You are here

Home » Content

Öğretmen Adaylarının Duygusal Zekâ Düzeylerinin Karar Vermede Özsaygıve Karar Verme Stillerini Yordama Gücü

Self-Esteem in Making Decision & The Interpretational Power of Decisionmaking Styles of Teacher Candidates’ Emotional Intelligence Levels

Journal Name:

  • Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2010

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study was to seek out to what extend the emotional intelligence levels of university students who are to be teachers explained their self-esteem in decision making and decision making styles. The research group of this study composed of totally 415 senior students of education faculties of Selcuk University who were chosen according to random clustering samples. The findings of the study proved thatthere is a significant positive correlation between all sub-dimensions of emotional intelligencescale (personal skills, interpersonal skills, adaptability, coping with stress and general spiritual mood) and self-esteem in making decision and careful decision making styles. On the other hand, it was observed that there was a negative correlation between all sub-dimensions of emotional intelligence scale and avoiding, delaying and panic decision making styles. Teacher candidates’ emotional intelligence skills significantly explain their self-esteem in making decision, and their careful, avoiding, delaying, and panic decision making styles.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, öğretmen adaylarının duygusal zeka yeteneklerinin, karar vermede özsaygıve karar verme stillerini ne derecede açıkladığıaraştırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Selçuk Üniversitesi eğitim fakültelerinde öğrenim görmekte olan 4. sınıf öğrencilerin arasından tesadüfi küme örnekleme yoluyla seçilen toplam 415 öğrenciden oluşmaktadır. Öğretmen adaylarının duygusal zeka yeteneklerini belirlenmesinde, Acar (2001) tarafından Türkçe’ye uyarlama çalışmalarıyapılan Bar-On EQ Anketi kullanılmıştır. Karar vermede özsaygıve karar verme stillerini ölçmek için ise, Deniz (2004) tarafından Türkçe’ye uyarlanarak geliştirilen Melbourne Karar Vermede Öz Saygı(MKVÖ l) ve Karar Verme Stilleri ölçeği (MKVÖ ll) uygulanmıştır. Araştırmanın bulgularıise, duygusal zeka ölçeğinin tüm alt boyutları(Kişisel Beceriler, KişilerarasıBeceriler, Uyumluluk, Stresle Başaçıkma, Genel ruh Durumu) ile karar vermede öz saygıve dikkatli karar verme stili arasında pozitif yönlü anlamlıdüzeyde bir ilişkinin olduğu gözlenmiştir. Diğer yandan duygusal zeka ölçeğinin tüm alt boyutlarıile karar verme stillerinden kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme stilleri arasında negatif yönlü anlamlıbir ilişkinin olduğu gözlenmiştir. Öğretmen adaylarının duygusal zeka yetenekleri onların karar vermede özsaygıve dikkatli, kaçıngan, erteleyici ve kaçıngan karar verme stillerini anlamlıbir şekilde açıklamaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-ogretmen-adaylarinin-duygusal-zeka-duzeylerinin-karar-vermede-ozsaygive-karar-verme-stillerini-yordama-gucu.pdf
  • 3
685-705
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Acar, F.T. (2001). Duygusal zeka yeteneklerinin göreve yönelik ve insana yönelik
liderlik davranışlarıile ilişkisi: Banka şube müdürleri üzerine bir alan araştırması.
Yayınlanmamışdoktora tezi, İstanbul Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Acar, F.T. (2002). Duygusal zeka ve liderlik. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi. 12, 53-68.
Adair, J. (2000). Karar Verme ve Problem Çözme. (Çeviren: Nurdan Kalaycı) Ankara:
Gazi Kitapevi.
Arslan, Ç., E. Hamarta (2007). Eğitim fakültesi öğrencilerinin çatışma iletişimi
yaklaşımlarının duygusal zeka açısından incelenmesi. Uluslar arasıDuygusal Zeka
