You are here

Home » Content

MESLEK ÖĞRETMENLERİNİN YAŞAM BOYU ÖĞRENME EĞİLİMLERİ (MALATYA İLİ BATTALGAZİ İLÇESİ ÖRNEĞİ)

LIFELONG LEARNING TENDENCIES OF VOCATIONAL TEACHERS (THE CASE OF BATTALGAZI PROVINCE IN THE CITY OF MALATYA)

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Today, the occupational qualifications that individuals have to possess are constantly changing, and lifelong education is important to keep pace with this change. In this regard, first of all, vocational school teachers should have positive opinions about lifelong learning. The purpose of the current study is to determine the lifelong learning tendencies of vocational teachers working in vocational technical secondary education institutions. The universe of the study employing the survey model is comprised of 249 vocational teachers working the Battalgazi Province of the city of Malatya. The data of the current study were collected by using “Effective Lifelong Learning Scale” developed by Günüç, Odabaşı and Kuzu (2014). The data collected from a total of 169 vocational teachers revealed that the vocational teachers’ lifelong learning tendencies are quite positive. It was also found that the teachers’ tendencies do not vary significantly by gender, length of service and education level. The effect of these independent variables on the teachers’ tendencies is quite small. Accordingly, vocational education teacher’ participation in practices with regard to lifelong learning should be encouraged in their schools.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Günümüzde bireylerin sahip olmaları gereken mesleki nitelikler sürekli değişmekte, bu değişime ayak uydurmak için yaşam boyu eğitime önem verilmektedir. Bu açıdan meslek öğretmenlerinin öncelikle kendilerinin yaşam boyu eğitim konusunda olumlu düşüncelere sahip olmaları gereklidir. Bu araştırmanın amacı mesleki teknik orta öğretim kurumlarında görev yapan meslek öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini belirlemektir. Tarama modeline dayalı olarak yürütülen araştırmanın çalışma evreni Malatya İli Battalgazi İlçesinde görev yapan 249 meslek öğretmeninden oluşmaktadır. Veriler Günüç, Odabaşı ve Kuzu (2014) tarafından geliştirilen “Etkili Yaşam Boyu Öğrenme Ölçeği” ölçeği ile toplanmıştır. Toplam 169 meslek öğretmeninden elde edilen verilere göre meslek öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin oldukça olumlu düzeyde olduğu belirlenmiştir. Cinsiyet, mesleki kıdem ve öğrenim düzeyi açısından görüşler arasında anlamlı bir fark bulunmamış, değişkenlerin tüm düzeylerine göre olumlu görüşler ortaya çıkmıştır. Söz konusu bağımsız değişkenlerin öğretmenlerin görüşleri üzerindeki etki düzeyleri oldukça düşüktür. Buna göre meslek öğretmenlerinin görev yaptıkları okullarda yaşam boyu eğitime dönük uygulamalara katılımları desteklenmelidir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-meslek-ogretmenlerinin-yasam-boyu-ogrenme-egilimleri-malatya-ili-battalgazi-ilcesi-ornegi.pdf
  • 2
68
79
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Altun, T. ve Cengiz, E. (2012). İlköğretim ıı. kademe branş öğretmenlerinin mesleki gelişim fırsatları
hakkındaki görüşleri. International Online Journal of Educational Sciences, 4 (3), 672-690.
Aspın, N. D. & Chapman, J. D. (2000). Lifelong Learnıng: Concepts And Conception. İnternational
Journal of Lifelong Educatıon . 19 (1), 2-19.
Atik Kara, D. ve Kürüm, D. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenme kavramına
yükledikleri anlam (Anadolu Üniversitesi örneği). 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sözlü olarak
sunulmuştur. Tokat, Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
Ayaz, C. (2016). Yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (Mardin ili
örneği). Yayımlanmamış doktora tezi, Bartın Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
Ayra, M. ve Kösterelioğlu, İ. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz
yeterlik algıları ile ilişkisi. NWSA: Education Sciences , 9 (5), 17-28.
Borat, O. (2010). Hayat boyu öğrenme kapsamında eğitim sektöründe beklenen gelişmeler. Projeler
Dergisi. (2), 32-44.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K. E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma
yöntemleri (17. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Demiralay, R. (2008). Öğretmen adaylarının bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanımları açısından bilgi
