You are here

OKUL ÖNCESİ ÖĞRETMENLERİNİN YAŞLARI VE MESLEKİ DENEYİMLERİ AÇISINDAN KAYNAŞTIRMA UYGULAMALARINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
This research has been carried out in order to analyze the opinions of preschool teachers about the application of integration as regards preschool teacher’s age and profession experience. In this research, 62 preschool teachers from 31 primary schools and 9 independent nursery schools affiliated with the Ministry of Education in the city of Edirne and its districts who voluntarily wanted to participate in the research are included. “The Scale of The Attitude Towards The Application of Integration in Preschool Education” developed by Özbaba (2000) and “General Information Form” developed by the researches to know about the teachers were used in the research in order to determine the opinions of preschool teachers about integration. As a result of the research, it was found out that as preschool teachers’ age, and academic degree in the profession increases, they exhibit a negative attitude towards the application of integration.
68-74

REFERENCES

References: 

Akçamete, G. (1998). Özel Gereksinimli Bireyler ve Özel Eğitim, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi
İlköğretim Öğretmenliği Lisans Tamamlama Programı Özel Eğitim Ders Kitabı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi
Yayınları.
Allen, K. E. & Cowdery, G. E. (2005). The Exceptional Child: Inclusion in Early Childhood Education, 5th Edition,
USA: The Thomson Corporation.
Altun, T. & Gülben, A. (2009). Okul Öncesinde Özel Gereksinim Duyan Çocukların Eğitimindeki Uygulamalar ve
Karşılaşılan Sorunların Öğretmen Görüşleri Açısından Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu
Eğitim Fakültesi Dergisi. 28, 253 -272.
Artan, İ. & Uyanık-Balat, G. (2003). Okul Öncesi Eğitimcilerinin Entegrasyona İlişkin Bilgi ve Düşüncelerinin
İncelenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 11(1), 65-80.
Avcıoğlu, H., Pınar, E. & Öztürk, T. (2005). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Uygulanan Kaynaştırmaya Yönelik
Öğretmen Ve Anne-Baba Tutumlarının İncelenmesi, 14. Ulusal Özel Eğitim Kongresi Bildirileri, Özel Eğitimden
Yansımalar, Ankara: Kök Yayıncılık.
Avramidis, E., Bayliss, P. & Burden, R. (2000). A Survey into Mainstream Teachers’ Attitudes Towards the
Inclusion of Children with Special Educational Needs in the Ordinary School in One Local Education Authority,
Educational Psyhology, 20(2), 191-211.
Başbakanlık Özürlüler İdaresi (2002). 573 sayılı Özel Eğitim Hizmetleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname,
Özürlülerle İlgili Mevzuat, Ankara: Başbakanlık Özürlüler İdaresi Yayınları.
Batu, S. & Kırcaali-İftar, G. (2005). Kaynaştırma. Ankara: Kök Yayıncılık.
Diken, İ. & Sucuoğlu, B. (1999). Sınıfında Zihinsel Engelli Çocuk Bulunan ve Bulunmayan Sınıf Öğretmenlerinin
Zihin Engelli Çocukların Kaynaştırılmasına Yönelik Tutumlarının Karşılaştırılması, Özel Eğitim Dergisi, 2(3), 25-39.
Ertunç, N (2008). Kaynaştırma Eğitimi Uygulanan İlköğretim İkinci Kademede Görev Alan Beden Eğitimi
Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimi Hakkındaki Bilgi Düzeylerinin ve Sınıflarındaki Engelli Öğrencilere Bakış
Açılarının Değerlendirilmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Yelkentepe Yayınları.
Gomez, R. & Diken, İ. (2003). Early Childhood Education and Special Education: Establishing and Strengthening
Common Bonds for Inclusion. Boğaziçi University Journal of Education, 20(1):1-10.
Kuz, T. (2001). Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Tutumların İncelenmesi. Uzmanlık tezi. Ankara: Başbakanlık
Özürlüler İdaresi Başkanlığı Yayınları, 17.
Lindsay, G. (2007). Educational psychology and the effectiveness of inclusive education/ mainstreaming. British
Journal of Educational Psycology, 77 (1), 1-24.
Mağden, D. & Avcı, N. (1999). Öğretmen Adaylarının Özürlü Öğrencilerin Kaynaştırılmasına İlişkin Görüşleri,
Eskişehir: IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri.
Metin, N. (1992). Okul Öncesi Dönemde Özürlü Çocuklar İçin Kaynaştırma Programları, Özel Eğitim Dergisi,
1(2), 32-36.
Millî Eğitim Bakanlığı (2000). Özel Eğitim Hakkında Kanun Hükmünde Kararname ve Özel Eğitim Hizmetleri
Yönetmeliği. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
Orel, A., Zerey, Z. & Töret, G. (2004). Sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırmaya yönelik tutumlarının
incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (1), 23-33.
Özbaba, N. (2000). Okulöncesi Eğitimcilerinin ve Ailelerin Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar İle Normal Çocukların
Entegrasyonuna (Kaynaştırılmasına) Karşı Tutumları, (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü.
Özdemir, N. (2008). Sınıfında Kaynaştırma Öğrencisi Olan ve Olmayan İlköğretim Öğretmenlerinin Tükenmişlik
Düzeylerinin Karşılaştırılması, (Yüksek Lisans Tezi), Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Sargın, N. (2002). Anasınıfında Bulunan Zihinsel Engelli Çocuklara Yönelik Öğretmen Tutumlarına İlişkin Bir
Çalışma, XI. Ulusal Eğitim Kongresi Bildirileri, Konya: Eğitim Kitapevi Yayınları.
Sarı, H. (2002). Özel Eğitime Muhtaç Öğrencilerin Eğitimleriyle İlgili Öneriler, Ankara: Pegem A Yayınları.
Schulz, J. B., Carpenter, C. D. & Turnbull, A. P. (1991). Managing classroom behavior, Mainstreming Exceptional
Students: A Guide For Classroom Teachers, Boston: Allyn and Bacon.
Temel, F. (2000). Okulöncesi Eğitimcilerinin Engellilerin Kaynaştırılmasına İlişkin Görüşleri, Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 18, 148-155.
Turgut, M. F. (1992). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları, Ankara: Saydam Matbaacılık.
Unesco (2009). Inclusion of Children with Disabilities:The Early Childhood Imperative, UNESCO Policy Brief on
Early Childhood, 46/April-June. http://unesdoc.unesco.org/images/0018/001831/183156e.pdf
adresinden 17.2.2011 tarihinde alınmıştır.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com