You are here

Home » Content

TÜRKİYE’DE KALKINMA AJANSLARI POLİTİKASININ ÇÖZÜMLENMESİ: SÜREÇ ANALİZİ (AŞAMALAR YAKLAŞIMI)

DECONSTRUCTION OF THE DEVELOPMENT AGENCIES POLICY IN TURKEY: PROCESS ANALYSIS (STAGES APPROACH)

Journal Name:

  • Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The main goal of this study is to scrutinize public policy analysis by utilizing stages approach on development agencies which came to agenda due to membership candidacy of Turkey to European Union. Study starts with narrating the evolution of local and regional economic development policies of other countries. Later, local and regional development goals, programs and policies of Turkey and reflection of EU regional development policies upon Turkey are discussed. Finally, stages of agenda setting, formulation, legalization, implementation and evaluation of policies toward development agencies in Turkey are analyzed.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu yazının ana amacı AB’ye tam üyelik süreciyle gündeme gelen ve yerel/bölgesel kalkınmanın önemli araçlarından birisi olan kalkınma ajanslarının Türkiye’deki gelişimini, kamu politikası çözümleme yaklaşımı olan süreç analizi ışığında irdelemektir. Çalışmanın başlangıcında çeşitli ülkelerde yerel ve bölgesel kalkınma politikalarının gelişimi anlatılmaktadır. İzleyen kısımda Türkiye’de 1963’den itibaren uygulanan kalkınma planlarındaki yerel ve bölgesel kalkınma hedef ve politikaları ile AB bölgesel kalkınma hedefleri doğrultusunda yaşanan değişimlerin Türkiye’ye yansımaları ele alınmaktadır. Son olarak Türkiye’de kalkınma ajanslarına yönelik kamu politikalarının gündeme gelişi, formüle edilişi, kanunlaştırılması, uygulanması ve değerlendirilmesi analiz edilmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkiyede-kalkinma-ajanslari-politikasinin-cozumlenmesi-surec-analizi-asamalar-yaklasimi.pdf
  • 3
161
184
  • Turkish

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Akbaş, İ. (2015a) “Yerel Girişim Ortaklıkları ve İngiltere’de Kalkınma Ajanslarının Kapatılması”, Journal of Business Economics and Political Science, C: 4, S: 8, s. 83-96.
Akbaş, İ. (2015b) Aktörler Arası İlişkiler, Sorunlar Ve Sonuçlar Bakımından Türkiye’de Kalkınma Ajansları: Güney Ege Kalkınma Ajansı (GEKA) Örneği, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
Akgül, A. ve Kaptı, A. (2008) “Türkiye’nin Uyuşturucu ile Mücadele Politikası: Politika Analiz Süreci”, Editörler: S. Özeren, M. A. Sözer ve O. Ö. Demir, Yerelden Küresele Sınıraşan Suçlar, Ankara: Polis Akademisi, s. 75-99.
Apalı, A., Yıldız, R., Boztepe, E. ve Bayrak, S. (2014) “Bölgesel Kalkınma Ajansları: Fransa ve İngiltere Örnekleri”, Karadeniz, Y: 6, S: 23, s. 66-88.
Apan, A. (2004) “Bölge Kavramı ve Bölgesel Kalkınma Ajansları”, Çağdaş Yerel Yönetimler, C: 13, S: 4, s. 39-58.
Ataay, F. (2005a) “BKA Tasarımının ‘Kalkınma’ Anlayışı Üzerine”, Derleyen: M. Turan, Bölgesel Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir?, Ankara: YAYED adına Paragraf, s. 15-33.
Ataay, F. (2005b) “Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Kalkınma”, Kamu Yönetimi Reformu, Çevre ve Bölgesel Kalkınma Ajansları Yasa Tasarısı Sempozyumu, Ankara: TMMOB Çevre Mühendisleri Odası ve Yerel Yönetim Araştırma Yardım ve Eğitim Derneği, s. 49-53.
Avaner, T. (2005a) “Bölgesel Kalkınma Ajansları ve İstatistiki Bölge Birimi”, Kamu Yönetimi Reformu, Çevre ve Bölgesel Kalkınma Ajansları Yasa Tasarısı Sempozyumu, Ankara: TMMOB Çevre Mühendisleri Odası ve Yerel Yönetim Araştırma Yardım ve Eğitim Derneği, s. 59-63.
