You are here

MODERNLEŞME DÖNEMİ TÜRK ROMANINDA EVDEN KAÇAN VE EVE SIĞINAN KADINLAR

RUNAWAY WOMEN AND WOMEN TAKING REFUGE IN HOME IN THE MODERNIZATION PERIOD TURKISH NOVEL

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.4351

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The period of modernisation is an important element in terms of following the domestic and social change, transformation in Turkish novel. In the period of ınnovation that gained speed with the declaration of Tanzimat, Feminine problems which were seen as the subjects of social tranformation are thematized in literary work by authors. Consequently the ongoing problems restricting women to domestic sphere in relation to harem-privy were reflected on the Turkish novels produced in the period of modernization. In Modernization Period Turkish novel, women either take refuge in the place traditionally seem to be fit or leave the place, namely domestic place, to take what is rightfully theirs. In novels, in situations like polygamy, deceive, divorce and the will to work, where women struggle to achieve their individual identities, women seem to run away from home to create a solution. In this study the feminine problems were explained in terms of setting, in addition, the dilemma of modern women between modernization and tradition was analyzed. Most times, these women tried to achieve their subjective identities by running away from home. Yet, their struggle ended up in vain in most cases. This is related with the general structure of the term including dilemmas. The society is not yet ready to woman to stand with her individual identity. Similarly, modern woman is struggling with the dilemma of taking place in the social life with a completely subjective identity. In the study,it was benefited form the novels exemplifying the period of the authors Fatma Aliye, Emine Semiye, Reşat Nuri Güntekin and Yakup Kadri Karaosmanoğlu.
Abstract (Original Language): 
Modernleşme dönemi Türk romanında ev, toplumsal değişim ve dönüşümleri takip edebilmek açısından önemli bir unsurdur. Tanzimat’ın ilanıyla hız kazanan yenileşme döneminde toplumsal dönüşümün özneleri olarak kabullenilen kadın ve kadınlığa ait meseleler de yazarlar tarafından edebî eserin konusu haline getirilmiştir. Dolayısıyla Modernleşme dönemi Türk romanlarına harem-mahrem ilişkisi içerisinde ev içi yaşamla, sınırlılıkları devam eden kadın ve kadınlığa ait meseleler yansımıştır. Modernleşme dönemi Türk romanında kadınlar ya geleneksel düzende kendilerine uygun görülen mekâna sığınırlar, ya da hakları olanı elde edebilmek için bu düzenden yani ev içi mekândan uzaklaşırlar. Romanlarda bu durum poligami/çok eşlilik, aldatılma, boşanma ve çalışma isteği gibi bireysel kimliklerini elde etmeye çalıştıkları durumlarda kadınların evden kaçarak çözüm üretmeye çalıştıkları görülmektedir. Bu çalışmada kadınlığa ait problemler mekân üzerinden anlatılırken modernizmle gelenek arasında gelgitler yaşayan modern kadının çatışmaları da irdelenmiştir. Bu kadınlar çoğu zaman evden kaçarak öznel kimliklerini gerçekleştirmeye çalışmışlardır. Ancak mücadeleleri çoğu zaman hüsranla sonuçlanmıştır. Bu da devrin ikilemleri bünyesinde barındıran genel yapısıyla alâkalıdır. Henüz toplum, kadının bireysel kimliğiyle var olmasına hazır değildir. Aynı şekilde modern kadın da bütünüyle öznel bir kimlikle toplumsal hayatta yer almanın ikilemlerini yaşamaktadır. Çalışmada Fatma Aliye, Emine Semiye, Reşat Nuri Güntekin ve Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun devri örnekleyen romanlarından faydalanılmıştır.
1817-1828

REFERENCES

References: 

AKSOY Nazan, “Fatma Aliye Hanım’ın ‘Muhazarat’ında Kadın Açısı”, Batı ve Başkaları, Düzlem Yayınları, İstanbul 1996.
ANDI Fatih, “Kadın Roman Okursa”, Roman ve Hayat, Kitabevi, İstanbul 1999, s. 33-41.
BACHELARD Gaston, Mekânın Poetikası, Kesit Yayıncılık, İstanbul 1996.
BORA Aksu, “Rüyası Ömrümüzün Çünkü Eşyaya Siner”, Cins Cins Mekân, Varlık, İstanbul 2009, s. 63-75.
Modernleşme Dönemi Türk Romanında Evden Kaçan ve Eve Sığınan Kadınlar 1827
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic
Volume 8/1 Winter 2013
Emine Semiye, Bikes, Hanımlara Mahsus Gazete, S. 98-138, 23 Kânunusani 1312/4 Şubat 1897-13 Teşrinisani 1313/25 Kasım 1897; Millî Kütüphane, 06 MK. Yz. A 2670.
Emine Semiye, Muallime, Hanım Kızlara Mahsus Gazete, S. 143-146, 21 Kânunuevvel 1316/3 Ocak 1901-25 Kânunusani 1316/7 Şubat 1901. Devamı Hanımlara Mahsus Gazete, S. 99/301-109/311, 15 Şubat 1316/ 28 Şubat 1901-2 Mayıs 1317/15 Mayıs 1901; Millî Kütüphane, O6 MK. Yz. A 4583.
Emine Semiye, Gayya Kuyusu, Dersaadet, S. 1-69, 8 Temmuz 1336/8 Temmuz 1920-13 Eylül 1336/13 Eylül 1920.
Fatma Aliye, Udi, İkdam, İstanbul 1315.
Fatma Aliye, Muhadarat, Kasbar Matbaası, İstanbul 1326.
GÜNTEKİN Reşat Nuri, Çalıkuşu, İnkılâp, İstanbul ty.
GÜRBİLEK Nurdan, “Erkek Yazar, Kadın Okur”, Kör Ayna, Kayıp Şark, Metis, İstanbul 2004, s. 17-50.
GÜRBİLEK Nurdan, “Memur Çocukları, Ev Ödevleri, Pazar Öğleden Sonraları”, Ev Ödevi, 3. baskı, Metis, İstanbul 2005, s. 59-76.
İNCİ Handan, Roman ve Mekân Türk Romanında Ev, Arma, İstanbul 2003.
KARAOSMANOĞLU Yakup Kadri, Kiralık Konak, 41.baskı, İletişim, İstanbul 2008.
Mehmed Celal, Nedamet, İstanbul ty.
MİNİBAŞ Türkel, “Mekânların Kıstırılmışlığında İktidar Masalları”, (Ed. Ayşen AKPINAR, Gönül BAKAY, Handan DEDEHAYIR), Kadın ve Mekân, Turkuvaz Kitap, İstanbul 2009, s. 210-219.
PARLA Jale, “Tarihçem Kâbusumdur! Kadın Romancılarda Rüya, Kâbus, Oda, Yazı”, Kadınlar Dile Düşünce, İletişim, İstanbul 2004, s. 179-200.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com