You are here

Home » Content

OYUNLA TOPLUMSALLAŞMA

SOCIALIZATION VIA PLAY

Journal Name:

  • Pamukkale Spor Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose and definition of play took over as a subject that needs to be investigate and evaluate in so many sciences, and researches about this subject accelerated. According to Huizinga (1995), "Play is older than culture. Culture is born in shape ofplay and is a game playing all along." Play phenomenon is one of the most important tools in cultural transfer. From this point of view, it can be said that there are strong relationships between play and socialization which "a mechanism of enabling individual's accomodation with society which he/she lives and integration with social culture (Dönmezler, 1984). " This paper aimed to examine the literature intended for structure and evaluation in the phenomenons of play and socialization and to summarize within the framework of literature studies on the effect ofplay on socialization.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Oyunun amacı ve tanımı pek çok bilim dalında araştırılması ve değerlendirilmesi gereken bir konu olarak ön plana çıkmış ve bu yönde yapılan çalışmalar hız kazanmıştır. Huizinga (1995) 'ya göre, "Oyun kültürden daha eskidir. Kültür, oyun biçiminde doğar ve kültür, başından itibaren oynanan bir oyundur." Oyun olgusu kültürel aktarımın en önemli araçlarındandır. Bu açıdan bakıldığında, "bireyin toplumsal kültürle bütünleşmesini ve içinde yaşadığı toplumla uyum sağlamasını mümkün kılan bir mekanizma olan "toplumsallaşma" (Dönmezler, 1984: 141)" ile oyun arasında güçlü ilişkilerin var olduğu söylenebilir. Bu derlemenin amacı, oyun ve toplumsallaşma olgularının yapısı ve değerlendirilmesine yönelik literatürü incelemek ve oyunun toplumsallaşma üzerine etkilerini yazılı kaynaklarda yer alan çalışmalar çerçevesinde özetlemektir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-oyunla-toplumsallasma.pdf
  • 1
8-22
  • Turkish

REFERENCES

References: 