Avaner, T. (2005b) “BKA Siyasi Rejim Sorunu Yaratır Mı?”, Derleyen: M. Turan, Bölgesel Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir?, Ankara: YAYED adına Paragraf, s. 239-263.
Bayramoğlu, S. (2005) Türkiye’de Bölgesel Politikaların Gelişimi, Derleyen: M. Turan, Bölgesel Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir?, Ankara: YAYED adına Paragraf, s. 35-119.
Bilen, Ö. (2003) Bölgesel/Yerel Kalkınmada Kullanılabilecek Finansal Sistemler, Aracı Kurumlar ve Türkiye İçin Önermeler, DPT Uzmanlık Tezi, Ankara.
Brewer, G. D., and DeLeon, P. (1983) The Foundations of Policy Analysis, Homewood, Illinois: Dorsey Press.
Can, E. (2004) Avrupa Birliği Bölgesel Politikaları ve Yapısal Fonlar: Uyum Sürecinde Türkiye İçin Bir Değerlendirme, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Can, E. (2012) “Kalkınma Ajansları Bölgesel Gelişmeyi Hızlandıracak”, http://www.kobifinans.com.tr/tr/bilgi_merkezi/021611/21307, 06.05.2012.
Çamur, K. C. ve Gümüş, Ö. (2004) “İstatistiki Bölge Birimleri (NUTS Sistemi)”, Derleyen: M. Turan, Bölgesel Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir?, Ankara: YAYED adına Paragraf, s. 147-157.
Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz, 2016; 9(3)
180
Çevik, H. H. ve Demirci, S. (2012) Kamu Politikası: Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme, 2. Baskı, Ankara: Seçkin.
DeLeon, P. (1999) “The stages approach to the policy process: What has it done? Where is it going”, Editor: P. A. Sabatier, Theories of the Policy Process [First Edition], Boulder, Colorado: Westview Press, p. 19-32.
Demirci, A. G. (2003) “Bölgesel Kalkınma Ajansları”, Kamu Yönetimi Dünyası Dergisi, Y: 4, S: 15, s. 16-20.
Demiroğlu, M. ve Demiroğlu, E. T. (2014) “Türkiye ve İngiltere Kalkınma Ajansları: İngiltere Deneyiminden Alınabilecek Dersler”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C: 13, S: 48, s. 176-199.
Dimaggio, P., and Powell, W. W. (1983) “The Iron Cage Revisited: Collective Rationality and Institutional Isomorphism in Organizational Fields”, American Sociological Review, V. 48, N. 2, p. 147-160.
Dinler, Z. (2008) Bölgesel İktisat: Genel Olarak ve Türkiye’de Bölgeler Arası Gelişmişlik Farklarının Ortaya Çıkışı ve Azaltılmasına Yönelik Politikalar, 8. Basım, Bursa: Ekin Kitabevi.
Doğruel, F. (2006) “Türkiye’de Bölgesel Politikalar”, Derleyen: A. Eraydın, Değişen Mekan, Mekansal Süreçlere İlişkin Tartışma ve Araştırmalara Toplu Bakış 1923–2003, Ankara: Dost Kitabevi, s. 164-195.
Dolowitz, D. P., and Marsh, D. (2000) “Learning from Abroad: The Role of Policy Transfer in Contemporary Policy‐Making”, Governance: An International Journal of Policy and Administration, V. 13, N. 1, p. 5-23.
DPT (2000) Uzun Vadeli Strateji ve 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı 2001–2005, Ankara: DPT.
DPT (2000a) 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı; Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara: DPT.
DPT (2003a) Ön Ulusal Kalkınma Planı, 2004-2006, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri /AdaylikSureci/Kob/Turkiye_Kat_Ort_Belg_2003.pdf, 15.04.2015.
DPT (2003b) Türkiye İçin Katılım Ortaklığı Belgesi (14 Nisan 2003 Tarihinde AB Konseyi Tarafından Kabul Edilen Nihai Metin), Ankara.
DPT (2006) Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013), Ankara: DPT.
Dulupçu, M. A. (2006) “Bölgesel Politikalar Kopyalanabilir Mi? Bölgeselleş(tir)me (Yönetim) Karşısında (Yeni) Bölge(sel)cilik (Yönetişim)”, Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu, Ankara: TEPAV, s. 233-255.