okuryazarlığı öz-yeterlik algılarının değerlendirilmesi . Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Demirel, Ö. (2010). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme . Ankara: Pegem Akademi.
Coşkun, D. Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler
açısından incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Ankara.
Coşkun, D. Y. ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 42, 108-120
Doğan, S. ve Kavtelek, C. (2015). Hayat boyu öğrenme kurum yöneticilerinin hayat boyu öğrenmeye
ilişkin algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 15 (1), 82-104.
Erdoğan, D. G. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerine etki eden faktörler .
Yayımlanmamış doktora tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Gencel, E. İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim
ve Bilim , 38 (170), 237-252.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 06 ISSN: 2146-9199
78
Genç, S. Z. ve Eryaman, M. Y. (2007). Değişen değerler ve yeni eğitim paradigması. Afyon Kocatepe
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (1), 89-102.
Gündoğan, N. (2003). Avrupa Birliği’ne üye ülkelerde bir istihdam politikası aracı olarak “yaşamboyu
öğrenme” ve bazı örnek program ve uygulamalar. Kamu İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 7 (2). 2-15.
Günüç, S., Odabaşı, F. ve Kuzu, A. (2014). Developing an effective lifelong learning scale (ELLS):
study of validity & reliability* (Etkili yaşam boyu öğrenme ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik & güvenirlik
çalışması) Eğitim ve Bilim. 39 (171), 244-258.
İzci, E. ve Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin
belirlenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 5 (9), 101-114.
Kılıç, Ç. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye yönelik algıları. Eğitim ve Öğretim
Araştırmaları Dergisi , 3 (4), 79-87.
Kılıç, H. ve Tuncel, A., Z. (2014). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve
yaşam boyu öğrenme eğilimleri. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 4 (4),
26-37.
Konokman, Y. G. ve Yelken, Y. T. (2014). Eğitim Fakültesi Öğretim Elemanlarının Yaşam Boyu
Öğrenme Yeterliklerine İlişkin Algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 29 (2), 267-281.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational
and Psychological Measurement . 30, 607-610.
Kruger, J., & Dunning, D. (1999). Unskilled and unaware of it: how difficulties in recognizing one's
own incompetence lead to inflated self-assessments. Journal of Personality and Social Psychology , 77
(6), 1121-1134.
Kulich, J. (1982) Lifelong education and the universities: A Canadian perspective. International Journal
of Lifelong Education , 1 (2), 123–142.
MEB. (2009). Türkiye Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi -Yüksek Planlama Kurulu. Ankara: Milli
Eğitim Bakanlığı.
Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi MEGEP. (2007). Hayat Boyu Öğrenme
Strateji Taslak Belgesi (MEGEP). Ankara.
Oral, B. ve Yazar, T. (2013). International perspectives on new aspectes of learning in teacher
education. IPALTE 2013 . 2-4 Ekim 2013. Dicle Üniversitesi. Diyarbakır.
Özçiftçi, M. (2014). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile eğitim teknolojisi
standartlarına yönelik özyeterliklerinin ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Amasya Üniversitesi,
Sosyal Bilimler Enstitüsü, Amasya.
Özkan, R. (2005). Birey ve toplum gelişiminde öğretmenlik mesleğinin önemi. Milli Eğitim, 33 (116).
Poyraz, H. (2014).Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme profilleri ile kurumları tarafından desteklenme
algıları arasındaki ilişki (Sakarya ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin çeşitli
değişkenler açısından incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 16, 394-
417.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2017 Cilt: 6 Sayı: 2 Makale No: 06 ISSN: 2146-9199
79
Tunca, N., Şahin, A. S., ve Aydın, Ö. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri.
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 11 (2), 432-446.
White, J.P. (1982). The aims of education re-stated. London: Routledge & Kegan Paul.
Yaman, F. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili
örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dicle Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Diyarbakır.
Yaman, F. ve Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi
(Diyarbakır ili örneği), Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (4), 1553-1566.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com