You are here

Ekosofi: Yeni Milenyumun İnsancıl Paradigması

The Ecosophy: Humanistic Paradigm of the New Millennium

Journal Name:

Publication Year:

Author Name
Abstract (2. Language): 
The forming of ecosophy as philosophic paradigm is an expression of the objective necessity of setting up a new cultural consciousness and vital strategy, based on the humanistic ideals of culture. The fundamental idea of this new paradigm has for its deep basis the understanding that through its cultural matrix the Man imparts meaning of being by rationalizing in a specific way its place in the World and becomes conscious the function of its own existence. The ecosophy teaches that in the long run the Man can exhaust the vitality of Gaea by decreasing her productivity and can erase key species from her life supporting system. However the Reason ordains Man to save her by overcoming its suicidal aggressive greed -- the price that all living beings pay for this great gift of life, including the Man. In this sense, the ecosophy is basic source of ideas and values, needed for the emerging and development of ecology of spirit which is essential element of the modern ecological culture.
Abstract (Original Language): 
Felsefi bir paradigma olarak ekosofinin biçimlenmesi, insancıl kültür ideali üzerine temellenen yeni bir kültürel bilinç ve yaşamsal stratejiyi kurmanın nesnel zorunluluğunun bir ifadesidir. Bu yeni paradigmanın temel fikri, derin temeline dair, kültürel matris aracılığı ile insanın belirli bir tarzda, dünyadaki yerini rasyonalize ederek varlığa anlamını verdiği ve onun kendi varoluşunun işlevini bilinçli kıldığı bir anlayışa sahiptir. Ekosofi, uzun vadede, insanın, Gaea’nın verimlliğini azaltarak yaşama gücünü tüketebildiğini ve yaşamından sistemi destekleyici anahtar türleri ortadan kaldırabildiğini öğretir. Bununla birlikte, akıl, insanı, yok edici saldırgan ihtirasının üstesinden gelerek korur – insan dahil bütün yaşayan varlıkların bu büyük yaşam armağanı için ödediği bedel. Bu anlamda, ekosofi, modern ekolojik kültürün temel öğesi olan tinin ekolojisinin ortaya çıkması ve gelişmesi için ihtiyaç duyulan fikirlerin ve değerlerin kaynağıdır.
FULL TEXT (PDF): 
94-99

REFERENCES

References: 

Atasoy, E. (2004) Çevre için Egitim. Çocuk Doga Etkileşimi [Ecological Education.
Child and Nature Relations]. Bursa, Turkey: Ezgi Yaymevi.
Bayraktar, M. (1992) Islam ve ekoloji [ Islam and Ecology]. Ankara, Turkey: DIB
Yayınları.
Cassirer, Е. (1951) An Essay on Man. New Haven: Yale University Press.
Dodel, R. & D’Agagio, N. (1988), Chovekat – smisal i sadba [Man – Meaning and
Destity]. Sofia, Bulgaria: Narodna mladezh.
Duralı, T. (1992) Bioloji Felsefesi [Philosophy of Biology]. Ankara, Turkey: Akçağ
Yayınları.
Frolov, I. Т. (1989) O cheloveke i gumanizme [On Man and Humanism]. Moscow,
Russia: Politicheskaya literatura.
Gor, Аl. (1992) Earth in the Balance. Houghton Miflin Company.
Los, V., Semenova, S., Gacheva, A., Subetto, A., Leskov, L., Shkolenko, Y., et al. (1997)
Strategia vyzhivaniya: kosmism i ekologia [ Strategy of Survival: Cosmism and Ecology].
Мoscow, Russia: Editorial URSS.
Lovelock, J. (2000) Gaia: A New Look at Life on Earth. Oxford University Press.
Peccei, А. (1977) The Human Quality. Pergamon Press.
Schweitzer, A. (1990) Kultura i etika [Culture and Ethics ]. Sofia, Bulgaria: Nauka i
izkustvo.
Sezen, Y. (1997) Humanizm ve Atatürk Devrimleri [ Humanism and the Reforms of
Ataturk]. Istanbul, Turkey: Ayışığı Kitapları.
Toynbee, А. & Ikeda, D. (1976) Choose Life. Oxford University Press.
Ünder, H. (1996) Çevre felsefesi. Etik ve Metafizik görüşler [Ecological Philosophy.
Ethical and Philosophical Views]. Ankara, Turkey: Doruk Yayımcılık,
Zagorov, О. (2000) Uvod v ekosofiyata. Filosofski problemi na ekologiyata.
[ Introduction to Ecosophy. Philosophical Problems of Ecology]. Sofia, Bulgaria: Bulgarika.
Zagorov, О. (2006) Smisalat [ Meaning of Life]. Sofia, Bulgaria: Avangard Prima.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com