“DARK SUN” IMAGE FROM NERVAL TO HİLMİ YAVUZ
Journal Name:
- Turkish Studies
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
“Dark Sun” image occurs in the various works of Gerard de Nerval. In his poem “El Desdichado”, on one hand it symbolizes the women he lost, on the other hand it refers to „Melancholia‟ painting of Albrecht DURER. The same image scatters dark lights on forehead of DURER in Voyage en Orient (The voyage in Orient); and in Aurélia it is shown as a sign which announces the doomsday. Some comments have also been made that Nerval indicated his own tragic end with „dark sun‟. When we take into consideration the poet‟s life in a general approach, it is necessary to evaluate the image as a clear reflection of morbid psychic situation. Therefore, „dark sun‟ image symbolizes unhappiness, uneasiness and melancholy primarily by Nerval and in Western culture. “Nur-u Siyah” (dark light) image in orient culture has been employed in a line which continues from the tradition until today, from Şebüsteri to Şeyh Galip and from A. Halet Çelebi to Hilmi Yavuz. Althought they have the same meaning with a tiny difference (sun-divine light) which arises from perception process, their imaginary figures in both civilizations are totally contrary to each other. So, “nur-u siyah” is the symbol of happiness, serenity, meanwhile, it is a symbol of the position which sufi has tried to reach with pantheism (Vahdet-i Vücud). In this article, it is tried to explain both civilizations‟ usage of these images and then shifting to our era, to Hilmi YAVUZ, it will be tried to make an introduction to the using styles of “dark sun” and “nur -u siyah” or the other words which symbolizes them.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
“Kara Güneş” (le Soleil Noir) imgesi Gerard de Nerval‟in çeşitli eserlerinde geçer. “El Desdichado” şiirinde bir yandan kaybettiği kadınları simgelerken, diğer yandan da Albrecht Dürer‟in “Melancholia” tablosuna göndermede bulunur. Aynı imge yazarın Voyage en Orient (Doğu’da Yolculuk)‟ında Dürer‟in alnına “karanlık ışıklar” saçar; Aurélia‟da ise kıyamet saatini haber veren bir işaret gibi gösterilmiş. Nerval‟in “Kara Güneş”le kendi trajik sonuna işret ettiği yolunda değerlendirmeler de yapılmıştır. Tümel bir yaklaşımla şairin yaşamını da göz önüne aldığımızda, imgeyi marazi psişik durumunun belirgin bir yansıması olarak değerlendirmek gerekir. Bu durumda, başta Nerval‟de olmak üzere Batı kültüründe “Kara Güneş” imgesi mutsuzluğun, huzursuzluğun, melankolinin simgesi olmuştur. Doğu kültüründe “Nur-u Siyah” imgesi Şebüsteri‟den Şeyh Galip‟e, A. Halet Çelebi‟den Hilmi Yavuz‟a kadar gelenekten günümüze uzanan bir çizgide kullanılagelmiştir. Algı sürecinden doğan küçük bir farkla (güneş-nur) aynı anlamsal değere sahip olmalarına rağmen, her iki medeniyetteki imgesel değerleri birbirinin tam tersidir. Böylece, Doğu kültüründeki kullanımıyla “nur-u siyah” mutluluğun, huzurun yani sufinin Vahdet-i Vücud‟la ulaşmaya çalıştığı mertebenin simgesidir. Makalede her iki medeniyetin bu kullanımlarına açımlama yapılmaya, oradan günümüze, Hilmi Yavuz‟a gelerek şiirinde kara güneş‟in, nur-u siyah‟ın ya da bunları imleyen başka kelimelerin kullanım biçimlerine, kazandığı değerlere bir giriş yapılmaya çalışılacaktır.
FULL TEXT (PDF):
- 8
535-551