You are here

Home » Content

ÇEVRE SORUNLARI İLE MÜCADELEDE MALİYE POLİTİKALARI

FISCAL POLICIES AGAINST ENVIRONMENTAL PROBLEMS

Journal Name:

  • Journal of Life Economics

Publication Year:

  • 2017
DOI: 
http://dx.doi.org/10.15637/jlecon.191

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Reducing waste and residues causing environmental pollution, recycling or reusing waste, developing production technologies that can be achieved with less pollution and ensuring energy saving and, most importantly, making environmental and production preferences more environmentally friendly can be realized through fiscal policy instruments such as ecological taxation and which can be create a resource which to cover the damage caused by environmental pollution. In this study, firstly, the theoretical infrastructure and current status of environmental problems are discussed, afterwards the instruments of fiscal policy that can be used to solve these problems are examined and solution proposals are introduced. Particularly in international organizations such as the United Nations, there are important responsibilities and duties in the determination of environmental policies and in the resolution of environmental problems. Considering this thought, in this paper "green economy" subject, reduces the ecological and environmental risks to a considerable extent, but as a concept that improves social equality and human well-being, it can be used not only as an environment but also as an effective tool for achieving economic development.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Çevre kirliliğine sebep olan atık ve artıkların azaltılması, atıkların geri kazanılması veya yeniden kullanılması, daha az kirlilikle elde edilebilecek üretim teknolojilerin geliştirilmesi ve enerji tasarrufunun sağlanması ve en önemlisi üretim ve tüketim tercihlerinin çevreye duyarlı bir hale getirilmesi ekolojik vergiler gibi maliye politikası araçları ile gerçekleştirilebilmekte ve çevre kirliliği ile oluşan zararın karşılanması için bir kaynak elde edilebilmektedir. Bu çalışmada öncelikle çevre sorunlarının teorik altyapısı ve güncel durumu ele alınmış, devamında bu sorunların çözümünde kullanılabilecek maliye politikası araçları incelenmiş ve çözüm önerileri getirilmiştir. Özellikle Birleşmiş Milletler gibi uluslararası kuruluşlara çevre politikalarının belirlenmesi ve çevre sorunlarının çözümü hususunda önemli sorumluluk ve görev düşmektedir. Bu düşünceden hareketle makalede ”yeşil ekonomi konusu”; ekolojik ve çevresel riskleri belirgin bir şekilde azaltırken, sosyal eşitlik ve insan refahını iyileştiren bir kavram olarak, sadece çevreyi korumakla kalmayıp, ekonomik kalkınmanın sağlanmasında da etkili bir araç olarak kullanılabileceği ele alınmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-cevre-sorunlari-ile-mucadelede-maliye-politikalari.pdf
  • 12
167
190
  • Turkish