ve İletişim Sempozyumu Bildiri Kitapçığı. İzmir, Türkiye, EGE Üniversitesi, 62-71.
Ansiau D., Dejoux C., Dherment I., Bergery L., Wechtler H.,(2007).Intelligence
émotionnelle et processus de décision : Une étude exploratoire sur des cadres
Français. XVIème Conférence Internationale de Management Stratégique,
Montréal, 6-9 Juin 2007
Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma.Ankara: Pegem Yayıncılık.
Barutçugil, İ., (2002). Organizasyonlarda duyguların yönetimi. İstanbul:Kariyer
Yayınları.
Brown, C., Curan, R.G., Smith, M. (2003). The role of emotional ıntelligence in the
career commitment and decision-making process. Journal of Career Assessment.7;
379-392.
Casper, C. (2003). Duygusal zekamızıdoğru kullanıyor muyuz? Exucutive Excellence.
1, 4-5.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 30, Sayı3 (2010) 685-705 703
Clark, D. (1993). Teacher evaluation: A review of the literature with implications for
educators. Unpublished seminar paper. California State University at Long Beach
Çakar, U. ve Arbak, Y. (2004) Modern yaklaşımlar ışığında değişen duygu-zeka ilişkisi
ve duygusal zeka. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 6
(3).
Çelik, V., (2002). Sınıf yönetimi.Ankara: Nobel Yayıncılık.
Deniz, E. (2004). Üniversite öğrencilerinin karar vermede öz saygı, karar verme stilleri
ve problem çözme yöntemleri arasındaki ilişkinin incelenmesi üzerine bir
araştırma. Eğitim AraştırmalarıDergisi. 4 (15), 25-35.
Deniz, M. E. & Yılmaz, E. (2004). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ yetenekleri
ve yaşam doyumlarıarasındaki ilişki. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı
Kitapçığı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Deniz, M. E. (2006). The relationships among coping with stress, life satisfaction,
decision making styles and decision self-esteem: an investigation on turkish
university students. Social Behavior and Personality: An International Journal.34
(9), 1161–1170.
Deniz, M. E. & Yılmaz, E. (2006). Üniversite öğrencilerinde duygusal zeka ve stresle
başa çıkma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve
Rehberlik Dergisi.25, 17-26.
Deniz, E:, A. Öztürk; E. Hamarta. (2007). Duygusal zekânın yaşam doyumunu
yordama gücü” “eğitim fakültesi öğrencilerinin çatışma iletişimi yaklaşımlarının
duygusal zeka açısından incelenmesi. Uluslar arasıDuygusal Zeka ve İletişim
Sempozyumu Bildiri Kitapçığı, İzmir, Türkiye, EGE Üniversitesi, 593-601.
Goleman, D., (1998). Working with emotional intelligence. New York: Bantam Books.
Goleman, D., R. Boyatzıs ve A. Mckee, (2002). Yeni lider. İstanbul: Varlık Yayınları.
Goleman, D., (2002). Lideri birey yapan nedir? Sonuç AlıcıLiderlik Harward Business
Review. İstanbul:MESS Yayıncılık.
Güçray, S. S. (1996). The reliability and validity of the Decision-Making Behaviors
Scale. Çukurova University Journal of Education Faculty,2 (14), 60-68.
Küçükahmet, L.,(2000). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara:Nobel Yayıncılık.
Kidwell, B., D.M, Hardesty.,T.L. Childers (2007) Consumer Emotional Intelligence:
Conceptualization, Measurement, and the Prediction of Consumer Decision
Making. Journal of Consumer Research. Journal of Consumer Research, 35, 154-166.
Kuzgun, Y., (1992). Karar Stratejileri Ölçeği: Geliştirilmesi ve Standardizasyonu. VII.
Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları. Türk Psikologlar Derneği. 161-170.
Kuzgun & F. Bacanlı(2005) (Dizi Editörleri). Rehberlik ve Psikolojik Danışmada
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 30, Sayı3 (2010) 685-705 704
Kullanılan Ölçme Araçlarıve Programlar Dizisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Loo, R. (2000). A Psychometric evaluation of the general decision-making style
