You are here

İLKÖĞRETİM 6. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN “TABLO VE GRAFİKLER” KONUSU İLE İLGİLİ YAKINSAL GELİŞİM ALANLARININ BELİRLENMESİ

DETERMINATION OF ZONE OF PROXIMAL DEVELOPMENT OF 6TH GRADE PRIMARY STUDENTS IN THE SUBJECT OF TABLES AND GRAPHICS

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS519
Abstract (2. Language): 
In recent years, a number of researches have been conducted also considering students’ cognitive development. The concept of ‘zone of proximal development (ZPD)’, which was defined by Vygotsky, becomes important. Zone of proximal development is an area where learning occurs. The purpose of this study is to determine the ‘zone of proximal development’ of the 6th grade primary education students related to the ‘Tables and Graphics’ subject. Based on this purpose, the study was conducted with 6th grade primary education students at a public school located in the Kocaeli province of Turkey. While qualitative analysis methods were used in the study, data variation was provided by video (audio, video and interviews) and document analysis. Study’ data were analyzed descriptively. In the study, interviewed or observed individuals’ views are mentioned often. According to the data obtained it is seen that students are able to overcome the difficulties they encounter. Furthermore, it is noticed that, among the students who participated in the study, while openness in the zone of proximal development of successful students was low, wideness in the zone of proximal development of students with low achievements is high. In accordance with the data, various recommendations have been made to the researchers to identify and determine the zone of proximal development.
Abstract (Original Language): 
Doğrudan bire bir öğretim ve çocukların çocuklarla ve yetişkinlerle etkileşimlerini sağlayan öğretim biçimlerinin çocuğun bilişsel gelişiminde önemli rol oynadığını savunan Vygotsky tarafından tanımlanan ‚yakınsal gelişim alanı (YGA)‛ kavramı son yıllarda büyük önem kazanmıştır. Yakınsal gelişim alanı, öğrenmenin oluştuğu yer ya da alandır. YGA, Bağımsız problem çözmeyle belirlenen gerçek gelişim seviyesi ile problem çözme sırasında yetişkin yardımıyla ya da daha yetenekli akranlarıyla belirlenen potansiyel gelişim seviyesi arasındaki uzaklık olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışmada da ilköğretim ikinci kademedeki altıncı sınıf öğrencilerinin ‚Tablo ve Grafikler‛ konusu ile ilgili ‚Yakınsal Gelişim Alanlarının‛ belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda Kocaeli ilinde bulunan bir devlet ilköğretim okulunda öğrenim gören dört, altıncı sınıf öğrencisi ile çalışılmıştır. Araştırmada nitel analiz yöntemleri kullanılırken veri çeşitlemesi video (ses, görüntü ve görüşme) ve doküman analizi ile sağlanmıştır. Çalışmanın verileri betimsel olarak analiz edilmiştir. Çalışma içerisinde, görüşülen ya da gözlenen bireylerin görüşlerini çarpıcı bir biçimde yansıtmak amacıyla doğrudan alıntılara sık sık yer verilmiştir. Elde edilen verilere göre öğrencilerin, üstesinden gelemeyecekleri/zorlandıkları bir nokta ile karşılaştıklarında, yetişkin ya da daha yetkin akran yardımı aldıkları zaman zorluğun üstesinden gelebildikleri görülmüştür. Bu bağlamda araştırma sonuçlarına göre, çalışmaya katılan öğrencilerden başarılı olanların yakınsal gelişim alanları daha geniş iken düşük başarılı olan öğrencilerin yakınsal gelişim alanlarının daha dar olduğu fark edilmiştir. Yakınsal gelişim alanlarının belirlenebilmesi ve ortaya çıkarılabilmesi için araştırmacılara çeşitli önerilerde bulunulmuştur.
633-665

REFERENCES

References: 

