You are here

PSİKOLOJİK SAĞLAMLIĞIN GELİŞİMİNDE KORUYUCU BİR FAKTÖR OLARAK SPOR VE FİZİKSEL AKTİVİTE

PHYSICAL ACTIVITY AND SPORT AS A PREVENTIVE FACTOR IN BUILDING RESILIENCE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_405

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
Despite at different levels, every individual experiences the stress in his/her life. It is known that various stressful situations such as daily problems and serious traumatic events affect individual’s well-being in a negative way. Ability of reacting to stress, lessening the effects of stress as well as diminishing the stress illustrates difference among individuals. Showing compliance with stress, being able to cope with stress and showing efficacy through controlling this state, in other words, the concept which expresses positive way of reacting to stress is described as resilience. The development of psychological resilience is mostly related to existence of preventive factors which are occurred through various intrinsic and extrinsic variables. Preventive factors such as social efficacy, problem solving skills, autonomy, sense of meaning in life, self-esteem, positive parental climate, social support and effective health and nursing services play as a functioning role in giving positive reactions to the stress. In addition, having interests and enjoyable activities provide support to an individual to comply with stressful situations. Sport can be thought as one of these activities. Here, it can be seen that in terms of resilience, with mentioned characteristics sport and physical activity is a preventive factor itself and it supports other preventive factors as well. In this vein, in this study, the role of sport and physical activity in building resilience presented in the light of theoretical explanations and research findings and some recommendations are provided on the basis of related literature.
Abstract (Original Language): 
Farklılaşan düzeylerde de olsa hemen hemen her birey yaşamında stresi deneyimlemekte, günlük sıkıntılardan daha ciddi düzeydeki travmatik olaylara kadar birçok stresli durum bireyin iyi oluşunu olumsuz yönde etkilemektedir. Strese verilen tepkilerle birlikte stresin etkilerini azaltabilme ya da yok edebilme yetisi bireyler arasında farklılık göstermektedir. Stres yaratan duruma uyum gösterme, onunla etkili bir şekilde başa çıkabilme ve bu durumun etkisini kontrol ederek yeterlik gösterebilmeyi, başka bir deyişle strese verilen tepkilerin olumlu tarafını ifade eden kavram psikolojik sağlamlık olarak adlandırılmaktadır. Psikolojik sağlamlığın gelişimi, içsel ve dışsal birçok değişkenin bir araya gelerek oluşturduğu koruyucu faktörlerin varlığıyla önemli ölçüde bağlantılıdır. Sosyal yeterlik, problem çözme becerileri, özerklik, yaşamda anlam algısı, benlik saygısı, olumlu bir aile iklimi, sosyal destek ve etkili sağlık ve bakım hizmetleri gibi koruyucu faktörler bireyin strese daha olumlu tepkiler vermesinde işlev görmektedir. Bununla birlikte bireyin ilgilendiği ya da yapmaktan zevk duyduğu faaliyetlerin olması da stres yaratan durumlara uyum gösterilmesinde bir destek sağlamaktadır. Bu faaliyetlerden biri de spor olarak düşünülebilir. Burada bahsedilen yönleriyle sporun ve fiziksel aktivitenin psikolojik sağlamlık açısından hem kendi başına koruyucu bir faktör olduğu; hem de diğer koruyucu faktörleri desteklediği görülmektedir. Bu noktadan hareketle bu araştırmada, sporun ve fiziksel aktivitenin psikolojik sağlamlığın gelişimindeki rolü ilgili kuramsal açıklamalar ve araştırma bulguları yoluyla ortaya konmuş ve buna dayanılarak önerilerde bulunulmuştur.
373-380

REFERENCES

References: 

