You are here

Home » Content

Türkiye'de Asgari Ücretin Hukuksal Yönü

Legal Aspects of Minimum wage in Turkey

Journal Name:

  • Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Minimum wage has been guaranteed and guarded by the constitution in Turkey and the labour law and correspondingly the legislation related to the implementation of labour law have necessary qualifications which fulfil legal requirements. Minimum wage is determined by central and participatory commission consisting of labour, state and employer. The decisions of this commission are definite and commission can determine minimum wage for two years maximum. According to the constitution, depending on social state principle “State has to undertake necessary measures for employees to have fair and appropriate wage” and state also has to take into account the subsistence level and economic conditions of the country in determining minimum wage. Apart from Labour Act no 1475, the act no 4847 has a wider definition and content of minimum wage and gives right to have minimum wage to all labour who work under labour contracts. In 2004, a related legislation has been enacted that defines minimum wage as a wage paid to labour for a normal working day which should cover labour expenses of compulsory needs like nutrition, accommodation, clothing, health, transportation and cultural action with current prices.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Türkiye’de asgari ücret anayasa tarafından güvenceye alınmış, iş kanunu ve bu kanun gereği uygulama yönetmeliği çerçevesinde yasal altyapısı tamamlanmış bir niteliğe sahiptir. Asgari ücret, merkezi ve katılımca (işçi-işveren-devlet) bir komisyonca tespit edilmektedir. Komisyonun kararları kesin olmakta ve komisyon en geç iki yıl için asgari ücreti tespit etmektedir. Anayasa, sosyal devlet ilkesinin gereği olarak, "Devlet, çalışanların yaptıkları işe uygun adaletli bir ücret elde etmeleri" için gerekli tedbirlerin alınmasını" ve asgari ücretin tespitinde " çalışanların geçim şartları ile ülkenin ekonomik durumu da göz önünde bulundurulması" konusunu düzenlemiş bulunmaktadır. 1475 Sayılı İş Kanunundan farklı olarak 4847 Sayılı Kanun, asgari ücretin kapsamını geniş tutmuş, iş sözleşmesine tabi olarak çalışan bütün işçilere asgari ücret hakkını tanımıştır. 2004 yılında çıkarılan yönetmelik de asgari ücreti " İşçilere normal bir çalışma günü karşılığı ödenen ve işçinin gıda, konut, giyim, sağlık, ulaşım ve kültür gibi zorunlu ihtiyaçlarını günün fiyatları üzerinden asgari düzeyde karşılamaya yetecek ücret olarak tanımlamıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkiyede-asgari-ucretin-hukuksal-yonu.pdf
  • 2
151-162
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AFETİNAN, A. (1982). İzmir İktisat Kongresi, 17 Şubat-4 Mart 1923, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
CENTEL, T. (1987). İş Hukukunda Ücret, Türkiye Denizciler Sendikası Eğitim Dizisi-9, İstanbul.
ÇELİK, N. (2008). İş Hukuku Dersleri, Yenilenmiş 21.baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
ÇENBERCİ, M. (1972). 1475 Sayılı İş Kanunu Şerhi, Sevinç Matbaası, Ankara.
ESENER, T. (1978). İş Hu kuku, Sevinç Matbaası, Ankara.
GÖZÜBÜYÜK, A.Ş. (1996). Yönetsel Yargı, 10.Bası, Ankara.
GEREK, S. (1999). Türkiye'de Asgari Ücretler ve Enflasyon (1974-1999), T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları, No. 1094, Eskişehir.
KAMU-İŞ (1996). Çalışma Hayatı İle İlgili Yargıtay Kararları (1990-1995), Kamu-İş, Ankara.
İNCE, E. (1990). Her Yönüyle Ücret, Milliyet Yayınları, İstanbul.
KAPLAN SENYEN, E. T. (2006). İş Hukuku, Seçkin Yayınları, Ankara.
KORKMAZ, A. (2003). Çağdaş Gelişmeler Açısından Asgari Ücret, Ankara.
KUTAL, M. (1968). Teorik Esasları ve Tatbikatı Bakımından Asgari Ücret, İstanbul.
KUTAL, M. (1989). "Avrupa Sosyal Şartı ve Türkiye'nin Onayı", İktisat ve Maliye Dergisi, Cilt 36, Sayı 8.
KUTAL, M. “Yeniden Saptanan En Az Ücretler”, İktisat ve Maliye Dergisi, Cilt 38, Sayı 2
KUZGUN, İ. (2006). "Türkiye'de Asgari Ücret Uygulaması, Sorunlar-Öneriler", Hacettepe Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler
Fakültesi Dergisi, Cilt 9, 1991Süzek, Sarper, Beta Yayınları, İstanbul.
MAKAL, A. (1997). Osmanlı İmparatorluğu'nda Çalışma İlişkileri:1850-1920, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.
MOLLAMAHMUTOĞLU, H. (2008). İş Hukuku, Turhan Kitabevi, 3.Bası, Ankara.
NURİ, T. (1982). “Memurlar, Katsayı ve Asgari ücret”, Milliyet Gazetesi, 29 Aralık 1982.
PETROL-İŞ. (1985). Günümüzde Asgari Ücret Nedir ? Ne Değildir, Petrol-İş Araştırma-5, İstanbul.
REİSOĞLU, S. (1988). "Toplu İş Sözleşmelerinde Asgari Ücret", İş Hukuku ve İktisat Dergisi (TÜHİS), Cilt 11, Sayı 7, Kasım.
REİSOĞLU, S. (1975). “Türk Hukukunda Asgari Ücret”, Prof. Dr. Mahmut Koloğlu’na 70. Yaş Armağanı, Ankara.
TALAS, C. (1960). Türkiye Cumhuriyeti'nde Sosyal Politika Meseleleri (1920-1960), Türk İktisadi Gelişmesi Araştırma Projesi,
No.1, Ankara, s.33.
TALAS, C. (1976). Sosyal Ekonomi, Ankara.
TUNÇ, H. (1968). "Kutsal Ücret", Cumhuriyet Gazetesi, 27 Eylül 1968.
TÜRK-İŞ: Asgari Ücret -1999, (Yayınlanmamış Hazırlık Dosyası), 1999.
ZAİM, S. (1974). Türkiye'de Ücretler ve Gelirler Siyaseti, TİSK Yayını, No.28, Ankara.
ZAİM, S. (1992). Çalışma Ekonomisi, 9.Baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul.
R.G: 01.08.2004 tarih ve 25540 sayı.
R.G. 3 Temmuz 1973, 14583
R.G. 26 Mart 1970, 13455
R.G. 14 Ekim 1989, 20312.
R.G. 13 Ocak 1951, 7707.
R.G. 29 Aralık 1955
R.G. 16 Ekim 1955, 9030.
R.G.. 6 Haziran 1969, 13216
R.G. 26 Mart 1970, 13455.
R.G. 3 Temmuz 1973, 14583.
RG, 12.02.1972, No. 14097
Y9HD, 30.05.1975, 13044/33203,
Y.9HD, 12.3.1970, 7980 E., 2477 K.
Y.9.HD, 16.05.1994 T., 7505 E., 7380 K.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com