You are here

Home » Content

MİZAH TARZLARI, YARATICILIK VE YAŞAM DOYUMU: ORTA ÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDE BİR İNCELEME

HUMOR STYLES, CREATIVITY AND LIFE SATISFACTION: A STUDY ON HIGH SCHOOL STUDENTS

Journal Name:

  • The Journal of Academic Social Science Studies

Publication Year:

  • 2013
DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS1538

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The main purpose of this study is to investigate the explanatory role of humor styles and creativity level of high school students on their life satisfaction level. Also it is investigated that there is a meaningful difference humor styles, creativity, academic achievement and life satisfaction of high school students according to their type of school, perceived income status and the mother's employment status. The research is a study done in the relational survey model, and has been carried out with 390 adolescent participants 201 female and 189 male students who are selected randomly among the 10th and 11th grade students, between 14-18 ages. In this study “Personal Demographic Information Sheet”, “HumorStyles Questionnaire”, “How creative are you?” and Multidimensional Students Life Satisfaction Scales were used to collect research data. In order to answer to research questions t-test, Pearson correlation, ANOVA and regression analyses were performed for data analysis. As a result of the analysis, it has been found that when the predictive power of the variables are taken into consideration, among the variables that make positive contribution to life satisfaction of students; participatory humor (β =.17) comes first, self-defeating humor (β = .15) comes second, aggressive humor style (β=-.12), comes third, self enhancing humor style (β=.12) comes fourth and creativity level’s comes (β=-.11) last. According to the results of the regression analysis If the humor styles’ (participatory humor, self enhancing humor, aggressive humor and self-defeating) and creativity levels of students' taken together in terms of life satisfaction It is understood that there is a significant relationship between them (r=.34, P<.001). In this research, some findings are also given about whether there is a significant differentiation between humor styles, creativity and life satisfaction levels according to the independent variables
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Orta öğretim öğrencilerinin mizah tarzları ve yaratıcılık düzeylerinin yaşam doyum düzeyleri üzerindeki yordayıcı rolünün incelenmesi bu araştırmanın temel amacıdır. Ayrıca öğrencilerin mizah tarzları, yaratıcılık düzeylerinin yaşam doyum düzeyleri okul türü, algılanan gelir durumu ve annenin çalışma durumu gibi çeşitli değişkenler açısından incelenmiştir. Araştırma ilişkisel tarama modelinde yapılan bir çalışma olup, 201 kız ve 189 erkek öğrenciden oluşan çalışma gurubu ile yürütülmüştür. Araştırma verilerini toplamak için; Mizah Tarzları Ölçeği, Yaratıcılık Ölçeği, yaşam doyum düzeylerini tespit etmek için Çok Boyutlu Öğrenci Yaşam Doyumu Ölçeği ve ayrıca araştırmacı tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Araştırma soruları cevaplamak için Pearson korelasyon tek yönlü varyans analizi ve regresyon analizleri uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda standardize edilmiş regresyon katsayıları incelendiğinde (β) öğrencilerin yaşam doyum düzeylerini yordayan değişkenler önem sırasına göre birinci sırada katılımcı mizah olduğu (β=.17) ve bu değişkenin yaşam doyum düzeyinin en önemli yordayıcısı olduğu anlaşılmaktadır. İkinci sırada kendini yıkıcı mizah tarzı (β=-.15), üçüncü sırada saldırgan mizah tarzı (β=-.12), dördüncü sırada kendini geliştirici mizah tarzı (β=.12), beşinci ve son sırada ise yaratıcılığın yer aldığı bulgularlarına ulaşılmıştır (β=-.11). Regresyon analizi sonucuna göre öğrencilerin mizah tarzları ( katılımcı, kendini geliştirici, saldırgan ve kendini yıkıcı) ve yaratıcılık düzeyleri birlikte ele alındığında yaşam doyum düzeyi ile arasında .34 düzeyinde anlamlı ilişkilerolduğu anlaşılmaktadır (R=.34, P<.001). Ayrıca araştırmada mizah tarzları, yaratıcılık düzeyleri ve yaşam doyum düzeylerinin bağımsız değişkenlere göre anlamlı farklılaşma olup olmadığına dair bulgulara da yer verilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon 1823450921_36kocakrecep-vd-739-767.pdf
  • 6
739-767
