlık, ana dil ve doğum yeri itibariyle incelenmiştir. Bu inceleme neticesinde vilâyet nüfusunun, Osmanlı'nın son döneminden Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşuna kadar olan süreçte yaşanan savaşların neden olduğu izleri taşıdığı görülmektedir. Sayım sonucuna göre vilâyetin nüfusu 107.694 olarak tespit edilmiştir. Bu nüfusun yaklaşık olarak % 26.7'si 0-6 yaş aralığındadır. Yani İstiklâl Harbi'nin son günleri ile savaş sonrasında dünyaya gelmiştir. Buna bağlı olarak nüfusun yaklaşık olarak % 52.6'sı bekârlardan oluşmuştur. Genel olarak eğitimsiz ve belirli bir meslekten yoksun olan bu nüfusun büyük kısmı tarım sektöründe çalışmakta ve % 94'ü okuma-yazma bilmemektedir. Bunun yanı sıra vilâyet sınırları dâhilinde savaşlardan kaynaklanan ciddi bir sakat nüfus ile ekseriyetini kadınların oluşturduğu önemli bir dul nüfus yaşamaktadır. Vilâyet genelindeki gayrimüslim miktarı ise 47'dir. Ancak ana dil beyanı esas alınacak olunursa bu sayının çok daha fazla olması gerektiği anlaşılmaktadır. Nüfusun genel olarak ana dili ise Türkçedir. Türkçeyi ise Kürtçe ile vilâyetin coğrafi konumunun etkisiyle Arapça takip etmektedir. Doğum yeri olarak bakıldığında ise bilhassa Bulgaristan, Yunanistan gibi Balkan ülkeleri ile Rusya'dan gelen önemli bir göçmen nüfusu olduğu görülmektedir.
95
107

REFERENCES

References: 

RESMÎ YAYINLAR
BİUM, (1929). 1927 Umumî Nüfus Tahriri. Cilt:I. İstanbul: Hüsnütabiat Matbaası. Resmî Gazete, 1926, 1933, 1996. TBMMZC, 4. Devre, 2. İçtima, Cilt: 15. KİTAPLAR VE MAKALELER
Ahmet Şerif, (1999). Anadolu'da Tanin, (Haz. H. M. Börekçi). Cilt:L, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını.
Akyüz, Y. (1999). Türk Eğitim Tarihi (Başlangıcından 1999'a). İstanbul: Alfa Yayınları.
Arık, B.T. (1943). Oniki Asırlık Türk Yurdu Adana Fethinin Destanı: İstanbul.
Baykara, T. (1988). Anadolu'nun Tarihi Coğrafyasına Giriş I, Anadolu'nun İdari Taksimatı. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayını.
Bayraktar, H. (2008). "Kırım Savaşı Sonrası Adana Eyaleti'ne Yapılan Nogay Göçü ve İskânları (1859-1861)". Bilig, Sayı:45, s.45-72.
106
AKADEMİK BAKIŞ DERGİSİ Sayı: 54 Mart - Nisan 2016
Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi
ISSN:1694-528X İktisat ve Girişimcilik Üniversitesi, Türk Dünyası Kırgız - Türk Sosyal Bilimler Enstitüsü, Celalabat - KIRGIZİSTAN http ://www. akademikbakis. org
Çanak, E. (2014). "Bulgaristan'dan Seyhan'a Türk Göçü (1950-1951)". Turkish Studies, Sayı:9/4, s.235-253.
(2015). "Romanya Türklerinin Seyhan'a İskânı (1936)". Asia Minor Studies.
Sayı:5, s.60-72.
Darkot, B. (1965). "Adana", İslâm Ansiklopedisi, Ciltl, İstanbul.
Kanat, C. (2000). "Memlûkler ve Çukurova", Efsaneden Tarihe Tarihten Bugüne Adana Köprü Başı, (Haz. Erman Artun-M. Sabri Koz). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. s.92-107.
Kara, H. (1989). "Cumhuriyete Kadar Çukurova Nüfusu". Coğrafya Araştırmaları. Sayı:l, s.l 15-121.
Karaboran, H. H. (1995). "Osmaniye'nin Kuruluş ve Gelişmesi". Tarih İçinde Bütün Yönleriyle I. Osmaniye Sempozyumu. Adana: Çukurova Üniversitesi Basımevi. s.614-673.
Karpat, K. H. (2003). Osmanlı Nüfusu (1830-1914): Demografik ve Sosyal Özellikler. (Çev. Bahar Tırnakçı). İstanbul: İletişim Yayınları.
Kurt, Y. (1995). "Eski Osmaniye (Kınık Kasabası)". Tarih İçinde Bütün Yönleriyle I. Osmaniye Sempozyumu. Adana: Çukurova Üniversitesi Basımevi, s.5-18.
Saydam, A. (1997). Kırım ve Kafkas Göçleri (1856-1876). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını.
Sümer, F. (1987). "XIX. Yüzyılda Çukurova'da İçtimai Hayat". Türk Dünyası Araştırmaları. Sayı:48, s.9-12.
Tamer, A.-Bozbeyoğlu, A.Ç. (2004). "1927 Nüfus Sayımının Türkiye'de Ulus Devlet İnşasındaki Yeri: Basında Yansımalar". Nüfusbilim Dergisi, s.73-88.
Tuğlacı, P. (1985). Osmanlı Şehirleri. İstanbul: Milliyet Yayınları
Uluğ, B. (1948). Tarih Boyunca Çukurova, Cilt:I. Mersin.
Yılmaz, HM. (1941-1942). "Adana Coğrafyası Üzerine Bir Deneme", Görüşler. Sayı:40-41, s.50-53.
107

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com