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Akbaş Akdoğan D. (2016) , Türkiye’de Yenilenebilir Enerjiye Yönelik Teşviklerdeki Son
Gelişmeler. M. Aydın ve S.S. Tan, (Ed.), Political Economy of Taxation, (151-
165), Londra, IJOPEC Publication.
Bağdiden M. ve Demir E. (2010), Küresel Isınmayla Mücadelede Türk Vergi Mevzuatı, ZKÜ
Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 6, Sayı 12.
Bal H.Ç. (2012), Sürdürülebilir Kalkınma Çerçevesinde Çevre Sorunlarıyla Mücadele Aracı
Olarak Kirlilik İzinleri Piyasasının Etkinliği, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bal H. Ç. (2013), Dünyada ve Türkiye’de Kirlilik İzinleri Piyasaları ve Çevre Sorunlarının
Çözümünde Bu Piyasaların Etkinliği, Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler
Elektronik Dergisi, Sayı: 7.
Balın B.E. (2011), Çevre Politikası (İktisadi Bir Yaklaşım), Derin Yayınları, İstanbul.
Baykal H. ve Baykal T. (2008), Küreselleşen Dünya’da Çevre Sorunları, Mustafa Kemal
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 9.
Bilgin S. ve Orkunoğlu I.F. (2010), Fiskal ve Ekstrafiskal Amaçlar Bağlamında 1970’lerden
Günümüze Çevre Vergileri, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi
Dergisi 12/1.
Bozkurt Y. (2016), Çevre Sorunları ve Politikaları, Ekin Yayınevi, Bursa.
Busch J., (2015), Climate Change and Development in Three Charts, Central For Global
Development, (Erişim: http://www.cgdev.org/blog/climate-change-anddevelopment-
three-charts).
CAT (2015), Climate Action Tracker (Erişim:http://climateactiontracker.org/global.html)
Çelikkaya A. (2011), Avrupa Birliği Üyesi Ülkelerde Çevre Vergisi Reformları ve
Türkiye’deki Durumun Değerlendirilmesi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler
Dergisi, Cilt:11, Sayı:2.
Dağdemir Ö. (2015), Çevre Sorunlarına Ekonomik Yaklaşımlar ve Optimal Politika
Arayışları, Gazi Kitabevi, Ankara.
Durman M., Önder H. (2016), Doğal Kaynaklar ve Çevre Ekonomisi, Ekin Yayınları, Bursa.
Erdoğdu M.(2006), Küresel Kolektif Varlıklar, Finansman Problemleri ve Düzeltici
Vergileme Temelli Çözüm Yolları, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: XXI,
Sayı 1.
Fındık H. (2015), Termik Santrallerde Çevresel Maliyetlerin Muhasebeleştirilmesi, Gaziantep
University Journal of Social Sciences, 2015 14(4):781-796.
Groosman B., (1999), Pollution Tax, Center for Environmental Economics and Management
Faculty of Economics and Applied Economics, University of Ghent.
Gündüz İ. O. (2013a), Bir Çevre Vergisi Türü Olarak Enerji Vergisi: Fosil Yakıtların
Vergilendirilmesi-I, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 22, Sayı 2.Gündüz İ.O. (2013b), Bir Çevre Vergisi Türü Olarak Enerji Vergisi: Fosil Yakıtların
Vergilendirilmesi-II, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 22, Sayı 2.
IEA (2012), Key World Energy Statistics, International Energy Agency, France.
IEA (2014), Key World Energy Statistics, International Energy Agency, France.
IEA (2016), Key World Energy Statistics, International Energy Agency, France.
ILO (2011), Policy Options and Instruments For A Green Economy, International Institute
For Labour Studies, EC-IILS Joint Discussion Paper Series No. 12.
IRENA (2016), Renewable Energy and Jobs Annual Review 2016, International Renewable
Energy Agency, (Erişim:
http://www.irena.org/menu/index.aspx?mnu=Subcat&PriMenuID=36&CatID=14
1&SubcatID=2729)
Jamali T.,(2007), Ekolojik Vergiler , Yaklaşım Yayınları, Ankara.
Kargı V. ve Yüksel C. (2010), Çevresel Dışsallıklarda Kamu Ekonomisi Çözümleri, Maliye
Dergisi, Sayı:159.
Kaygalak I. ve Işık Ş., (2007), Kentleşmenin Yeni Ekonomik Boyutları, Ege Coğrafya
Dergisi, Sayı:16.
Kızılboğa R. ve Batal S. (2012), Türkiye’de Çevre Sorunlarının Çözümünde Yerel
Yönetimlerin Rolü ve Önemi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, Cilt: 9,Sayı: 20.
Kirmanoğlu H., (2013), Kamu Ekonomisi Analizi, Beta Yayınları, 4.Baskı, İstanbul.
Kyoto Protokolü (1998), Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi “Kyoto
Protokolü”, (Erişim:
http://iklim.cob.gov.tr/iklim/Files/Mevzuat/kyoto_protokol.pdf)
OECD (2013), Inventory of Estimated Budgetary Support and Tax Expenditures for Fossil
Fuels.
Organ İ ve Çiftçi T. (2013), Karbon Vergisi, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 1.
Önder R. (2016), Çevre Sorunları. Aysel Aydın KOCAEREN (Editör), Çevre ve Enerji (s.114-
153), Nobel Yayınları, Ankara.
Özdemir B., (2009), Küresel Kirlenme Sürdürülebilir Ekonomik Büyüme ve Çevre Vergileri,
Maliye Dergisi, Sayı: 156.
Özdemir Z. ve Özekicioğlu H. (2006), “Kentleşme ve Çevre Sorunları” Süleyman Demirel
Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 11 Sayı: 1.
Öztürk N. (2016), Kamu Ekonomisi, Ekin Yayınevi, Bursa.
Ponting C.; (2000), Dünyanın Yeşil Tarihi, (Çev.) Ayşe BAŞCISANDER, İstanbul: Sabancı
Üniversitesi.
Savaşan F. (2016), Kamu Ekonomisi, Dora Basım-Yayın, Bursa.
Stiglitz J. , Walsh C. (2006), Economics, W. W. Norton & Company, New York.
The World Bank (2008), The Little Green Data Book.The World Bank (2016), The Little Green Data Book.
Turhan S. (1992), “Maliye Politikası ve Çevre Kirliliği”, Maliye Araştırma Merkezi
Konferansları Prof. .Dr. Bedi N. Feyzioğlu’na Armağan, Sayı:35.
TÜİK (2016), Sera Gazı Emisyon Envanteri, Sayı: 21582, (Erişim:
http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21582).
Türkeş, M., Sümer, U. M. ve Çetiner, G. (2000). ‘Küresel iklim değişikliği ve olası etkileri’,
Çevre Bakanlığı, Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi
Seminer Notları (13 Nisan 2000, İstanbul Sanayi Odası).
UN (2015), Demographic Year book, United Nations Publication, New York.
UN Department of Economic and Social Affairs Urban and Rural Population,
http://www.un.org/en/development/desa/population/publications/dataset/ur...
anAndRuralPopulationByAgeAndSex.shtml
UNEP (2011), Towards a Green Economy: Pathways to Sustainable Development and
Poverty Eradication, United Nations Environment Programme.
UNEP, (2010), Green Economy- Fiscal Policy, Economics and Trade Branch, Geneva.
WHO (2014), http://www.who.int/mediacentre/news/releases/2014/air-pollution/en/.
World Bank (2010), Development and Climate Change, World Development Report.
World Bank (2013), THE LITTLE GREEN DATA BOOK, Washington.
Yılmaz, A., Bozkurt, Y. ve Taşkın, E. (2005). “Doğal Kaynakların Korunmasında Çevre
Yönetiminin Etkinliği”, D.P.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com