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKKAN, E. (2010). Orta Öğretimdeki Üstün Yetenekli Öğrencilerin Duygusal Zeka Ve Yaratıcılık Düzeylerinin Yaşam Doyumlarını Yordama Gücü, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
AKSOY, B. (2004), Coğrafya Öğretiminde Probleme Dayalı Öğrenme Yaklaşımı, (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
ANNAK, B.B. (2005), Sosyal Destek, Sosyal Ağ, Yaşam Kalitesi ve Yaşam Doyumu: Duygu-Durum ve Anksiyete Bozukluğu Tanısı Alan Kişiler ve Düzenli Hemodiyaliz Tedavisi Gören Hastalar Açısından Bir Karşılaştırma, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
ARCAN, K. (2006), Özel Okullara Giden Lise Düzeyindeki Ergenlerin, Akademik Başarıları İle Algıladıkları Anne Baba Tutumları Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Maltepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
ASLAN, E. (2001 b). Torrance Yaratıcı Düşünme Testi’nin Türkçe Versiyonu, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 14, 19-40.
AYDIN, G. (1993). Olumlu Kişilik Özelliklerinin Sağlık Sorunlarının Sıklığını Yordamadaki Rolü , 3P Dergisi, 1(4).
AYDIN, İ. S. (2006). Türkçe Derslerinde Mizah Kullanımının Öğrenci Tutum Ve Başarısına Etkisi, (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
764
Ömer AY – Rıza GÖKLER – Recep KOÇAK
AYDIN, G. (1993). İç-Dış Kontrol Odağı İnancı İle Durumluk Mizah Tepkisi Arasındaki İlişki, II. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. 87-98.
AYSAN, F. ve Bozkurt, N. (2004). Okul Psikolojik Danışmanlarının Yaşam Doyumu, Stresle Başa Çıkma Stratejileri ile Olumsuz Otomatik Düşünceleri: İzmir İli Örneklemi, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı İnönü Üniversitesi, Malatya.
BAYKAL, A. (2004). Yaratıcılık Eğitimi İlk ve Ortaöğretimde Araştırma Teknikleri ve Proje Semineri, Maltepe Üniversitesi Yayınları, 16-24, İstanbul.
BOURLAND, S. L., Stanley, M. A., Snyder, A. G., (2000). Quality Of Life In Older Adults With Generalized Anxiety Disorder, Aging and Mental Health, 4, 315–323.
CARİN, A. ve Sund, B. (1985). Teaching Modern Science (4th ed.). Columbus, Ohio: C. E. Merrill Publishing Co.
CİĞERCİ, C. Z. (2006). Üstün Yetenekli Olan ve Olmayan Ergenlerde Benlik Saygısı, Başkalarının Algılaması ve Psikolojik Belirtiler Arasındaki İlişkiler (Fen lisesi ve Düz Lise Karşılaştırması), Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi/Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
ÇEÇEN, A. R. (2008). Üniversite Öğrencilerinde Yaşam Doyumunu Yordamada Bireysel Bütünlük (Tutarlılık) Duygusu, Aile Bütünlük Duygusu ve Benlik Saygısı, Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4(1), 19-30.
ÇELİK, E. (2006). Fizik Öğretiminde Bilgisayar Destekli Mizahın Öğrenci Başarısına ve Tutumuna Etkisi, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
ÇETİNKAYA, H. (2004). Beden İmgesi, Beden Organlarından Memnuniyet, Benlik Saygısı, Yaşam Doyumu ve Sosyal Karşılaştırma Düzeyinin Demografik Değişkenlere Göre Farklılaşması, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
ÇİVİTÇİ, A. (2007). Çok Boyutlu Öğrenci Yaşam Doyumu Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları, Eurasian Journal of Educational Research, 26, 51-60.
DİENER, E. (1984). Subjective Well-Being, Psychological Buletin, 95(3), 542-575.
DİENER, E. ve Lucas, R. E. (1999). Subjective Well-Being: Three Decades Of Progress, Psychological Bulletin, 125(2), 276-303.
DİENER, E., Emmons, R.A., Larson, R.J., & Griffin, S. (1985). The Satisfaction With Life Scale, Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
DOST, M. T. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Doyumunun Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 132-143.
Mizah Tarzları, Yaratıcılık Ve Yaşam Doyumu:Orta Öğretim Öğrencileri Üzerinde Bir İnceleme 765
ERDEM, N., Karbulutlu, E., Okanlı, A., Tan, M. (2004), Hemodiyaliz Hastalarında Umutsuzluk ve Yaşam Doyumu, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, ISSN:1303-5134, www.insanbilimleri.com, Erişim tarihi:06.01.2011.
ERDOĞDU, Y. (2006 a). Yaratıcılık Değerlendirme Ölçeğinin Türk Kültürüne Uyarlanması, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(12), 61-79.
ERDOĞDU, Y. (2006 b). Yaratıcılık ile Öğretmen Davranışları ve Akademik Başarı Arasındaki İlişkiler, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi www.e-sosder.com, 5(17), 95-106.
ERİCSON, S. J. ve Feildstein, S. W. (2007). Adolescent Humor and Its Relationship to Coping, Defense Strategies, Psychological Distress and Well-Being, Child Psychiatry and Human Development, 37(3), 255-271.