Dye, T. R. (2002) Understanding Public Policy, Tenth Edition, Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall.
Elvan, L. (2012) “Bölgesel Gelişme ve Bölgeler Arası Gelişmişlik Farkları”, Türkiye Ekonomi Kurumu, Tartışma Metinleri, N. 6, s. 94-114. https://www.econstor.eu/bitstream/10419/81616/1/690105940.pdf
Eraydın, A. (2004) “Bölgesel Kalkınma Kavramı, Kuram ve Politikalarında Yaşanan Değişimler”, Kentsel Ekonomik Araştırmalar Sempozyumu, Cilt -1, Ankara: DPT-PAÜ, s. 126-146.
Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz, 2016; 9(3)
181
Eraydın, A. (2006) “Mekansal Süreçlere Toplu Bakış”, Derleyen: A. Eraydın, Değişen Mekan, Mekansal Süreçlere İlişkin Tartışma ve Araştırmalara Toplu Bakış, 1923-2003, Ankara: Dost Kitabevi, s. 25-67.
Erçakar, M. E. (2010) “Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Türkiye Uygulaması”, Mevzuat Dergisi, Y: 13, S: 153, Eylül. http://www.mevzuatdergisi.com/2010/09a/01.htm
Ergun, T. (1993) “Bölgelerarası Dengesizliklerin Giderilmesinde Bölgesel Örgütlenmelerin Önemi: Tennessee Valley Authority”, Amme İdaresi Dergisi, C: 26, S: 1, s. 71-82.
Eşiyok, B. A. (2009) “Bölgesel Kalkınma ve GAP”, Türk İdare Dergisi, Y: 81, S: 463-464, s. 103-130.
Filiztekin, A. (2008) Türkiye’de Bölgesel Farklar ve Politikalar, İstanbul: TÜSİAD Yayınları.
Frumkin, P., and Galaskiewicz, J. (2004) “Institutional Isomorphism and Public Sector Organizations”, Journal of Public Administration Research and Theory, V. 14, N. 3, p. 283-307.
Gibbs, D. (1998) “Regional Development Agencies and Sustainable Development”, Regional Studies, V. 32, N. 4, p. 365-368.
Göymen, K. (2004) “Türkiye’de Bölge Kavramı ve Politikaların Gelişimi”, AB ve Türkiye’de Bölgesel Yönetişim Uluslararası Konferansı, İstanbul: Pendik Belediyesi, s. 13-39.
Gül, H. ve Özgür, H. (2004) “Ademi Merkeziyetçilik ve Merkezi Yönetim-Yerel Yönetim İlişkisi”, Editörler: M. Acar ve H. Özgür, Çağdaş Kamu Yönetimi –II: Konular, Kuramlar ve Kavramlar, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım, s. 161-204.
Gül, Z. (2011) “Kamu Politikasında Kurumsallık (Institutionalism) Teorisi”, Editör: A. Kaptı, Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler, Ankara: Seçkin, s. 71-84.
Güler, Birgül A. (2005) “Sunuş”, Derleyen: M. Turan, Bölgesel Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir?, Ankara: YAYED adına Paragraf, s. 3-10.
Güler, B. A. (2006) Ajanslar Üzerine: Merkezi Yatırım Destek Ajansı Işığında Bölgesel Kalkınma Ajansları, https://politics.ankara.edu.tr/bguler/pdf/kalkinmajansi_guler.pdf, 06.04.2012.
Hargrove, E. C. (1994) Prisoners of Myth: The Leadership of the Tennessee Valley Authority, 1933-1990, Princeton University Press.
Hasanoğlu, M. ve Aliyev, Z. (2006) “Avrupa Birliği ile Bütünleşme Sürecinde Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Ajansları”, Sayıştay Dergisi, S: 60, Ocak-Mart, s. 81-103.
Haşar, Ç. (2008) “Yerel Kalkınma Kuruluşları (YKK’lar) ve Bölgesel Kalkınma Ajansları (BKA’lar)”, TEPAV / Bülten, S: 4, s. 4-7.
Hughes, J. T. (1998) “The Role of Development Agencies in Regional Policy: An Academic and Practitioner Approach”, Urban Studies, V. 35, N. 4, p. 615-626.
