You are here

MATEMATİK ÖĞRETMEN ADAYLARININ SANAL ÖĞRENME NESNELERİNİN KULLANIMINA YÖNELİK ÖZ-YETERLİKLERİNİN İNCELENMESİ

INVESTIGATION OF PROSPECTIVE MATHEMATICS TEACHERS’ SELF-EFFICACIES ABOUT USING VIRTUAL MANIPULATIVES

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of the study was to investigate prospective mathematics teachers’ self‐efficacy beliefs about using virtual manipulatives in teaching mathematics with respect to gender and grade level. Data were collected from 187 prospective teachers in the spring semester of 2015‐2016. They were 126 junior and 61 senior students enrolled in teaching program at two different public universities in Turkey. A survey which aims to examine self‐efficacy beliefs about using virtual manipulatives was administered. Semi‐structured interviews were conducted with six participants regarding their survey scores. The results revealed that there was not significant effect of gender and grade level on self‐efficacy beliefs about using virtual manipulatives. Furthermore, prospective teacher moderately had confidence in themselves about using virtual manipulatives. Additionally, they believed that using virtual manipulatives would have positive effects on students’ learning and teaching process. However, they expressed they would have some difficulties during teaching mathematics with virtual manipulatives.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, ortaokul matematik öğretmen adaylarının sanal öğrenme nesnelerini matematik öğretiminde kullanma yeterliklerini cinsiyet ve sınıf düzeyini göz önünde bulundurarak incelemektir. Çalışmanın verileri, 2015‐2016 bahar döneminde 187 öğretmen adayından toplanmıştır. Öğretmen adayları, Türkiye’de iki farklı devlet üniversitesinde matematik öğretmeni yetiştirme programına devam 126 üçüncü sınıf ve 61 dördüncü sınıf öğrencisidir. Matematik öğretmen adaylarının sanal öğrenme nesnelerinin kullanımıyla ilgili yeterliklerini ölçmeye yönelik bir ölçek öğretmen adaylarına uygulanmıştır. Bu ölçekten alınan puanlara göre altı öğretmen adayıyla yarı‐yapılandırılmış mülakatlar yapılmıştır. Veri analizi sonucunda, cinsiyet ve sınıf düzeylerine göre öğretmen adaylarının sanal öğrenme nesnelerinin kullanımına yönelik öz‐yeterlik algılarında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Buna ek olarak, matematik öğretmen adaylarının sanal öğrenme nesnelerinin matematik öğretiminde kullanımında kendilerini orta düzeyde yeterli hissettikleri görülmüştür. Bunun yanında, öğretmen adayları, sanal öğrenme nesnelerinin, öğrencilerin öğrenmelerine ve öğretim sürecine olumlu katkılar sağlayacağını düşünmektedirler. Buna karşın, öğretmen adayları, sanal nesneleri sınıf ortamında kullanırken bazı zorluklar yaşayabileceklerini belirtmişlerdir.
212
217

REFERENCES

References: 

Baki, A., & Özpınar, İ. (2007). Geometri öğretiminde logo programinin öğrencilerin tutum ve akademik
başarilarina etkileri. The Proceedings of 7th International Educational Technology Conference, Near East
University, Nort Cyprus.
Bakkaloğlu, E. (2007). Preservice elementary mathematics teachers’ efficacy beliefs about using manipulatives
in teaching mathematics. Unpublished master’s thesis, Middle East Technical University, Ankara.
Bandura, A. (1994). Self‐efficacy. In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of human behavior (Vol. 4, pp. 71‐
81). New York: Academic Press. (Reprinted in H. Friedman [Ed.], Encyclopedia of mental health. San Diego:
Academic Press, 1998).
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W. H. Freeman.
Bulut, S. (2004). İlköğretim programlarında yeni yaklaşımlar, Matematik (1–5), Bilim ve Aklın Aydınlığında
Eğitim Dergisi, 54–55.
Durmuş, S., & Karakırık, E. (2006). Virtual manipulatives in mathematics education: A theoretical framework.
Turkish Online Journal of Educational Technology, 5(1), 117‐123.
Enoch, L. G., & Riggs, I. M. (1990). Further development of an Elementary Science Teaching Efficacy Belief
Instrument: A Pre‐service Elementary Scale. School Science and Mathematics, 90(8), 694‐706.
Gibson, S., & Dembo, M. (1984). Teacher efficacy: A construct validation. Journal of Educational Psychology, 76,
569–582.
Gündüz, Ş., Emlek, B. ve Bozkurt, A. (2008). Computer Aided Teaching Trigonometry Using Dynamic Modelling
In High School, 8th International Educational Technology Conference, May 2008, Anadolu University, Eskişehir,
1039‐1043 .
Karakırık, E. (2008). SAMAP: A Turkish math virtual manipulatives site. 16.05.2016 tarihinde
http://www.ietc2008.anadolu.edu.tr/ietc2008/58.doc adresinden alınmıştır.
Kutluca, T. ve Ekici, G. (2010). Öğretmen Adaylarının Bilgisayar Destekli Eğitime İlişkin Tutum ve Öz‐yeterlik
Algılarının İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 177‐188.
Moyer, P.S. (2001). Are we having fun yet? How teachers use manipulatives to teach mathematics. Educational
Studies in Mathematics, 47, 175‐197.
Pallant, J. (2007). SPSS survival manual. U.S.A: Open University Press.
Pişkin‐Tunç, M., Durmuş, S., & Akkaya, R. (2012). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematik
öğretiminde somut materyalleri ve sanal öğrenme nesnelerini kullanma yeterlikleri. Matematik Eğitimi Dergisi,
1, 13‐20.
Yaman, H., & Şahin, T (2014). Somut ve sanal manipülatif destekli geometri öğretiminin 5. sınıf öğrencilerinin
geometrik yapıları inşa etme ve çizmedeki başarılarına etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi eğitim Fakültesi
Dergisi, 14(1), 202‐220.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com