GÜLEL, G. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yaratıcılık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi (Pamukkale Üniversitesi Örneği), (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
GÜMÜŞBAŞ, B. (2008). Stresle Basa Çıkma Yolları Eğitim Programının İlköğretim 2. Kademe Öğrencilerinin Stresle Basa Çıkma Yöntemleri ve Yaşam Doyumu Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi, (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
GÜNDOĞAR, D. ve diğ. (2007). Üniversite Öğrencilerinde Yaşam Doyumunu Yordayan Etkenlerin İncelenmesi, Klinik Psikiyatri, 10, 14-27.
GÜNGÖR, G. (2006). Coğrafya Eğitiminde Yaratıcı Düşünme Teknikleri Kullanımının Öğrenci Başarısına Etkisi, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
İLHAN, T. (2005). Öznel İyi Oluşa Dayalı Mizah Tarzları Modeli, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Ü-niversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
KARAKUŞ, M. (2001). Eğitim ve Yaratıcılık. Eğitim ve Bilim, 26 (119), 3-3.
KESER, A. (2005). İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi: Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama, Çalışma ve Toplum, 4, 77-96.
KUİPER, N. A., M. Grimshaw, C. Leite ve G. Kirsh. (2004). Humor Is Not Always The Best Medicine: Specific Components Of Sense Of Humor And Psychological Well-Being, Humor: International Journal of Humor Research, 17, 135-168.
MARTİN, R. A. ve Lefcourt, H. M. (1983). Sense Of Humor As A Moderator Of The Relation Between Stressors And Moods, Journal Personality and Social Psychology, 45(6), 1313-1324.
766
Ömer AY – Rıza GÖKLER – Recep KOÇAK
MARTİN, R. A., Lefcourt, H. M. (2004). Sense Of Humor And Physical Health: Theoretical İssues Recent Findings, And Future Directions, Humor, 17(1), 1–20.
MARTİN, R. A., Puhlik-Doris, P. Larsen, G., Gray, J. ve Weir, K. (2003). Individual Differences Of Uses Of Humor And Their Relation To Psychological Well-Being: Development Of The Humor Styles Questionnaire, Journal of Research in Personality, 37(1), 48–75.
MYERS, D. G., Diener, E. (1995). Who is happy?, Psychological Science, 6, 10-19.
ORUÇ, Ş. (2006). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Mizah, (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
ÖZ, F. ve Hiçdurmaz, D. (2010). Stresle Başetmede Önemli Bir Yol: Mizahın Kullanımı, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 13(1), 83-88.
ÖZDEN, Y. (1993). Yaratıcılığı Geliştirme Düşünmeyi Öğrenme Öğretme Biçimleri. Ankara: Pegem Yayınları.
ÖZER, M. ve Karabulut, Ö. Ö. (2003). Yaşlılarda Yaşam Doyumu, Turkish Journal of Geriatrics, 6(2), 72-74.
PETERSON, C., Park, N. K. ve Seligman, M. E. P. (2005). Orientations To Happiness And Life Satisfaction: The Full Life Versus The Empaty Life, Journal of Happiness Studies, 6, 25–41.
RIZA, E. T. (2000). Çocuklarda ve Yetişkinlerde Yaratıcılık Nasıl Uyarılır, Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 68, 5-12.
ROUQETTE, M. L. (1992). Yaratıcılık. İstanbul: Şefik Matbaası.
SEPETCİ, (2010). Okul Yöneticilerinin Mizah Tarzlarının Betimlenmesi, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
SHAMMİ, P. and Stuss, D. T. (1999). Humour appreciation: a role of the right frontal lobe, Brain, 122, 657-666.
SÜZEN, D. (1987). İlkokul 5. Sınıf Öğrencilerinde Yaratıcı Düşünme Yeteneği ile Benlik Kavramı Arasındaki İlişki, (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
TOPUZ, S. (1995). The Relation Among Popularity, Sense Of Humor And Academic Achievement, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ortadoğu Teknik Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
TORRANCE, E. P. (1968). Education and the Creative Potential. Minneapolis: The University of Minnesota Press.
TOZAR, Z. (2002). Delilik ve Dahilik O İnce Çizgi, Bilim ve Teknik Dergisi, Ankara, Ekim, sayı 419.
Mizah Tarzları, Yaratıcılık Ve Yaşam Doyumu:Orta Öğretim Öğrencileri Üzerinde Bir İnceleme 767
ULLOTH, J. K. (2002). The Benefits of Humor in Nursing Education, Journal of Nursing Education, 41(11) , 476-81.
VURAL, A. (2004). Mizah ve Gülmenin İnsan Yaşamındaki Yeri ve Önemi, (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
YERLİKAYA, E. E. (2003). Mizah Tarzları Ölçeğinin Uyarlama Çalışması, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Çukurova Üniversitesi/Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Adana.
YERLİKAYA, N. (2007). Lise Öğrencilerinin Mizah Tarzları ile Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi/Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Adana.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com