ınventory. Personality and Individual Diferences. 29, 895–905.
Lauriola, M., Russo, P. M., Lucidi, F., Violani, C. ve Levin, I. P. (2005). The role of
personality in positively and negatively framed risky health decisions. Personality
And Individual Diferences, 38, 45–59.
Mann, L., P. Burnett., M. Radford ve S. Ford. (1997). The Melbourne Decision Making
Questionnaire: An Instrument for Measuring Patterns for Coping with Decisional
Conflict. Journal of Behavioral Decision Making.10, 1-19.
Mann, L., M. Radford, P. Burnett, S. Ford, M. Bond, K. Leung, H. Nakamura, G.
Vaughan ve K.S.Yang. (1998). Cross-Cultural Differences in Self-Reported
Decision-Making Style and Confidence. International Journal of Psychology.33
(5), 325-335.
McPhail, K. (2004). An emotional response to the state of accounting education:
Developing accounting students’ emotional intelligence. Critical Perspectives on
Accounting. 15, 629–648.
Nettelbeck, T. & Wilson, C. (2005). Intelligence and IQ:What teachers should know.
Educational Psychology. 25(6), 609-630.
Parker, A. M. ve Fischho, B. (2005). Decision-making competence: External validation
through an individual dierences approach. Journal of Behavioral Decision-making.
18, 1–27.
Petrides, K.V. & A. Furnham, (2000). On the dimensional structure of emotional
intelligence. Personality and Individual Differences. 29, 313–320.
Phillips, S.D., N.J. Pazienza & H.H. Ferrin. (1984). Decision-Making Styles and
Problem-Solving Appraisal. Journal of Counseling Psychology.31(4), 497-502.
Özbay, Y. & Şahin, B. (1997). Coping with Stress Inventory: Validity and reliability
study. IV. Guidance and Psychological Counseling Congress, Ankara University,
Ankara.
Özdamar, K. (2002). Paket programlar ve istatistiksel veri analizi (Çok Değişkenli
Analizler). 4. Baskı, Eskişehir: Kaan Yayınları.
Scott, B.S. (2005). The relationship between emotional intelligence and ethical decision
making. Dissertation Abstracts International, Section A: Humanities & Social
Sciences. 65(8-A), 28-39.
Sevdalis, N., K.V. Petrides & N., Harvey (2007). Trait emotional intelligence and
decision-related emotions. Personality and Individual Diferences.42, 1347–1358.
Shiloh, S., S. Koren ve D. Zakay. (2001). Individual Differences in compensatory
decision making style hit2 hit2 and need for closure as correlates of subjective
decision complexity and difficulty. Personality and Individual Differences.30,
699-710.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 30, Sayı3 (2010) 685-705 705
Thompson S.J., S.K. Benson, L.M. Pachnowski, & J. Salzman (2000) Decision-making
in planning and teaching.New York:Longman.
Thunholm, P. (2004). Decision making style: Habit, style or both? Personality and
Individual Differences. 36, 931–944.
Uzunoğlu, E., & S., Misçi (2007). Müşteri sadakatinde başarının anahtarı: duygusal
zeka örnek olay incelemesi-garanti bankası. Uluslar arasıDuygusal Zeka ve
İletişim Sempozyumu Bildiri Kitapçığı. İzmir, Türkiye, Ege Üniversitesi, 336-347.
Von Winterfeld, D., & Edwards, W. (1986). Decision analysis and behavioral research.
Cambridge, NY: University Press.
Yalçın, A.(1995). Yöneticilikten etkin liderliğe. Stratejik Yönetim ve Liderlik. İstanbul:
İz Yayıncılık, 52.
Yang, J. & Mossholder, K. W. (2004) Decoupling task and relationship conflict: the
role of intragroup emotional processing. Journal Of Organizational Behavior.
25(5), 589–605.
Yeşilyaprak, B. (2001). Duygusal zeka ve eğitim açısından doğurguları. Kuram ve
Uygulamada Eğitim Yönetimi.7 (25), 139-146.
Yeşilyaprak, B. (2003). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri Gelişimsel Yaklaşım.Ankara:
Nobel Yayın Dağıtım.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com