Jann, W. and Wegrich, K. (2007) “Theories of the Policy Cycle”, Editors: F. Fischer, G. J. Miller, and M. S. Sidney, Handbook of Public Policy Analysis, Theory, Politics and Methods, Boca Raton, Florida: CRC Press, Taylor & Francis Group, p. 43-62.
Kalkınma Bakanlığı (2011) Kalkınma Ajansları 2010 Yılı Faaliyet Raporu, Ankara: Kalkınma Bakanlığı, İzleme Değerlendirme ve Analiz Daire Başkanlığı.
Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz, 2016; 9(3)
182
Kalkınma Bakanlığı (2013a) 2014–2018 Onuncu Kalkınma Planı, http://www.dap.gov.tr/yeniDosyalar/Kaynaklar/Onuncu_Kalkinma_Plani.pdf, 10.02.2016.
Kalkınma Bakanlığı (2013b) Kalkınma Ajansları Genel Faaliyet Raporu 2012, Ankara: Kalkınma Bakanlığı, İzleme Değerlendirme ve Analiz Daire Başkanlığı. http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Yayinlar, 16.02.2016.
Kalkınma Bakanlığı (2014) Bölgesel Gelişme Ulusal Stratejisi: 2014–2023, Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
Kaptı, A. (2011) (Editör) Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler, Ankara: Seçkin.
Kaptı, A. ve Alaç, A. E. (2013) “Kamu Politikalarının Uygulama Aşaması”, Editörler: M. Yıldız ve M. Z. Sobacı, Kamu Politikası: Kuram ve Uygulama, Ankara: Adres Yayınları, s. 228-243.
Karabıçak, M. (2000) “Türkiye’de Ekonomik İstikrarsızlığın Tarihsel Gelişim Süreci”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C: 5, S: 2, s. 49-65.
Karasu, K. (2005) “İngiltere’de Bölge Kalkınma Ajansları”, Derleyen: M. Turan, Bölgesel Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir?, Ankara: YAYED adına Paragraf, s. 197-238.
Kazgan, G. (2005) Türkiye Ekonomisinde Krizler (1929–2001): “Ekonomik Politik” Açıdan Bir İrdeleme, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
Kepenek, Y. ve Yentürk, N. (2000) Türkiye Ekonomisi, 6. Baskı, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Koçberber, S. (2006) “Kalkınma Ajansları ve Sayıştay Denetimi”, Sayıştay Dergisi, S: 61, s. 37-55.
Kulaç, O. ve Çalhan, S. (2013) “Bir Kamu Politikası Süreci Analizi: Milli Eğitim Bakanlığı ve Yükseköğretim Kurulu Yurtdışı Lisansüstü Bursları”, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C: 5, S: 10, s. 205-225.
Kutlu, Ö. (2008) “İdari Reform Transferi: Ülkelerin Birbirlerinden Kamu Politikaları Transfer Etmeleri ve Öğrenmeleri”, Editörler: A. Balcı, A. Nohutçu, N. K. Öztürk ve B. Öztürk, Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, 2. Baskı, Ankara: Seçkin, s. 125-154.
OECD (2009) Governing Regional Development Policy: The Use of Performance Indicators, Paris: OECD. http://www.oecd-ilibrary.org/urban-rural-and-regional-development/govern..., 12.05.2012.
Oskay, C. S. ve Kubar, Y. (2007) “Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türkiye’de Bölgesel Kalkınmanın Finansmanında Kalkınma Ajansları”, Selçuk Üniversitesi Karaman İİBF Dergisi, Yerel Ekonomiler Özel Sayısı, s. 204-214.
Övgün, B. (2007) “Bir Politika Transferi Örneği: Kalkınma Ajansları”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, C: 62, S: 3, s. 233-255.
Özen, P. (2005) Bölgesel Kalkınma Ajansları, Ankara: TOBB-TEPAV, http://www.tepav.org.tr/upload/files/1271245092r8246.Bolgesel_Kalkinma_A... 06.04.2012.
Özer, M. A. (2012) “Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Sosyal Ekonomik İşlevleri”, Kamu-İş Dergisi, C: 12, S: 2, s. 37-74.
Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz, 2016; 9(3)
183
Özgür, H. ve Erdal, E. (2003) “Yerel ve Bölgesel Ekonomik Büyüme ve Gelişme Teorileri”, Editör: M. A. Çukurçayır, Küresel Sistemde Siyaset Yönetim Ekonomi, Konya: Çizgi Kitabevi, s. 325-369.
