You are here

"AŞMALI KONAK" DİZİSİ VE FİLMİ ÜZERİNE ANLATI KURAMI AÇISINDAN BİR DEĞERLENDİRME

An Evaluation on the Narrative Theory for the Film and TV Serial Asmalı Konak

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this paper it is analyzed how Turkish traditional and modern roles that are directly related to the social life are realized and showed within the context of Turkish TV drama and later filmed for white screen Asmalı Konak. First, mother, father, elder son, little son, wives of the elder and little son, elderly daughter, little daughter, clerck, maids, clerck's son, the ex-boyfriend of the mother and his daughter and the presentation of the ways of the city Nevşehir are read. Second, these models that are reflected on TV and white screen are handled with the discussion of modern and traditional and analyzed in terms of their appearance. In the end of this paper it can be claimed that according to the serial traditional models have gradually turned into the modern ones. In other words, how figures and images like "father, mother, leader, etc" that were dominant in the society ago are tried to be explained within the context of the serial and film Asmalı Konak.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada bir televizyon dizisi olan ve sonlandıktan sonra filme alınan "Asmalı Konak" dizisi ve filmi bağlamında dizide ve filmde sunulan Türk toplumsal yaşayışına ilişkin geleneksel ve modern rollerin nasıl kurgulandığı ve Türk toplumuna nasıl sunulduğu anlatı kuramı çerçevesinde incelenmektedir. İlk olarak "Asmalı Konak" dizisinde yer alan anne - baba - büyük oğul - küçük oğul -büyük oğlun eşi - küçük oğlun eşi - büyük ve küçük kız kardeş - kahya - kadın hizmetliler - kahyanın oğlu - annenin eski erkek arkadaşı ve onun kız kardeşi ile Kayseri / Nevşehir illerinin sunuluş biçimleri anlatı kuramı çerçevesinde okunmaktadır. İkinci olarak ekrandan ve beyaz perdeden yansıyan modellerinin geleneksel ve modern olarak nasıl ele alındığı araştırılmaktadır. Bu araştırmanın sonucunda geleneksel bağlamdaki modellerin yerlerini nasıl kademeli olarak modern rollere bıraktıkları bir başka deyişle toplumsal yaşayışta bir zamanlar egemen olan anne, baba, ağa gibi çeşitli geleneksel imgelerin yerlerini nasıl modern imgelere bıraktıkları bu dizi ve film bağlamında ortaya çıkartılmıştır.
100-114

REFERENCES

References: 

Abisel, N. (1997). Bir Dünya Nasıl Kurulur.
S. Büker (Haz.). Sinema Yazıları Seçkisi (s. 123-143). Ankara: Doruk Yayınları.
Atabek, N. (1992). Kuramcılara Göre Anlatı. Kurgu, 11, 339-347.
Aykın, C. (1983). Batı Toplumlarında Roman ve Sinema İlişkileri I". Türk Dili, 382, 360-78. İstanbul: Erdini Basım ve Yayınevi.
Aykın, C. (1983). Batı Toplumlarında Roman ve Sinema İlişkileri II. Türk Dili. 383, 482-502. İstanbul: Erdini Basım ve Yayınevi.
1 1 3
Bandura, A., Waters, R.H. (1973). Social
Learning and Personality
Development. New York: Holt, Rinehart & Winston.
Barret, M. (1980). Women's Oppression Today: Problems in Marxist Feminist Analysis. London: Verso.
Burgelin, O. (1981).
Yapısa
l Çözümleme ve Kitle İletişimi. (N. Erdoğan, Çev.). Kurgu, 4. 77-100.
Burton,
G
. (1995). Görünenden Fazlası. (N. Dinç, Çev.). İstanbul: Alan Yayıncılık.
Butor, M. (1978). "The Novel Today". M.
Bradbury (Ed.). The Novel As Research. Glasgow: Fontana/Collins.
Chatman, S. (1978). Story and Discourse. USA: Cornell University Press.
Dağtaş, B. (2003). Reklamı Okumak. Ankara: Ütopya Yayınları.
Demir, N. (2005), TV Reklamlarında Aile
İdeolojisinin Meşrulaştırılması [Elektronik Sürüm]. Yeni Düşünceler, 1, 153-171.
Van Dijk, T. (1994). Söylemin Yapıları ve İktidarın Yapıları. M. Küçük (Der.). Medya İktidar İdeoloji. (s. 271-328). Ankara: Ark Yayınları.
Dursun, Ç. (2001). TV Haberlerinde
İdeoloji, Ankara: İmge Kitabevi.
Eagleton, T. (1990). Yapısalcılık ve Göstergebilim. (E. Tarım, Çev.). Edebiyat Kuramı. İstanbul: Ayrıntı Yayınevi.
Eco, U. (1995). Anlatı Ormanlarında Altı Gezinti. (2.bs). (K.Atakay, Çev.). İstanbul: Can Yayınları.
Genette, G.
(1980)
. Narrative Discourse. (J. E. Lewin, Çev.). New York: Cornell University Press.
Genette, G. (1988). Discourse Revisited. (J. E. Lewin, Çev.). New York: Cornell University Press.
Goffman, E.
(1959)
. Presentation of Self in Everyday. Harmandsworth: Penguin.
Hall, S. (1996). Encoding and Decoding in the Television Discourse. S. Hall ve diğerleri (Ed.). Culture Media Language. (s. 42-73). London: Routledge.
Kozloff, S. R. (1987). Narrative Theory and
Television. (2.bs). R.C. Allen (Ed.).
Channels of Discourse. Chapell Hill: The University of North Carolina Press.
Novak, M. (1982). Television Shapes the Soul. H. Newcomb (Ed.). Television: the Critical View. Oxford: Oxford University Press.
Yücel,
T
. (1995). Anlatı Yerlemeleri.
İstanbul: YKY.
Yücel, T. (1988). Yazın ve Yaşam. (2.bs). İstanbul: Yol Yayınları.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com