1.
Adle
r A. însanı Tanıma Sanatı, (K Şipal, Çev.), İstanbul, Say Yayınları, 1996.
2. Aeri P, Verma SK.Child's Socialization Through Play Among 2-4 Years Old Children. Anthropologist, 6(4): 279-281, 2004.
3. Alkan
T
. Siyasal Bilinç ve Toplumsal Değişim, Ankara: Gündoğan Yayınları, 1989.
4.
An
d M. Çocuk Oyunlarının Kültürümüzde Yeri ve Önemi. Ulusal Kültür. 4: 42-67, 1979.
5.
Arsla
n F. 1-3 Yaş Dönemindeki Çocuğun Oyun ve Oyuncak Özelliklerinin Gelişim Kuramları İle Açıklanması, C.Ü. Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 4 (2): 40-43, 2000.
6. Birkök MC. Bilgi sosyolojisi ışığında kimlik sorunu. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Yapı ve Sosyal Değişme Bilim Dalı, 1994.
7.
Borata
v PN. 100 Soruda Türk Folkloru. İstanbul: K Kitaplığı, 1994.
8. Bourdieu P. Pratik Nedenler: Eylem Kuramı Üzerine. İstanbul: Pandora Yayınevi, 2006.
9.
Cailloi
s R. Oyunun Tanımı. (T Ilgaz, Çev.), "SanatDünyamız", 55, İstanbul: Yapı Kredi
Yayınları, 1994.
10. Camilleri C, Malewska-Peyre H. Socialization and identity strategies. (JW Berry, PR) Dasen, TS Saraswathi, Ed.) Boston: Allyn and Bacon, 1997.
11. Cheska AT. Ball games played by North American Indian women. (R Renson, PP De Nayer, M Ostyn, Ed.). Belgium: HISPA, 1976.
12. Coakley J. Sport in society: Issues and controversies. New York: McGraw-Hill, 2001.
13. Collet F. "Does Habitus Matter? A comparative review of Bourdieu's habitus and Simon's bounded rationality with some implications for economic sociology" Paper presented at the annual meeting of the American Sociological Association Annual
http://pjss.pau.edu.tr
Pamukkale Journal of Sport Sciences 20
Arslan & Bulgu 2010;1(1):08-22
Meeting, Sheraton Boston and the Boston Marriott Copley Place, Boston, MA, Jul 31, Online.2009-05 11 http: //www. allacademic.com/ meta/p239567 _index. html, 2008.
14.
Demi
r N. "Sözlü Türk Kültürünün Boyutları ve İşlevleri", I. Uluslar arası Türk Dili ve Edebiyatı Sempozyumu Bildirileri, Isparta, s. 223, 2008.
15.
Dönmezle
r S. Sosyoloji. Ankara: Savaş Yayınları, 1984.
16. Ertürk S. Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları, 1979.
17.
Ertür
k S. Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: METEKSAN, 1998.
18. Foster RL. Promoting Healthy Play and Exercise, Family Centered Nursing Care of Children, W.B. Saunders Company, s.662-685, 1989.
19. Giuliano TA, Popp KE, Knight JL. Footballs Versus Barbies: Childhood Play Activities as Predictors of Sport Participation by Women. Sex Roles, 42 (3-4): 159-181, 2000.
20. Glover, A. The role of play in development and learning. (E Dau, E Jones Ed.), Child's play: Revisiting play in early childhood settings. Baltimore: Paul H. Brooks Publishing
Co., 1999.
21.
Gönc
ü A. Çocuk oyunlarının gelişiminde toplumsal ve kültürel bağlamın rolü. (B Onur Ed.) Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi
Yayınları, 2001.
22. Halberstadt AG, Denham SA, Dunsmore JC. Affective social competence. Social Development, 10: 79-119, 2001.
23.
Huizing
a J. "HOMO LUDENS": Oyunun Toplumsal îşlevi Üzerine Bir Deneme. (Çev. Kılıçbay MA) Ayrıntı Yayınları: İstanbul, 1995.
24. Juul J. Half-Real. Cambridge: MIT, 2005.
25.
Kağıtçıbaş
ı Ç. Yeni însan ve İnsanlar. (s. 325-327). İstanbul: Sistem, 2005.
26. Knox S. Development and current use of the Knox Preschool Play Scale. (LD Parham, LS Fazio Ed.), Play in occupational therapy for children, St. Louis, MO: Mosby, 1997.
27. Kroeber AL, Kluckhohn C. Culture, Part III: Papers of the Peabody Museum of Harvard University, Cambridge: Harvard, 1952.
28. Lin HS. The Determinants of the timing of First Marriege for Women in Taiwan. Yayınlanmamış Doktora Tezi. The University of Michigan, 1988.
29.
Mangı
r M, Aktaş Y. Çocuğun gelişiminde oyunun önemi. Yaşadıkça Eğitim, 26: 14-20,
1993.
30. Massicotte JP. Physical activity in Nouvelle-France: Sports and games. (R Renson, PP
De Nayer, M Ostyn, Ed.). Belgium: HISPA, 1976.
31. McAuliffe K. "Making of a Mind.", New York : Omni, 1985.
32. Mead GH. Mind, self, and society. Chicago, IL: University of Chicago Press, 1934.
33. Mellou E. Play theories: A contemporary review. Early Child Development and Care,
102: 91-100, 1994.
34. Mora M. Medya ve kültürel kimlik. Uluslararası însan Bilimleri Dergisi, 5(1): 1-14,
2008.
35. Newcomb TM. Social Psychology. New York: The Dryden Press, 1950.
36. Nicolopoulou, A. Oyun, Bilişsel Gelişim ve Toplumsal Dünya: Piaget, Vygotsky ve Sonrası (MT Bağlı, Çev.), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37 (2): 137-169, 2004.
37. Onur B,
Güne
y N. Türkiye'de Çocuk Oyunları: Araştırmalar. Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları no: 12; Ankara: Kök Yayıncılık,
2004.
38. Orlick TD. Positive Socialization via Cooperative Games. Developmental Psychology, 17 (4): 426-429, 1981.
http://pjss.pau.edu.tr
Pamukkale Journal of Sport Sciences 2 1
Arslan & Bulgu 2010;1(1):08-22
39.
Oska
y Ü. XIX. Yüzyıldan günümüze kitle iletişiminin kültürel işlevleri: Kuramsal bir yaklaşım. İstanbul: Der Yayınları, 2000.
40. Özbakır İ. Geleneksel Türk çocuk oyunlarında fonksiyonel oyuncu "Ebe", Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, (2) 6: 481-492, 2009.
41. Pellegrini AD. A Short - Term Longitudinal Study of Children's Playground Games in Primary School: Implications for Adjustment to School and Social Adjustment in the USA and the UK. "SOCIAL DEVELOPMENT". Oxford: Blackwell, 2004.
42. Sehrewerdi NM. The ball and the mace (polo). (R Renson, PP De Nayer, M Ostyn, Ed.).
Belgium: HISPA, 1976.
43. Schuster CS, Ashburn SS. Play During Childhood: The process of Human Development, Brown and Company, s. 290-310, 1980.
44. Smith PK, Cowie H. Understanding Children's Development. Oxford: Basil Blackwell,
1989.
45. Sol S.
Bolvadin-Büyükkaraba
ğ Çocuk Oyunları. "Arayışlar-însan Bilimleri Araştırmaları Dergisi", 7 (14): 139-144, 2005.
46. Stagnitti K. Understanding play: The implications for play assessment. Australian Occupational Therapy Journal, 51: 3-12, 2004.
47. Suits BH. The Grasshopper: Games, Life, and Utopia. Toronto: Toronto, 1978.
48. Sutton-Smith B. The Study of games. (R Renson, PP De Nayer, M Ostyn, Ed.). Belgium:
HISPA, 1976.
49. Sutton-Smith B. The domestication of early childhood play. Play Rights, 10 (3): 270-297,
1988.
50. Sutton-Smith B. The ambiguity of play. Cambridge: Harvard, 1997.
51. Vygotsky LS. Play and its role in the mental development of the child. Soviet Psychology, 12: 6-18. (A stenographic record of a lecture given in 1933; included in J. S. Bruner, A. Jolly, & K. Sylva, eds., 1976; partly produced in Vygotsky, 1978.), 1967.
52. Winnicott DW. Playing and reality. London: Tavistock Publications, 1971.
53. Wittgenstein L. Philosophical Investigations. Oxford: Blackwell, 1953.
54.
Yılma
z S., Bulut Z. Kentsel Mekânlarda Çocuk Oyun Alanlarının Yeri ve Önemi: Erzurum Örneği. Milli Eğitim Dergisi, Sayı: 158, 2003.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com