Özgür, H. and Kulaç, O. (2015) “An Analysis of the Studies on Thınk Tanks Success and Ranking”, European Scientific Journal, V. 2, p. 73-90.
Rossiter, W., and Price, L. (2013) “Local Economic Strategy Development under Regional Development Agencies and Local Enterprise Partnerships: Applying the Lens of the Multiple Streams Framework”, Local Economy, V. 28, N. 7-8, p. 852-862.
Sabatier, P., and Mazmanian, D. (1980) “The Implementation of Public Policy: A Framework of Analysis”, Public Studies Journal, V. 8, N. 4, p. 538-560.
Sabatier, P. (1999) “The Need for Better Theories”, Editor: P. A. Sabatier, Theories of the Policy Process [First Edition], Boulder, Colorado: Westview Press, p.
Savaş Yavuzçehre, P. ve Özgür, H. (2016) “İş Dünyası Sivil Toplum Kuruluşları ve Odaları İşbirliğine İl Temelli Bir Örnek Olarak Denizli Platformu”, The Journal of Academic Social Science Studies, V. 46, p. 209-220.
Sayın, D. (2005) “Hizmette Yerellik ve Bölgeselcilik”, Derleyenler: M. Turan, Bölgesel Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir?, Ankara: YAYED adına Paragraf, s. 265-280.
Shenhav, Y. A., and Kamens, D. H. (1991) “The Costs of Institutional Isomorphism: Science in Non-Western Countries”, Social Studies of Science, V. 21, N. 3, p. 527-545.
Sidney, M. S. (2007) “Policy Formulation: Design and Tools”, Editors: F. Fischer, G. J. Miller, and M. S. Sidney, Handbook of Public Policy Analysis, Theory, Politics and Methods, Boca Raton, Florida: CRC Press, Taylor & Francis Group, p. 79-87.
Sobacı, M. Z. (2009) İdari Reform ve Politika Transferi: Yeni Kamu İşletmeciliğinin Yayılışı, Ankara: Turhan Kitabevi.
T.C. 58. Hükümet Acil Eylem Planı (AEP) (2003) http://ekutup.35dpt.gov.tr/plan/aep.pdf, 06.04.2012.
T.C. 60. Hükümet Programı Eylem Planı (2008) http://ekutup.dpt.gov.tr/plan/ep2008.pdf/, 06.02.2012.
Tezcek, Ö. (2011) Düşünce Fabrikaları (Sermayenin Harici Belleği), İstanbul: SAV Yayınları.
TMMOB (2012) http://www.tmmob.org.tr/resimler/ekler/56f391937dfd439_ek.pdf?tipi=15& turu=H&sube=0, 20.05.2012.
Tuncel, C. O. ve Bakir, H. (2010) “Yenilik Temelli Bir Bölgesel Gelişme Sürecinde Kalkınma Ajanslarının Yeri”, İşletme ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, C: 1, N: 4, s. 19-41.
Turan, M. (2005) “Bölgesel Kalkınma Programları”, Derleyen: M. Turan, Bölgesel Kalkınma Ajansları Nedir, Ne Değildir?, Ankara: YAYED adına Paragraf, s. 159-180.
Weible, C. M. (2014) “Introducing the Scope and Focus of Policy Process: Research and Theory”, Editors: P. A. Sabatier and C. M. Weible, Theories of the Policy Process, Third Edition, Boulder, Colorado, Westview Press, p. 3-21.
Womack, J. P., Jones, D. T., and Roos, D. (1990) Machine That Changed the World, New York, Simon and Schuster for Rawson Associates.
Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Temmuz, 2016; 9(3)
184
Yıldız, M. ve Sobacı, M. Z. (2013) “Kamu Politikası ve Kamu Politikası Analizi; Genel Bir Çerçeve”, Editörler: M. Yıldız ve M. Z. Sobacı, Kamu Politikası: Kuram ve Uygulama, Ankara: Adres Yayınları, s. 16-42.
Yılmaz, B. (2011) “Bölgesel Politikaların Tarihsel Gelişimi ve Yeni Bir Model Olarak Kalkınma Ajansları”, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (Eski adı Akademik Fener), S. 15, s. 29-41.
Resmi Gazete 1: http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2008/11/20081122.htm, 16.04.2012.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com