ASHMAN, A. F. & CONWAY, R. N. F. (Eds) (1997). Introduction to cognitive dducation: theory and applications. Florance, NY: Routledge.
BACANLI, H. (2009). Eğitim psikoloji. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
BAĞLI, M. T. (2004). Oyun, Bilişsel Gelişim ve Toplumsal Dünya: Piaget, Vygotsky ve Sonrası. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 137-169.
CHAK, A. (2001). Adult sensitivity to children’s learning in the zone of proximal development. Journal for the Theory of Social Behaviour, 0021- 8308, 31:4.
CHAIKLIN, S. (2003). The zone of proximal development in vygotsky’s analysis of learning and instruction. In A. Kozulin, B. Gindis, V. S. Ageyev & S. M. Miller
İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin “Tablo ve Grafikler” Konusu İle İlgili Yakınsal Gelişim< 663
(Eds.), Vygotsky’s Educational Theory in Cultural Context. New York: Cambridge University Press.
COURT, D. (2010). What happens to children’s faith in the zone of proximal development, and what can religious educators do about it? Religious Education, 105(5), 491- 503.
DEMİR, S. (2010). ‚Okul Öncesi Eğitim Kurumuna Giden 36-60 Aylık Çocukların Bilişsel Gelişim Özellikleri Açısından Karşılaştırılması (Kütahya İli Örneği).‛ Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
DOOLITTLE, P. E. (1999). Constructivism and online education. Virginia Tech, Virginia Polytecnich Institute & State University.
DURKIN, K. (1995). Developmental social psychology from ınfancy to old age, http://www.google.com/books?hl=tr&lr=&id=zlMLgKkSsYQC&oi=fnd&pg=PR51&dq=... adresinden 12.06.2011 tarihinde alınmıştır.
DUNN, W. E. & LANTOLF, J. P. (1998). Vygotsky's zone of proximal development and Krashen's "i + 1": incommensurable constructs; incommensurable theories. A Journal of Research in Language Learning, 48, 411-442.
ERDENER, E. (2009). Vygotsky’nin Düşünce ve Dil Gelişimi Üzerine Görüşleri: Piaget’e Eleştirel Bir Bakış. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 85-103.
ERGÜN, M. ve ÖZSÜER, S. (2006). Vygotsky’nin Yeniden Değerlendirilmesi. Afyonkarahisar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sayı: 2, 269-292.
GARTON, A, F. (2004). Exploring cognitive development the child as problem solver, Balckwell Publishing, http://www.google.com/books?hl=tr&lr=&id=230RVGD48_gC&oi=fnd&pg=PR7&dq=E... adresinden 30.05.2011 tarihinde saat 13:39 da alınmıştır.
IVIC, I. (1994). Lev S. Vygotsky. Paris, UNESCO: International Bureau of Education, vol. XXIV, no. 3/4, 471–485.
JONES, G. M., RUA, M. J. & CARTER, G. (1998). Science teachers' conceptual growth within vygotsky's zone of proximal development. Journal of Research in Science Teaching, 35, 967-985.
664
Sare ŞENGÜL – Yasemin KATRANCI
KARPOV, Y. V. (2003). Development through the lifespan. In A. Kozulin, B. Gindis, V. S. Ageyev & S. M. Miller (Eds.), Vygotsky’s Educational Theory in Cultural Context. NY: Cambridge Pres.
KRAVTSOVA, E. E. (2009). The cultural-historical foundations of the zone of proximal development. Journal of Russian and East European Psychology, 47(6), 9–24.
LANTOLF, J. P. & PAVLENKO, A. (1995). Sociocultural theory and second language acquisition. Annual Review of Applied Linguistics, 15, 108-124.
LECUSAY, R., ROSSEN, L. & COLE, M. (2008). Cultural-historical activity theory and the zone of proximal development in the study of idioculture design and implementation. Cognitive Systems Research, 9, 92–103.
MILES, M. B. & HABERMAN, M. A. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis. London: Sage Publication.
MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI, (2005). İlköğretim matematik dersi (6-8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdown... adresinden 05.06.2009 tarihinde alınmıştır.
MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI, (2009). İlköğretim matematik dersi (1-5. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. http://ttkb.meb.gov.tr/program.aspx?islem=1&kno=32 adresinden 18.06.2012 tarihinde alınmıştır.
NELSON, C. E. (1996). Student diversity requires different approaches to college teaching, even in math and science. American Behaviorist Scientist, 40(2), 165-176.
OBUKHOVA, L. F. & KOREPANOVA, I. A. (2009). The zone of proximal development a spatiotemporal model. Journal of Russian and East European Psychology, vol. 47, no. 6, November–December 2009, pp. 25–47.
ÖNCÜ, T. (1999). Lev S. Vygotsky’s Theory of Development. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, 39(1.2), 227-236.
ÖZDEMİR, E. S. (2006). ‚Yabancı Dil Öğretiminde Yeni Yönelimler.‛ Yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
ÖZDEN, Y. (2005). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Akademi.
PHELPS, E. & DAMON, W. (1989). Problem solving with equals: peer collaboration as a context for learning mathematics and spatial concepts. Journal of Educational Psychology, 81(4), 639-646.
ROGOFF, B. & WERTSCH, J. V. (1984). Editors’ notes. In B. Rogoff & J. V. Wertsch (Eds.), Children’s learning in the zone of proximal development. San Francisco: Jossey-Bass.
İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin “Tablo ve Grafikler” Konusu İle İlgili Yakınsal Gelişim< 665
SENEMOĞLU, N. (2011). Gelişim Öğrenme ve Öğretim Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem Akademi.
SMAGORINSKY, P. (1995). The social construction of data: methodological problems of investigating learning in the zone of proximal development. Review of Educational Research, 65(3), 191-212.
SMITH, A. B. (1993). Early childhood educare: seeking a theoretical framework in Vygotsky's work. International Journal of Early Years Education, 1(1), 47-61.
TAPPAN, M. B. (1998). Moral education in the zone of proximal development. Journal of Moral Education, 27, 141-160.
TORRES, M. N. (1996,). Teacher-researchers in the ‚zone of proximal development‛: insights for teacher education. Paper presented at the international conference: "A Cultural Historical Approach to the Study of Education: Centenary of Lev S. Vygotsky", Moscow. Vygotsky, S. A. (1986). Thought and Language, Cambridge: MAMIIT Press.
VYGOTSKY, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological Processes. M. Cole, V. John-Steiner, S. Scribner & E. Souberman (Eds.) Cambridge, MA: Harvard University Press.
WELLS, G. (1999). Dialogic inquiry: toward a sociocultural practice and theory of education. New York: Cambridge University Press.
WERTSCH, J. (1997). Vygotsky and the social formation of mind. Cambridge: Harward University Press.
YEŞİLYAPRAK, B. ve UÇAR, E. (2008). Eğitim Psikolojisi. İçinde B. Yeşilyaprak (Ed.), Öğrenmeden Öğretime. (4.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
YURDAKUL, B. (2010). Yapılandırmacılık. İçinde Ö. Demirel (Ed), Eğitimde Yeni Yönelimler (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
ZARETSKII, V. K. (2009). The zone of proximal development what Vygotsky did not have time to write. Journal of Russian and East European Psychology, 47(6), 70-93.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com