AKANDERE, M. (1999). Kaygı ile başa çıkmada sporun etkisinin kardeş sayısı açısından
incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimler Dergisi, 1(1), 21-
24.
ALPASLAN, A. H. (2012). Ergen Ruh Sağlığı ve Spor. Kocatepe Tıp Dergisi,13, 181-185.
ALWORD, M. K. & GRADOS, J.J. (2005). Enhancing resilience in children: A proactive
approach. Professional Psychology:Research and Practice, 36 (3), 238-245.
ANDRADE, A. M. , COUTİNHO, S. R. , SİLVA, M. N., MATA, J. , VİEİRA, P. N. ,
MİNDERİCO, C. S. , MELANSON, K. J. , BAPTİSTA, F. , SARDİNHA, L. B. &
379
Mustafa ŞAHİN, A. Azmi YETİM & Akın ÇELİK
TEİXEİRA, P. J. (2010). The effect of physical activity on weight loss is mediated
by eating self-regulation. Patient Education and Counseling, 79 (3), 320-326.
ARSLAN, C., GÜLLÜ, M. & TUTAL, V. (2012). Spor yapan ve yapmayan ilköğretim
öğrencilerinin depresyon durumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi.Niğde
Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5 (2), 120-132.
BAİLEY, R. (2006). Physical education and sport in schools: A review of benefits and
outcomes. Journal of School Health, 76 (8), 397-401.
BENARD, B. (1991). Fostering resiliency in kids” http://hopeworks.org/ formation
/documents/FosteringResiliency.pdf, 20.03.2010 tarihinde erişildi.
BROWN, J. D. & SİEGEL, J. M. (1988). Exercise as a buffer of life stress: A prospective
study of adolescent health. Health Psychology, 7 (4), 341-353.
COLEMAN, J. & HAGELL, A. (2007). The nature of risk and resilience. In. Coleman J. &
Hagell A. (Eds.), Adolescence, risk and resilience: Against the odds (pp. 1-17), West
Sussex: John Wiley &Sons.
DUMONT, M. & PROVOST, M. A. (1997). Resilience in adolescents: Protective role of
social support, coping strategies, self-esteem, and social activities on experience of
stress and depression. Journal of Youth and Adolescence, 28 (3), 343-363.
GARMEZY, N. (1991). Resiliency and vulnerability to adverse developmental outcomes
associated with poverty. American Behavioural Scientist, 34 (4) , 416-430.
GİLLİGAN, R. (1999). Enhancing the resilience of children and young people in public care
by mentoring their talents and interests. Child and Family Social Work, 4, 187-196.
GÜN, E. (2006). Spor yapanlarda ve yapmayan ergenlerde benlik saygısı. Yayımlanmamış
yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
HALL, N. (2011). “Give it everything you got: Resilience for young males through sport.
International Journal of Men’s Health. 10 (1), 65-81.
HOLMES, D. S. & ROTH, D. L. (1988). Effects of aerobic exercise training and relaxation
training on cardiovascular activity during psychological stress. Journal of
Psychosomatic Research, 32 (4-5), 469-474.
KARAIRMAK, Ö. (2006). Psikolojik sağlamlık, risk fakörleri ve koruyucu faktörler. Türk
Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (26) , 129-142.
KURT, Ş., BAYAZIT, B. , YENİGÜN, Ö. & TAŞKIRAN, Y. (2012). Üniversite öğrencilerin
sosyal beceri gelişimlerine dağcılık eğitiminin etkisi. I. Rekreasyon Araştırmaları
Kongresi’nde sunulan bildiri, Kemer-Antalya, 12-15 Nisan.
LUTHAR, S. S. & CİCHETTİ, D. (2000). The construct of resilience: Implications for
interventions and social policies. Development and Psychopathology , 12, 857-885.
MARTİNEK, T. J. & HELLİSON,D. R. (1997). Fostering resiliency in undeserved youth
through physical activity. Quest, 49, 34-49.
Psikolojik Sağlamlığın Gelişiminde Koruyucu Bir Faktör Olarak… 380
MASTEN, A. S. & COASTWORTH, J. D. (1998). The development of competence in
favorable and unfavorable environments: Lessons from research on successful
children. American Psychologist, 53(2), 205-220.
MCAULEY, E. , MİHALKO, S. L. & BANE, S. M. (1997). Exercise and self-esteem in
middle-aged adults: Multidimensional relationships and physical fitness and selfefficacy
influences. Journal oh Behavioral Medicine, 20 (1), 67-83.
MCAULEY, E. , BLISSMER, B. , KATULA, J. , DUNCAN, T. E. & MIHALKO, S. L.
(2000). Physical activity, self-esteem, and self-efficacy relationships in older adults:
A randomized controlled trial. Annals of Behavioral Medicine, 22 (2), 131-139.
OATEN, M. & CHENG, K. (2006). Longitudinal gains in self-regulation from regular physical
exercise. British Journal of Health Psychology, 11 (4), 717-733.
ROLF, J. E. (1999). Resilience: An interview with Norman Garmezy. In Glantz, M. D. &
Johnson, J. L. (Eds.) , Resilience and development :Positive life adaptations, (pp. 5-
14), New York: Kluwer Academic Publishers
RUTTER M. (1987). Psychological resilience and protective mechanisms. American Journal
of Orthopsychiatry, 57(3), 316-331.
SLUTZKY, C. B. & SİMPKİNS, S. D. (2009). The link between children's sport participation
and self-esteem: Exploring the mediating role of sport self-concept. Psychology of
Sport and Exercise, 10 (3), 381-389.
SCULLY, D. , KREMER, J. , MEADE,M. M. , GRAHAM, R. & DUDGEON, K. (1998).
Physical exercise and well being: A critical review. Sports Med, 32, 111-120.
ŞAHİN, N. H. (1994). Stresle başa çıkma: Olumlu bir yaklaşım. Ankara: Türk Psikologlar
Derneği Yayınları.
WHİTEHEAD, J. R., CORBİN, C. B. & FOX, K. R. (1997). Self-esteem in children and
youth: The role of sport and physical education. In Fox, K. R. (Ed) The physical self:
From motivation to well-being (pp. 175-203) Champaign, IL, US: Human Kinetics.
WRİGHT, M. O. & MASTEN, A. S. (2005). Resilience process in development . In
Goldstein S. & Brooks R. B. (Eds.), Handbook of resilience in children (pp. 17-39),
New York: Springer.
YELTEPE, H. & YARGIÇ, L. (2011). Egzersiz ve stres. Türkiye Klinikleri Psikiyatri Özel
Dergisi, 4(3), 51-58.
YILDIRIM, S. & ÖZCAN, G. (2011). Lisanslı olarak takım sporu ve bireysel spor yapan ile
spor yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin
karşılaştırılması. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2
(23), 111-135.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com